Ο Άθως Κοιρανίδης, Κύπριος δικηγόρος, αποκαλύπτει όλη την αλήθεια, σε συνέντευξή του στην Κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή».
Ρίχνει φως στην πολύκροτη αυτή υπόθεση, προβαίνοντας σε μια εκτενή αναφορά γύρω από το ιστορικό των γεγονότων.Απορρίπτει ότι η Μονή Βατοπαιδίου προέβη σε χρηματοδοτήσεις των υποστηρικτών τού «όχι» κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος στην Κύπρο, καθώς επίσης και ότι χρηματοδότησε την εκστρατεία του..Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιου κατά τις αρχιεπισκοπικές εκλογές.
Πώς ξεκίνησε αυτή η υπόθεση;
Ξεκίνησε ουσιαστικά το 1994 όταν η Μονή Βατοπαιδίου αποφάσισε, όπως και πολλές άλλες μονές του Αγίου Όρους, να διεκδικήσουν 24.000 τετραγωνικά στρέμματα που είχαν στην περιοχή της λίμνης Βιστωνίδας, η οποία για πάρα πολλά χρόνια, λόγω της παρακμής της Μονής, βρισκόταν ακατoχύρωτη, ανεκμετάλλευτη και εν πολλοίς καταπατημένη. Κατόπιν νομικής συμβουλής, οι πατέρες προσέφυγαν στις νόμιμες Αρχές του κράτους, οι οποίες αναγνώρισαν την κυριότητα της Μονής. Για οριστική κατοχύρωση της κυριότητας της Μονής, οι νομικοί της σύμβουλοι την προέτρεψαν να προσφύγει στο δικαστήριο, όπως συνηθίζεται, αφού ως γνωστό στην Ελλάδα δεν υπήρχε κτηματολόγιο. Ως αποδεικτικά στοιχεία, οι πατέρες προσκόμισαν τα Χρυσόβουλα, τα επίσημα έγγραφα δωρεάς των βυζαντινών αυτοκρατόρων, καθώς και τα φιρμάνια των Τουρκοκρατών που αναγνώριζαν την αποδοχή των χρυσόβουλων.
Πόσο κράτησε αυτή η διαδικασία;
Η διαδικασία αυτή κράτησε από το 1994 μέχρι το 2003. Κατά την περίοδο αυτή, προέκυψαν κάποιες αντιδράσεις από μερίδα των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι καταπατούσαν την περιουσία της Μονής. Ενόψει αυτών των αντιδράσεων, σε μία εθνικά ευαίσθητη περιοχή λόγω μουσουλμανικού στοιχείου, το κράτος εισηγήθηκε τον τερματισμό της δικαστικής διαδικασίας και την αποζημίωση της Μονής με μετρητά. Η Μονή αποδέχτηκε αυτή την πρόταση με μεγάλο δισταγμό λόγω του ότι της εζητείτο να παραδώσει περιουσία χιλίων χρόνων. Όπως προβλεπόταν από τη συμφωνία, η περιουσία εκτιμήθηκε από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, για 63 εκατομμύρια ευρώ. Αντί μετρητών, το ελληνικό Δημόσιο πρότεινε να δώσει στη Μονή ακίνητα ίσης αξίας. Παρόλες τις επιφυλάξεις της, η Μονή αποδέχτηκε την πρόταση και παρέλαβε αριθμό ακινήτων τα οποία το Δημόσιο επέλεξε και το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών αποτίμησε σε 63 εκατομμύρια ευρώ. Μεταξύ αυτών των ακινήτων ήταν το Ολυμπιακό ακίνητο, το οποίο, όσοι παρακολουθούσαν τότε, ήταν ένα καρκίνωμα για το ελληνικό Δημόσιο γιατί, ενώ κτίστηκε με την προοπτική να μεταστεγαστεί το Υπουργείο Εργασίας, λόγω αντιδράσεων των συνδικάτων να μεταφερθούν οι εργαζόμενοι στο χώρο αυτό εκτός Αθηνών, παρέμεινε κλειστό για χρόνια, παρουσιάζοντας φθορές. Το εν λόγω ακίνητο αποτιμήθηκε από τον ΣΟΕ για σκοπούς των ανταλλαγών σε 39,5 εκατομμύρια ευρώ.
Με αφορμή το Ολυμπιακό ακίνητο, κύριε Κοιρανίδη, βγαίνει αυτή η ιστορία στο φως της δημοσιότητας…
Ακριβώς, και να πώς. Το μοναστήρι, παραλαμβάνοντας το ακίνητο, αποφασίζει να το εκποιήσει. Προκηρύσσει, λοιπόν, δημόσιο πλειστηριασμό όπως προνοείται από το καταστατικό του Αγίου Όρους και η κάλλιστη προσφορά 41 εκατομμύρια ευρώ γίνεται από την εταιρεία NOLIDEN LTD, συμφερόντων ομάδας γνωστών ιατρών, η οποία καταβάλλει το τίμημα και το αγοράζει με πρόθεση να το μετατρέψει σε πρότυπο ιατρικό κέντρο. Λίγους μήνες μετά, τηλεοπτικό κανάλι αποκαλύπτει «σκάνδαλο εκατοντάδων εκατομμυρίων εις βάρος του Δημοσίου», λέγοντας ψέματα ότι ακίνητο, που εκτιμήθηκε για €16 εκ. (39,5 ήταν η πραγματική του εκτίμηση), πωλήθηκε για €41 εκ.
Γιατί, όμως, γίνεται αυτή η αποκάλυψη;
Λόγω ρήξης στις σχέσεις του ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού με κυβερνητικά στελέχη. Το κανάλι κατηγορεί ότι μέλη της κυβέρνησης ενεπλάκησαν χαριστικά υπέρ της Μονής, εις βάρος του Δημοσίου.
Ποιοι ήταν αυτοί οι υπουργοί;
Είχαν κατηγορηθεί τρεις-τέσσερις υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, κατά τη διακυβέρνηση της οποίας είχαν γίνει οι ανταλλαγές. Αυτοί οι υπουργοί και η Νέα Δημοκρατία, αμυνόμενοι, στρέφουν τα πυρά στο ΠΑΣΟΚ, κατά τη διακυβέρνηση του οποίου είχε αναγνωριστεί η κυριότητα της Μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας. Έτσι αρχίζει μια έντονη πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κομμάτων. Τότε, βρίσκουν την ευκαιρία όλοι όσοι είχαν απωθημένα κατά της Μονής, του Αγίου Όρους, της Ορθοδοξίας γενικότερα, να τα εκδηλώσουν στους δημοσιογράφους, οι οποίοι -άλλοτε υπερβάλλοντας και άλλοτε ψευδόμενοι, για να δημιουργήσουν ευφάνταστα σενάρια που να πωλούν- διέσυραν βάναυσα ιδιαίτερα το πρόσωπο του Γέροντα Εφραίμ, αλλά και όσων σχετίζονταν με τη Μονή.
Γιατί συγκλήθηκε η Εξεταστική Επιτροπή;
Για να μελετήσει την ύπαρξη ευθύνης πολιτικών προσώπων. Εξ όσων φαίνεται να προκύπτουν από τις καταθέσεις μαρτύρων, δεν διαπιστώνονται ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Τα «αδικήματα»
Για ποια αδικήματα κατηγορείται ο Γέροντας Εφραίμ;
Για επηρεασμό πολιτικών προσώπων και κρατικών φορέων. Μια αστεία κατηγορία, αφού στην υπόθεση ενεπλάκησαν πέραν των 150 προσώπων και των δύο κυβερνήσεων.
Πολλοί διερωτώνται τι χρειάζεται η Μονή τόσα χρήματα…
Το έργο της Μονής είναι τεράστιο και πολυδάπανο. Το προβλεπόμενο κόστος αναστήλωσης της Μονής, των σκήτων και κελιών της ανέρχεται σε 200 εκατομμύρια ευρώ. Η Μονή φιλοξενεί πέραν των 30.000 επισκεπτών κάθε χρόνο και πέραν των 100 εργατών σε μόνιμη βάση. Έχει ένα πολυσύνθετο πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο. Τα ήδη εξαγγελθέντα τρία μεγάλα έργα, δηλαδή το Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων στην Αθήνα, το Κέντρο Αποκατάστασης Ναρκομανών στη Μητρόπολη Μεσογαίας & Λαυριωτικής και το Γηροκομείο στη Λεμεσό προϋπολογίζονται να κοστίσουν πέραν των 20 εκατομμυρίων ευρώ. Η Μονή συντηρεί δεκάδες φτωχές οικογένειες και στηρίζει πολλά ορθόδοξα εκκλησιαστικά καθιδρύματα. Και πολλά άλλα.
Κάποιοι αμφισβήτησαν την αληθοφάνεια των εκποιήσεων των ακινήτων που προέκυψαν από τις ανταλλαγές…
Η Μονή ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία που επιβάλλεται από το καταστατικό του Αγίου Όρους. Προχώρησε σε δημόσιους πλειστηριασμούς. Για το Ολυμπιακό ακίνητο επέλεξε τον ψηλότερο προσφοροδότη, τον οποίο δεν γνώριζε προηγούμενα, όπως κάποιοι άφησαν να εννοηθεί. Για τα 64 οικόπεδα στη Θεσσαλονίκη, επειδή η μέγιστη προσφορά στον πλειστηριασμό ήταν μόνο 10 εκατομμύρια ευρώ, αρκετά χαμηλότερη από τις εκτιμήσεις των συμβούλων της Μονής, μέσα από επαφές και διαπραγματεύσεις βρέθηκε αγοραστής για το ποσό των 16,7 εκατομμύρια ευρώ.
Αναφέρεστε στον Όμιλο Πάπιστα;
Ναι.
Ο Όμιλος Πάπιστα, όμως, δημιουργεί την ΑΝΘΕΜΙΑΣ, στην οποία συμμετέχει η δική σας εταιρεία RASSADEL, η οποία -όπως έχετε επιβεβαιώσει- επενδύει χρήματα της Μονής. Είναι αυτό ορθό;
Απόλυτα νόμιμο και ηθικό, αφού τα συμφέροντα της Μονής διασφαλίζονταν με τον καλύτερο τρόπο. Η Μονή εισέπραξε καθαρά 6,7 εκατομμύρια ευρώ περισσότερο από ό,τι η μέγιστη προσφορά του πλειστηριασμού. Και έναντι τιμήματος 600.000 ευρώ η RASSADEL αγόρασε 30% συμμετοχή στα μελλοντικά κέρδη από την ανάπτυξη των ακινήτων.
Πώς βρέθηκαν 109 εκ. ευρώ επενδύσεις στο όνομα της Μονής;
Όταν έγιναν οι ανταλλαγές και το Μοναστήρι εκποίησε τα πλείστα ακίνητα που του εκδόθηκαν, εισπράσσοντας 60 εκ. ευρώ μετρητά. Το Μοναστήρι κάλεσε τους συμβούλους του, εμένα και άλλους επαγγελματίες (τραπεζίτες, δικηγόρους, λογιστές), τους οποίους εμπιστεύεται, σε μια προσπάθεια να βρεθεί τρόπος να χρησιμοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο. Αφού παρουσιάστηκαν οι προβλεπόμενες ανάγκες της Μονής, εμείς αναλύσαμε διάφορες επιλογές, μια εκ τον οποίων υιοθετήθηκε. Η επιλογή ήταν τα χρήματα αυτά να παραμείνουν σε κατάθεση και έναντι αυτών να παρθούν δάνεια, τα οποία να διασπαρθούν σε επενδύσεις σε μετοχικούς τίτλους. Ανταποκρινόμενοι στη θέση του Γέροντα ότι οι μοναχοί δεν πρέπει να εμπλέκονται στη συνεχή παρακολούθηση των επενδύσεων και χρηματοοικονομικών, προτείναμε την ανάθεση της διαχείρισης σε έμπιστο επαγγελματία. Τότε επελέγη το πρόσωπό μου.
Χρηστή διοίκηση
Πώς τις χαρακτηρίζετε εσείς όλες αυτές τις επενδύσεις;
Χρηστή διοίκηση, διότι όταν κάποιος άνθρωπος λέει ‘εγώ δεν είμαι ειδικός’, δεν επιτρέπεται στο σχήμα μου και στην ιδιότητά μου να ασχολούμαι, και εμπιστεύομαι ανθρώπους επαγγελματίες, οι οποίοι να κάνουν αυτό για μένα και εγώ να βλέπω και να ελέγχω αυτό το πράγμα, ναι το ονομάζω χρηστή διοίκηση. Θα ήταν κατακριτέο αν αποφάσιζαν οι ίδιοι να πουλούν και να αγοράζουν.
Ο χαρακτηρισμός σαν κτηματομεσίτη του ηγουμένου;
Θεωρώ ότι είναι ένας από τους ηπιότερους χαρακτηρισμούς που είδαμε για το γέροντα. Έχουν ακουστεί πολύ χειρότεροι.
Οι μέχρι τώρα δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου για την υπόθεση σάς έχουν ενοχλήσει;
Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω.
Το «όχι»
Έχει γραφτεί ότι η Μονή διέθεσε εκατομμύρια λίρες για την εκστρατεία υπέρ του ΟΧΙ στην περίοδο του δημοψηφίσματος. Επίσης ότι αρκετά εκατομμύρια δόθηκαν στους δημοσιογράφους για να γράφουν υπέρ του «όχι». Πώς απαντάτε σ’ αυτό τον ισχυρισμό;
Νομίζω ότι κάποιοι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Είναι γνωστό πλέον σε όλους ποιοι χρηματοδότησαν ποιους και γιατί. Η Μονή Βατοπαιδίου και οι εταιρείες τις οποίες διαχειρίζομαι έχουν δώσει στην Εξεταστική Επιτροπή αποδεικτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των καταστάσεων λογαριασμών και τα βιβλία των δύο εταιρειών. Ούτε ένα ευρώ δεν δόθηκε όχι μόνο γι’ αυτόν το σκοπό, αλλά για οποιονδήποτε άλλο σκοπό, είτε για να κεραστεί ένας καφές. Όλα τα χρήματα που πέρασαν από τις εταιρείες ερχόντουσαν από εμπορικές τράπεζες και επενδύονταν αυτόματα στις μετοχικές αξίες. Όπως είπα προηγουμένως, όποιος είχε απωθημένα εναντίον του Γέροντα, της Μονής, του Αγίου Όρους ή της Εκκλησίας γενικότερα, τα έριξε σε αυτή την υπόθεση. Όπως γνωρίζετε, ο Γέροντας εκδηλώθηκε πολύ ανοικτά υπέρ του ΟΧΙ και αυτό βέβαια ενόχλησε πολλούς, και ο Ντε Σότο μετά το δημοψήφισμα, όταν επισκέφθηκε τη Μονή, δήλωσε ο άνθρωπος ότι έβλαψε και επηρέασε πολύ η στάση του γέροντα Εφραίμ.
Αρχιεπισκοπικές
Η Μονή Βατοπαιδίου ενίσχυσε οικονομικά τον προεκλογικό αγώνα του Μητροπολίτη Λεμεσού στις αρχιεπισκοπικές εκλογές;
Η Μονή Βατοπαιδίου ενίσχυσε το Μητροπολίτη Λεμεσού με τρόπο πνευματικό και ανθρώπινο. Όχι οικονομικά, ούτε ένα ευρώ. Επειδή εγώ είχα μια ηγετική θέση σ’ αυτή την εκστρατεία και έλεγχα τα οικονομικά της εκστρατείας, γνώριζα από πού προήλθε και πού πήγε η κάθε λίρα. Δεν ήρθε ούτε μια λίρα. Τα λίγα χρήματα που μαζεύτηκαν γι’ αυτή την εκστρατεία ήταν από τους πιστούς και τους κόπους πολλών χιλιάδων ανθρώπων.
Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ η περιουσία στην Κύπρο
Γνωρίζετε πόση κτηματική περιουσία διαθέτει στην Κύπρο η Μόνη Βατοπαιδίου;
Μια πρόχειρη εκτίμηση, την οποία έχουμε κάνει, είναι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Καταρχήν είναι όλες δωρεές από πατέρες ή οικογένειες πατέρων, μοναχών της Μονής.
Τι ακριβώς περιλαμβάνει αυτή η περιουσία;
Υπάρχει ένα διώροφο ακίνητο στην Πάφο. Πέραν αυτού υπάρχει ένα οικόπεδο και ένα χωράφι στη Γερμασόγεια, ένα χωράφι στο Μάμμαρι και ένα-δυο άλλα χωράφια σε κάποια χωριά, τα οποία ουδέποτε τα επισκεφτήκαμε. Αυτή είναι η κτηματική περιουσία.
Διαθέτει τραπεζικούς λογαριασμούς η Μονή στην Κύπρο;
Διαθέτει ένα λογαριασμό, ο οποίος εξυπηρετεί ένα βιβλιοπωλείο, το οποίο έχει η Μονή στη Λάρνακα και το οποίο διακινεί εκδόσεις της Μονής.
Το ύψος αυτού του λογαριασμού;
Δέκα χιλιάδες ευρώ περίπου.
Ποια διαφορά έχουν οι επενδύσεις της Μονής Βατοπαιδίου με τις επενδύσεις που κάνει στην Κύπρο η Αρχιεπισκοπή, η Μονή Κύκκου αλλά και άλλες Μονές;
Καμία. Μόνη διαφορά είναι ότι τις επενδύσεις της η Μονή Βατοπαιδίου τις έχει αναθέσει σε επαγγελματίες.
Τι γίνεται με αυτό το έργο, στο οποίο αναφερθήκατε πιο πάνω, τώρα που πάγωσαν οι λογαριασμοί;
Όλα παραμένουν στάσιμα γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Οι λογαριασμοί της Μονής έχουν παγοποιηθεί. Οι πατέρες μόλις που τα βγάζουν να συντηρούνται και να τρώνε οι ίδιοι και να φιλοξενούν κόσμο.
Βοηθά οικονομικά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
Απ’ ό,τι ξέρω δίνει ένα σχετικά μικρό ποσό, όπως πολλά μοναστήρια και εκκλησιαστικά καθιδρύματα.
Δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ
Κύριε Κοιρανίδη, πότε ιδρύσατε τις εταιρείες σας;
Η RASSADEL το 2005 και η Μadeus το 2007. Ήταν εταιρείες ανενεργές και αγοράστηκαν και δραστηριοποιήθηκαν από εμένα.
Γιατί εσείς έχετε αποκλειστικά τη διαχείριση των επενδύσεων της Μονής Βατοπαιδίου;
Είναι μεγάλη μου τιμή που την έχω, διότι οι πατέρες επέλεξαν εμένα γιατί στο άτομό μου μπορούν να βρουν ένα συνδυασμό της τιμιότητας και εμπιστοσύνης, καθώς και της ικανότητας για λήψη των σωστών αποφάσεων.
Με ποιο ποσό αμείβεστε για τις υπηρεσίες σας;
Στα δώδεκα χρόνια που έχω γνωρίσει το μοναστήρι και προσφέρω τις υπηρεσίες μου, δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ.
πηγή: taxalia
http://vatopaidi.wordpress.com/2011/12/24/%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%B4%CE%B9-%CE%B5%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1/
“Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό με τους αγγέλους, με τους αγίους, στη γη με τους ανθρώπους, με τα φυτά, με τα ζώα, με όλους, με όλα. Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. γέροντας Πορφύριος
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011
Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011
Περί ψυχῆς καί ψυχικῆς θεραπείας (mp3)
Ομιλία περί ψυχής και ψυχικής θεραπείας του πατήρ Σάββα Αγιορείτου
http://hristospanagia1.wordpress.com/2011/12/27/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%cf%88%cf%85%cf%87%e1%bf%86%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%ba%e1%bf%86%cf%82-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-mp3/
Περίληψη της ομιλίας
Η ψυχή του ανθρώπου έχει και ουσία και ενέργειες. Τα ζώα έχουν μόνο ενέργειες. Η ψυχολογία εξετάζει μόνο τις ενέργειες της ψυχής χωρίς να πιστεύει ότι έχει και ουσία. Η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη αλλά είναι μια θρησκεία αυτολατρείας δηλαδή ο άνθρωπος λατρεύει τον εαυτό του. Είναι τέχνη σατανική. Την ψυχή δεν την ωφελεί να την αναλύουμε πολύ αλλά να της δίνουμε το φάρμακο που είναι ο Χριστός.
Να κινηθεί η ψυχή προς το Χριστό. Να προσεύχεται, να κάνει μετάνοιες, να νηστεύει. Να αγαπήσει το Θεό. Ο Θεός έβαλε στον άνθρωπο την τάση για ηδονή για να κινηθεί προς το Θεό. Αν ο άνθρωπος δεν κινηθεί προς το Θεό αναζητά την ηδονή στις αισθήσεις. Το φάρμακο της ηδονής των αισθήσεων είναι η οδύνη. Ο πόνος χαλιναγωγεί την ηδονή που περνά μέσα από τις αισθήσεις. Μέσα από τον ασκητικό πόνο, τη νηστεία, να χαλιναγωγήσεις τη λάθος ηδονή. Να ελευθερωθείς από την υποδούλωση στην ηδονή των αισθήσεων.
Τα παιδιά να τα ασκούμε στην εγκράτεια, στη νηστεία και να αναζητούν την ηδονή στην αγάπη προς το Θεό, να προσεύχονται. Το παιδί το θεραπεύεις από τις ανασφάλειες όταν το μαθαίνεις να προσεύχεται.
Όταν ο άνθρωπος φτάσει μετά την κάθαρση στο φωτισμό φτάνει σε σημείο που είναι δύσκολο να αμαρτήσει. Ακούει το Άγιο Πνεύμα που προσεύχεται μέσα του. Τότε είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Το τελευταίο στάδιο είναι η θέωση.
Το θεραπευτικό σχήμα της ορθοδοξίας είναι κάθαρση, φωτισμός, θέωση. Ο άνθρωπος δε θεραπεύεται με ανθρώπινες τέχνες όπως η ψυχολογία. Αν εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου μη γυρνάς στο παρελθόν. Η ύπνωση είναι δαιμονική ενέργεια. Τα πιο πολλά όνειρα είναι δαιμονικά. Οι ψυχολόγοι δεν πιστεύουν στο Θεό. Οι ψυχικές νόσοι αυξάνονται γιατί οι ψυχολόγοι δεν μπορούν να θεραπεύσουν την ψυχή.
Η χάρις του Θεού θεραπεύει τον άνθρωπο. Ο πνευματικός βοηθά τον άνθρωπο να αγαπήσει το Θεό. Στα σχολεία διώξανε τους πνευματικούς και έβαλαν ψυχολόγους. Όταν ο άνθρωπος μπει στην εκκλησία και ζήσει εκκλησιαστικά, θεραπεύεται από όλα τα κληρονομικά. Η γενική εξομολόγηση όλης της ζωής σου θεραπεύει από όλα τα κληρονομικά. Ο πνευματικός προσεύχεται και δίνει τη θεία χάρη στην ψυχή και τη θεραπεύει. Μόνο ο χαριτωμένος πνευματικός μπορεί να βοηθήσει την ψυχή κι όχι ο ψυχολόγος. Τους λογισμούς πρέπει να τους αποκαλύπτουμε στον πνευματικό για να φεύγει ο διάβολος και να μην έχει δικαιώματα.
Επειδή ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από το Θεό νιώθει μόνος χωρίς στήριγμα και προσπαθεί να κάνει σχέσεις αλλά και πάλι νιώθει μόνος.
http://hristospanagia1.wordpress.com/2011/12/27/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%cf%88%cf%85%cf%87%e1%bf%86%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%ba%e1%bf%86%cf%82-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-mp3/
Περίληψη της ομιλίας
Η ψυχή του ανθρώπου έχει και ουσία και ενέργειες. Τα ζώα έχουν μόνο ενέργειες. Η ψυχολογία εξετάζει μόνο τις ενέργειες της ψυχής χωρίς να πιστεύει ότι έχει και ουσία. Η ψυχολογία δεν είναι επιστήμη αλλά είναι μια θρησκεία αυτολατρείας δηλαδή ο άνθρωπος λατρεύει τον εαυτό του. Είναι τέχνη σατανική. Την ψυχή δεν την ωφελεί να την αναλύουμε πολύ αλλά να της δίνουμε το φάρμακο που είναι ο Χριστός.
Να κινηθεί η ψυχή προς το Χριστό. Να προσεύχεται, να κάνει μετάνοιες, να νηστεύει. Να αγαπήσει το Θεό. Ο Θεός έβαλε στον άνθρωπο την τάση για ηδονή για να κινηθεί προς το Θεό. Αν ο άνθρωπος δεν κινηθεί προς το Θεό αναζητά την ηδονή στις αισθήσεις. Το φάρμακο της ηδονής των αισθήσεων είναι η οδύνη. Ο πόνος χαλιναγωγεί την ηδονή που περνά μέσα από τις αισθήσεις. Μέσα από τον ασκητικό πόνο, τη νηστεία, να χαλιναγωγήσεις τη λάθος ηδονή. Να ελευθερωθείς από την υποδούλωση στην ηδονή των αισθήσεων.
Τα παιδιά να τα ασκούμε στην εγκράτεια, στη νηστεία και να αναζητούν την ηδονή στην αγάπη προς το Θεό, να προσεύχονται. Το παιδί το θεραπεύεις από τις ανασφάλειες όταν το μαθαίνεις να προσεύχεται.
Όταν ο άνθρωπος φτάσει μετά την κάθαρση στο φωτισμό φτάνει σε σημείο που είναι δύσκολο να αμαρτήσει. Ακούει το Άγιο Πνεύμα που προσεύχεται μέσα του. Τότε είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Το τελευταίο στάδιο είναι η θέωση.
Το θεραπευτικό σχήμα της ορθοδοξίας είναι κάθαρση, φωτισμός, θέωση. Ο άνθρωπος δε θεραπεύεται με ανθρώπινες τέχνες όπως η ψυχολογία. Αν εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου μη γυρνάς στο παρελθόν. Η ύπνωση είναι δαιμονική ενέργεια. Τα πιο πολλά όνειρα είναι δαιμονικά. Οι ψυχολόγοι δεν πιστεύουν στο Θεό. Οι ψυχικές νόσοι αυξάνονται γιατί οι ψυχολόγοι δεν μπορούν να θεραπεύσουν την ψυχή.
Η χάρις του Θεού θεραπεύει τον άνθρωπο. Ο πνευματικός βοηθά τον άνθρωπο να αγαπήσει το Θεό. Στα σχολεία διώξανε τους πνευματικούς και έβαλαν ψυχολόγους. Όταν ο άνθρωπος μπει στην εκκλησία και ζήσει εκκλησιαστικά, θεραπεύεται από όλα τα κληρονομικά. Η γενική εξομολόγηση όλης της ζωής σου θεραπεύει από όλα τα κληρονομικά. Ο πνευματικός προσεύχεται και δίνει τη θεία χάρη στην ψυχή και τη θεραπεύει. Μόνο ο χαριτωμένος πνευματικός μπορεί να βοηθήσει την ψυχή κι όχι ο ψυχολόγος. Τους λογισμούς πρέπει να τους αποκαλύπτουμε στον πνευματικό για να φεύγει ο διάβολος και να μην έχει δικαιώματα.
Επειδή ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από το Θεό νιώθει μόνος χωρίς στήριγμα και προσπαθεί να κάνει σχέσεις αλλά και πάλι νιώθει μόνος.
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011
Παιδικά παιχνίδια τῆς Νέας Ἐποχῆς: μέσο δαιμονοποίησης τῶν ἀνηλίκων
Παιδικά παιχνίδια τῆς Νέας Ἐποχῆς: μέσο δαιμονοποίησης τῶν ἀνήλικων παιδιῶν καί μελλοντικῶν χειραγωγημένων- ὑποδουλωμένων γενεῶν.
Ἡ ὑποκρισία τῆς Νέας Ἐποχῆς στό ἔπακρον!
Ἀπό τή μία, ἐπιτρέπονται τέρατα καί σημεῖα στά παιδικά παιχνίδια ( ἠλεκτρονικά και μή ) , στά κινούμενα σχέδια, στίς παιδικές ταινίες, στά παιδικά ἔντυπα καί σέ κάθε «ψυχαγωγικό» ( ἐδῶ γελᾶμε…ἤ μᾶλλον κλαῖμε πικρά ) παιδικό μέσο! Διότι τί ἀγωγή στήν ψυχή μποροῦν νά δώσουν στά παιδιά οἱ πολύμορφοι διάβολοι-δαίμονες, τά τέρατα, οἱ μάγοι, οἱ βίαιες περσόνες κλπ κλπ κλπ... καί μάλιστα συνδυασμένα μέ ἰαχές καί ἄγρια μουγγρητά ἀντί γιά γλῶσσα;
Ὅλα αὐτά τά παραμορφωτικά τῆς ψυχῆς «παιχνίδια», διοχετεύονται στίς ἀγορές τῶν λεγόμενων Χριστιανικῶν κρατῶν, εἰσβάλλουν στίς ζωές τῶν Χριστιανόπουλων ἀνά τήν ὑφήλιο, στίς ἁγνές παιδικές ψυχές τους!
-Γιατί;
-Διότι ἔτσι κάνει ἡ Νέα Ἐποχή τήν ἀποχριστιανοποίησή τῶν παιδιῶν «παιχνίδι»! Χωρίς δυσκολία καί μέσα ἀπό τό παιγνίδι- τήν ἀγαπημένη ἀσχολία τῶν μικρῶν- περνᾶ ἡ Νέα Ἐποχή ὅλα τά κολαστικά μηνύματά της καί διαμορφώνει τίς αὐριανές γενιές, ὅπως ὁ «ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» θέλει!
Ὁ μελλοντικός κόσμος πού ἐπιθυμεῖ νά διαμορφώσει ἡ Νέα Ἐποχή, εἶναι ἕνας κόσμος μέ ἀνθρώπους-τέρατα!
-Γιατί;
-Διότι μόνο τέρατα μποροῦν νά λατρεύουν τόν ἀρχηγό της Σατανᾶ καί τόν μελλοντικό ἐπίγειό του Παγκόσμιο Δικτάτορα Ἀντίχριστο!
Εὐτυχῶς ὑπάρχουν ἀντιδράσεις ὅπως αὐτή:
Επιστολή στην Εθνική Τράπεζα για την υπόμνηση σε φυλλάδιό της ότι η 28η Οκτωβρίου πρέπει να τη θυμούνται τα παιδιά ως «ημέρα κινουμένων σχεδίων»!
ΠΡΟΣ ΤΗΝ «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Υπ’ όψη Διοικητικού Συμβουλίου
Αξιότιμοι κ.κ. Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΤΕ
Προσφάτως έλαβα γνώση ότι η Τράπεζά σας, στην επωνυμία μάλιστα της οποίας διατηρείται η λέξη «ΕΘΝΙΚΗ», εξέδωσε ένα παιδικό - νεανικό περιοδικό στο 4ο τεύχος του οποίου του Φθινοπώρου 2010, στην σελίδα 9 (11 στο pdf ), αναφέρεται η ιδιαίτερα σημαντική ημερομηνία της εθνικής μας εορτής της 28ης Οκτωβρίου , προτρέποντας τα παιδιά να την θυμούνται ως παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων, ενώ παρακάτω υπάρχουν διαφημίσεις για ζογκλέρ με το όνομα DIABOLO και λίγο παρακάτω εκθείαση της Γιόγκα για παιδιά !!!
Ως νομικός και ενεργός πολίτης , που ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας επιτρέψτε μου να διαμαρτυρηθώ για τα ανωτέρω, τα οποία θεωρώ ότι προσβάλλουν μία από τις θεμελιώδεις αξίες και από τις σημαντικότερες αρχές λειτουργίας της Εθνικής Τράπεζας, της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, η οποία κατά τις δικές σας δηλώσεις αποτελεί τη δέσμευσή σας , ώστε με τη δράση σας να συμβάλλετε στην πρόοδο και στην ευημερία της ελληνικής κοινωνίας και εκδήλωση της πρόθεσής σας να λειτουργείτε με υπευθυνότητα σε όλους τους τομείς, που αποτελούν σημαντικούς άξονες αειφόρου ανάπτυξης και περιλαμβάνουν την αγορά, τους μετόχους, τους εργαζόμενους, την κοινωνία και το περιβάλλον.
Δεδομένου δε ότι εξακολουθούμε όλοι μας να ζούμε στη χώρα που ονομάζεται Ελλάδα , που ευτυχώς και παρά τις αντίθετες προσπάθειες, διατηρεί τα σύνορα, τους ανθρώπους, την ιστορία , τη γλώσσα, την παράδοση και την γενικώς παραδεδεγμένη θρησκεία της , κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, θεωρώ αδιανότητο σφάλμα για μία υπεύθυνη τραπεζική εταιρία να αδιαφορεί για το περιβάλλον όπου υπάρχει και δραστηριοποιείται, υποβαθμίζοντας και διαγράφοντας την αληθή και αξία λόγου ιστορική μνήμη, που θα έπρεπε πρωτίστως να σας ενδιαφέρει, τονίζοντας την Εθνική μας Εορτή της 28ης Οκτωβρίου, όχι ως ημέρα μνήμης για τους άθλους των Ελλήνων υπέρ της Ελευθερίας τους, αλλά γελοιοποιώντας την ως παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων!
Περαιτέρω δε διεμβολίζετε τον άδολο ψυχισμό των παιδιών , στα οποία απευθύνεστε με το περιοδικό σας με δήθεν άδολες διαφημίσεις, που εθίζουν οπωσδήποτε σε δράσεις και έννοιες με αρνητική χροιά. Γιατί ποια σχέση μπορεί να έχει ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ με παιχνίδια για παιδιά και γιατί να προβάλλεται με τέτοια έμφαση μία τελείως ξένη προς την κοινωνία και τον πολιτισμό μας δραστηριότητα , ως η γιόγκα, η οποία συνιστά εκδήλωση θρησκευτικής δράσης και όχι γυμναστική , ως πολλοί θέλουν να εμφανίζουν;
Κατόπιν των ανωτέρω σας απευθύνω την παρούσα έντονη διαμαρτυρία μου , αναμένω δε όπως προβείτε άμεσα στις δέουσες ενέργειες, οι οποίες να συνάδουν με το Σύνταγμα της Ελλάδας, την εταιρική κοινωνική σας ευθύνη και τις προσδοκίες Ελλήνων πολιτών και πελατών σας.
Αθήνα, 15-11-2010
ΚΥΡΙΑΚΟΣ Ε. ΚΟΚΚΙΝΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
antibaro.gr/2239
-Εθνική Τράπεζα Ελλάδος στα παιδιά μας: «την 28η Οκτωβρίου δεν εορτάζουμε το Έπος του ΄40 αλλά την "Ημέρα κινουμένων σχεδίων"» !!!
http://aktines.blogspot.com/2010/11/28.html
Ἀπό τήν ἄλλη, ἐνοχλεῖ ἔνα γουρουνάκι τούς Ἐβραίους καί τούς Μουσουλμάνους!
Αγγλία - Απέσυραν εν μέρει παιδικό παιχνίδι επειδή διαμαρτυρήθηκαν μουσουλμάνοι και Εβραίοι..!
Αν και ο Αστερίξ επιμένει να μας λέει ότι «είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες», τελικά μάλλον είναι ορθότερο να λέμε «ότι είναι τρελοί αυτοί οι Βρετανοί»!
Ο λόγος; Σύμφωνα με τη DailyMail, απέσυραν εν μέρει παιδικό παιχνίδι επειδή διαμαρτυρήθηκαν μουσουλμάνοι και Εβραίοι..! Το εξωφρενικό είναι ότι το παιχνίδι αυτό ήταν μια απλή φάρμα με όλα τα ζώα της... τυπικής φάρμας και τους ανάλογους ήχους. Ο σκοπός του παιχνιδιού προφανής: να διασκεδάσουν τα παιδιά, μαθαίνοντας.
Κάποιοι εκπρόσωποι, όμως, της μουσουλμανικής και εβραϊκής κοινότητας της Αγγλίας έκριναν ότι το να συμπεριλαμβάνεται και ένα…γουρουνάκι στα ζώα της φάρμας ήταν προσβλητικό για τα θρησκευτικά τους πιστεύω!
Οπότε, η εταιρεία -φοβούμενη για αντιδράσεις ή μποϊκοτάζ- αποφάσισε να κυκλοφορήσει το παιχνίδι χωρίς το γουρουνάκι! Την διαπίστωση την έκανε μια μητέρα η οποία αφού αγόρασε το εν λόγω παιχνίδι για την κόρη της διαπίστωσε ανοίγοντας το ότι αν και ο ήχος του γουρουνιού υπήρχε στο παιχνίδι, το γουρουνάκι έλειπε! Αντίθετα… η κότα, η αγελάδα, το πρόβατο και το άλογο ήταν στη θέση τους!
Η απάντηση που έλαβε όταν επικοινώνησε με την εταιρεία τουλάχιστον… αφοπλιστική: «Το γουρουνάκι ήταν όντως μέρος του παιχνιδιού αλλά κατόπιν αντιδράσεων από θρησκευτικές ομάδες, το αποσύραμε» τόνισε η εκπρόσωπος της εταιρείας.
Η μητέρα εξαγριώθηκε και διαμαρτυρήθηκε έντονα, και όπως έγινε αργότερα γνωστό, το ίδιο έκαναν και άλλοι γονείς μιλώντας για «άστοχη κίνηση» της εταιρείας.
Αποτέλεσμα: η εταιρεία έκανε στροφή 180 μοιρών και ανακοίνωσε ότι στο εξής το παιχνίδι θα κυκλοφορεί και πάλι ολοκληρωμένο…
star.gr/16/11/2010http://aktines.blogspot.com/2010/11/blog-post_5097.html
Τά ὑπόλοιπα τέρατα μέ τά ὁποῖα μεγαλώνουν ὅλα τά παιδιά τοῦ σύγχρονου κόσμου καί διαπλάθονται ἀπό τό σατανοσύστημα….. δέν τούς ἐνόχλησαν ποτέ! ...Εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικά! Καί εἶναι εὔλογο τό γιατί. Γιατί δέν γνωρίζουν τόν Κύριο!
Καί ὅταν κάποιος δέν ἔχει σχέσεις μέ τόν Κύριο, παθαίνει αὐτό:
«Νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ
ἤ κτηνώδης ἤ δαιμονιώδης γίνεται»
( Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς )
Αὐτό θέλει καί ἡ Νέα Ἐποχή! Νά κρατᾶ ἀπομακρυσμένο τό νοῦ τῶν παιδιῶν ἀπό τόν Χριστό καί νά τόν προσηλώσει στόν ἡγέτη της Διάβολο! Ἔτσι, ὅταν ἐνηλικιωθοῦν, θά γλιτώσει ἀπ’ τό νά ἀναχαιτίζει τίς ἀντιδράσεις, ἐπαναστάσεις, ἀντιρρήσεις τους! Ἁπλά πράγματα!
πηγή εἰκόνας: http://marianthiv.blogspot.com/2009/12/blog-post_10.html πηγή εἰκόνας: http://www.pmeletios.com/ar_meletios/agioi/ag_grhgorios_o_palamas_-_o_xristianismos_kai_to_islam.htmlΔιαβᾶστε ἐπίσης:
Παιδική ψυχαγωγία: Επτά σημεία προσοχής (Ελένη Ανδρουλάκη, Καθηγήτρια)alopsis Από τους σημαντικότερους δείκτες πολιτισμού ενός λαού είναι ο τρόπος που στέκεται απέναντι στα παιδιά, πώς τα αντιμετωπίζει, πώς τα παιδαγωγεί και πού τα κατευθύνει. Η αγωγή των παιδιών αποτελεί ουσιαστική ευθύνη όχι μόνον των γονέων και εκπαιδευτικών, αλλά και όλων εκείνων που ζουν αληθινά, αγαπώντας και πονώντας για τους άλλους. Αυτή η ευθύνη για την άσκηση αγωγής προϋποθέτει μαζί με την αγάπη και την ευαισθησία και την απαιτούμενη προσοχή και ενημέρωση. Δεν νοείται φορέας αγωγής που να αγνοεί ή να αδιαφορεί γι’ αυτά που συμβαίνουν στον παιδικό κόσμο, τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό. Το παρόν άρθρο πραγματεύεται μία πτυχή της αγωγής της ψυχής, αυτήν της παιδικής ψυχαγωγίας και στοχεύει στην ενημέρωση για αυτά που απευθύνονται στα παιδιά μας με σκοπό να τα βλάψουν, να τα αλλοιώσουν και να τα παραμορφώσουν. Τα επτά σημεία που θα αναλυθούν παρακάτω αποτελούν περίληψη της έρευνάς μας για τα βιβλία, παιχνίδια, κινούμενα σχέδια και ταινίες που κυριαρχούν σήμερα στον παιδικό και εφηβικό κόσμο και ταυτόχρονα είναι επτά σημεία που θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρώς υπ’ όψιν, καθότι η ύπαρξή τους καθιστά το οποιοδήποτε «προϊόν» παιδικής ψυχαγωγίας που τα εμπεριέχει επικίνδυνο ή καταστροφικό για τα παιδιά μας.
1. Βία και δημιουργία φόβου
Είναι πασιφανές ότι η προβολή της βίας και η πρόκληση τρόμου είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός πολλών παιδικών θεαμάτων, αναγνωσμάτων και παιχνιδιών, ώστε να μιλούμε για μια αγωγή βίας που γίνεται πρόδηλα στα παιδιά μας. Ας σημειωθεί ότι μέχρι την ηλικία των 18 ετών ο μέσος Αμερικανός έχει δει περίπου 200.000 σκηνές βίας μόνον στην τηλεόραση.[1]
Κατά την επίσημη Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων (ΑΡΑ)[2], η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη επιστημονική ένωση ψυχολόγων στον κόσμο, και την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία[3] η βία στα ΜΜΕ και στα βιντεοπαιχνίδια :
α) αυξάνει το φόβο των παιδιών ότι θα γίνουν θύματα, καθώς και το φόβο τους για τον κόσμο γύρω τους
β) τα απευαισθητοποιεί στη βία, αλλά και στα θύματα της βίας. Τα παιδιά που εκτίθενται στη βία γίνονται λιγότερο ευαίσθητα στον πόνο των άλλων, αφού μαθαίνουν να αποδέχονται τη βία και να μην τη θεωρούν κακή
γ) τα διδάσκει να λύνουν τις διαφωνίες τους με επιθετικό τρόπο
δ) αυξάνει την επιθετικότητα και την αντικοινωνική συμπεριφορά, όπως έχουν αποδείξει περισσότερες από 1000 έρευνες. Ενδεικτικά αναφέρει ο ΑΡΑ τη μελέτη που έγινε από το Pennsylvania State University όπου οι ψυχολόγοι - ερευνητές παρακολουθώντας 100 παιδιά προσχολικής ηλικίας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «Τα παιδιά που παρακολουθούν βίαια θεάματα, ακόμα και ‘απλώς αστεία’ κινούμενα σχέδια είναι περισσότερο πιθανόν να χτυπούν τα άλλα παιδιά στο παιχνίδι, να τσακώνονται και να μην υπακούουν στους κανόνες της τάξης»[4].
Eπίσης, ο Dr Leonard Eron και οι συνεργάτες του από το University of Illinois βρήκαν ότι τα παιδιά που παρακολουθούσαν πολλές ώρες τηλεοπτικής βίας στο δημοτικό παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς αργότερα, όταν γίνονταν έφηβοι. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Dr Eron παρακολούθησε αυτούς τους εφήβους έως την ηλικία των 30 ετών, οπότε και βρήκε ότι «εκείνοι που είχαν παρακολουθήσει πολλή τηλεόραση όταν ήταν 8 ετών, ήταν περισσότερο πιθανόν να συλληφθούν και να διωχθούν για εγκληματικές πράξεις ως ενήλικες.»[5]
Αλλά και εδώ στην Ελλάδα η πρόεδρος της Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων, κα Αλεξάνδρα Ρούσσου δηλώνει ότι «Οι βίαιες πράξεις των παιδιών και των εφήβων είναι ευθέως ανάλογες των ωρών που παρακολουθούν τηλεόραση και των βίαιων περιστατικών τα οποία βλέπουν στην τηλεόραση… Τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες στον ύπνο τους. Έπειτα ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο, βγαίνουν έξω και δέρνουν, σκοτώνουν.»[6]
Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός ότι η βία αυξάνει τη διάθεση για περισσότερη βία, τόσο στη διασκέδαση, όσο και στην πραγματική ζωή[7] και το ότι συχνά δεν παρουσιάζονται οι συνέπειες της βίας, για να μην πούμε ότι ο ασκών τη βία επιβραβεύεται κιόλας.
Το παιδί, λοιπόν, μαθαίνει σταδιακά να συνηθίζει τη βία, να αναισθητοποιείται και να θεωρεί τη βία ως κάτι το φυσικό και καλό, με το οποίο διασκεδάζει κιόλας. Κι αυτό δεν γίνεται απλά, αλλά με τη χρήση ειδικών μεθόδων. Οι μέθοδοι εθισμού των παιδιών στη βία είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούνται στο στρατό, ώστε να εκπαιδεύονται οι στρατιώτες για να μπορούν να σκοτώνουν, σύμφωνα με τον ψυχολόγο του στρατού Dave Grossman[8], δηλ: α) καλλιέργεια κτηνώδους συμπεριφοράς (brutalization): εφαρμογή ενός προγράμματος λεκτικών ύβρεων ώστε να καταρρεύσει το ενυπάρχον σύστημα αξιών και να αντικατασταθεί από ένα νέο στο οποίο κυριαρχεί η βία. Και τα παιδιά από μικρή ηλικία μαθαίνουν ότι η βία είναι φυσικό μέρος της ζωής, αφού ακόμα και οι καλοί ήρωες των κινουμένων σχεδίων χτυπούν άγρια ο ένας τον άλλον.
β) κλασσική εξαρτημένη μάθηση : η σύνδεση ενός ερεθίσματος με μια αντίδραση χρησιμοποιώντας κάποιο ενισχυτικό ερέθισμα, δηλ. η βία συνδέεται με την ευχαρίστηση. Την ώρα της ξεκούρασης, την ώρα που τρώνε το αγαπημένο τους φαγητό ή πίνουν το αναψυκτικό τους τα παιδιά βλέπουν ταινίες βίας κι έτσι η βία γίνεται μέρος μιας ευχάριστης ρουτίνας.
γ) συντελεστική εξαρτημένη μάθηση : η πιθανότητα επανάληψης μιας αντίδρασης καθορίζεται από τις επακόλουθες συνέπειες, που είναι η επιβράβευση ή η τιμωρία. Ας σκεφθούμε εδώ πως σχεδόν όλα τα videogames έχουν τα χαρακτηριστικά της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης, αφού ανταμείβουν πράξεις βίας με υψηλούς βαθμούς. Μάλιστα, σε κάποια videogames και computer games δεν μπορεί ο παίκτης να συνεχίσει το παιχνίδι, αν δεν κλέψει ή αν δεν σκοτώσει.
δ) ταύτιση με πρότυπα: αυτή η μέθοδος αποβλέπει στην ταύτιση των παικτών/θεατών με άγριους ήρωες, τέρατα, μάγους, ή για παράδειγμα με «καλά» Pokemon, τα οποία συνεχώς επιτίθενται, πολεμούν λυσσαλέα, καταστρέφουν, βασανίζουν κτλ.
Όταν η Εκκλησία μιλάει για μία και μοναδική βία, τη βία που ασκούμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, δηλαδή στα πάθη μας, το περιβάλλον ψυχαγωγίας του παιδιού καλλιεργεί αυτά ακριβώς τα πάθη χρησιμοποιώντας εντέχνως τους παραπάνω μηχανισμούς μάθησης. Οι περισσότεροι επιστήμονες, όμως, επισημαίνουν ότι οι γονείς έχουν τρομερή δύναμη να μετριάσουν την επίδραση της βίας αν [9]
1. περιορίσουν την ώρα της τηλεθέασης και των βιντεοπαιχνιδιών,
2. επιλέγουν προσεκτικά τα θεάματα, αναγνώσματα και παιχνίδια των παιδιών,
3. παρακολουθούν τουλάχιστον ένα επεισόδιο των παιδικών εκπομπών οι ίδιοι,
4. διδάσκουν στα παιδιά τις συνέπειες της βίας καθώς και εναλλακτικές λύσεις,
5. απαγορεύουν κατευθείαν αυτό που οι ίδιοι βρίσκουν ακατάλληλο.
2. Τερατομορφία, φρίκη, νοσηρή φαντασία
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι την τελευταία δεκαετία τα παιδιά μας κατακλύζονται από άσχημα και αλλόκοτα πλάσματα, τέρατα με φρικώδεις, αποκρουστικές μορφές, που φυσιολογικά προκαλούν αποστροφή. Στα μπλοκ ιχνογραφίας τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας καλούνται πλέον να χρωματίζουν τερατοειδή μωρά, καζάνια, τερατόμορφα σκυλιά, άγριους δράκους[10] , παιδιά να τρέχουν τρομαγμένα καταδιωκόμενα από τέρατα[11], και βεβαίως για τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά υπάρχουν και βιβλιαράκια με οδηγίες για τη ζωγραφική τεράτων.[12]
Στην ταινία Digimon[13] ακούμε τον εξής διάλογο γνωριμίας :
- Κόραμον, τι στο καλό είσαι;
- Είμαι digimon, ένα ψηφιακό τερατάκι απ’τον ψηφιακό κόσμο… Μόλις ένα digimon γίνει φίλος σου, θα κάνει τα πάντα για σένα.
Αποκτούν, λοιπόν, τα παιδιά φιλίες με κάθε είδους τέρατα, με περισσότερο ή λιγότερο δαιμονική όψη, τα οποία, εκτός από τη βία που ασκούν στα παιδιά λόγω αυτής της τρομακτικής τους όψης, εκτός από την καταστροφή της αισθητικής που επιβάλλουν, συνδέονται, σύμφωνα με ειδικούς ερευνητές με “δαιμονικές οντότητες που εμφανίσθηκαν σε πολιτισμούς του παρελθόντος.”[14] Όπως και να έχουν τα πράγματα, η συνέχεια της εξοικείωσης μ’αυτά τα αποκρουστικά πλάσματα είναι τα παιδιά να τα «εκπαιδεύουν» να πολεμούν καλύτερα (οι ήρωες των Pokemon ονομάζονται “εκπαιδευτές Pokemon” και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να βάζουν τα τερατάκια να πολεμούν μεταξύ τους για να πάρουν το βραβείο του καλύτερου “εκπαιδευτή”) ή να διεξάγουν “τερατομονομαχίες”. “Τερατομονομαχίες” μπορεί να παρακολουθήσει κανείς πρώτα σε κινούμενα σχέδια (π.χ. Γιου-Γκι-Ο) και στη συνέχεια να παίξει και ο ίδιος με το σχετικό καρτοπαιχνίδι, το οποίο διαφημίζεται ως “ένα παιχνίδι μάχης καρτών στο οποίο οι παίκτες βάζουν διάφορα μυστηριώδη πλάσματα να πολεμούν το ένα εναντίον του άλλου, σε άγριες μαγικές μονομαχίες! Γεμάτο φοβερά τέρατα και ισχυρές κάρτες-ξόρκια”[15].
Aναρωτιέμαι ποιος θέλει ή ποιος ανέχεται τα παιδιά του να ζυμώνονται εξ απαλών ονύχων σε αυτή τη νοσηρότητα και διαστροφή. Μήπως από το νου και τη φαντασία δεν οδηγείται ο άνθρωπος στην πράξη; Ποιος θα αρνηθεί ως συνέπεια όλων αυτών την καλλιέργεια αρρωστημένων προσώπων; Γιατί μεγαλώνοντας τα παιδιά και φθάνοντας στην εφηβεία είναι προετοιμασμένα για να δεχθούν ακόμα χειρότερα πράγματα, όπως θα φανεί παρακάτω.
3. Πολεμική κατά της οικογένειας και των παραδεδομένων αξιών
Προσέξτε τα εξής ενδεικτικά παραδείγματα «καλών» ηρώων :
- Ο Χάρρυ Πόττερ ζει χωρίς γονείς, οι κηδεμόνες του είναι κακοί κι εκείνος είναι ανεξέλεγκτος σ’ένα «σχολείο» όπου, ενώ κάνει ό,τι ανεπίτρεπτο θέλει, οι άλλοι τον «προσκυνούν».
- Ο Ας από τα Pokemon και η παρέα του είναι παιδιά που ταξιδεύουν ολομόναχα στον κόσμο με σκοπό να πιάσουν όσο το δυνατόν περισσότερα τερατάκια. Και γιατί να χρειάζονται γονείς; Αφού «όλα τα πόκεμον είναι φίλοι μου. Είμαστε ενωμένοι σαν οικογένεια.»[16]
- Η Λύρα, η ηρωίδα στην ‘ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ’ του Φίλιπ Πούλμαν μεγαλώνει εσώκλειστη σ’ ένα κολλέγιο, κάνοντας του κόσμου τις σκανταλιές και στο τέλος βρίσκει τη μητέρα της στο πρόσωπο μιας απίστευτα κακιάς και ανήθικης γυναίκας.
- Ο Αρτέμης στον ‘ΑΡΤΕΜΗ ΦΑΟΥΛ’ του Όουεν Κόλφερ ζει μόνο με μια τρελή μητέρα που δεν μπορεί να τον φροντίσει και παρότι 12χρονος στήνει μια εγκληματική επιχείρηση.
- Η Κέιτ στις ‘ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ’, της Μάριαν Κέρλεϊ, εγκαταλελειμμένη από την ανύπαντρη μητέρα της, ζει με τη γιαγιά της που τη μυεί στη μαγεία.
- Η Emily the Strange αν και είναι μόνο 13 ζει μόνη της παρέα με τους 4 γάτους της. Της αρέσει να αυθαδιάζει και να βασανίζει τα αγόρια.[17]
- Η Λίλο, στην παιδική ταινία ‘ΛΙΛΟ ΚΑΙ ΣΤΙΤΣ’ αποκτά «οικογένεια» που αποτελείται από τη μεγάλη αδελφή και το φίλο της καθώς και το γενετικά μεταλλαγμένο τερατάκι. Η Λίλο, φωνάζει, μιλά άπρεπα, χτυπά και δαγκώνει τα άλλα παιδιά και είναι δικαιολογημένη γιατί «της λείπουν οι δικοί της» και κάνει βουντού στις φίλες της και είναι δικαιολογημένη γιατί δεν της φέρθηκαν σωστά.
Ανεξάρτητα από το αν κάποια από τα παραπάνω συμβαίνουν στην πραγματικότητα, η συστηματική προβολή τους στην παιδική ψυχαγωγία αναμφισβήτητα δίνει πρότυπα προς μίμηση. Είναι πολύ επιτυχημένος τρόπος καλλιέργειας της αρνητικής συμπεριφοράς, της ανυπακοής στους γονείς, της ζωής χωρίς όρια. Η οικογένεια περιφρονείται, οι γονείς περιφρονούνται.
4. «Κατήχηση» στην αθεΐα ή ειδωλολατρία
Η «κατήχηση» στην αθεΐα ή ειδωλολατρία γίνεται μέσω παιδικής ψυχαγωγίας με τις εξής μεθόδους :
α) καμία αναφορά στο Θεό και προβολή της αυτοθέωσης ή αυτοπραγμάτωσης.
Οι ήρωες με τους οποίους ταυτίζονται τα παιδιά είναι συνήθως τα «εκλεκτά» παιδιά, που έχουν κληθεί να σώσουν τον κόσμο, να τον απαλλάξουν από τους κακούς, να κατευθύνουν ανθρώπους και φυλές[18], παίρνοντας το ρόλο του Θεού. Παράδειγμα από την ταινία Digimon:
«Όταν είσαι εκλεκτό παιδί, πρέπει να σώσεις τον κόσμο ό,τι κι αν γίνει» και «αφού έχεις digimon, είσαι εκλεκτό παιδί». Άλλο παράδειγμα, τα πέντε κορίτσια του νέου κόμικ Witch που ανακαλύπτουν σιγά-σιγά τις μαγικές τους ικανότητες, καθότι «ταγμένα να υπερασπίζουν την αρμονία του Σύμπαντος»[19]. Ποιος χρειάζεται το Θεό, όταν έχει μέσα του όλες τις δυνάμεις;
β) θεοποίηση της φύσης
Τα πέντε κορίτσια-μάγισσες κάνουν ό,τι θέλουν εξουσιάζοντας τις «Δυνάμεις της Φωτιάς, του Νερού, του Αέρα και της Γης»[20] . Παρομοίως, η ενέργεια των Pokemon αντλείται από τη γη, το νερό, τη φωτιά. Κι αυτό, παραπέμπει στις περισσότερες παγανιστικές θρησκείες και τις θρησκείες θεοποίησης της φύσης, οι οποίες «βρίσκουν δύναμη στα Τέσσερα Στοιχεία- Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρα».[21]
γ) διαστρέβλωση της εικόνας του Θεού και των δογμάτων
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ αποτελούν τα παιδικά πολυβραβευμένα βιβλία του Φίλιπ Πούλμαν ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ, Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ και το ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΕΝΙΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ, γνωστά ως Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ[22].
Πολύ περιληπτικά στην ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ τα πράγματα έχουν ως εξής. Ο κάθε άνθρωπος από τη στιγμή της γέννησής του έχει το προσωπικό του δαιμόνιο, με το οποίο έχει τόσο στενό δεσμό, ώστε δεν μπορεί ούτε λεπτό να το αποχωριστεί. Ο κόσμος μας είναι μέρος ενός σύμπαντος με παράλληλους κόσμους στους οποίους διαδραματίζεται η ιστορία. Ο Θεός δεν υπήρξε ποτέ ο Δημιουργός, δεν είναι παντοδύναμος ούτε καλός, είναι κακός και ανελέητος. Οι καλοί είναι οι επαναστάτες άγγελοι, που παρουσιάζονται να αποτελούνται από πνεύμα και ύλη. Οι θρησκείες είναι τα όργανα της καταπίεσης του Θεού, οι ιερείς φονιάδες ή μέθυσοι και η Εκκλησία είναι εκείνη που κυβερνά, καταπιέζει τους ανθρώπους, φιμώνει την επιστήμη, δείχνει απίστευτη σκληρότητα και μισεί τα παιδιά. Η επίσκεψη των μικρών ηρώων στη “χώρα των νεκρών” τους πείθει πως ο Παράδεισος είναι ένα μεγάλο ψέμα. Και η πρώην καλόγρια τους διαβεβαιώνει πως “η χριστιανική θρησκεία είναι ένα πανίσχυρο και ιδιαίτερα πειστικό λάθος.”[23] Τελικά, οι ήρωες της ιστορίας του Φίλιπ Πούλμαν επαναστατούν για να σκοτώσουν το Θεό, να καταστρέψουν το βασίλειο των ουρανών κι έτσι, ως νέοι κοσμοσωτήρες, να απελευθερώσουν τους ανθρώπους. Κι όλα αυτά εκτυλίσσονται σ’ ένα περιβάλλον πλοκής και δράσης που ασφαλώς εντυπωσιάζει τα παιδιά.
Ο συγγραφέας Φίλιπ Πούλμαν δεν κρύβει ότι “είμαι από την πλευρά του διαβόλου…. Είμαι άθεος.”[24] To oποίο είναι δικαίωμά του. Αλλά με τι δικαίωμα δημιουργεί μια ιστορία φαντασίας, για να «κατηχήσει» ύπουλα τους ανυποψίαστους μικρούς αναγνώστες στα νεο-σατανιστικά πιστεύω του;[25] Αυτό είναι «εξαπάτηση και διανοητική ανεντιμότητα, όταν γίνεται σε βιβλία που προορίζονται για παιδιά».[26] Άραγε οι γονείς γνωρίζουν το περιεχόμενο των βιβλίων που διαβάζουν τα παιδιά τους;
5. Αντιστροφή της ηθικής
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ζούμε σε μια εποχή που προσπαθεί να επιβάλει μια αντιστροφή της ηθικής, με κάθε τρόπο, σε κάθε χώρο. Τα παιδιά που δεν έχουν διαμορφώσει ακόμα αξίες βομβαρδίζονται με μηνύματα που οδηγούν στην καλλιέργεια μιας τρομακτικής ηθικής σύγχυσης, όπου πλέον το κακό δεν ξεχωρίζει από το καλό και σιγά-σιγά παίρνει τη θέση του. Ακόμα κι αν κάποιες φορές στο τέλος νικά το καλό, είναι τόσο εκτενής και αναλυτική η παρουσίαση του κακού, που τελικά αυτό κυριαρχεί στο μυαλό του παιδιού. Πάντα μέσα από ένα ελκυστικό περίβλημα ή μια επιφανειακή δήθεν παρουσίαση κάποιων καλών στοιχείων, το παιδί χειραγωγείται να θεωρεί το καλό ως κακό και το κακό ως καλό. Στη θέση της αγάπης μαθαίνει το μίσος και την εκδίκηση, στη θέση της ταπείνωσης διδάσκεται τον εγωισμό και την υπερηφάνεια της δύναμης. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και το καλό καταπνίγεται ή χλευάζεται. Η πορεία των πραγμάτων φαίνεται να εξελίσσεται κάπως έτσι. Από τις απόλυτες αξίες της Αγίας Γραφής οδηγούμαστε στη σχετικοποίηση των αξιών και στη συνέχεια στην αποδοχή των αντεστραμμένων αξιών της νέας εποχής. Από την άρνηση ανοχής της αμαρτίας οδηγούμαστε στην ανοχή των πάντων κι έπειτα στην άρνηση ανοχής του καλού. Από την αποκαλυπτόμενη Αλήθεια της Αγίας Γραφής οδηγούμαστε στην απολυτοποιημένη αλήθεια της επιστήμης, για να καταλήξουμε στην εγωκεντρική αλήθεια των συναισθημάτων κι εμπειριών. Δηλαδή, από την αφετηρία ότι αλήθεια είναι «ό,τι πει ο Θεός» πάμε στο αλήθεια είναι «ό,τι πει η επιστήμη» και ύστερα στο αλήθεια είναι «ό,τι πει το συναίσθημα και η εμπειρία μου».
6. Προβολή του κακού και του δαιμονικού
Αφού, λοιπόν, χαθεί η διάκριση καλού και κακού, αφού το κακό βαπτισθεί ως καλό και εισβάλλει στη ζωή του παιδιού, καλλιεργείται η επιθυμία για το κακό και η αποστροφή για το καλό. Τα παιδιά δεν θαυμάζουν πια τους καλούς ήρωες, αλλά τους δολοφόνους, τους ληστές. Πριν ή αντί να μάθουν για το Θεό και τους αγίους μαθαίνουν για το διάβολο και τους δαίμονες.
Παράδειγμα, μεταξύ πάρα πολλών, το computer game Painkiller, ένα παιχνίδι το οποίο «θα σας βάλει να πολεμήσετε εναντίον δαιμόνων, ζόμπι και άλλων φρικιαστικών πλασμάτων… Ο Δαιμονάρχοντας Samael …αποφασίζει να κάνει μια εμπορική συμφωνία με τον ήρωα της ιστορίας, ο οποίος αναλαμβάνει να επιστρέφει τις σατανικές ψυχές στην κόλαση με αντάλλαγμα μαγικές δυνάμεις…Σταδιακά ο σκοπός του ήρωα είναι, αποκτώντας όλο και περισσότερες δυνάμεις, να γίνει ο ίδιος Δαιμονάρχοντας.»[27]
Δεύτερο παράδειγμα, το καρτοπαιχνίδι Magic the Gathering[28],γνωστό ως Magic, ευρέως διαδεδομένο και ανάμεσα στους Έλληνες εφήβους, στο οποίo οι παίκτες συμμετέχουν “σε μια διανοητική μάχη… Ο κάθε παίκτης αντιπροσωπεύει έναν ισχυρό μάγο που πολεμά για να κυριαρχήσει σε ένα μαγικό πεδίο ύπαρξης.”[29] Το Magic έχει τη δική του ορολογία βίας, τρόμου, τεράτων, νεκροζώντανων, μαγείας, νεκρομαντείας[30] κ.α. και περιέχει «πλάσματα που καταστρέφουν τα πάντα. Η βοήθεια των δαιμόνων σε οδηγεί στη νίκη.»[31] Αυτά διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα των καταστημάτων τα οποία διακινούν το Magic και άλλα συναφή παιχνίδια και βιβλία[32] . O παίκτης ξεκινά συνήθως από 60 αρχικές κάρτες και συνεχίζει να μαζεύει όλο και πιο πολλές. Στο παιχνίδι βρίσκει κανείς και κάρτες που «δείχνουν φρικιαστικές απεικονίσεις δαιμόνων και μία που δείχνει μια γυναίκα έτοιμη να θυσιασθεί».[33] O σχολικός ψυχολόγος Dr Steven Kosser προειδοποιεί ότι «μπορεί να προκληθεί σοβαρή βλάβη στα παιδιά που ενθαρρύνονται με αυτόν τον τρόπο να καθηλώνονται σε απαίσιες, ζωώδεις δυνάμεις και να φαντάζονται ότι με τη μαγεία μπορούν να κατευθύνουν αυτές τις δυνάμεις.»[34] Κατά τον Dr Kosser το Magic «ωθεί τα παιδιά σε δυο παθολογικές πεποιθήσεις:
1) ότι η μαγεία είναι ένας τρόπος να πραγματοποιήσει και να επηρεάσει κανείς πράγματα και γεγονότα 2) ότι το να μαθαίνει και να παίζει κανείς παιχνίδια σχετικά με επικλήσεις δαιμόνων, θυσίες πλασμάτων σε “ειδεχθή, σκληρά τελετουργικά”, μαγικά για την ακινητοποίηση και το θάνατο των εχθρών, και γενικά το να ξοδεύει κανείς χρόνο σκεπτόμενος βαθιά για κτηνώδεις, σκοτεινές, επικίνδυνες δυνάμεις και για το πώς θα τις ελέγξει και θα τις κατευθύνει μπορεί να θεωρείται ως υγιής ψυχαγωγία».[35] Επίσης ο Dr Kosser τονίζει ότι το Magic - και κατ’επέκταση καθετί παρεμφερές - δημιουργεί “γνωστική ασυμφωνία” (“cognitive dissonance”), η οποία αποτελεί ισχυρό εργαλείο για τον χειρισμό των ανθρώπων. Η γνωστική ασυμφωνία έγκειται στο ότι “όταν ένα άτομο διαπιστώσει ασυμφωνία ανάμεσα στις πεποιθήσεις, στάσεις ή αξίες του, ή μια διάσταση ανάμεσα σ’ αυτές και τη συμπεριφορά του, τότε κινητοποιείται για να επαναφέρει κάποια συμφωνία ή αρμονία μέσα από αλλαγές στις γνωστικές διαδικασίες ή τη συμπεριφορά του”[36]. Έτσι, οι γονείς, η Εκκλησία, η Αγία Γραφή μπορεί να διδάσκουν ένα σύστημα αξιών, ενώ οι συμπαίκτες, ο οδηγός του παιχνιδιού ή το ίδιο το παιχνίδι ασκούν μια αντίθετη επιρροή. Μάλιστα το παιδί έρχεται συχνά αντιμέτωπο και με το δίλημμα “είμαι αρκετά μεγάλο για να χειριστώ ένα παιχνίδι φαντασίας με δαίμονες και μαγεία ή είμαι μαμόθρεφτο; ”[37]
Τρίτο παράδειγμα αποτελούν τα παιχνίδια φανταστικών ρόλων,[38] τα οποία συνιστούν την μοντέρνα μορφή διασκέδασης μεταξύ εφήβων. Στα παιχνίδια φανταστικών ρόλων οι παίκτες παίζουν μια ιστορία, δημιουργώντας ο καθένας τον δικό του χαρακτήρα, τον οποίο ενσαρκώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, που διαρκεί από εβδομάδες έως χρόνια. Σημαντικό στοιχείο των παιχνιδιών αυτών είναι ότι ο παίκτης καλείται συνεχώς να κάνει επιλογές, που ξεκινούν από την επιλογή του χαρακτήρα με τον οποίο θα ταυτίζεται και φθάνουν μέχρι επιλογές όπως κλοπές, φόνοι, βιασμοί, πώληση της ψυχής του κ.α. Ενδεικτικά ας δούμε το πολύ διαδεδομένο μεταξύ των παιδιών μας του Γυμνασίου και Λυκείου Dungeons & Dragons[39], γνωστό ως D&D. Στο παιχνίδι αυτό ο παίκτης διαλέγει σε ποια φυλή ανήκει (ανθρώπων, ξωτικών, καταχθόνιων πλασμάτων κ.α)[40], σε ποια τάξη θα ανήκει (βάρβαρος, δηλ. άγριος πολεμιστής, μάγος, κληρικός, δηλ. “κύριος της θείας μαγείας” κ.α.)[41], την ποιότητα του χαρακτήρα του (καλός, ουδέτερος, νομίμως κακός, χαοτικά κακός, όπως οι δαίμονες, οι βρυκόλακες, τα ορκ κ.α.)[42] και έπειτα λαμβάνει οδηγίες συμπεριφοράς ανάλογα με την κάθε κατηγορία που επιλέγει. Ο παίκτης διαλέγει ακόμα και ποιον θεό θα επικαλείται (το θεό της Μαγείας, το θεό της Φύσης, το θεό της Σφαγής, το θεό της Τυραννίας, τη θεά του Θανάτου και της Μαγείας κ.α.)[43] καθώς και τον τρόπο επίθεσης, τα όπλα και τον τύπο της μαγείας που θα χρησιμοποιεί κάθε φορά.[44] “Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα D&D παιχνίδι που οι παίκτες του δεν εμπλέκονται σε φόνο, εμπρησμό, βασανιστήρια, βιασμό ή ληστεία».[45]
Έτσι, η απευαισθητοποίηση στο κακό, ακολουθείται από τη συναισθηματική βίωσή του, μέσα από ένα παιχνίδι ρόλων, που επηρεάζει βαθιά τον παίκτη και δημιουργεί εθισμό. Γιατί πώς είναι δυνατόν να μην επηρεάζεται ο παίκτης, ο οποίος παίζει ένα τέτοιο παιχνίδι συνήθως 4-12 ώρες τη φορά και μάλιστα παίρνει και οδηγίες τι να κάνει στον «ανενεργό χρόνο» του, δηλαδή με τι θα ασχοληθεί ο χαρακτήρας του τις ώρες εκτός παιχνιδιού;[46] Και πώς είναι δυνατόν να μην καλλιεργούνται οι αρνητικές συμπεριφορές που υποδύεται το παιδί στο παιχνίδι, όταν το role-playing (η τεχνική ρόλων) χρησιμοποιείται στην ψυχοθεραπεία, προκειμένου να καλλιεργηθεί μια ορισμένη συμπεριφορά; Και πώς μπορούμε να παραβλέψουμε τις περιπτώσεις φόνων και αυτοκτονιών που συνδέθηκαν με κάποια παιχνίδια φανταστικών ρόλων, όπως το D&D ; [47]
Τα προαναφερθέντα παιχνίδια προωθούνται οργανωμένα και συστηματικά. Κάθε Παρασκευή βράδυ καταστήματα που βρίσκονται σε αρκετά μέρη της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας διοργανώνουν το ‘Friday Night Magic’, και τα παιδιά, στην πλειονότητά τους έφηβοι, μαζεύονται για να παίξουν Magic.[48] Ανά τακτά διαστήματα διοργανώνονται επίσης εκδηλώσεις, τουρνουά, και πανελλήνια πρωταθλήματα Pokemon και Harry Potter για τους μικρούς, και Magic, D&D κ.α. για τους λίγο μεγαλύτερους.[49] Στην Αμερική υπάρχει ειδικός οργανισμός που εργάζεται για την προώθηση των παιχνιδιών ρόλων[50] και τον Αύγουστο του 2001 δημιουργήθηκε και στην Αθήνα Σύλλογος με σκοπό την ανάπτυξη και διάδοση παιχνιδιών ρόλων κ.α στην Ελληνική Επικράτεια. Μάλιστα κάθε Παρασκευή βράδυ μαζεύονται οι μεγαλύτεροι στο κτίριο του Συλλόγου για να παίξουν μέχρι τα μεσάνυχτα ή αργότερα ένα άλλο παιχνίδι ρόλων, το Vampire: the Masquerade[51].
7. Εισαγωγή στη μαγεία, τον αποκρυφισμό, το σατανισμό
Η έρευνα απέδειξε ότι πολλά από τα ανωτέρω προϊόντα παιδικής ψυχαγωγίας, καθώς και πλήθος άλλων, περιέχουν στοιχεία μαγείας, αποκρυφισμού ή σατανισμού και σαφώς μπορούν να προσανατολίσουν τα παιδιά μας προς μια βαθύτερη γνωριμία με αυτά. Ήδη από το 1996 ο π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος είχε αναφερθεί στις διάφορες λέσχες παιχνιδιών φανταστικών ρόλων ως “κατάλληλους χώρους για προσηλυτισμό στο νεοσατανισμό”[52].
Χωρίς να «δαιμονοποιούμε» τα πάντα θα πρέπει ξεκάθαρα να πούμε πως η αναβίωση της μαγείας και του αποκρυφισμού που συστηματικά παρατηρείται στη σύγχρονη παιδική ψυχαγωγία μπορεί να οδηγήσει στο σατανισμό.
Γι’ αυτό πριν από την επιλογή οποιουδήποτε παιδικού αναγνώσματος, θεάματος ή παιχνιδιού θα ήταν ίσως χρήσιμο να θέταμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Παρουσιάζεται η μαγεία ως ενδιαφέρουσα ή αναγκαία και ο μάγος ως καλός ή ανώτερος από τους άλλους; Γίνεται διάκριση της μαγείας σε «καλή» μαγεία και κακή μαγεία;
2. Υπερτονίζεται η δύναμη;
3. Καλλιεργείται η αντιστροφή της ηθικής;
4. Ταυτίζεται το παιδί με χαρακτήρες βίαιους, κακούς, δαιμονικούς κτλ
5. Προβάλλεται το μήνυμα «κάνω ό,τι θέλω εγώ»;
6. Το κακό παρουσιάζεται μήπως ως καλό ή ως μια ίση, αντιμαχόμενη πλευρά του καλού;
7. Οι γλωσσικοί όροι, τα σύμβολα, οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται μήπως είναι αποκρυφιστικού ή σατανιστικού περιεχομένου;
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν το κέρδος δεν έχει καμιά αναστολή, όταν το κακό εξαπλώνεται και οργανώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, ο ρόλος των φορέων της αγωγής είναι εξαιρετικά σημαντικός. Τα παιδιά μας, περισσότερο από ποτέ, έχουν σήμερα ανάγκη ευκαιριών για να γνωρίσουν το υγιές, το καλό, το αγιασμένο. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση.
Σημειώσεις:
[1] http://www.aap.org/advocacy/childhealthmonth/media.htm
[2] http://www.apa.org/releases/videogames.html
[3] δες 1
[4] http://www.apa.org/pubinfo/violence.html
[5] δες 4
[6] Καθημερινή, Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2002, σελ.22
[7] δες 1
[8] http://www.crimelibrary.com/criminology/kidkill/5.htm
[9] δες 1 και 4
[10] Στο Χρωματίζω τον κόσμο του Χάρι Πότερ, εκδόσεις Ψυχογιός
[11] Στο Παιχνιδοσελίδες Digimon, εκδόσεις Modern Times
[12] Μαθαίνω να ζωγραφίζω Digital Digimon Monsters, εκδόσεις Modern Times
[13]Το όνομα Digimon ακολούθησε ως αλλαγή του αρχικού ονόματος Digital Demons, όπως φαίνεται στο http://www.crossroad.to/text/articles/Digimon.html
[14] http://www.crossroad.to/articles2/2002/aliens.htm
[15] http://www.yugiohkingofgames.com/background.html
[16] από την ταινία Pokemon Το ξόρκι των UNKNOWN
[17] Ελευθεροτυπία, Κυριακή 23-12-2002, το ΄Έψιλον, σελ.32
[18] πολύ συχνό μοτίβο στα παιχνίδια ρόλων που θα αναλυθούν παρακάτω
[19] από το περιοδικό Witch, τεύχος 3, Ιανουάριος 2003, εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.
[20] από το περιοδικό Witch, τεύχος 1, Νοέμβριος 2002, εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.
[21] http://www.watchmanjournal.org/000131/html
[22] Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και θα αρχίσει να προβάλλεται ως κινηματογραφική ταινία στα τέλη του 2003.
[23] Το ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΕΝΙΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, σελ.467
[24] σε συνέντευξή του τον Αύγουστο του 2000, http://www.avnet.co.uk/home/amaranth/Critic/ivpullman.htm
[25] Συγκρίνετε τα γραφόμενά του με τις πεποιθήσεις του νεοσατανισμού όπως αναλύονται στο βιβλίο του + π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, Διάλογος
[26] http://home.swipnet.se/~w-49954/English/pull.html
[27] Περιοδικό PC master, τεύχος 153, Ιούλιος 2002, σελ. 30.
[28] To παιχνίδι Magic the Gathering ανήκει στην κατηγορία των παιχνιδιών συλλεκτικών καρτών (collectible card games ή CCGs). Τα παιχνίδια συλλεκτικών καρτών έχουν κατηγοριοποιηθεί σε «φαντασίας» (Magic, Pokemon), «επιστημονικής φαντασίας» (Star Trek, Star Wars), «γοτθικού τρόμου» (Vampire: the Eternal Struggle), «πολεμικών τεχνών» (Highlander,Shadowfist), «παγκόσμιας συνωμοσίας» (X-Files, Illuminati)
[29] http://www.wizards.com/magic/MTG_New_Player.asp.
[30] http://plumeria.vmth.ucdavis.edu/~saintly/gaming/MTG.html
[31] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/games/ccg/mtg/nemesis.html
[32] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/games.html
[33] http://www.rickross.com/reference/satanism/satanism39.html
[34] http://home.netcom./~efny/candance/crisis9.html
[35] Steven Kosser, the Kosser Education Newsletter, Vol.3, No 10a, σελ.1,2
[36] ΣΥΝΤΟΜΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΩΝ, Εκδόσεις Δωδώνη, σελ. 69
[37] δες 35, σελ. 4
[38] γνωστά ως “fantasy role-playing games” (FRPGs) όπως τα : Dungeons & Dragons, Vampire, Werewolf
[39] μεταφράζεται ως Μπουντρούμια & Δράκοι
[40] Από το εγχειρίδιο του παιχνιδιού, DUNGEONS & DRAGONS PLAYER’S HANDBOOK, Wizards of the Coast, 2000, σελ. 12 - 13
[41] δες 40, σελ. 21
[42] δες 40, σελ. 88-90
[43] δες 40, σελ. 31
[44] δες 40, σελ. 156-274
[45] http://www.watchman.org./occult/frpgames2.htm
[46] http://mhatsakhull.badnet.gr/esperos/ABN/World/Influence.htm
[47] δες 45
[48] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/tourn/tourn.html
[49] δες 48 και τα σχετικά προγράμματα
[50] H Committee for the Advancement of Role-playing Games που εδρεύει στο Τέξας
[51] http://mhatsakhull.badnet.gr/esperos/ABN/World/World.htm Ιανουάριος 2003
[52] ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, Διάλογος 1996, σελ. 185(Πηγή: Περιοδικό "Παρακαταθήκη", τ. 28)
Ἡ ὑποκρισία τῆς Νέας Ἐποχῆς στό ἔπακρον!
Ἀπό τή μία, ἐπιτρέπονται τέρατα καί σημεῖα στά παιδικά παιχνίδια ( ἠλεκτρονικά και μή ) , στά κινούμενα σχέδια, στίς παιδικές ταινίες, στά παιδικά ἔντυπα καί σέ κάθε «ψυχαγωγικό» ( ἐδῶ γελᾶμε…ἤ μᾶλλον κλαῖμε πικρά ) παιδικό μέσο! Διότι τί ἀγωγή στήν ψυχή μποροῦν νά δώσουν στά παιδιά οἱ πολύμορφοι διάβολοι-δαίμονες, τά τέρατα, οἱ μάγοι, οἱ βίαιες περσόνες κλπ κλπ κλπ... καί μάλιστα συνδυασμένα μέ ἰαχές καί ἄγρια μουγγρητά ἀντί γιά γλῶσσα;
Ὅλα αὐτά τά παραμορφωτικά τῆς ψυχῆς «παιχνίδια», διοχετεύονται στίς ἀγορές τῶν λεγόμενων Χριστιανικῶν κρατῶν, εἰσβάλλουν στίς ζωές τῶν Χριστιανόπουλων ἀνά τήν ὑφήλιο, στίς ἁγνές παιδικές ψυχές τους!
-Γιατί;
-Διότι ἔτσι κάνει ἡ Νέα Ἐποχή τήν ἀποχριστιανοποίησή τῶν παιδιῶν «παιχνίδι»! Χωρίς δυσκολία καί μέσα ἀπό τό παιγνίδι- τήν ἀγαπημένη ἀσχολία τῶν μικρῶν- περνᾶ ἡ Νέα Ἐποχή ὅλα τά κολαστικά μηνύματά της καί διαμορφώνει τίς αὐριανές γενιές, ὅπως ὁ «ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» θέλει!
Ὁ μελλοντικός κόσμος πού ἐπιθυμεῖ νά διαμορφώσει ἡ Νέα Ἐποχή, εἶναι ἕνας κόσμος μέ ἀνθρώπους-τέρατα!
-Γιατί;
-Διότι μόνο τέρατα μποροῦν νά λατρεύουν τόν ἀρχηγό της Σατανᾶ καί τόν μελλοντικό ἐπίγειό του Παγκόσμιο Δικτάτορα Ἀντίχριστο!
Εὐτυχῶς ὑπάρχουν ἀντιδράσεις ὅπως αὐτή:
Επιστολή στην Εθνική Τράπεζα για την υπόμνηση σε φυλλάδιό της ότι η 28η Οκτωβρίου πρέπει να τη θυμούνται τα παιδιά ως «ημέρα κινουμένων σχεδίων»!
ΠΡΟΣ ΤΗΝ «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Υπ’ όψη Διοικητικού Συμβουλίου
Αξιότιμοι κ.κ. Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΤΕ
Προσφάτως έλαβα γνώση ότι η Τράπεζά σας, στην επωνυμία μάλιστα της οποίας διατηρείται η λέξη «ΕΘΝΙΚΗ», εξέδωσε ένα παιδικό - νεανικό περιοδικό στο 4ο τεύχος του οποίου του Φθινοπώρου 2010, στην σελίδα 9 (11 στο pdf ), αναφέρεται η ιδιαίτερα σημαντική ημερομηνία της εθνικής μας εορτής της 28ης Οκτωβρίου , προτρέποντας τα παιδιά να την θυμούνται ως παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων, ενώ παρακάτω υπάρχουν διαφημίσεις για ζογκλέρ με το όνομα DIABOLO και λίγο παρακάτω εκθείαση της Γιόγκα για παιδιά !!!
Ως νομικός και ενεργός πολίτης , που ενδιαφέρεται για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας επιτρέψτε μου να διαμαρτυρηθώ για τα ανωτέρω, τα οποία θεωρώ ότι προσβάλλουν μία από τις θεμελιώδεις αξίες και από τις σημαντικότερες αρχές λειτουργίας της Εθνικής Τράπεζας, της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, η οποία κατά τις δικές σας δηλώσεις αποτελεί τη δέσμευσή σας , ώστε με τη δράση σας να συμβάλλετε στην πρόοδο και στην ευημερία της ελληνικής κοινωνίας και εκδήλωση της πρόθεσής σας να λειτουργείτε με υπευθυνότητα σε όλους τους τομείς, που αποτελούν σημαντικούς άξονες αειφόρου ανάπτυξης και περιλαμβάνουν την αγορά, τους μετόχους, τους εργαζόμενους, την κοινωνία και το περιβάλλον.
Δεδομένου δε ότι εξακολουθούμε όλοι μας να ζούμε στη χώρα που ονομάζεται Ελλάδα , που ευτυχώς και παρά τις αντίθετες προσπάθειες, διατηρεί τα σύνορα, τους ανθρώπους, την ιστορία , τη γλώσσα, την παράδοση και την γενικώς παραδεδεγμένη θρησκεία της , κατά το Ελληνικό Σύνταγμα, θεωρώ αδιανότητο σφάλμα για μία υπεύθυνη τραπεζική εταιρία να αδιαφορεί για το περιβάλλον όπου υπάρχει και δραστηριοποιείται, υποβαθμίζοντας και διαγράφοντας την αληθή και αξία λόγου ιστορική μνήμη, που θα έπρεπε πρωτίστως να σας ενδιαφέρει, τονίζοντας την Εθνική μας Εορτή της 28ης Οκτωβρίου, όχι ως ημέρα μνήμης για τους άθλους των Ελλήνων υπέρ της Ελευθερίας τους, αλλά γελοιοποιώντας την ως παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων!
Περαιτέρω δε διεμβολίζετε τον άδολο ψυχισμό των παιδιών , στα οποία απευθύνεστε με το περιοδικό σας με δήθεν άδολες διαφημίσεις, που εθίζουν οπωσδήποτε σε δράσεις και έννοιες με αρνητική χροιά. Γιατί ποια σχέση μπορεί να έχει ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ με παιχνίδια για παιδιά και γιατί να προβάλλεται με τέτοια έμφαση μία τελείως ξένη προς την κοινωνία και τον πολιτισμό μας δραστηριότητα , ως η γιόγκα, η οποία συνιστά εκδήλωση θρησκευτικής δράσης και όχι γυμναστική , ως πολλοί θέλουν να εμφανίζουν;
Κατόπιν των ανωτέρω σας απευθύνω την παρούσα έντονη διαμαρτυρία μου , αναμένω δε όπως προβείτε άμεσα στις δέουσες ενέργειες, οι οποίες να συνάδουν με το Σύνταγμα της Ελλάδας, την εταιρική κοινωνική σας ευθύνη και τις προσδοκίες Ελλήνων πολιτών και πελατών σας.
Αθήνα, 15-11-2010
ΚΥΡΙΑΚΟΣ Ε. ΚΟΚΚΙΝΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
antibaro.gr/2239
-Εθνική Τράπεζα Ελλάδος στα παιδιά μας: «την 28η Οκτωβρίου δεν εορτάζουμε το Έπος του ΄40 αλλά την "Ημέρα κινουμένων σχεδίων"» !!!
http://aktines.blogspot.com/2010/11/28.html
Ἀπό τήν ἄλλη, ἐνοχλεῖ ἔνα γουρουνάκι τούς Ἐβραίους καί τούς Μουσουλμάνους!
Αγγλία - Απέσυραν εν μέρει παιδικό παιχνίδι επειδή διαμαρτυρήθηκαν μουσουλμάνοι και Εβραίοι..!
Αν και ο Αστερίξ επιμένει να μας λέει ότι «είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες», τελικά μάλλον είναι ορθότερο να λέμε «ότι είναι τρελοί αυτοί οι Βρετανοί»!
Ο λόγος; Σύμφωνα με τη DailyMail, απέσυραν εν μέρει παιδικό παιχνίδι επειδή διαμαρτυρήθηκαν μουσουλμάνοι και Εβραίοι..! Το εξωφρενικό είναι ότι το παιχνίδι αυτό ήταν μια απλή φάρμα με όλα τα ζώα της... τυπικής φάρμας και τους ανάλογους ήχους. Ο σκοπός του παιχνιδιού προφανής: να διασκεδάσουν τα παιδιά, μαθαίνοντας.
Κάποιοι εκπρόσωποι, όμως, της μουσουλμανικής και εβραϊκής κοινότητας της Αγγλίας έκριναν ότι το να συμπεριλαμβάνεται και ένα…γουρουνάκι στα ζώα της φάρμας ήταν προσβλητικό για τα θρησκευτικά τους πιστεύω!
Οπότε, η εταιρεία -φοβούμενη για αντιδράσεις ή μποϊκοτάζ- αποφάσισε να κυκλοφορήσει το παιχνίδι χωρίς το γουρουνάκι! Την διαπίστωση την έκανε μια μητέρα η οποία αφού αγόρασε το εν λόγω παιχνίδι για την κόρη της διαπίστωσε ανοίγοντας το ότι αν και ο ήχος του γουρουνιού υπήρχε στο παιχνίδι, το γουρουνάκι έλειπε! Αντίθετα… η κότα, η αγελάδα, το πρόβατο και το άλογο ήταν στη θέση τους!
Η απάντηση που έλαβε όταν επικοινώνησε με την εταιρεία τουλάχιστον… αφοπλιστική: «Το γουρουνάκι ήταν όντως μέρος του παιχνιδιού αλλά κατόπιν αντιδράσεων από θρησκευτικές ομάδες, το αποσύραμε» τόνισε η εκπρόσωπος της εταιρείας.
Η μητέρα εξαγριώθηκε και διαμαρτυρήθηκε έντονα, και όπως έγινε αργότερα γνωστό, το ίδιο έκαναν και άλλοι γονείς μιλώντας για «άστοχη κίνηση» της εταιρείας.
Αποτέλεσμα: η εταιρεία έκανε στροφή 180 μοιρών και ανακοίνωσε ότι στο εξής το παιχνίδι θα κυκλοφορεί και πάλι ολοκληρωμένο…
star.gr/16/11/2010http://aktines.blogspot.com/2010/11/blog-post_5097.html
Τά ὑπόλοιπα τέρατα μέ τά ὁποῖα μεγαλώνουν ὅλα τά παιδιά τοῦ σύγχρονου κόσμου καί διαπλάθονται ἀπό τό σατανοσύστημα….. δέν τούς ἐνόχλησαν ποτέ! ...Εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικά! Καί εἶναι εὔλογο τό γιατί. Γιατί δέν γνωρίζουν τόν Κύριο!
Καί ὅταν κάποιος δέν ἔχει σχέσεις μέ τόν Κύριο, παθαίνει αὐτό:
«Νοῦς ἀποστάς τοῦ Θεοῦ
ἤ κτηνώδης ἤ δαιμονιώδης γίνεται»
( Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς )
Αὐτό θέλει καί ἡ Νέα Ἐποχή! Νά κρατᾶ ἀπομακρυσμένο τό νοῦ τῶν παιδιῶν ἀπό τόν Χριστό καί νά τόν προσηλώσει στόν ἡγέτη της Διάβολο! Ἔτσι, ὅταν ἐνηλικιωθοῦν, θά γλιτώσει ἀπ’ τό νά ἀναχαιτίζει τίς ἀντιδράσεις, ἐπαναστάσεις, ἀντιρρήσεις τους! Ἁπλά πράγματα!
πηγή εἰκόνας: http://marianthiv.blogspot.com/2009/12/blog-post_10.html πηγή εἰκόνας: http://www.pmeletios.com/ar_meletios/agioi/ag_grhgorios_o_palamas_-_o_xristianismos_kai_to_islam.htmlΔιαβᾶστε ἐπίσης:
Παιδική ψυχαγωγία: Επτά σημεία προσοχής (Ελένη Ανδρουλάκη, Καθηγήτρια)alopsis Από τους σημαντικότερους δείκτες πολιτισμού ενός λαού είναι ο τρόπος που στέκεται απέναντι στα παιδιά, πώς τα αντιμετωπίζει, πώς τα παιδαγωγεί και πού τα κατευθύνει. Η αγωγή των παιδιών αποτελεί ουσιαστική ευθύνη όχι μόνον των γονέων και εκπαιδευτικών, αλλά και όλων εκείνων που ζουν αληθινά, αγαπώντας και πονώντας για τους άλλους. Αυτή η ευθύνη για την άσκηση αγωγής προϋποθέτει μαζί με την αγάπη και την ευαισθησία και την απαιτούμενη προσοχή και ενημέρωση. Δεν νοείται φορέας αγωγής που να αγνοεί ή να αδιαφορεί γι’ αυτά που συμβαίνουν στον παιδικό κόσμο, τόσο τον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό. Το παρόν άρθρο πραγματεύεται μία πτυχή της αγωγής της ψυχής, αυτήν της παιδικής ψυχαγωγίας και στοχεύει στην ενημέρωση για αυτά που απευθύνονται στα παιδιά μας με σκοπό να τα βλάψουν, να τα αλλοιώσουν και να τα παραμορφώσουν. Τα επτά σημεία που θα αναλυθούν παρακάτω αποτελούν περίληψη της έρευνάς μας για τα βιβλία, παιχνίδια, κινούμενα σχέδια και ταινίες που κυριαρχούν σήμερα στον παιδικό και εφηβικό κόσμο και ταυτόχρονα είναι επτά σημεία που θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρώς υπ’ όψιν, καθότι η ύπαρξή τους καθιστά το οποιοδήποτε «προϊόν» παιδικής ψυχαγωγίας που τα εμπεριέχει επικίνδυνο ή καταστροφικό για τα παιδιά μας.
1. Βία και δημιουργία φόβου
Είναι πασιφανές ότι η προβολή της βίας και η πρόκληση τρόμου είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός πολλών παιδικών θεαμάτων, αναγνωσμάτων και παιχνιδιών, ώστε να μιλούμε για μια αγωγή βίας που γίνεται πρόδηλα στα παιδιά μας. Ας σημειωθεί ότι μέχρι την ηλικία των 18 ετών ο μέσος Αμερικανός έχει δει περίπου 200.000 σκηνές βίας μόνον στην τηλεόραση.[1]
Κατά την επίσημη Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων (ΑΡΑ)[2], η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη επιστημονική ένωση ψυχολόγων στον κόσμο, και την Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία[3] η βία στα ΜΜΕ και στα βιντεοπαιχνίδια :
α) αυξάνει το φόβο των παιδιών ότι θα γίνουν θύματα, καθώς και το φόβο τους για τον κόσμο γύρω τους
β) τα απευαισθητοποιεί στη βία, αλλά και στα θύματα της βίας. Τα παιδιά που εκτίθενται στη βία γίνονται λιγότερο ευαίσθητα στον πόνο των άλλων, αφού μαθαίνουν να αποδέχονται τη βία και να μην τη θεωρούν κακή
γ) τα διδάσκει να λύνουν τις διαφωνίες τους με επιθετικό τρόπο
δ) αυξάνει την επιθετικότητα και την αντικοινωνική συμπεριφορά, όπως έχουν αποδείξει περισσότερες από 1000 έρευνες. Ενδεικτικά αναφέρει ο ΑΡΑ τη μελέτη που έγινε από το Pennsylvania State University όπου οι ψυχολόγοι - ερευνητές παρακολουθώντας 100 παιδιά προσχολικής ηλικίας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «Τα παιδιά που παρακολουθούν βίαια θεάματα, ακόμα και ‘απλώς αστεία’ κινούμενα σχέδια είναι περισσότερο πιθανόν να χτυπούν τα άλλα παιδιά στο παιχνίδι, να τσακώνονται και να μην υπακούουν στους κανόνες της τάξης»[4].
Eπίσης, ο Dr Leonard Eron και οι συνεργάτες του από το University of Illinois βρήκαν ότι τα παιδιά που παρακολουθούσαν πολλές ώρες τηλεοπτικής βίας στο δημοτικό παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα επιθετικής συμπεριφοράς αργότερα, όταν γίνονταν έφηβοι. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Dr Eron παρακολούθησε αυτούς τους εφήβους έως την ηλικία των 30 ετών, οπότε και βρήκε ότι «εκείνοι που είχαν παρακολουθήσει πολλή τηλεόραση όταν ήταν 8 ετών, ήταν περισσότερο πιθανόν να συλληφθούν και να διωχθούν για εγκληματικές πράξεις ως ενήλικες.»[5]
Αλλά και εδώ στην Ελλάδα η πρόεδρος της Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων, κα Αλεξάνδρα Ρούσσου δηλώνει ότι «Οι βίαιες πράξεις των παιδιών και των εφήβων είναι ευθέως ανάλογες των ωρών που παρακολουθούν τηλεόραση και των βίαιων περιστατικών τα οποία βλέπουν στην τηλεόραση… Τα παιδιά βλέπουν εφιάλτες στον ύπνο τους. Έπειτα ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο, βγαίνουν έξω και δέρνουν, σκοτώνουν.»[6]
Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός ότι η βία αυξάνει τη διάθεση για περισσότερη βία, τόσο στη διασκέδαση, όσο και στην πραγματική ζωή[7] και το ότι συχνά δεν παρουσιάζονται οι συνέπειες της βίας, για να μην πούμε ότι ο ασκών τη βία επιβραβεύεται κιόλας.
Το παιδί, λοιπόν, μαθαίνει σταδιακά να συνηθίζει τη βία, να αναισθητοποιείται και να θεωρεί τη βία ως κάτι το φυσικό και καλό, με το οποίο διασκεδάζει κιόλας. Κι αυτό δεν γίνεται απλά, αλλά με τη χρήση ειδικών μεθόδων. Οι μέθοδοι εθισμού των παιδιών στη βία είναι οι ίδιες που χρησιμοποιούνται στο στρατό, ώστε να εκπαιδεύονται οι στρατιώτες για να μπορούν να σκοτώνουν, σύμφωνα με τον ψυχολόγο του στρατού Dave Grossman[8], δηλ: α) καλλιέργεια κτηνώδους συμπεριφοράς (brutalization): εφαρμογή ενός προγράμματος λεκτικών ύβρεων ώστε να καταρρεύσει το ενυπάρχον σύστημα αξιών και να αντικατασταθεί από ένα νέο στο οποίο κυριαρχεί η βία. Και τα παιδιά από μικρή ηλικία μαθαίνουν ότι η βία είναι φυσικό μέρος της ζωής, αφού ακόμα και οι καλοί ήρωες των κινουμένων σχεδίων χτυπούν άγρια ο ένας τον άλλον.
β) κλασσική εξαρτημένη μάθηση : η σύνδεση ενός ερεθίσματος με μια αντίδραση χρησιμοποιώντας κάποιο ενισχυτικό ερέθισμα, δηλ. η βία συνδέεται με την ευχαρίστηση. Την ώρα της ξεκούρασης, την ώρα που τρώνε το αγαπημένο τους φαγητό ή πίνουν το αναψυκτικό τους τα παιδιά βλέπουν ταινίες βίας κι έτσι η βία γίνεται μέρος μιας ευχάριστης ρουτίνας.
γ) συντελεστική εξαρτημένη μάθηση : η πιθανότητα επανάληψης μιας αντίδρασης καθορίζεται από τις επακόλουθες συνέπειες, που είναι η επιβράβευση ή η τιμωρία. Ας σκεφθούμε εδώ πως σχεδόν όλα τα videogames έχουν τα χαρακτηριστικά της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης, αφού ανταμείβουν πράξεις βίας με υψηλούς βαθμούς. Μάλιστα, σε κάποια videogames και computer games δεν μπορεί ο παίκτης να συνεχίσει το παιχνίδι, αν δεν κλέψει ή αν δεν σκοτώσει.
δ) ταύτιση με πρότυπα: αυτή η μέθοδος αποβλέπει στην ταύτιση των παικτών/θεατών με άγριους ήρωες, τέρατα, μάγους, ή για παράδειγμα με «καλά» Pokemon, τα οποία συνεχώς επιτίθενται, πολεμούν λυσσαλέα, καταστρέφουν, βασανίζουν κτλ.
Όταν η Εκκλησία μιλάει για μία και μοναδική βία, τη βία που ασκούμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, δηλαδή στα πάθη μας, το περιβάλλον ψυχαγωγίας του παιδιού καλλιεργεί αυτά ακριβώς τα πάθη χρησιμοποιώντας εντέχνως τους παραπάνω μηχανισμούς μάθησης. Οι περισσότεροι επιστήμονες, όμως, επισημαίνουν ότι οι γονείς έχουν τρομερή δύναμη να μετριάσουν την επίδραση της βίας αν [9]
1. περιορίσουν την ώρα της τηλεθέασης και των βιντεοπαιχνιδιών,
2. επιλέγουν προσεκτικά τα θεάματα, αναγνώσματα και παιχνίδια των παιδιών,
3. παρακολουθούν τουλάχιστον ένα επεισόδιο των παιδικών εκπομπών οι ίδιοι,
4. διδάσκουν στα παιδιά τις συνέπειες της βίας καθώς και εναλλακτικές λύσεις,
5. απαγορεύουν κατευθείαν αυτό που οι ίδιοι βρίσκουν ακατάλληλο.
2. Τερατομορφία, φρίκη, νοσηρή φαντασία
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι την τελευταία δεκαετία τα παιδιά μας κατακλύζονται από άσχημα και αλλόκοτα πλάσματα, τέρατα με φρικώδεις, αποκρουστικές μορφές, που φυσιολογικά προκαλούν αποστροφή. Στα μπλοκ ιχνογραφίας τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας καλούνται πλέον να χρωματίζουν τερατοειδή μωρά, καζάνια, τερατόμορφα σκυλιά, άγριους δράκους[10] , παιδιά να τρέχουν τρομαγμένα καταδιωκόμενα από τέρατα[11], και βεβαίως για τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά υπάρχουν και βιβλιαράκια με οδηγίες για τη ζωγραφική τεράτων.[12]
Στην ταινία Digimon[13] ακούμε τον εξής διάλογο γνωριμίας :
- Κόραμον, τι στο καλό είσαι;
- Είμαι digimon, ένα ψηφιακό τερατάκι απ’τον ψηφιακό κόσμο… Μόλις ένα digimon γίνει φίλος σου, θα κάνει τα πάντα για σένα.
Αποκτούν, λοιπόν, τα παιδιά φιλίες με κάθε είδους τέρατα, με περισσότερο ή λιγότερο δαιμονική όψη, τα οποία, εκτός από τη βία που ασκούν στα παιδιά λόγω αυτής της τρομακτικής τους όψης, εκτός από την καταστροφή της αισθητικής που επιβάλλουν, συνδέονται, σύμφωνα με ειδικούς ερευνητές με “δαιμονικές οντότητες που εμφανίσθηκαν σε πολιτισμούς του παρελθόντος.”[14] Όπως και να έχουν τα πράγματα, η συνέχεια της εξοικείωσης μ’αυτά τα αποκρουστικά πλάσματα είναι τα παιδιά να τα «εκπαιδεύουν» να πολεμούν καλύτερα (οι ήρωες των Pokemon ονομάζονται “εκπαιδευτές Pokemon” και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να βάζουν τα τερατάκια να πολεμούν μεταξύ τους για να πάρουν το βραβείο του καλύτερου “εκπαιδευτή”) ή να διεξάγουν “τερατομονομαχίες”. “Τερατομονομαχίες” μπορεί να παρακολουθήσει κανείς πρώτα σε κινούμενα σχέδια (π.χ. Γιου-Γκι-Ο) και στη συνέχεια να παίξει και ο ίδιος με το σχετικό καρτοπαιχνίδι, το οποίο διαφημίζεται ως “ένα παιχνίδι μάχης καρτών στο οποίο οι παίκτες βάζουν διάφορα μυστηριώδη πλάσματα να πολεμούν το ένα εναντίον του άλλου, σε άγριες μαγικές μονομαχίες! Γεμάτο φοβερά τέρατα και ισχυρές κάρτες-ξόρκια”[15].
Aναρωτιέμαι ποιος θέλει ή ποιος ανέχεται τα παιδιά του να ζυμώνονται εξ απαλών ονύχων σε αυτή τη νοσηρότητα και διαστροφή. Μήπως από το νου και τη φαντασία δεν οδηγείται ο άνθρωπος στην πράξη; Ποιος θα αρνηθεί ως συνέπεια όλων αυτών την καλλιέργεια αρρωστημένων προσώπων; Γιατί μεγαλώνοντας τα παιδιά και φθάνοντας στην εφηβεία είναι προετοιμασμένα για να δεχθούν ακόμα χειρότερα πράγματα, όπως θα φανεί παρακάτω.
3. Πολεμική κατά της οικογένειας και των παραδεδομένων αξιών
Προσέξτε τα εξής ενδεικτικά παραδείγματα «καλών» ηρώων :
- Ο Χάρρυ Πόττερ ζει χωρίς γονείς, οι κηδεμόνες του είναι κακοί κι εκείνος είναι ανεξέλεγκτος σ’ένα «σχολείο» όπου, ενώ κάνει ό,τι ανεπίτρεπτο θέλει, οι άλλοι τον «προσκυνούν».
- Ο Ας από τα Pokemon και η παρέα του είναι παιδιά που ταξιδεύουν ολομόναχα στον κόσμο με σκοπό να πιάσουν όσο το δυνατόν περισσότερα τερατάκια. Και γιατί να χρειάζονται γονείς; Αφού «όλα τα πόκεμον είναι φίλοι μου. Είμαστε ενωμένοι σαν οικογένεια.»[16]
- Η Λύρα, η ηρωίδα στην ‘ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ’ του Φίλιπ Πούλμαν μεγαλώνει εσώκλειστη σ’ ένα κολλέγιο, κάνοντας του κόσμου τις σκανταλιές και στο τέλος βρίσκει τη μητέρα της στο πρόσωπο μιας απίστευτα κακιάς και ανήθικης γυναίκας.
- Ο Αρτέμης στον ‘ΑΡΤΕΜΗ ΦΑΟΥΛ’ του Όουεν Κόλφερ ζει μόνο με μια τρελή μητέρα που δεν μπορεί να τον φροντίσει και παρότι 12χρονος στήνει μια εγκληματική επιχείρηση.
- Η Κέιτ στις ‘ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ’, της Μάριαν Κέρλεϊ, εγκαταλελειμμένη από την ανύπαντρη μητέρα της, ζει με τη γιαγιά της που τη μυεί στη μαγεία.
- Η Emily the Strange αν και είναι μόνο 13 ζει μόνη της παρέα με τους 4 γάτους της. Της αρέσει να αυθαδιάζει και να βασανίζει τα αγόρια.[17]
- Η Λίλο, στην παιδική ταινία ‘ΛΙΛΟ ΚΑΙ ΣΤΙΤΣ’ αποκτά «οικογένεια» που αποτελείται από τη μεγάλη αδελφή και το φίλο της καθώς και το γενετικά μεταλλαγμένο τερατάκι. Η Λίλο, φωνάζει, μιλά άπρεπα, χτυπά και δαγκώνει τα άλλα παιδιά και είναι δικαιολογημένη γιατί «της λείπουν οι δικοί της» και κάνει βουντού στις φίλες της και είναι δικαιολογημένη γιατί δεν της φέρθηκαν σωστά.
Ανεξάρτητα από το αν κάποια από τα παραπάνω συμβαίνουν στην πραγματικότητα, η συστηματική προβολή τους στην παιδική ψυχαγωγία αναμφισβήτητα δίνει πρότυπα προς μίμηση. Είναι πολύ επιτυχημένος τρόπος καλλιέργειας της αρνητικής συμπεριφοράς, της ανυπακοής στους γονείς, της ζωής χωρίς όρια. Η οικογένεια περιφρονείται, οι γονείς περιφρονούνται.
4. «Κατήχηση» στην αθεΐα ή ειδωλολατρία
Η «κατήχηση» στην αθεΐα ή ειδωλολατρία γίνεται μέσω παιδικής ψυχαγωγίας με τις εξής μεθόδους :
α) καμία αναφορά στο Θεό και προβολή της αυτοθέωσης ή αυτοπραγμάτωσης.
Οι ήρωες με τους οποίους ταυτίζονται τα παιδιά είναι συνήθως τα «εκλεκτά» παιδιά, που έχουν κληθεί να σώσουν τον κόσμο, να τον απαλλάξουν από τους κακούς, να κατευθύνουν ανθρώπους και φυλές[18], παίρνοντας το ρόλο του Θεού. Παράδειγμα από την ταινία Digimon:
«Όταν είσαι εκλεκτό παιδί, πρέπει να σώσεις τον κόσμο ό,τι κι αν γίνει» και «αφού έχεις digimon, είσαι εκλεκτό παιδί». Άλλο παράδειγμα, τα πέντε κορίτσια του νέου κόμικ Witch που ανακαλύπτουν σιγά-σιγά τις μαγικές τους ικανότητες, καθότι «ταγμένα να υπερασπίζουν την αρμονία του Σύμπαντος»[19]. Ποιος χρειάζεται το Θεό, όταν έχει μέσα του όλες τις δυνάμεις;
β) θεοποίηση της φύσης
Τα πέντε κορίτσια-μάγισσες κάνουν ό,τι θέλουν εξουσιάζοντας τις «Δυνάμεις της Φωτιάς, του Νερού, του Αέρα και της Γης»[20] . Παρομοίως, η ενέργεια των Pokemon αντλείται από τη γη, το νερό, τη φωτιά. Κι αυτό, παραπέμπει στις περισσότερες παγανιστικές θρησκείες και τις θρησκείες θεοποίησης της φύσης, οι οποίες «βρίσκουν δύναμη στα Τέσσερα Στοιχεία- Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρα».[21]
γ) διαστρέβλωση της εικόνας του Θεού και των δογμάτων
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ αποτελούν τα παιδικά πολυβραβευμένα βιβλία του Φίλιπ Πούλμαν ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ, Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ και το ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΕΝΙΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ, γνωστά ως Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ[22].
Πολύ περιληπτικά στην ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ τα πράγματα έχουν ως εξής. Ο κάθε άνθρωπος από τη στιγμή της γέννησής του έχει το προσωπικό του δαιμόνιο, με το οποίο έχει τόσο στενό δεσμό, ώστε δεν μπορεί ούτε λεπτό να το αποχωριστεί. Ο κόσμος μας είναι μέρος ενός σύμπαντος με παράλληλους κόσμους στους οποίους διαδραματίζεται η ιστορία. Ο Θεός δεν υπήρξε ποτέ ο Δημιουργός, δεν είναι παντοδύναμος ούτε καλός, είναι κακός και ανελέητος. Οι καλοί είναι οι επαναστάτες άγγελοι, που παρουσιάζονται να αποτελούνται από πνεύμα και ύλη. Οι θρησκείες είναι τα όργανα της καταπίεσης του Θεού, οι ιερείς φονιάδες ή μέθυσοι και η Εκκλησία είναι εκείνη που κυβερνά, καταπιέζει τους ανθρώπους, φιμώνει την επιστήμη, δείχνει απίστευτη σκληρότητα και μισεί τα παιδιά. Η επίσκεψη των μικρών ηρώων στη “χώρα των νεκρών” τους πείθει πως ο Παράδεισος είναι ένα μεγάλο ψέμα. Και η πρώην καλόγρια τους διαβεβαιώνει πως “η χριστιανική θρησκεία είναι ένα πανίσχυρο και ιδιαίτερα πειστικό λάθος.”[23] Τελικά, οι ήρωες της ιστορίας του Φίλιπ Πούλμαν επαναστατούν για να σκοτώσουν το Θεό, να καταστρέψουν το βασίλειο των ουρανών κι έτσι, ως νέοι κοσμοσωτήρες, να απελευθερώσουν τους ανθρώπους. Κι όλα αυτά εκτυλίσσονται σ’ ένα περιβάλλον πλοκής και δράσης που ασφαλώς εντυπωσιάζει τα παιδιά.
Ο συγγραφέας Φίλιπ Πούλμαν δεν κρύβει ότι “είμαι από την πλευρά του διαβόλου…. Είμαι άθεος.”[24] To oποίο είναι δικαίωμά του. Αλλά με τι δικαίωμα δημιουργεί μια ιστορία φαντασίας, για να «κατηχήσει» ύπουλα τους ανυποψίαστους μικρούς αναγνώστες στα νεο-σατανιστικά πιστεύω του;[25] Αυτό είναι «εξαπάτηση και διανοητική ανεντιμότητα, όταν γίνεται σε βιβλία που προορίζονται για παιδιά».[26] Άραγε οι γονείς γνωρίζουν το περιεχόμενο των βιβλίων που διαβάζουν τα παιδιά τους;
5. Αντιστροφή της ηθικής
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ζούμε σε μια εποχή που προσπαθεί να επιβάλει μια αντιστροφή της ηθικής, με κάθε τρόπο, σε κάθε χώρο. Τα παιδιά που δεν έχουν διαμορφώσει ακόμα αξίες βομβαρδίζονται με μηνύματα που οδηγούν στην καλλιέργεια μιας τρομακτικής ηθικής σύγχυσης, όπου πλέον το κακό δεν ξεχωρίζει από το καλό και σιγά-σιγά παίρνει τη θέση του. Ακόμα κι αν κάποιες φορές στο τέλος νικά το καλό, είναι τόσο εκτενής και αναλυτική η παρουσίαση του κακού, που τελικά αυτό κυριαρχεί στο μυαλό του παιδιού. Πάντα μέσα από ένα ελκυστικό περίβλημα ή μια επιφανειακή δήθεν παρουσίαση κάποιων καλών στοιχείων, το παιδί χειραγωγείται να θεωρεί το καλό ως κακό και το κακό ως καλό. Στη θέση της αγάπης μαθαίνει το μίσος και την εκδίκηση, στη θέση της ταπείνωσης διδάσκεται τον εγωισμό και την υπερηφάνεια της δύναμης. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και το καλό καταπνίγεται ή χλευάζεται. Η πορεία των πραγμάτων φαίνεται να εξελίσσεται κάπως έτσι. Από τις απόλυτες αξίες της Αγίας Γραφής οδηγούμαστε στη σχετικοποίηση των αξιών και στη συνέχεια στην αποδοχή των αντεστραμμένων αξιών της νέας εποχής. Από την άρνηση ανοχής της αμαρτίας οδηγούμαστε στην ανοχή των πάντων κι έπειτα στην άρνηση ανοχής του καλού. Από την αποκαλυπτόμενη Αλήθεια της Αγίας Γραφής οδηγούμαστε στην απολυτοποιημένη αλήθεια της επιστήμης, για να καταλήξουμε στην εγωκεντρική αλήθεια των συναισθημάτων κι εμπειριών. Δηλαδή, από την αφετηρία ότι αλήθεια είναι «ό,τι πει ο Θεός» πάμε στο αλήθεια είναι «ό,τι πει η επιστήμη» και ύστερα στο αλήθεια είναι «ό,τι πει το συναίσθημα και η εμπειρία μου».
6. Προβολή του κακού και του δαιμονικού
Αφού, λοιπόν, χαθεί η διάκριση καλού και κακού, αφού το κακό βαπτισθεί ως καλό και εισβάλλει στη ζωή του παιδιού, καλλιεργείται η επιθυμία για το κακό και η αποστροφή για το καλό. Τα παιδιά δεν θαυμάζουν πια τους καλούς ήρωες, αλλά τους δολοφόνους, τους ληστές. Πριν ή αντί να μάθουν για το Θεό και τους αγίους μαθαίνουν για το διάβολο και τους δαίμονες.
Παράδειγμα, μεταξύ πάρα πολλών, το computer game Painkiller, ένα παιχνίδι το οποίο «θα σας βάλει να πολεμήσετε εναντίον δαιμόνων, ζόμπι και άλλων φρικιαστικών πλασμάτων… Ο Δαιμονάρχοντας Samael …αποφασίζει να κάνει μια εμπορική συμφωνία με τον ήρωα της ιστορίας, ο οποίος αναλαμβάνει να επιστρέφει τις σατανικές ψυχές στην κόλαση με αντάλλαγμα μαγικές δυνάμεις…Σταδιακά ο σκοπός του ήρωα είναι, αποκτώντας όλο και περισσότερες δυνάμεις, να γίνει ο ίδιος Δαιμονάρχοντας.»[27]
Δεύτερο παράδειγμα, το καρτοπαιχνίδι Magic the Gathering[28],γνωστό ως Magic, ευρέως διαδεδομένο και ανάμεσα στους Έλληνες εφήβους, στο οποίo οι παίκτες συμμετέχουν “σε μια διανοητική μάχη… Ο κάθε παίκτης αντιπροσωπεύει έναν ισχυρό μάγο που πολεμά για να κυριαρχήσει σε ένα μαγικό πεδίο ύπαρξης.”[29] Το Magic έχει τη δική του ορολογία βίας, τρόμου, τεράτων, νεκροζώντανων, μαγείας, νεκρομαντείας[30] κ.α. και περιέχει «πλάσματα που καταστρέφουν τα πάντα. Η βοήθεια των δαιμόνων σε οδηγεί στη νίκη.»[31] Αυτά διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα των καταστημάτων τα οποία διακινούν το Magic και άλλα συναφή παιχνίδια και βιβλία[32] . O παίκτης ξεκινά συνήθως από 60 αρχικές κάρτες και συνεχίζει να μαζεύει όλο και πιο πολλές. Στο παιχνίδι βρίσκει κανείς και κάρτες που «δείχνουν φρικιαστικές απεικονίσεις δαιμόνων και μία που δείχνει μια γυναίκα έτοιμη να θυσιασθεί».[33] O σχολικός ψυχολόγος Dr Steven Kosser προειδοποιεί ότι «μπορεί να προκληθεί σοβαρή βλάβη στα παιδιά που ενθαρρύνονται με αυτόν τον τρόπο να καθηλώνονται σε απαίσιες, ζωώδεις δυνάμεις και να φαντάζονται ότι με τη μαγεία μπορούν να κατευθύνουν αυτές τις δυνάμεις.»[34] Κατά τον Dr Kosser το Magic «ωθεί τα παιδιά σε δυο παθολογικές πεποιθήσεις:
1) ότι η μαγεία είναι ένας τρόπος να πραγματοποιήσει και να επηρεάσει κανείς πράγματα και γεγονότα 2) ότι το να μαθαίνει και να παίζει κανείς παιχνίδια σχετικά με επικλήσεις δαιμόνων, θυσίες πλασμάτων σε “ειδεχθή, σκληρά τελετουργικά”, μαγικά για την ακινητοποίηση και το θάνατο των εχθρών, και γενικά το να ξοδεύει κανείς χρόνο σκεπτόμενος βαθιά για κτηνώδεις, σκοτεινές, επικίνδυνες δυνάμεις και για το πώς θα τις ελέγξει και θα τις κατευθύνει μπορεί να θεωρείται ως υγιής ψυχαγωγία».[35] Επίσης ο Dr Kosser τονίζει ότι το Magic - και κατ’επέκταση καθετί παρεμφερές - δημιουργεί “γνωστική ασυμφωνία” (“cognitive dissonance”), η οποία αποτελεί ισχυρό εργαλείο για τον χειρισμό των ανθρώπων. Η γνωστική ασυμφωνία έγκειται στο ότι “όταν ένα άτομο διαπιστώσει ασυμφωνία ανάμεσα στις πεποιθήσεις, στάσεις ή αξίες του, ή μια διάσταση ανάμεσα σ’ αυτές και τη συμπεριφορά του, τότε κινητοποιείται για να επαναφέρει κάποια συμφωνία ή αρμονία μέσα από αλλαγές στις γνωστικές διαδικασίες ή τη συμπεριφορά του”[36]. Έτσι, οι γονείς, η Εκκλησία, η Αγία Γραφή μπορεί να διδάσκουν ένα σύστημα αξιών, ενώ οι συμπαίκτες, ο οδηγός του παιχνιδιού ή το ίδιο το παιχνίδι ασκούν μια αντίθετη επιρροή. Μάλιστα το παιδί έρχεται συχνά αντιμέτωπο και με το δίλημμα “είμαι αρκετά μεγάλο για να χειριστώ ένα παιχνίδι φαντασίας με δαίμονες και μαγεία ή είμαι μαμόθρεφτο; ”[37]
Τρίτο παράδειγμα αποτελούν τα παιχνίδια φανταστικών ρόλων,[38] τα οποία συνιστούν την μοντέρνα μορφή διασκέδασης μεταξύ εφήβων. Στα παιχνίδια φανταστικών ρόλων οι παίκτες παίζουν μια ιστορία, δημιουργώντας ο καθένας τον δικό του χαρακτήρα, τον οποίο ενσαρκώνει καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, που διαρκεί από εβδομάδες έως χρόνια. Σημαντικό στοιχείο των παιχνιδιών αυτών είναι ότι ο παίκτης καλείται συνεχώς να κάνει επιλογές, που ξεκινούν από την επιλογή του χαρακτήρα με τον οποίο θα ταυτίζεται και φθάνουν μέχρι επιλογές όπως κλοπές, φόνοι, βιασμοί, πώληση της ψυχής του κ.α. Ενδεικτικά ας δούμε το πολύ διαδεδομένο μεταξύ των παιδιών μας του Γυμνασίου και Λυκείου Dungeons & Dragons[39], γνωστό ως D&D. Στο παιχνίδι αυτό ο παίκτης διαλέγει σε ποια φυλή ανήκει (ανθρώπων, ξωτικών, καταχθόνιων πλασμάτων κ.α)[40], σε ποια τάξη θα ανήκει (βάρβαρος, δηλ. άγριος πολεμιστής, μάγος, κληρικός, δηλ. “κύριος της θείας μαγείας” κ.α.)[41], την ποιότητα του χαρακτήρα του (καλός, ουδέτερος, νομίμως κακός, χαοτικά κακός, όπως οι δαίμονες, οι βρυκόλακες, τα ορκ κ.α.)[42] και έπειτα λαμβάνει οδηγίες συμπεριφοράς ανάλογα με την κάθε κατηγορία που επιλέγει. Ο παίκτης διαλέγει ακόμα και ποιον θεό θα επικαλείται (το θεό της Μαγείας, το θεό της Φύσης, το θεό της Σφαγής, το θεό της Τυραννίας, τη θεά του Θανάτου και της Μαγείας κ.α.)[43] καθώς και τον τρόπο επίθεσης, τα όπλα και τον τύπο της μαγείας που θα χρησιμοποιεί κάθε φορά.[44] “Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα D&D παιχνίδι που οι παίκτες του δεν εμπλέκονται σε φόνο, εμπρησμό, βασανιστήρια, βιασμό ή ληστεία».[45]
Έτσι, η απευαισθητοποίηση στο κακό, ακολουθείται από τη συναισθηματική βίωσή του, μέσα από ένα παιχνίδι ρόλων, που επηρεάζει βαθιά τον παίκτη και δημιουργεί εθισμό. Γιατί πώς είναι δυνατόν να μην επηρεάζεται ο παίκτης, ο οποίος παίζει ένα τέτοιο παιχνίδι συνήθως 4-12 ώρες τη φορά και μάλιστα παίρνει και οδηγίες τι να κάνει στον «ανενεργό χρόνο» του, δηλαδή με τι θα ασχοληθεί ο χαρακτήρας του τις ώρες εκτός παιχνιδιού;[46] Και πώς είναι δυνατόν να μην καλλιεργούνται οι αρνητικές συμπεριφορές που υποδύεται το παιδί στο παιχνίδι, όταν το role-playing (η τεχνική ρόλων) χρησιμοποιείται στην ψυχοθεραπεία, προκειμένου να καλλιεργηθεί μια ορισμένη συμπεριφορά; Και πώς μπορούμε να παραβλέψουμε τις περιπτώσεις φόνων και αυτοκτονιών που συνδέθηκαν με κάποια παιχνίδια φανταστικών ρόλων, όπως το D&D ; [47]
Τα προαναφερθέντα παιχνίδια προωθούνται οργανωμένα και συστηματικά. Κάθε Παρασκευή βράδυ καταστήματα που βρίσκονται σε αρκετά μέρη της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας διοργανώνουν το ‘Friday Night Magic’, και τα παιδιά, στην πλειονότητά τους έφηβοι, μαζεύονται για να παίξουν Magic.[48] Ανά τακτά διαστήματα διοργανώνονται επίσης εκδηλώσεις, τουρνουά, και πανελλήνια πρωταθλήματα Pokemon και Harry Potter για τους μικρούς, και Magic, D&D κ.α. για τους λίγο μεγαλύτερους.[49] Στην Αμερική υπάρχει ειδικός οργανισμός που εργάζεται για την προώθηση των παιχνιδιών ρόλων[50] και τον Αύγουστο του 2001 δημιουργήθηκε και στην Αθήνα Σύλλογος με σκοπό την ανάπτυξη και διάδοση παιχνιδιών ρόλων κ.α στην Ελληνική Επικράτεια. Μάλιστα κάθε Παρασκευή βράδυ μαζεύονται οι μεγαλύτεροι στο κτίριο του Συλλόγου για να παίξουν μέχρι τα μεσάνυχτα ή αργότερα ένα άλλο παιχνίδι ρόλων, το Vampire: the Masquerade[51].
7. Εισαγωγή στη μαγεία, τον αποκρυφισμό, το σατανισμό
Η έρευνα απέδειξε ότι πολλά από τα ανωτέρω προϊόντα παιδικής ψυχαγωγίας, καθώς και πλήθος άλλων, περιέχουν στοιχεία μαγείας, αποκρυφισμού ή σατανισμού και σαφώς μπορούν να προσανατολίσουν τα παιδιά μας προς μια βαθύτερη γνωριμία με αυτά. Ήδη από το 1996 ο π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος είχε αναφερθεί στις διάφορες λέσχες παιχνιδιών φανταστικών ρόλων ως “κατάλληλους χώρους για προσηλυτισμό στο νεοσατανισμό”[52].
Χωρίς να «δαιμονοποιούμε» τα πάντα θα πρέπει ξεκάθαρα να πούμε πως η αναβίωση της μαγείας και του αποκρυφισμού που συστηματικά παρατηρείται στη σύγχρονη παιδική ψυχαγωγία μπορεί να οδηγήσει στο σατανισμό.
Γι’ αυτό πριν από την επιλογή οποιουδήποτε παιδικού αναγνώσματος, θεάματος ή παιχνιδιού θα ήταν ίσως χρήσιμο να θέταμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1. Παρουσιάζεται η μαγεία ως ενδιαφέρουσα ή αναγκαία και ο μάγος ως καλός ή ανώτερος από τους άλλους; Γίνεται διάκριση της μαγείας σε «καλή» μαγεία και κακή μαγεία;
2. Υπερτονίζεται η δύναμη;
3. Καλλιεργείται η αντιστροφή της ηθικής;
4. Ταυτίζεται το παιδί με χαρακτήρες βίαιους, κακούς, δαιμονικούς κτλ
5. Προβάλλεται το μήνυμα «κάνω ό,τι θέλω εγώ»;
6. Το κακό παρουσιάζεται μήπως ως καλό ή ως μια ίση, αντιμαχόμενη πλευρά του καλού;
7. Οι γλωσσικοί όροι, τα σύμβολα, οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται μήπως είναι αποκρυφιστικού ή σατανιστικού περιεχομένου;
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν το κέρδος δεν έχει καμιά αναστολή, όταν το κακό εξαπλώνεται και οργανώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, ο ρόλος των φορέων της αγωγής είναι εξαιρετικά σημαντικός. Τα παιδιά μας, περισσότερο από ποτέ, έχουν σήμερα ανάγκη ευκαιριών για να γνωρίσουν το υγιές, το καλό, το αγιασμένο. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση.
Σημειώσεις:
[1] http://www.aap.org/advocacy/childhealthmonth/media.htm
[2] http://www.apa.org/releases/videogames.html
[3] δες 1
[4] http://www.apa.org/pubinfo/violence.html
[5] δες 4
[6] Καθημερινή, Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2002, σελ.22
[7] δες 1
[8] http://www.crimelibrary.com/criminology/kidkill/5.htm
[9] δες 1 και 4
[10] Στο Χρωματίζω τον κόσμο του Χάρι Πότερ, εκδόσεις Ψυχογιός
[11] Στο Παιχνιδοσελίδες Digimon, εκδόσεις Modern Times
[12] Μαθαίνω να ζωγραφίζω Digital Digimon Monsters, εκδόσεις Modern Times
[13]Το όνομα Digimon ακολούθησε ως αλλαγή του αρχικού ονόματος Digital Demons, όπως φαίνεται στο http://www.crossroad.to/text/articles/Digimon.html
[14] http://www.crossroad.to/articles2/2002/aliens.htm
[15] http://www.yugiohkingofgames.com/background.html
[16] από την ταινία Pokemon Το ξόρκι των UNKNOWN
[17] Ελευθεροτυπία, Κυριακή 23-12-2002, το ΄Έψιλον, σελ.32
[18] πολύ συχνό μοτίβο στα παιχνίδια ρόλων που θα αναλυθούν παρακάτω
[19] από το περιοδικό Witch, τεύχος 3, Ιανουάριος 2003, εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.
[20] από το περιοδικό Witch, τεύχος 1, Νοέμβριος 2002, εκδόσεις ΝΕΑ ΑΚΤΙΝΑ Α.Ε.
[21] http://www.watchmanjournal.org/000131/html
[22] Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και θα αρχίσει να προβάλλεται ως κινηματογραφική ταινία στα τέλη του 2003.
[23] Το ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΕΝΙΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, σελ.467
[24] σε συνέντευξή του τον Αύγουστο του 2000, http://www.avnet.co.uk/home/amaranth/Critic/ivpullman.htm
[25] Συγκρίνετε τα γραφόμενά του με τις πεποιθήσεις του νεοσατανισμού όπως αναλύονται στο βιβλίο του + π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, Διάλογος
[26] http://home.swipnet.se/~w-49954/English/pull.html
[27] Περιοδικό PC master, τεύχος 153, Ιούλιος 2002, σελ. 30.
[28] To παιχνίδι Magic the Gathering ανήκει στην κατηγορία των παιχνιδιών συλλεκτικών καρτών (collectible card games ή CCGs). Τα παιχνίδια συλλεκτικών καρτών έχουν κατηγοριοποιηθεί σε «φαντασίας» (Magic, Pokemon), «επιστημονικής φαντασίας» (Star Trek, Star Wars), «γοτθικού τρόμου» (Vampire: the Eternal Struggle), «πολεμικών τεχνών» (Highlander,Shadowfist), «παγκόσμιας συνωμοσίας» (X-Files, Illuminati)
[29] http://www.wizards.com/magic/MTG_New_Player.asp.
[30] http://plumeria.vmth.ucdavis.edu/~saintly/gaming/MTG.html
[31] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/games/ccg/mtg/nemesis.html
[32] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/games.html
[33] http://www.rickross.com/reference/satanism/satanism39.html
[34] http://home.netcom./~efny/candance/crisis9.html
[35] Steven Kosser, the Kosser Education Newsletter, Vol.3, No 10a, σελ.1,2
[36] ΣΥΝΤΟΜΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΩΝ, Εκδόσεις Δωδώνη, σελ. 69
[37] δες 35, σελ. 4
[38] γνωστά ως “fantasy role-playing games” (FRPGs) όπως τα : Dungeons & Dragons, Vampire, Werewolf
[39] μεταφράζεται ως Μπουντρούμια & Δράκοι
[40] Από το εγχειρίδιο του παιχνιδιού, DUNGEONS & DRAGONS PLAYER’S HANDBOOK, Wizards of the Coast, 2000, σελ. 12 - 13
[41] δες 40, σελ. 21
[42] δες 40, σελ. 88-90
[43] δες 40, σελ. 31
[44] δες 40, σελ. 156-274
[45] http://www.watchman.org./occult/frpgames2.htm
[46] http://mhatsakhull.badnet.gr/esperos/ABN/World/Influence.htm
[47] δες 45
[48] http://virtuals.compulink.gr/kaissa/tourn/tourn.html
[49] δες 48 και τα σχετικά προγράμματα
[50] H Committee for the Advancement of Role-playing Games που εδρεύει στο Τέξας
[51] http://mhatsakhull.badnet.gr/esperos/ABN/World/World.htm Ιανουάριος 2003
[52] ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, Διάλογος 1996, σελ. 185(Πηγή: Περιοδικό "Παρακαταθήκη", τ. 28)
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
Κύριε, σ' αναζητώ
Κύριε, σ' αναζητώ
στ' αστέρια, στον ουρανό
σε ψάχνω να σε βρω
να σε γνωρίσω, να σ' αγαπώ.
Σε βλέπω στην κάθε ψυχή
που δακρύζει και πονά
που διψάει, που πεινά
που υποφέρει στης αμαρτίας τη φυλακή.
στ' αστέρια, στον ουρανό
σε ψάχνω να σε βρω
να σε γνωρίσω, να σ' αγαπώ.
Σε βλέπω στην κάθε ψυχή
που δακρύζει και πονά
που διψάει, που πεινά
που υποφέρει στης αμαρτίας τη φυλακή.
Σε βλέπω στα μάτια των παιδιών
στα χρώματα των λουλουδιών
στης φύσης την αρμονία
στης φύσης την αρμονία
στης δημιουργίας τη σοφία.
Σε βλέπω στην ευωδία των Αγίων
στην αντοχή των μαρτύρων
στην εγκράτεια των ασκητών
στην υπακοή των μοναχών.
Σε βλέπω σε μια φάτνη ταπεινή
στην κάθε αγνή ψυχή
σε βλέπω πάνω στο σταυρό
να θυσιάζεσαι για κάθε αμαρτωλό.
18/12/11
Ελένη Θεοφυλακτοπούλου
Ελένη Θεοφυλακτοπούλου
Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΟΣΟΙ ΠΡΟΟΔΕΥΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ. (ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ)
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΞΕΝΟΥΝ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ, ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ.
Γνωρίζω ὅτι ὑποφέρετε, ἐπειδή ἀντιμετωπίζετε πειρασμούς. Ἐάν ὅμως ὑπομείνετε γενναῖα, θά ἔχετε χαρά. Διότι ἐάν δέν ἀντιμετωπίσετε φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς, δέν θά μπορέσετε νά αὐξήσετε τήν ἀρετή σας.
Ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀγωνίσθηκαν νά προοδεύσουν, ἀντιμετώπισαν πειρασμούς. Πραγματικά, κάθε φορά πού θά λάβει κάποιος ἕνα θεῖο δῶρο, ἀμέσως οἱ ἐχθροί σπεύδουν μέ διάφορους πειρασμούς νά τοῦ τό ἀφαιρέσουν.
Γνωρίζοντας οἱ δαίμονες ὅτι ἡ ψυχή πού δέχεται τήν Θεία Εὐλογία προοδεύει, τήν πολεμοῦν κρυφά ἤ φανερά. Ὁ Ἰακώβ, ὅταν ἔλαβε τήν πατρική εὐλογία, ἀντιμετώπισε ἀμέσως τόν πειρασμό τοῦ Ἠσαῦ (πρβλ. κζ΄). Ὁ διάβολος δηλαδή παρακίνησε τήν καρδιά τοῦ Ἠσαῦ ἐναντίον τοῦ Ἰακώβ, θέλοντας νά ἀφανίσει τήν εὐλογία. Δέν κατώρθωσε ὅμως νά βλάψει τόν δίκαιο, γιατί ἔχει γραφεῖ: «Οὐκ ἀφήσει Κύριος τήν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπί τόν κλῆρον τῶν δικαίων» (ψαλμ. ρκδ΄3).
Ὁ Ἰακώβ ὄχι μόνο δέν ἔχασε τήν εὐλογία πού ἔλαβε, ἀλλά καθημερινά τήν πλήθαινε.
Ἀγωνισθεῖτε λοιπόν καί σεῖς νά νικήσετε τούς πειρασμούς, διότι ὅσοι ἔλαβαν εὐλογίες, ὀφείλουν ἀναγκαστικά νά ἀντιμετωπίσουν καί πειρασμούς.
Καί ἐγώ, ὁ πνευματικός σας πατέρας, πέρασα μεγάλους φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς. Ὑπέμεινα ὅμως τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ καρτερία καί ὑπομονή, καί ὁ Κύριος μ’ ἔσωσε.
Ἐπειδή λοιπόν καί σέ σᾶς, ἀγαπητοί, ἦλθε ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου, ἀκολούθησαν οἱ πειρασμοί.
Ὑπομείνετέ τους μέχρις ὅτου τούς νικήσετε. Τότε θά ἔχετε μεγάλη προκοπή καί πρόοδο σέ ὅλες τίς ἀρετές. Θά σᾶς δοθεῖ ἀπό τόν οὐρανό μεγάλη ἀγαλλίαση, ἄγνωστη μέχρι τώρα. Τό φάρμακο γιά νά νικήσετε τούς πειρασμούς εἶναι νά μή πέσετε σέ ἀμέλεια, ἀλλά νά προσεύχεσθε καί νά εὐχαριστεῖτε μέ ὅλη σας τή καρδιά τόν Θεό δείχνοντας ὑπομονή στό κάθε τί. Ἔτσι θά σᾶς ἀφήσουν καί θά φύγουν.
Ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰακώβ, ὁ Ἰώβ καί ἄλλοι πολλοί μέ τούς πειρασμούς φάνηκαν τελειότεροι. Γι’αὐτό ἔχει γραφεῖ: «Πολλαί αἱ θλίψεις τῶν δικαίων καί ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτούς ὁ Κύριος» (ψάλμ.λγ΄20) . Ἐπίσης ὁ Ἰάκωβος παραγγέλλει: «Ἀθυμεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσευχέσθω» (πρβλ. Ἰακ, ε, 13). Βλέπετε πώς ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀντιμετώπισαν πειρασμούς, ἀπό τόν Θεό ζήτησαν βοήθεια.
Ἔχει ἀκόμη γραφεῖ: «Πιστός ὁ Θεός, ὅς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύνασθε» (Α΄ Κορ. ι, 13) . Γιά τήν εὐθύτητα λοιπόν τῆς καρδιᾶς σας, θά σᾶς βοηθήσει ὁ Θεός. Ἐάν δέν σᾶς ἀγαποῦσε, δέν θά ἐπέτρεπε τούς πειρασμούς, διότι ἔχει γραφεῖ:
«Ὅν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δέ υἱόν, ὅν παραδέχεται » (Παροιμ. γ, 12) .
Ἑπομένως οἱ πειρασμοί παραχωροῦνται στούς πραγματικά πιστούς, ἐνῶ οἱ ἀπείραστοι εἶναι νόθοι, οἱ ὁποῖοι φοροῦν τό ἔνδυμα τοῦ πιστοῦ, δέν ζοῦν ὅμως σύμφωνα μέ τήν πίστη.
Ὁ Ἀντώνιος μᾶς ἔλεγε ὅτι κανείς δέν θά μπορέσει νά εἰσέλθει ἀπείραστος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφει: « Ἐν ᾧ ἀγαλλιάσθε, εἰ δέον ἐστί λυπηθέντες ἐν πειρασμοῖς ποικίλοις, ἵνα τό δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως, πολυτιμότερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου, διά πυρός δέ δοκιμαζομένου εὑρεθείη» (πρβλ. Α΄ Πετρ. α, 6-7].
Λέγουν γιά τά δέντρα πώς, ὅταν σαλεύονται ἀπό τούς ἀνέμους, ριζώνουν καί ψηλώνουν περισσότερο.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς δικαίους. Ἐάν λοιπόν θέλετε νά προκόψετε, ὑπακούετε στούς διδασκάλους σας καί σ’αὐτό καί σέ ὅ,τι ἄλλο.
Γνωρίζετε ὅτι στήν ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος τό Ἅγιο Πνεῦμα προσφέρει χαρά βέποντας καθαρές τίς καρδιές τῶν ἀγωνιστῶν.
Ὅμως μετά τήν προσφορά τῆς χαρᾶς καί τῆς γλυκύτητος φεύγει καί τούς ἐγκαταλείπει. Αὐτό εἶναι χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς δράσεώς Του. Συμπεριφέρεται ἔτσι στήν ἀρχή σέ κάθε ψυχή, πού ἀναζητᾶ τόν Θεό. Ὕστερα φεύγει καί τήν ἐγκαταλείπει, γιά νά φανερωθεῖ ἐάν ἡ ψυχή θά συνεχίσει ἤ ὄχι τήν ἀναζήτηση.
Μερικοί, ὅταν φύγει καί τούς ἐγκαταλείψει, δοκιμάζουν θλίψη καί παραμένουν σ’αὐτή τήν κατάσταση ἀδρανεῖς. Δέν παρακαλοῦν τόν Θεό νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τήν θλίψη καί νά τούς ξαναδώσει τήν χαρά και τήν ἀγαλλίαση, πού δοκίμαζαν προηγουμένως. Ἀντίθετα, ἐξ αἰτίας τῆς ἀμέλειας καί τῶν θελημάτων τους ἀποξενώνονται ἀπό τήν θεϊκή γλυκύτητα. Ἔτσι γίνονται σαρκικοί καί ἐνῶ φοροῦν τό σχῆμα, δέν πιστεύουν στήν δύναμή του. Μοιάζουν μ’ἐκείνους πού τυφλώθηκαν στήν ζωή τους καί ἀγνοοῦν τίς θεῖες ἐνέργειες.
Συνηθισμένοι στήν χαρά πού προηγήθηκε, ἐάν δοκιμάσουν ξαφνικά θλίψη καί παρακαλέσουν τόν Θεό μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς καρδιᾶς, μέ εἰλικρίνεια, δάκρυα, νηστεία καί ἀπάρνηση ὅλων τῶν θελημάτων τους, τότε θά τούς δώσει χαρά μεγαλύτερη ἀπό τήν προηγούμενη καί θά τούς στηρίξει περισσότερο.
Αὐτή τήν μέθοδο ἐφαρμόζει τό Ἅγιο Πνεῦμα σέ κάθε ψυχή, πού ζητᾶ τόν Θεό.
Καθώς ἡ ψυχή ἀνεβαίνει ἀπό τά κατώτερα πρός τά ὑψηλότερα, ὅσο ἀκολουθεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, τόσο δοκιμάζει διαφόρων εἰδῶν πειρασμούς. Ξεπερνώντας τους ὅμως γίνεται διορατική καί στολίζεται μέ περισσότερη Χάρη.
Κατά τήν ἀνάληψη τοῦ προφήτου Ἡλία, ὅταν ἀνέβηκε στόν πρῶτο οὐρανό, θαύμασε τόσο πολύ, ὥστε νά πεῖ: «Νόμισα ὅτι τό φῶς τοῦ πρώτου οὐρανοῦ ἦταν σκοτάδι». Τό ἴδιο εἶπε καί γιά τόν καθένα ἀπό τούς ἄλλους οὐρανούς.
(Ἐδῶ ὁ ἀββάς Ἀμμωνᾶς ἀναφέρεται στό χριστιανοϊουδαϊκό ἀπόκρυφο βιβλίο: «Ἀναβατικό τοῦ Ἡσαῒου»).
Ἔτσι ἀκριβῶς προχωροῦν καί προοδεύουν οἱ μεγάλες ψυχές τῶν μεγάλων ἁγίων, ἕως ὅτου φθάσουν στόν οὐρανό τῶν οὐρανῶν.
Σᾶς τά γράφω αὐτά, ἀγαπητοί γιά νά στηριχθεῖτε καί νά μάθετε ὅτι οἱ πειρασμοί προσβάλλουν τούς πιστούς ὄχι γιά νά τούς ζημιώσουν, ἀλλά γιά νά τούς ὠφελήσουν. Ἡ ψυχή δέν μπορεῖ ν’ἀνεβεῖ στήν κατοικία τοῦ Πλάστη της, χωρίς νά προσβληθεῖ ἀπό πειρασμούς. Ἐάν θέλετε ν’ἀποκτήσετε χάρισμα πνευματικό, παραδοθεῖτε σέ κόπους σωματικούς καί ψυχικούς, καί ἀνυψῶστε τόν νοῦ σας νύκτα καί ἡμέρα στόν οὐρανό παρακαλώντας ὁλόψυχα τό πύρινο Ἅγιο Πνεῦμα, καί τότε θά σᾶς δοθεῖ.
Προσέχετε μήπως σᾶς ἔλθουν λογισμοί ἀμφιβολίας, πού λένε: «Ποιός μπορεῖ νά Τό λάβει μέσα του;».
Ζητῆστε μέ εἰλικρίνεια καί θά Τό λάβετε.
Καί ἐγώ ὁ πατέρας σας προσεύχομαι γιά νά Τό λάβετε. Πάντοτε ἔρχεται σ’ὅποιον καλλιεργεῖ τήν ψυχή του. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατοικεῖ σ’ἐκείνους πού ἔχουν εὐθύτητα στήν καρδιά. Πιστεύω ὅτι κατοικεῖ καί σέ σᾶς. Διότι καί σεῖς μέ καθαρή ψυχή ζητᾶτε τόν Θεό.
Ὅταν δεχθεῖτε τό Ἅγιο Πνεῦμα, θά σᾶς ἀποκαλύψει τά μυστήρια τοῦ Οὐρανοῦ. Θά σᾶς ἀποκαλύψει πολλά , τά ὁποῖα δέν μπορῶ νά γράψω στό χαρτί.
Τότε δέν θά φοβᾶσθε τίποτε καί θά σᾶς κυριεύσει μία οὐράνια χαρά. Καί ἐνῶ ἀκόμη θά εἶσθε στήν γῆ, θά ζεῖτε σάν νά ἔχετε μετατεθεῖ στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Δέν θά ἔχετε τότε ἀνάγκη νά προσευχηθεῖτε γιά τούς ἑαυτούς σας, ἀλλά μόνο γιά τούς ἄλλους.
Δόξα στόν πανάγαθο Θεό πού φανερώνει τέτοια μυστήρια στούς γνήσιους δούλους Του.
Σ’ Αὐτόν ἁρμόζει αἰώνια δόξα. ΑΜΗΝ.
ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΩΣ ΑΤΤΙΚΗ
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://HristosPanagia3.blogspot.com
Γνωρίζω ὅτι ὑποφέρετε, ἐπειδή ἀντιμετωπίζετε πειρασμούς. Ἐάν ὅμως ὑπομείνετε γενναῖα, θά ἔχετε χαρά. Διότι ἐάν δέν ἀντιμετωπίσετε φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς, δέν θά μπορέσετε νά αὐξήσετε τήν ἀρετή σας.
Ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀγωνίσθηκαν νά προοδεύσουν, ἀντιμετώπισαν πειρασμούς. Πραγματικά, κάθε φορά πού θά λάβει κάποιος ἕνα θεῖο δῶρο, ἀμέσως οἱ ἐχθροί σπεύδουν μέ διάφορους πειρασμούς νά τοῦ τό ἀφαιρέσουν.
Γνωρίζοντας οἱ δαίμονες ὅτι ἡ ψυχή πού δέχεται τήν Θεία Εὐλογία προοδεύει, τήν πολεμοῦν κρυφά ἤ φανερά. Ὁ Ἰακώβ, ὅταν ἔλαβε τήν πατρική εὐλογία, ἀντιμετώπισε ἀμέσως τόν πειρασμό τοῦ Ἠσαῦ (πρβλ. κζ΄). Ὁ διάβολος δηλαδή παρακίνησε τήν καρδιά τοῦ Ἠσαῦ ἐναντίον τοῦ Ἰακώβ, θέλοντας νά ἀφανίσει τήν εὐλογία. Δέν κατώρθωσε ὅμως νά βλάψει τόν δίκαιο, γιατί ἔχει γραφεῖ: «Οὐκ ἀφήσει Κύριος τήν ράβδον τῶν ἁμαρτωλῶν ἐπί τόν κλῆρον τῶν δικαίων» (ψαλμ. ρκδ΄3).
Ὁ Ἰακώβ ὄχι μόνο δέν ἔχασε τήν εὐλογία πού ἔλαβε, ἀλλά καθημερινά τήν πλήθαινε.
Ἀγωνισθεῖτε λοιπόν καί σεῖς νά νικήσετε τούς πειρασμούς, διότι ὅσοι ἔλαβαν εὐλογίες, ὀφείλουν ἀναγκαστικά νά ἀντιμετωπίσουν καί πειρασμούς.
Καί ἐγώ, ὁ πνευματικός σας πατέρας, πέρασα μεγάλους φανερούς ἤ κρυφούς πειρασμούς. Ὑπέμεινα ὅμως τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ καρτερία καί ὑπομονή, καί ὁ Κύριος μ’ ἔσωσε.
Ἐπειδή λοιπόν καί σέ σᾶς, ἀγαπητοί, ἦλθε ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου, ἀκολούθησαν οἱ πειρασμοί.
Ὑπομείνετέ τους μέχρις ὅτου τούς νικήσετε. Τότε θά ἔχετε μεγάλη προκοπή καί πρόοδο σέ ὅλες τίς ἀρετές. Θά σᾶς δοθεῖ ἀπό τόν οὐρανό μεγάλη ἀγαλλίαση, ἄγνωστη μέχρι τώρα. Τό φάρμακο γιά νά νικήσετε τούς πειρασμούς εἶναι νά μή πέσετε σέ ἀμέλεια, ἀλλά νά προσεύχεσθε καί νά εὐχαριστεῖτε μέ ὅλη σας τή καρδιά τόν Θεό δείχνοντας ὑπομονή στό κάθε τί. Ἔτσι θά σᾶς ἀφήσουν καί θά φύγουν.
Ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰακώβ, ὁ Ἰώβ καί ἄλλοι πολλοί μέ τούς πειρασμούς φάνηκαν τελειότεροι. Γι’αὐτό ἔχει γραφεῖ: «Πολλαί αἱ θλίψεις τῶν δικαίων καί ἐκ πασῶν αὐτῶν ρύσεται αὐτούς ὁ Κύριος» (ψάλμ.λγ΄20) . Ἐπίσης ὁ Ἰάκωβος παραγγέλλει: «Ἀθυμεῖ τις ἐν ὑμῖν, προσευχέσθω» (πρβλ. Ἰακ, ε, 13). Βλέπετε πώς ὅλοι οἱ ἅγιοι, ὅταν ἀντιμετώπισαν πειρασμούς, ἀπό τόν Θεό ζήτησαν βοήθεια.
Ἔχει ἀκόμη γραφεῖ: «Πιστός ὁ Θεός, ὅς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπέρ ὅ δύνασθε» (Α΄ Κορ. ι, 13) . Γιά τήν εὐθύτητα λοιπόν τῆς καρδιᾶς σας, θά σᾶς βοηθήσει ὁ Θεός. Ἐάν δέν σᾶς ἀγαποῦσε, δέν θά ἐπέτρεπε τούς πειρασμούς, διότι ἔχει γραφεῖ:
«Ὅν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δέ υἱόν, ὅν παραδέχεται » (Παροιμ. γ, 12) .
Ἑπομένως οἱ πειρασμοί παραχωροῦνται στούς πραγματικά πιστούς, ἐνῶ οἱ ἀπείραστοι εἶναι νόθοι, οἱ ὁποῖοι φοροῦν τό ἔνδυμα τοῦ πιστοῦ, δέν ζοῦν ὅμως σύμφωνα μέ τήν πίστη.
Ὁ Ἀντώνιος μᾶς ἔλεγε ὅτι κανείς δέν θά μπορέσει νά εἰσέλθει ἀπείραστος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος γράφει: « Ἐν ᾧ ἀγαλλιάσθε, εἰ δέον ἐστί λυπηθέντες ἐν πειρασμοῖς ποικίλοις, ἵνα τό δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως, πολυτιμότερον χρυσίου τοῦ ἀπολλυμένου, διά πυρός δέ δοκιμαζομένου εὑρεθείη» (πρβλ. Α΄ Πετρ. α, 6-7].
Λέγουν γιά τά δέντρα πώς, ὅταν σαλεύονται ἀπό τούς ἀνέμους, ριζώνουν καί ψηλώνουν περισσότερο.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς δικαίους. Ἐάν λοιπόν θέλετε νά προκόψετε, ὑπακούετε στούς διδασκάλους σας καί σ’αὐτό καί σέ ὅ,τι ἄλλο.
Γνωρίζετε ὅτι στήν ἀρχή τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος τό Ἅγιο Πνεῦμα προσφέρει χαρά βέποντας καθαρές τίς καρδιές τῶν ἀγωνιστῶν.
Ὅμως μετά τήν προσφορά τῆς χαρᾶς καί τῆς γλυκύτητος φεύγει καί τούς ἐγκαταλείπει. Αὐτό εἶναι χαρακτηριστικό γνώρισμα τῆς δράσεώς Του. Συμπεριφέρεται ἔτσι στήν ἀρχή σέ κάθε ψυχή, πού ἀναζητᾶ τόν Θεό. Ὕστερα φεύγει καί τήν ἐγκαταλείπει, γιά νά φανερωθεῖ ἐάν ἡ ψυχή θά συνεχίσει ἤ ὄχι τήν ἀναζήτηση.
Μερικοί, ὅταν φύγει καί τούς ἐγκαταλείψει, δοκιμάζουν θλίψη καί παραμένουν σ’αὐτή τήν κατάσταση ἀδρανεῖς. Δέν παρακαλοῦν τόν Θεό νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τήν θλίψη καί νά τούς ξαναδώσει τήν χαρά και τήν ἀγαλλίαση, πού δοκίμαζαν προηγουμένως. Ἀντίθετα, ἐξ αἰτίας τῆς ἀμέλειας καί τῶν θελημάτων τους ἀποξενώνονται ἀπό τήν θεϊκή γλυκύτητα. Ἔτσι γίνονται σαρκικοί καί ἐνῶ φοροῦν τό σχῆμα, δέν πιστεύουν στήν δύναμή του. Μοιάζουν μ’ἐκείνους πού τυφλώθηκαν στήν ζωή τους καί ἀγνοοῦν τίς θεῖες ἐνέργειες.
Συνηθισμένοι στήν χαρά πού προηγήθηκε, ἐάν δοκιμάσουν ξαφνικά θλίψη καί παρακαλέσουν τόν Θεό μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς καρδιᾶς, μέ εἰλικρίνεια, δάκρυα, νηστεία καί ἀπάρνηση ὅλων τῶν θελημάτων τους, τότε θά τούς δώσει χαρά μεγαλύτερη ἀπό τήν προηγούμενη καί θά τούς στηρίξει περισσότερο.
Αὐτή τήν μέθοδο ἐφαρμόζει τό Ἅγιο Πνεῦμα σέ κάθε ψυχή, πού ζητᾶ τόν Θεό.
Καθώς ἡ ψυχή ἀνεβαίνει ἀπό τά κατώτερα πρός τά ὑψηλότερα, ὅσο ἀκολουθεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, τόσο δοκιμάζει διαφόρων εἰδῶν πειρασμούς. Ξεπερνώντας τους ὅμως γίνεται διορατική καί στολίζεται μέ περισσότερη Χάρη.
Κατά τήν ἀνάληψη τοῦ προφήτου Ἡλία, ὅταν ἀνέβηκε στόν πρῶτο οὐρανό, θαύμασε τόσο πολύ, ὥστε νά πεῖ: «Νόμισα ὅτι τό φῶς τοῦ πρώτου οὐρανοῦ ἦταν σκοτάδι». Τό ἴδιο εἶπε καί γιά τόν καθένα ἀπό τούς ἄλλους οὐρανούς.
(Ἐδῶ ὁ ἀββάς Ἀμμωνᾶς ἀναφέρεται στό χριστιανοϊουδαϊκό ἀπόκρυφο βιβλίο: «Ἀναβατικό τοῦ Ἡσαῒου»).
Ἔτσι ἀκριβῶς προχωροῦν καί προοδεύουν οἱ μεγάλες ψυχές τῶν μεγάλων ἁγίων, ἕως ὅτου φθάσουν στόν οὐρανό τῶν οὐρανῶν.
Σᾶς τά γράφω αὐτά, ἀγαπητοί γιά νά στηριχθεῖτε καί νά μάθετε ὅτι οἱ πειρασμοί προσβάλλουν τούς πιστούς ὄχι γιά νά τούς ζημιώσουν, ἀλλά γιά νά τούς ὠφελήσουν. Ἡ ψυχή δέν μπορεῖ ν’ἀνεβεῖ στήν κατοικία τοῦ Πλάστη της, χωρίς νά προσβληθεῖ ἀπό πειρασμούς. Ἐάν θέλετε ν’ἀποκτήσετε χάρισμα πνευματικό, παραδοθεῖτε σέ κόπους σωματικούς καί ψυχικούς, καί ἀνυψῶστε τόν νοῦ σας νύκτα καί ἡμέρα στόν οὐρανό παρακαλώντας ὁλόψυχα τό πύρινο Ἅγιο Πνεῦμα, καί τότε θά σᾶς δοθεῖ.
Προσέχετε μήπως σᾶς ἔλθουν λογισμοί ἀμφιβολίας, πού λένε: «Ποιός μπορεῖ νά Τό λάβει μέσα του;».
Ζητῆστε μέ εἰλικρίνεια καί θά Τό λάβετε.
Καί ἐγώ ὁ πατέρας σας προσεύχομαι γιά νά Τό λάβετε. Πάντοτε ἔρχεται σ’ὅποιον καλλιεργεῖ τήν ψυχή του. Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατοικεῖ σ’ἐκείνους πού ἔχουν εὐθύτητα στήν καρδιά. Πιστεύω ὅτι κατοικεῖ καί σέ σᾶς. Διότι καί σεῖς μέ καθαρή ψυχή ζητᾶτε τόν Θεό.
Ὅταν δεχθεῖτε τό Ἅγιο Πνεῦμα, θά σᾶς ἀποκαλύψει τά μυστήρια τοῦ Οὐρανοῦ. Θά σᾶς ἀποκαλύψει πολλά , τά ὁποῖα δέν μπορῶ νά γράψω στό χαρτί.
Τότε δέν θά φοβᾶσθε τίποτε καί θά σᾶς κυριεύσει μία οὐράνια χαρά. Καί ἐνῶ ἀκόμη θά εἶσθε στήν γῆ, θά ζεῖτε σάν νά ἔχετε μετατεθεῖ στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Δέν θά ἔχετε τότε ἀνάγκη νά προσευχηθεῖτε γιά τούς ἑαυτούς σας, ἀλλά μόνο γιά τούς ἄλλους.
Δόξα στόν πανάγαθο Θεό πού φανερώνει τέτοια μυστήρια στούς γνήσιους δούλους Του.
Σ’ Αὐτόν ἁρμόζει αἰώνια δόξα. ΑΜΗΝ.
ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΩΣ ΑΤΤΙΚΗ
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://HristosPanagia3.blogspot.com
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ; 1) Είναι πιστοί απλώς οι βαπτισμένοι 'Ορθόδοξοι χριστιανοί;2) Είναι πιστοί όσοι µεγαλώνοντας δεν σκέπτονται και δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τι σημαίνει τό βάπτισμα και ποιες υποχρεώσεις ανέλαβαν κατά την τέλεση τού µυστηρίου τού βα¬πτίσµατος;3) Είναι πιστοί όσοι διατείνονται, ότι είναι χριστιανοί, αλλά δεν εκκλησιά¬ζονται τακτικώς, δεν εξοµολογούν¬ται τις αμαρτίες τους σε πνευματικό πατέρα και δεν κοινωνούν τό Χρι¬στό, η κοινωνούν απροετοίμαστοι, χωρίς µετάνοια και χωρίς κατά δια¬στήµατα εξομολόγηση των αμαρτιών τους;4) Είναι πιστοί όσοι δεν έχουν την προθυμία, ούτε καν την περιέργεια, να ανοίξουν και να διαβάσουν την Αγία Γραφή, αλλά διαβάζουν κοσµι¬κά βιβλία και περιοδικά, και κάθονται επί ώρες µπροστά στην τηλεόραση και ακούουν και βλέπουν αμαρτωλά, αισχρά και σατανικά πράγματα;5) Είναι πιστοί όσοι έπαυσαν να προσεύχονται και να κάνουν τό σ笵είο τού Σταυρού, η κουνούν τό χέ¬ρι τους σαν να παίζουν µαντολίνο και αυτό τό ονομάζουν Σταυρό;6) Είναι πιστοί οι τυπικώς εκκλησιαζό¬µενοι, χασµώµενοι και αναμένοντες πότε να τελειώσn ή θεία λειτουργία;7) Είναι πιστοί όσοι δυσφορούν, αν γίνει κήρυγμα κατά τη θεία λειτουρ¬γία, και ψιθυρίζουν, και βγαίνουν έξω από τό ναό, και συζητούν, και καπνίζουν;8) Είναι πιστοί οι άνδρες, οι οποίοι εισέρχονται στους ναούς και στα προσκυνήματα µε σορτς;9) Είναι πιστές οι γυναίκες, οι οποίες θέτουν τη µόδα υπεράνω της Θρη¬σκείας και εμφανίζονται δημοσίως ηµίγυµνες και σχεδόν ολόγυμνες ή µε παντελόνια, σιχαμερό φαινόμενο στα µάτια τού Θεού κατά το λόγω τού Θεού, και εισβάλλουν έτσι και στους φοβερούς τόπους της λατρεί¬ας; "Ο καταραμένος Διάβολος θα βγει απ' το καυκί του", προφήτευσε o άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. 'Άλλοτε ο Διάβολος τηρούσε προσχήματα, τώρα δεν τηρεί, έγινε τελείως αδιάντροπος. Με την ξετσιπωσιά των γυναικών επαληθεύεται Ο λόγος τού αγίου Κοσμά κατά τον ζωηρότε¬ρο τρόπο.10) Είναι πιστοί όσοι ανοίγουν το στό¬µα τους για να τρώγουν τα αγαθά τού Θεού, άλλα δεν ανοίγουν το στόμα τους για να ομιλήσουν για το Θεό και να υπερασπίσουν την Πίστη, όταν κοσμικοί και άπιστοι ομιλούν εναντίον τού Θεού και της Πίστεως;11) Είναι πιστοί όσοι είναι πνευµατικώς αδιάφοροι και δεν έχουν αγωνία για τη σωτηρία τους και τη σωτηρία των συνανθρώπων τους;12) Είναι πιστοί όσοι δεν θέλουν κα¬κοπάθεια, άλλα συνεχή καλοπέραση, και σκοπό και τρόπο της ζωης τους έχουν κάνει τα φαγοπότια, τα γλεν¬τοκοπήµατα, τις κοσμικές και αμαρτωλές διασκεδάσεις;13) Είναι πιστοί όσοι πορνεύουν, µοιχεύουν, ασελγαίνουν, ακολα¬σταίνουν, κάνουν όλα τα κέφια τους, και δεν κάνουν αγώνα εναντίον των παθών τους, και δεν περιορίζουν και δεν κόβουν την αισχρή αμαρτία;14) Είναι πιστοί όσοι κάνουν εκτρώσεις και κατακρεουργούν και σκοτώνουν τα αθώα παιδιά και τα ρίχνουν στους υπονόμους των ιατρείων; 'Εκατον¬τάδες χιλιάδες παιδιά σκοτώνονται κάθε χρόνο µε τις εκτρώσεις εδώ στην 'Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα! Και αν συνεχισθεί τό παιδοκτόνο και εθνο¬κτόνο έγκλημα των εκτρώσεων, µετά από µερικές δεκαετίες οι ξένοι θα γίνουν πλειοψηφικά στην Ελλάδα και θα µας κάνουν εργάτες τους, υπηρέ¬τες και δούλους! Ή Ελλάδα σβήνει, πεθαίνει!15) Είναι πιστοί όσοι βλασφημούν τό Θεό' τό Χριστό, τον ενανθρωπήσαντα και σταυρωθέντα για τη σωτηρία µας Θεό' τό Σταυρό' την Παναγία' τους Αγίους;16) Είναι πιστοί όσοι από τό µέσα της δηµοσιότητος, και ιδίως την τηλεό¬ραση, πολεμούν τη χριστιανική πίστη και τη χριστιανική ηθική;17) Είναι πιστοί οι µασόνοι, οι οποίοι, παρά τη µασονική τους ιδιότητα, διατείνονται, oτι είναι χριστιανοί; Είναι πιστοί οι οικουµενισταί, αρχιερείς, ιερείς, θεολόγοι και λοιποί, οι οποίοι, παρά τις προδοσίες της Πίστεως, διατείνονται, ότι είναι Ορθόδοξοι;'Όχι, αγαπητοί! Δεν είναι πιστοί αυ¬τοί, τους οποίους αναφέραμε, και άλλοι ακόμη, τους οποίους δεν ανα-φέραµε, για να µη µακρύνωµε τό λόγο. Δεν είναι πιστοί όλοι οι βαπτισμένοι χριστιανοί 'Ορθόδοξοι Πολλοί οι βα-πτισµένοι χριστιανοί 'Ορθόδοξοι, ολί¬γοι οι πιστοί, πολύ ολίγοι πιστοί είναι εκείνοι, οι οποίοι πιστεύουν, οµολο-γούν και υπερασπίζονται την Πίστη, αγαπούν τό Θεό και τον συνάνθρωπο, έχουν καλοσύνη, προσεύχονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, αγωνιούν για τη σωτηρία τους και τη σωτηρία των συνανθρώπων τους, κάνουν πνευματικόν αγώνα, αποφεύγουν τα µε¬γάλα αµαρτήµατα, πολεμούν και τα µικρά, κακοπάθουν χάριν τού Χριστού και της σωτηρίας τους, κάνουν θυσίες ακολουθώντας τό θέλημα τού Θεού και όχι τό δικό τους θέλημα και τό θέλημα τού κόσμου, σηκώνουν σταυ¬ρό και σταυρώνονται και αυτοί, για ν' αξιωθούν ενδόξου αναστάσεως και αιωνίου ζωης. «Οί τού Χριστού τήν σάρκα έσταύρωσαν συν τοίς παθήµασι και ταίς έπιθυµίαις» (Γαλ. 5:24). ΟΙ άνθρωποι τού Χριστού, οι συνειδητοί χριστιανοί, οι αληθώς πιστοί, σταύ¬ρωσαν τον σαρκικό εαυτό τους µαζί µε τα πάθη και τις επιθυμίες του, νέ¬κρωσαν τό αμαρτωλό θέλημα τους. Αυτοί µε τό δικό τους σταυρό και τη σταύρωση τού παλαιού εαυτού τους τίλουν και υψώνουν τό Σταυρό τού Χριστού, και ό Σταυρός τού Χριστού ως όντως πιστούς τους υψώνει στον υπερουράνιο κόσμο. Πεθαίνοντας δεν πηγαίνουν κάτω, όπως οι άπιστοι και αμετανόητοι, άλλα πηγαίνουν επάνω, «όπου πρόδροµος υπέρ ήµών» πήγε ό Ιησούς ('Εβρ. 6:20).Σταυρέ τού Κυρίου, βοήθει ήµίν τοις άµαρτωλοίς και άναξίοις, άλλά πιστοίς και άγωνιζοµένοις, 'ίνα τύχω¬µεν έλέους και ύψωθώµεν τή δυνάµει σου, «όπου πρόδρομος υπέρ ήµών» ύψώθη ό Ιησούς. (Από τον "ΣΤΑΥΡΟ") ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ;Να είσαι Χριστιανός αληθινός δεν είναι καθό¬λου εύκολο. Πρέπει να το λέει η καρδιά σου. Να πυρποληται από την αγάπη του Χριστού. Με τί¬ποτα και με κανένα να μην τον άνταλλάζης. Ό Χριστιανισμός μας, αν είναι γνήσιος η νοθευμένος θα φανεί όταν ζητηθούν θυσίες.Εκεί ελέγχεται η γνησιότητά του. Και στην εποχή μας δεν λείπουν περιστατικά που θυμίζουν πρωτοχριστιανικό ηρωι¬σμό η και αποκρουστικές προδοσίες. Λίγο παλαιό¬τερο τό γεγονός, αλλά με διαρκή επικαιρότητα.Στήν Καμπότζη μερικοί Χριστιανοί είχαν συγ¬κεντρωθη σ' ένα ναό υποτυπώδη, για να προσευχηθούν. Δεν πρόλαβαν καλά να αρχίσουν και ό ναός βρέθηκε περικυκλωμένος από στρατιώτες. Προχώρησαν μέσα. Ξεκρέμασαν από τον τοίχο μια εικόνα τού Χριστού. την πέταξαν με περιφρόνη¬ση κάπου εκεί στην είσοδο.Μια δυνατή φωνή αντήχησε στον ιερό εκείνο χώρο που σκόρπιζε τον τρόμο: 'Όποιος θέλει να βγει ζωντανός από εδώ μέσα μόνο ένας τρόπος υπάρχει: Να αρνηθεί τον Χριστό και να φτύσει την εικόνα Του. Διαφορετικά θα τουφεκιστεί αυτή τη στιγμή. Το δίλημμα είναι τρομερό και περιθώρια επιλογής δεν υπάρχουν. Και ή άθεη εξουσία δεν αστειεύεται. Συχνά έχει δείξει το αποτρόπαιο πρό¬σωπό της. Άλλα και ό συμβιβασμός είναι πάντα ελκυστικός και ό πειρασμός μεγάλος. Τι θα κά¬νουν τώρα; Θα ομολογήσουν η θα αρνηθούν τον Χριστό;Ό ένας είναι αρραβωνιασμένος και σε λίγες ημέρες πρόκειται να παντρευτεί. Αξίζει να θυσια¬σθεί και να σβήσουν τα όνειρά του, οι όμορφες προσδοκίες του; Ό δεύτερος σκέπτεται το σπίτι τoυ, τήν οίκογένειά του, τη γυναίκα του, τα παιδιά του ... Ό τρίτος. ,ο τέταρτος, ο πέμπτος, όλοι κάτι και κάποιον έχουν να σκεφθούν ... Κέρινες καρδιές που άρχισαν κιόλας να λιώνουν μέσα στο καμίνι της δοκιμασίας τα λόγια του Κυρίου «ό φιλών ... υπέρ εμέ ουκ εστι μου άξιος» είχαν κιό¬λας ατονήσει μέσα τους. Έτσι, ένας, ένας, προχωράει τώρα με σκυμμέ¬νο κεφάλι και πιο πολύ με σκυμμένη και ντροπια¬σμένη ψυχή. Δεν είναι πορεία μελλοθανάτων.Εί¬ναι νεκρική πομπή αρνητών που πορεύεται με στι-γματισμένο μέτωπο, για να θάψει τη νεκρή της πί¬στη. Φθάνουν στην είκόνα του Χριστου, τη φτύ¬νουν και βγαίνουν έξω ζωντανοί. Ζωντανοί, άλλα νεκροί. «Όνομα έχουν ότι ζουν και νεκροί είναι» κατά το θεόπνευστο βιβλίο της Αποκαλύψεως.Γιατί ποια ζωή μπορεί να ζήση ό αρνητής και ό προδότης;Άλλα να, ανάμεσα στους πολλούς και ή μία. Ή ασυμβίβαστη, ή αλύγιστη, ή φλογερή. Στη νεανική αυτή ψυχή έχει ανάψει μια άλλη φωτιά. Ή φωτιά της αγάπης του Χριστου που καίει τα φρύγανα της δειλίας. Παρά τα δεκαέξι της χρόνια ή πίστη της δεν γνωρίζει δισταγμούς. Ό Χριστός και ή αγάπη Του είναι γι' αυτήν τό παν. Τίποτα δεν μπορεί να την χωρίσει. Μέσα της αντηχεί το σάλ-πισμα της γενναιότατος του θείου Παύλου, του ατρόμητου Αποστόλου πού, για την αγάπη του Χριστου, θυσίαζε τα πάντα: «Τίς ημας χωρίσει από της αγάπης τού Χριστού; Θλίψις η στενοχωρία η διωγμός η λιμός η γυμνότης η κίνδυνος η μάχαι¬ρα;» (Ρωμ. η' 35). Τίποτε απολύτως.Προχωρεί τελευταία. Οι στρατιώτες δεν έχουν καμιά αμφιβολία. Και αυτή το ίδιο θα κάνη, σκέ¬πτονται .. Λύγισαν οι μεγάλοι, δεν θα λυγίσει ή μικρή ;Όλοι την .. κοιτάζουν προσεκτικά. το κορίτσι όμως αυτό έχει κάτι άλλο. Είναι κάτι άλλο. Βαδί¬ζει σταθερά. Στο εφηβικό της πρόσωπο αντικατοπτρίζεται η γενναία ψυχή της. Ή ματιά της πετάει φλόγες, ενώ, στα χείλη της ανθίζει ένα ουράνιο χαμόγελο. Το βλέμμα της αστραφτερό μοιάζει με αρχαγγελική ρομφαία πού, καρφώνει τους δημίους στη θέση τους.Την παρατηρούν έκπληκτοι.Οι θύτες ξαφνιά¬ζονται από το θύμα τους. Ατάραχη εκείνη πλη¬σιάζει την είκόνα. τα μάτια της βουρκώνουν, όταν ατενίζει τον Αρχηγό της πίστεώς της με τα φτυσί-ματα της προδοσίας των δειλών. Γονατίζει. Παίρ¬νει την είκόνα στα χέρια της. την σκουπίζει. την ασπάζεται ευλαβικά, ενώ τα χείλη της ψιθυρίζουν:Δεν θα Σ' άρνηθώ, Χριστέ μου. Οι στρατιώτες προ¬τάσσουν τα όπλα. Ατάραχη εκείνη. Μια ομοβροντία έρχεται να αιματοκυλίσει το γενναίο κορίτσι και να το προσθέσει στη χορεία των μαρτύρων. Στολισμένη τώρα πια με το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου προβάλλει ενώπιον μας. Εμείς, άραγε, θα κάναμε το ίδιο στη θέση της;(Από την "ΖΩΗ") Με λιονταρίσια καρδιά Ρώτησαν ένα παιδί, τι θα ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει. Και ή απάντησή του: - Θα ήθελα να γίνω ιεραπόστολος στην Αφρική - Και γιατί; - Γιατί εκεί θα μπορέσω να εξερευνήσω τη ζούγ¬κλα και να κυνηγάω λιοντάρια!Με μικρές παραλλαγές συχνά θα συναντήσου¬με τη νοοτροπία αυτή ανάμεσά μας. Θέλουμε μια βολική πίστη. Να μη μας κοστίζει σε τίποτα. Να μην είναι απαιτητική και να μη ζητάει θυσίες. Να μας εξυπηρετεί με τό αζημίωτο. Να την έχουμε για ποικιλία. Για ... να κυνηγάμε λιοντάρια στην Αφρική!Και όμως. Ή πίστη δεν είναι κυνήγι λιοντα-ριών. Θέλει λιονταρίσια καρδιά. Στοχεύει όχι στις εξωτικές ζούγκλες. Στις εσωτερικές και ανεξερεύνητες. Αυτές που κρύβουμε στα βάθη της καρδιάς μας. Δεν κυνηγάει λιοντάρια. Κυνηγάει θη-ρία που βρυχώνται μέσα μας και παλεύει σκληρά για να τα δαμάσει. Να τα υποτάξει.'Όταν οι αδυναμίες ξεσηκώνονται μέσα μας και θέλουν να μας υποτάξουν, να μας αιχμαλωτίσουν και να μας οδηγήσουν αλυσοδεμένους,τυφλά και άβουλα σκλαβάκια της αμαρτίας, χρειάζεται ηρωισμός για να νικήσουμε. Και όταν ό εχθρός ορμάει επάνω μας, σαν μανιασμένο λιο¬ντάρι, για να μας καταπιεί και τότε απαιτείται λιο¬νταρίσια καρδιά, για να τον αποκρούσουμε. Αυτό θα πει Χριστιανός: Αγωνιστής και νικητής.Υπάρχει στον Χριστιανισμό ένας συμβολισμός πολύ παραστατικός. Γίνεται κατά την τελετή του μυστηρίου του αγίου Βαπτίσματος. Τότε άκρι¬βώς που καταγράφεται κανείς στις τάξεις των Χριστιανών. Ό συμβολισμός αυτός, όπως σημειώ¬νει ό ιερός Χρυσόστομος, έχει σχέση με τα αρ¬χαία αγωνίσματα. Οι αθλητές, οι παλαιστές, προτού αρχίσουν τους αγώνες, αλείβονται με λάδι.Και ό Χριστιανός την επίσημη αυτή στιγμή αλείβεται με λάδι για να μην ξεχνάει ποτέ, ότι είναι αθλητής και ό κλήρος του είναι ό ισόβιος αγώνας.Ό αληθινός Χριστιανός ξέρει καλά ότι θα πα-λαίψη, για να μείνει πιστός στις αρχές του. Άλλα αυτό ούτε τον παραξενεύει ούτε τον τρομάζει. Το θεωρεί ως φυσική συνέπεια της πίστεώς του. Παραστατικά το διευκρινίζει ό μεγάλος αγωνιστής των πνευματικών στίβων ό ιερός Χρυσόστομος: «Ούδείς αποδυσάμενoς και άλειψάμενος, γράφει, άvεσιν επιζητεί-' Εί δέ άνεσιν επιζητείς, τι άπεδύσω,' Τί τάς χείρας αντήρας;))Είναι σαν να μας λέει. Μπορείτε να φαντα¬σθήτε ένα παλαιστή που ετοιμάζεται για την πάλη, αφαιρεί τα ρούχα, αλείβεται με λάδι και υστέρα ,ζητάει ξεκούραση; "Αν ζητάς, λοιπόν, άνεση και μαλθακότητα, τι ετοιμάστηκες για αγώνες; Διότι ό Χριστιανισμός είναι αγώνας, εί¬ναι σκάμμα., είναι στάδια, είναι στίβος, είναι πό-λεμος. Αυτό φωνάζει ή παλαιά, αλλά και ή σύγ¬χρονη, βουτηγμένη στο αίμα, ιστορία της μαρτυρικής Εκκλησίας μας. Αυτό βροντοφωνούν τα κολοσσαία και τα αμφιθέατρα.Αναρίθμητα τα φωτεινά παραδείγματα του ηρωισμού. Ένας ηρωισμός όχι περιστασιακός, αλλά ισόβιος. Ηρωισμός χριστιανικός που αντι-μετωπίζει με το ίδιο σθένος τα πεινασμένα θη¬ρία, τους τρομερούς δημίους, τα ακονισμένα ξίφη, άλλα και τους σύγχρονους διωγμούς της νεοει¬δωλολατρίας.Πρέπει να το υπογραμμίσουμε. Ό ηρωισμός είναι και σύγχρονος. Διότι αν σήμερα έχουν πε¬ριορισθεί οι αιματηροί διωγμοί, δεν έχουν λείψει οι άλλοι, που είναι το ίδιο επικίνδυνοι. Άπαι¬τούν όχι λιγότερη τόλμη οι διωγμοί, που γίνονται στις ημέρες μας, με την ύπουλη τακτική τηςειρωνείας, του χλευασμού και της γελοιοποιή¬σεως.Είναι κοινός τόπος, ότι εκείνος που θέλει στη σημερινή νεοειδωλολατρία να μείνει πιστός στις αρχές του, έχει ανάγκη πρωτοχριστιανικής ανδρείας. Δεν θα κατασπαραχθεί βεβαίως από τις τίγρεις και τα λιοντάρια, θα παραδοθεί όμως στον εμπαιγμό και την περιφρόνηση.«Στρατευομένη» λέγεται ή Εκκλησία μας. Και ό χαρακτηρισμός αυτός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μαχόμενη πάντοτε ή Έκκλη¬σία, οι πιστοί της. Πάντα στην πρώτη γραμμή, οπλισμένοι με την πνευματική πανοπλία, για την «καθαίρεση» των «οχυρωμάτων» της αμαρτίας. Την ιδία γλώσσα χρησιμοποιούσε πάντα ό απόστολος Παύλος. «Κακοπάθησον ώς καλός στρα-τιώτης 'Ιησού Χριστού» (Β' Τιμ. β' 3), γράφει στον μαθητή του Τιμόθεο. 'Ως στρατιώτης δεν κυνηγάς λιοντάρια στην 'Αφρική. Μάχεσαι σαν λιοντάρι στην πρώτη γραμμή.(Από την "ΖΩΗ")
http://paterikoslogos।com/viewtopic।php?t=1174&p=3309#p3309
http://paterikoslogos।com/viewtopic।php?t=1174&p=3309#p3309
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
"H θυσία για τον αδελφό σου, η αγάπη σου για τον άλλο σε σώζει".
Πριν λίγα χρόνια ακούστηκε ένα θλιβερό περιστατικό που είχε συμβεί στο Σαρωνικό. Όλα αυτά, όπως μας είπε ο πατήρ Γερβάσιος, τα διηγήθηκε ένα πνευματικό κορίτσι του γέροντος Πορφυρίου, η οποία ήταν παρούσα σε όλο αυτό το θλιβερό γεγονός. Αυτή είχε μία φίλη πολύ αγαπημένη την Άννα, η οποία αγαπούσε πάρα πολύ το Θεό, όπως τον αγαπούσε και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Η Άννα διακρινόταν για το ταλέντο της κολύμβησης. Είχε τα πιο υψηλά ρεκόρ και δεν την έφτανε καμία. Μετά από αυτήν ερχόταν δεύτερη μια άλλη καλή της φίλη. Μετά από πολλούς αγώνες, ήρθε και ο τελικός αγώνας όπου θα διακρινόταν η καλύτερη κολυμβήτρια, η οποία στη συνέχεια θα αγωνιζόταν στην Ευρώπη. Ο αγώνας ξεκίνησε και η Άννα ήταν πρώτη. Λίγο ακόμη και θα έφτανε στο τέρμα, αλλά δεν έφτασε....Γύρισε με το βλέμμα της να δει που βρίσκεται η φίλη της, η οποία ήταν πολύ πίσω, και διαπίστωσε πως η φίλη της πνιγόταν. Έξω στην ακτή παρευρίσκονταν οι γονείς και των δύο κοριτσιών, όπως επίσης και η φίλη της Άννας που ανέφερε όλο αυτό το γεγονός. Δυστυχώς, αυτοί δεν καταλάβαιναν τι γίνεται μέσα στη θάλασσα. Μόνο έβλεπαν την Άννα να σταματάει και να γυρίζει πίσω. Ναι, ενώ η Άννα θα μπορούσε να βγει πρώτη και να ταξιδέψει στην Ευρώπη, προτίμησε να γυρίσει πίσω και να σώσει τη φίλη της. Θυσίασε τα πάντα για τη φίλη της. Δυστυχώς, όμως προσπαθώντας να τη σώσει πνίγηκε και αυτή μαζί.Μπορείτε να νιώσετε το θρήνο και των δύο οικογενειών. Η δε μητέρα της Άννας που ήταν άνθρωπος του Θεού, τα έβαλε με το Θεό. Θεωρούσε Εκείνον υπεύθυνο. Όμως, η φίλη της Άννας (το πνευματικοπαίδι του γέροντος Πορφυρίου) παρηγόρησε τη μητέρα και της είπε, πως η κόρη της μπορεί να μην βγήκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, όπως το ήθελε, αλλά έγινε μία ηρωίδα, μία μάρτυς του Θεού, γιατί πάνω από όλα θυσίασε τον εαυτό της για να σώσει τη φίλη της. Τα λόγια αυτά ήρθαν σαν βάλσαμο στην καρδιά της μάνας, η οποία παρηγορήθηκε και ξαναγύρισε και πάλι κοντά στο Θεό.Μετά από αυτό το γεγονός, ένα βράδυ, το πνευματικοπαίδι του γέροντος Πορφυρίου, είδε μπροστά της ολόλευκη την Άννα. Της είπε:"Άννα, τι κάνεις εδώ;" και η Άννα της απάντησε: "πήρα άδεια από το Θεό, γιατί ήθελα να έρθω να σε ευχαριστήσω για το καλό που έκανες στη μητέρα μου και την έβγαλες από την απελπισία της". Και η Άννα διηγήθηκε τα πάντα στη φίλη της, όσα έγιναν εκείνη τη θλιβερή μέρα. Της είπε πως είδε τη φίλη της να πνίγεται και πως δεν το άντεξε η καρδιά της, αυτή να βγει νικήτρια και η φίλη της πνιγμένη. Πώς θα το έλεγε στους γονείς της; Έτσι προτίμησε να τα θυσιάσει ΟΛΑ για τη φίλη της. Και όταν είδε πως δεν μπορούσε να τη σώσει, βυθίστηκε και αυτή μαζί της, αλλά δεν πνίγηκαν ποτέ....."την ώρα που βυθιζόμασταν, συνέχισε η Άννα να λέει, είδαμε τον Θεό, ο οποίος μας ρωτούσε: "θέλετε να έρθετε μαζί μου ή να ξαναγυρίσετε πίσω;". Πώς ήταν δυνατόν να αρνηθούμε βλέποντας την γλυκιά μορφή Του, έτσι δεχτήκαμε. Όταν πήγαμε εκεί επάνω είδαμε πολλούς ανθρώπους, Δεσπότες, ιερείς, μοναχούς, απλούς ανθρώπους, αλλά δεν περνούσαν όλοι στον Παράδεισο. Για αυτό να το πεις και εσύ στους άλλους, πως η θυσία για τον αδελφό σου, η αγάπη σου για τον άλλο σε σώζει".
Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011
Μητροπολίτης Κυρηνείας Παύλος, Η ψυχολογία των εξομολογουμένων επιπολαίως
Η ψυχολογία των εξομολογουμένων επιπολαίως
του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κυρηνείας κ. Παύλου
Ἀρκετοί πιστοί ἀνταποκρίνονται θετικά στήν πρόσκληση τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ γιά μετάνοια, ἐξομολογοῦνται εἰλικρινά καί μέ αἰσθήματα πραγματικῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο ἐναποθέτουν ὅλα τά ἁμαρτήματά τους ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ. Παρουσιάζονται σ’ αὐτόν ὡς μιά «ἐπιστολή… γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη» (Β΄ Κορ. 3, 2). ῎Εχουν τήν ὀρθή πεποίθηση καί βαθιά πίστη πώς ὅσα ποῦν θά συγχωρηθοῦν, θά σβησθοῦν, θά ἐξαφανισθοῦν, ὡσάν νά μήν συνέβησαν ποτέ στή ζωή τους…..
Γι’ αὐτό μέσα στό Ἐξομολογητήριο ὁμολογοῦν μέ ταπείνωση καί συντριβή τήν ἐνοχή τους καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως ὅλα τά σφάλματά τους. Τοιουτοτρόπως λαμβάνουν τήν ἄφεση ὅλων τῶν μετά τό Ἅγιο Βάπτισμα ἁμαρτιῶν τους καί ἐπανέρχονται στήν κατάσταση τῆς Χάριτος πλησίον τοῦ Θεοῦ εἰρηνικοί καί ἀναπαυμένοι.
Ἡ δύναμη τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως χαρίζει στόν καθένα πού εὐσυνείδητα ἐξομολογεῖται, τήν ἐσωτερική πληροφορία ὅτι εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ καί ἀγαπητός ἀδελφός τῶν Ἁγίων. Ἀποκτᾶ δέ τήν παρρησία πρός τόν Θεό, τό βασικό γνώρισμα τῶν Ἁγίων.
Βέβαια ὑπάρχουν καί ἀρκετές περιπτώσεις, ὅπου οἱ πιστοί ἀντιμετωπίζουν ἐπιπόλαια τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ἐπιδιώκουν γνωστά ὀνόματα Πνευματικῶν, ὄχι γιατί εἶναι ἔμπειροι καί διακριτικοί καί θά τούς βοηθήσουν στή σωτηρία τῶν ψυχῶν τους, ἀλλά γιά νά καυχῶνται μετά πώς εἶναι πνευματικά τέκνα γνωστῶν ἐκκλησιαστικῶν Πατέρων, μιμούμενοι τοιουτοτρόπως τούς ἀκάρπους Ἑβραίους, οἱ ὁποῖοι περιορίζονταν νά λένε ὅτι εἶναι τέκνα Ἀβραάμ. Φεύγουν ἀπό τό Ἐξομολογητήριο περισσότερο λυπημένοι, δύσθημοι καί στενοχωρημένοι παρά ἀναπαυμένοι. Δέν φταίει ὅμως γι’ αὐτό τό Μυστήριο, ἀλλά οἱ ἴδιοι οἱ ὁποῖοι προσέρχονται τυπικά καί κατ’ ἔθιμο μόνο στίς μεγάλες ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς τήν ἀπαραίτητη προετοιμασία καί ἔμπρακτη ἐκδήλωση μετανοίας.
῞Οταν ὁ πονηρός δέν κατορθώσει νά ἀποτρέψει τούς ἀνθρώπους μέ τίς συνεχεῖς ἀναβολές τίς ὁποῖες τούς ὑποβάλλει γιά νά μήν πλησιάσουν τόν Πνευματικό, τότε προσπαθεῖ νά ἐκμηδενίσει τήν πνευματική ὠφέλεια τοῦ Μυστηρίου ὑποβάλλοντας στόν προσερχόμενο στό Ἐξομολογητήριο νά μήν ἐξομολογηθεῖ θεαρέστως τίς ἁμαρτίες του.
Ἔτσι βλέπουμε ἀρκετούς ἐπειδή προσέρχονται ἐπιφανειακά στό Μυστήριο, νά ἔχουν τή ψευδαίσθηση ὅτι πηγαίνουν γιά συζήτηση καί προσωπική προβολή. Δέν προηγεῖται καμιά προσευχή, περισυλλογή καί αὐτοκριτική. Τό ὅλο παρουσιαστικό τους καί ὁ τρόπος τῆς ὁμιλίας τους, κάθε ἄλλο παρά μετάνοια φανερώνουν. Κυριευμένοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα, ἐπιτηδεύονται, προσποιοῦνται, θέλουν νά ἐντυπωσιάσουν. Σκοπός τους δέν εἶναι νά σώσουν τίς ψυχές τους, ἀλλά νά ἀποκτήσουν τήν εὔνοια τοῦ Πνευματικοῦ, ὥστε στό μέλλον νά τούς διευκολύνει στήν πραγματοποίηση ὑλικῶν στόχων καί προσωπικῶν συμφερόντων.
Κατά τή διάρκεια τοῦ Μυστηρίου, διακρίνονται γιά τόν ἐγωϊσμό τους, ὁ ὁποῖος ἐκδηλώνεται μέ αἴσθημα ὑπεροχῆς. Δέν διστάζουν νά ὑποκρίνονται καί νά παρουσιάζονται ὡς δῆθεν εὐσεβεῖς. Προβάλλουν ἀνύπαρκτες ἀρετές τους καί καταγγέλλουν ἤ κατηγοροῦν τούς συνανθρώπους τους. Μιλοῦν μέ γενικότητες καί ἀοριστολογίες καί καταφεύγουν σέ ἄσχετες ἱστορίες, οἱ ὁποῖες τείνουν νά συγχύσουν καί νά παραπλανήσουν τόν Πνευματικό καί νά ξεθωριάσουν τήν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου.
Ὅταν ἀποφασίσουν νά μιλήσουν γιά τόν ἑαυτό τους, ἐκφράζουν παράπονα γιά νά αὐτοδικαιωθοῦν ἤ νά δικαιολογηθοῦν. Ὅταν ἐπιτέλους μιλήσουν γιά τίς δικές τους ἁμαρτίες, περιορίζονται στά μικρά καί ἀσήμαντα καί ἀποκρύπτουν μέ ἐπιμέλεια τά μεγάλα καί σοβαρά, δῆθεν γιά νά μήν ἐκτεθοῦν στόν Πνευματικό καί χάσει τήν καλή ἰδέα πού ἔχει γι’ αὐτούς. Ἀρέσκονται νά ὑπεισέρχονται σέ περιττές λεπτομέρειες, ὄχι γιατί θέλουν νά διαφωτίσουν καί νά διασαφηνίσουν, ἀλλά γιά νά συσκοτίσουν ἀποκρύπτοντας τήν ἀλήθεια ἀπό τόν Πνευματικό. Αὐτό γίνεται ἀντιληπτό γιατί ἡ οὐσία τῆς ἁμαρτίας ἀποφεύγεται οἱ δέ ἐξομολογούμενοι λόγῳ τῆς ἀνειλικρίνειάς τους, φεύγουν ἀσυγχώρητοι καί λυπημένοι.
Ἄλλοι, πάλι, γιά νά ἐντυπωσιάσουν, κατά τήν ἐσφαλμένη γνώμη τους, τόν Πνευματικό, ὅτι τάχα ἔχουν φθάσει σέ μεγάλα ὕψη ἀρετῆς, μιλοῦν γιά ὁράματα καί ὀπτασίες. Στήν ὑπόδειξη τοῦ Πνευματικοῦ νά μήν δίνουν σημασία καί νά μήν ἐπιζητοῦν αὐτά, διαμαρτύρονται καί ἐξανίστανται παρακούοντας τίς συμβουλές του, ἤ κατακρίνοντάς τον ἐσωτερικά ὅτι δέν ἔχει ὁ ἴδιος παρόμοιες δῆθεν πνευματικές ἐμπειρίες, γινόμενοι ἔτσι παίγνιο τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
Αὐτοί πού ἐπιπόλαια ἐξομολογοῦνται, δέν γνωρίζουν τί σημαίνει ἐλεύθερη ὑπακοή, γιατί πρώτιστο μέλημά τους εἶναι ἡ ἐκτέλεση τοῦ ἰδίου θελήματος. Ἐφαρμόζουν δικό τους πρόγραμμα πνευματικῆς ζωῆς καί δέν ἐπιδέχονται καμιά νουθεσία. Ὁ Πνευματικός, τούς ἀκούει κατά τήν διάρκεια τῆς ἐξομολογήσεώς τους μέ προσοχή καί προσευχή καί ἀντιλαμβάνεται τήν ἀμετανοησία τους καί τήν ἔλλειψη ἀγαθῆς διαθέσεως ἐκ μέρους τους. Ὅταν ἀρχίσει νά τούς νουθετεῖ τόν διακόπτουν. Ὅταν μέ ταπείνωση τούς παρατηρεῖ καί ὑποδεικνύει τά σφάλματά τους, ἐξανίστανται καί δέν θέλουν νά τά παραδεχθοῦν. Μάλιστα δέ αἰσθάνονται καί προσβεβλημένοι, ὄχι γιατί τούς ἔθιξε, ἀλλά γιατί εἶναι γεμάτοι ἀπό ἐγωϊσμό. Γιά νά γίνουν πιό πειστικοί, ἰδιαιτέρως ἄν εἶναι γυναῖκες πού ἐξομολογοῦνται, ἔχουν πρόχειρα τά δάκρυα στά μάτια μόνο, ὄχι δέ καί στήν ψυχή. Γιατί οὔτε ταπεινωμένοι εἶναι οὔτε συντετριμμένοι, ἀλλά αὐθάδεις καί προπετεῖς. Γι’ αὐτό τά δάκρυά τους δέν εἶναι δάκρυα μετανοίας, ἀλλά ἐπιφανειακά, ψεύτικα καί ὑποκριτικά, τά ὁποῖα ὑποδηλώνουν πληγωμένο ἐγωϊσμό καί ὄχι συντετριμμένη καρδιά.
Ἀποκορύφωμα τῆς ὑποκρισίας αὐτοῦ πού ἰσχυρίζεται ὅτι δῆθεν ἐξομολογεῖται εἶναι ὁ ἐμπαιγμός τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Προσποιεῖται τόν εὐσεβῆ. Πηγαίνει δῆθεν γιά νά καταθέσει τίς ἁμαρτίες του αλλά δέν ἀνέχεται τίς παρατηρήσεις καί δέν ἀκολουθεῖ τίς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ.
Ἐπειδή ὁ ἐξομολογούμενος ἀπωθεῖ τά αἰσθήματα τῆς ἐνοχῆς, μή θέλοντας νά παραδεχθεῖ τά σφάλματά του, τά μεταβιβάζει στούς ἄλλους καί ἐκφράζει προσωπικά παράπονα πού ἔχει γι’αὐτούς ἀλλά καί γιά τόν ἴδιο τόν Πνευματικό.Τολμᾶ μάλιστα νά ἐλέγχει τόν Πνευματικό γιά τίς ἀπόψεις καί τίς θέσεις του πάνω σέ διάφορα θέματα, τά ὁποῖα εἶναι ἄσχετα μέ τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως. Ἐάν δέ τύχει, λόγῳ θέσεως νά ἐπηρεάζει μιά ὁμάδα ἀνθρώπων, τότε τούς ἐπιστρατεύει καί αὐτούς, ὥστε καί ἐκεῖνοι, ἐν εἴδει κασέτας μαγνητοφώνου νά ἐπαναλαμβάνουν τά ἴδια παράπονα ἐν ὥρᾳ ὑποτίθεται ἐξομολογήσεώς τους.
Ἡ δύναμη τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως εἶναι ἀνυπολόγιστη. Δέν ἐπενεργεῖ ὅμως πάνω μας χωρίς τή δική μας ἐλεύθερη συνεργασία. Νά ἔχουμε συναίσθηση τῆς ἱερότητας τοῦ Μυστηρίου καί νά προσερχόμαστε σ’ αὐτό μέ βαθιά ταπείνωση, εἰλικρίνεια καί συντετριμμένη καρδιά. Μόνο ὅσοι βιώνουν τή μετάνοια καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως τίς ἁμαρτίες τους φεύγουν ἀναπαυμένοι, χαρούμενοι καί εἰρηνικοί, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα νά τούς ἐπισκιάζει. Ὅσοι νομίζουν ὅτι ξεγελοῦν τόν Πνευματικό, γελιοῦνται οἱ ἴδιοι, παίζοντας θέατρο καί ἐξοργίζοντας τόν Θεό. Ἄν συνεχίσουν μέ αὐτή τή λανθασμένη τακτική φεύγουν δυστυχῶς ἀπό τήν παρούσα ζωή ἀμετανόητοι πρός αἰωνία ἀπώλεια. Ἄς παρακαλοῦμε λοιπόν θερμά τόν Κύριο ὥστε «τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ ἐκτελέσαι». Ἀμήν.
http://thriskeftika.blogspot.com/2010/03/blog-post_28.html
του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κυρηνείας κ. Παύλου
Ἀρκετοί πιστοί ἀνταποκρίνονται θετικά στήν πρόσκληση τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ γιά μετάνοια, ἐξομολογοῦνται εἰλικρινά καί μέ αἰσθήματα πραγματικῆς ἀγάπης πρός τόν Κύριο ἐναποθέτουν ὅλα τά ἁμαρτήματά τους ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ. Παρουσιάζονται σ’ αὐτόν ὡς μιά «ἐπιστολή… γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη» (Β΄ Κορ. 3, 2). ῎Εχουν τήν ὀρθή πεποίθηση καί βαθιά πίστη πώς ὅσα ποῦν θά συγχωρηθοῦν, θά σβησθοῦν, θά ἐξαφανισθοῦν, ὡσάν νά μήν συνέβησαν ποτέ στή ζωή τους…..
Γι’ αὐτό μέσα στό Ἐξομολογητήριο ὁμολογοῦν μέ ταπείνωση καί συντριβή τήν ἐνοχή τους καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως ὅλα τά σφάλματά τους. Τοιουτοτρόπως λαμβάνουν τήν ἄφεση ὅλων τῶν μετά τό Ἅγιο Βάπτισμα ἁμαρτιῶν τους καί ἐπανέρχονται στήν κατάσταση τῆς Χάριτος πλησίον τοῦ Θεοῦ εἰρηνικοί καί ἀναπαυμένοι.
Ἡ δύναμη τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως χαρίζει στόν καθένα πού εὐσυνείδητα ἐξομολογεῖται, τήν ἐσωτερική πληροφορία ὅτι εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ καί ἀγαπητός ἀδελφός τῶν Ἁγίων. Ἀποκτᾶ δέ τήν παρρησία πρός τόν Θεό, τό βασικό γνώρισμα τῶν Ἁγίων.
Βέβαια ὑπάρχουν καί ἀρκετές περιπτώσεις, ὅπου οἱ πιστοί ἀντιμετωπίζουν ἐπιπόλαια τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ἐπιδιώκουν γνωστά ὀνόματα Πνευματικῶν, ὄχι γιατί εἶναι ἔμπειροι καί διακριτικοί καί θά τούς βοηθήσουν στή σωτηρία τῶν ψυχῶν τους, ἀλλά γιά νά καυχῶνται μετά πώς εἶναι πνευματικά τέκνα γνωστῶν ἐκκλησιαστικῶν Πατέρων, μιμούμενοι τοιουτοτρόπως τούς ἀκάρπους Ἑβραίους, οἱ ὁποῖοι περιορίζονταν νά λένε ὅτι εἶναι τέκνα Ἀβραάμ. Φεύγουν ἀπό τό Ἐξομολογητήριο περισσότερο λυπημένοι, δύσθημοι καί στενοχωρημένοι παρά ἀναπαυμένοι. Δέν φταίει ὅμως γι’ αὐτό τό Μυστήριο, ἀλλά οἱ ἴδιοι οἱ ὁποῖοι προσέρχονται τυπικά καί κατ’ ἔθιμο μόνο στίς μεγάλες ἑορτές τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς τήν ἀπαραίτητη προετοιμασία καί ἔμπρακτη ἐκδήλωση μετανοίας.
῞Οταν ὁ πονηρός δέν κατορθώσει νά ἀποτρέψει τούς ἀνθρώπους μέ τίς συνεχεῖς ἀναβολές τίς ὁποῖες τούς ὑποβάλλει γιά νά μήν πλησιάσουν τόν Πνευματικό, τότε προσπαθεῖ νά ἐκμηδενίσει τήν πνευματική ὠφέλεια τοῦ Μυστηρίου ὑποβάλλοντας στόν προσερχόμενο στό Ἐξομολογητήριο νά μήν ἐξομολογηθεῖ θεαρέστως τίς ἁμαρτίες του.
Ἔτσι βλέπουμε ἀρκετούς ἐπειδή προσέρχονται ἐπιφανειακά στό Μυστήριο, νά ἔχουν τή ψευδαίσθηση ὅτι πηγαίνουν γιά συζήτηση καί προσωπική προβολή. Δέν προηγεῖται καμιά προσευχή, περισυλλογή καί αὐτοκριτική. Τό ὅλο παρουσιαστικό τους καί ὁ τρόπος τῆς ὁμιλίας τους, κάθε ἄλλο παρά μετάνοια φανερώνουν. Κυριευμένοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα, ἐπιτηδεύονται, προσποιοῦνται, θέλουν νά ἐντυπωσιάσουν. Σκοπός τους δέν εἶναι νά σώσουν τίς ψυχές τους, ἀλλά νά ἀποκτήσουν τήν εὔνοια τοῦ Πνευματικοῦ, ὥστε στό μέλλον νά τούς διευκολύνει στήν πραγματοποίηση ὑλικῶν στόχων καί προσωπικῶν συμφερόντων.
Κατά τή διάρκεια τοῦ Μυστηρίου, διακρίνονται γιά τόν ἐγωϊσμό τους, ὁ ὁποῖος ἐκδηλώνεται μέ αἴσθημα ὑπεροχῆς. Δέν διστάζουν νά ὑποκρίνονται καί νά παρουσιάζονται ὡς δῆθεν εὐσεβεῖς. Προβάλλουν ἀνύπαρκτες ἀρετές τους καί καταγγέλλουν ἤ κατηγοροῦν τούς συνανθρώπους τους. Μιλοῦν μέ γενικότητες καί ἀοριστολογίες καί καταφεύγουν σέ ἄσχετες ἱστορίες, οἱ ὁποῖες τείνουν νά συγχύσουν καί νά παραπλανήσουν τόν Πνευματικό καί νά ξεθωριάσουν τήν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου.
Ὅταν ἀποφασίσουν νά μιλήσουν γιά τόν ἑαυτό τους, ἐκφράζουν παράπονα γιά νά αὐτοδικαιωθοῦν ἤ νά δικαιολογηθοῦν. Ὅταν ἐπιτέλους μιλήσουν γιά τίς δικές τους ἁμαρτίες, περιορίζονται στά μικρά καί ἀσήμαντα καί ἀποκρύπτουν μέ ἐπιμέλεια τά μεγάλα καί σοβαρά, δῆθεν γιά νά μήν ἐκτεθοῦν στόν Πνευματικό καί χάσει τήν καλή ἰδέα πού ἔχει γι’ αὐτούς. Ἀρέσκονται νά ὑπεισέρχονται σέ περιττές λεπτομέρειες, ὄχι γιατί θέλουν νά διαφωτίσουν καί νά διασαφηνίσουν, ἀλλά γιά νά συσκοτίσουν ἀποκρύπτοντας τήν ἀλήθεια ἀπό τόν Πνευματικό. Αὐτό γίνεται ἀντιληπτό γιατί ἡ οὐσία τῆς ἁμαρτίας ἀποφεύγεται οἱ δέ ἐξομολογούμενοι λόγῳ τῆς ἀνειλικρίνειάς τους, φεύγουν ἀσυγχώρητοι καί λυπημένοι.
Ἄλλοι, πάλι, γιά νά ἐντυπωσιάσουν, κατά τήν ἐσφαλμένη γνώμη τους, τόν Πνευματικό, ὅτι τάχα ἔχουν φθάσει σέ μεγάλα ὕψη ἀρετῆς, μιλοῦν γιά ὁράματα καί ὀπτασίες. Στήν ὑπόδειξη τοῦ Πνευματικοῦ νά μήν δίνουν σημασία καί νά μήν ἐπιζητοῦν αὐτά, διαμαρτύρονται καί ἐξανίστανται παρακούοντας τίς συμβουλές του, ἤ κατακρίνοντάς τον ἐσωτερικά ὅτι δέν ἔχει ὁ ἴδιος παρόμοιες δῆθεν πνευματικές ἐμπειρίες, γινόμενοι ἔτσι παίγνιο τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
Αὐτοί πού ἐπιπόλαια ἐξομολογοῦνται, δέν γνωρίζουν τί σημαίνει ἐλεύθερη ὑπακοή, γιατί πρώτιστο μέλημά τους εἶναι ἡ ἐκτέλεση τοῦ ἰδίου θελήματος. Ἐφαρμόζουν δικό τους πρόγραμμα πνευματικῆς ζωῆς καί δέν ἐπιδέχονται καμιά νουθεσία. Ὁ Πνευματικός, τούς ἀκούει κατά τήν διάρκεια τῆς ἐξομολογήσεώς τους μέ προσοχή καί προσευχή καί ἀντιλαμβάνεται τήν ἀμετανοησία τους καί τήν ἔλλειψη ἀγαθῆς διαθέσεως ἐκ μέρους τους. Ὅταν ἀρχίσει νά τούς νουθετεῖ τόν διακόπτουν. Ὅταν μέ ταπείνωση τούς παρατηρεῖ καί ὑποδεικνύει τά σφάλματά τους, ἐξανίστανται καί δέν θέλουν νά τά παραδεχθοῦν. Μάλιστα δέ αἰσθάνονται καί προσβεβλημένοι, ὄχι γιατί τούς ἔθιξε, ἀλλά γιατί εἶναι γεμάτοι ἀπό ἐγωϊσμό. Γιά νά γίνουν πιό πειστικοί, ἰδιαιτέρως ἄν εἶναι γυναῖκες πού ἐξομολογοῦνται, ἔχουν πρόχειρα τά δάκρυα στά μάτια μόνο, ὄχι δέ καί στήν ψυχή. Γιατί οὔτε ταπεινωμένοι εἶναι οὔτε συντετριμμένοι, ἀλλά αὐθάδεις καί προπετεῖς. Γι’ αὐτό τά δάκρυά τους δέν εἶναι δάκρυα μετανοίας, ἀλλά ἐπιφανειακά, ψεύτικα καί ὑποκριτικά, τά ὁποῖα ὑποδηλώνουν πληγωμένο ἐγωϊσμό καί ὄχι συντετριμμένη καρδιά.
Ἀποκορύφωμα τῆς ὑποκρισίας αὐτοῦ πού ἰσχυρίζεται ὅτι δῆθεν ἐξομολογεῖται εἶναι ὁ ἐμπαιγμός τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Προσποιεῖται τόν εὐσεβῆ. Πηγαίνει δῆθεν γιά νά καταθέσει τίς ἁμαρτίες του αλλά δέν ἀνέχεται τίς παρατηρήσεις καί δέν ἀκολουθεῖ τίς ὁδηγίες τοῦ Πνευματικοῦ.
Ἐπειδή ὁ ἐξομολογούμενος ἀπωθεῖ τά αἰσθήματα τῆς ἐνοχῆς, μή θέλοντας νά παραδεχθεῖ τά σφάλματά του, τά μεταβιβάζει στούς ἄλλους καί ἐκφράζει προσωπικά παράπονα πού ἔχει γι’αὐτούς ἀλλά καί γιά τόν ἴδιο τόν Πνευματικό.Τολμᾶ μάλιστα νά ἐλέγχει τόν Πνευματικό γιά τίς ἀπόψεις καί τίς θέσεις του πάνω σέ διάφορα θέματα, τά ὁποῖα εἶναι ἄσχετα μέ τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως. Ἐάν δέ τύχει, λόγῳ θέσεως νά ἐπηρεάζει μιά ὁμάδα ἀνθρώπων, τότε τούς ἐπιστρατεύει καί αὐτούς, ὥστε καί ἐκεῖνοι, ἐν εἴδει κασέτας μαγνητοφώνου νά ἐπαναλαμβάνουν τά ἴδια παράπονα ἐν ὥρᾳ ὑποτίθεται ἐξομολογήσεώς τους.
Ἡ δύναμη τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως εἶναι ἀνυπολόγιστη. Δέν ἐπενεργεῖ ὅμως πάνω μας χωρίς τή δική μας ἐλεύθερη συνεργασία. Νά ἔχουμε συναίσθηση τῆς ἱερότητας τοῦ Μυστηρίου καί νά προσερχόμαστε σ’ αὐτό μέ βαθιά ταπείνωση, εἰλικρίνεια καί συντετριμμένη καρδιά. Μόνο ὅσοι βιώνουν τή μετάνοια καί ἐξομολογοῦνται πλήρως καί τελείως τίς ἁμαρτίες τους φεύγουν ἀναπαυμένοι, χαρούμενοι καί εἰρηνικοί, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα νά τούς ἐπισκιάζει. Ὅσοι νομίζουν ὅτι ξεγελοῦν τόν Πνευματικό, γελιοῦνται οἱ ἴδιοι, παίζοντας θέατρο καί ἐξοργίζοντας τόν Θεό. Ἄν συνεχίσουν μέ αὐτή τή λανθασμένη τακτική φεύγουν δυστυχῶς ἀπό τήν παρούσα ζωή ἀμετανόητοι πρός αἰωνία ἀπώλεια. Ἄς παρακαλοῦμε λοιπόν θερμά τόν Κύριο ὥστε «τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ ἐκτελέσαι». Ἀμήν.
http://thriskeftika.blogspot.com/2010/03/blog-post_28.html
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011
Η ποικιλία των πειρασμών κατά τον Όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή
Λέγονται πειρασμοί, επειδή γεννούν πείρα και κατά τον αόρατο πόλεμο γίνονται φορείς πνευματικής γνώσεως στους προσεκτικούς. Πειρασμός είναι και λέγεται κάθε αντίθεση στον αγώνα μας για την πίστη και την ευσέβεια, ενώ φροντίζουμε για την υποταγή μας στον Θεό. Κατά την γνώμη των Πατέρων υπάρχουν ποικίλες υποδιαιρέσεις πειρασμών. Άλλοι είναι οι πειρασμοί των αγωνιστών, για να προσθέσουν κέρδος και πρόοδο στον αγώνα τους· άλλοι είναι οι πειρασμοί των ράθυμων και απρόθυμων, για να προφυλάσσονται από τα βλαβερά και επικίνδυνα· άλλοι είναι οι πειρασμοί αυτών που νυστάζουν και κοιμούνται, για να τους ξυπνήσουν. Διαφορετικοί είναι οι πειρασμοί αυτών που απομακρύνονται και πλανώνται, για να πλησιάσουν κοντά στο Θεό· διαφορετικοί τέλος είναι οι πειρασμοί των δικαίων και φίλων του Θεού, για να κληρονομήσουν την επαγγελία. Υπάρχουν και πειρασμοί των τελείων, που επιτρέπει ο Θεός, για να τους προβάλλει στην Εκκλησία ως στήριγμα των πιστών και ως παράδειγμα προς μίμηση. Υπάρχει και άλλο είδος πειρασμών των τελείων, όπως του Κυρίου και των Αποστόλων, που πλήρωσαν τον νόμο της (επι)κοινωνίας με τον κόσμο σηκώνοντας τους δικούς μας πειρασμούς.
Στον νόμο αυτό της “κοινωνίας” μετέχουν και οι πνευματικοί Πατέρες σηκώνοντας τα βάρη και τις αδυναμίες των πνευματικών παιδιών τους με προσευχές και διάφορους αγώνες που συμπληρώνουν τις ελλείψεις των άλλων. Κατά τους Πατέρες υπάρχει και ένας άλλος τρόπος “κοινωνίας” σε ξένους πειρασμούς: Όποιος κατηγορεί “κοινωνεί” με τους πειρασμούς του κατηγορουμένου, όποιος συκοφαντεί με τους πειρασμούς του συκοφαντουμένου, όποιος άδικεί με τούς πειρασμούς του αδικούμενου, ιδίως μάλιστα όταν ο αδικούμενος υπομένει αγόγγυστα τη ζημιά.
Εδώ αναφέρουμε τους πειρασμούς αυτών που προκόπτουν εξαιτίας της προσοχής και αγωνιστικότητάς τους, που κατά την κρίση πάντοτε των Πατέρων είναι: οκνηρία, βάρος του σώματος, χαύνωση των μελών, ακηδία, σύγχυση της διανοίας, υποψία για σωματική ασθένεια, δηλαδή μικροψυχία, σκοτισμός των λογισμών, εγκατάλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, περιορισμός στις εξωτερικές ανάγκες και τα παρόμοια. Όλα αυτά, όταν συμβούν στους αγωνιστές με παραχώρηση του Θεού, δημιουργούν αίσθηση εγκαταλείψεως. Τότε αρχίζει να κλονίζεται η πίστη τους, και να κόβεται η ελπίδα που τούς ενθάρρυνε μέχρι τότε. Μυστικά όμως η Χάρις τους παρηγορεί, για να μην αλλάξουν πρόγραμμα. Τους πείθει ότι ο πειρασμός δεν προήλθε από τους ίδιους, αφού όλα μαρτυρούν ότι δεν εγκατέλειψαν την καλή τους πορεία. Μετά τον προβληματισμό αυτόν και την μυστική παρηγοριά της Χάριτος στρέφονται με πίστη και πόθο προς τον Θεό, που έχει την δύναμη να τους σώσει, και προσπίπτουν με ταπείνωση ζητώντας την σωτηρία, που είναι και ο σκοπός για τον οποίο δοκιμάστηκαν. “Ως εδώ, όπως λένε οι Πατέρες, είναι οι πειρασμοί γι’ αυτούς που προοδεύουν και προκόβουν στα πνευματικά.
Σε όσους συμβεί να αμελήσουν τα καθήκοντα τους ή, και το θλιβερότερο, να περιπέσουν σε οίηση και υπερηφάνεια, οι πειρασμοί είναι διαφορετικοί και σκληρότεροι, όπως όταν χρειάζονται εγχειρήσεις και εκτομές στις βαρείες αρρώστιες. Οι δαίμονες τους πολεμούν πρώτα φανερά με πολλή αναίδεια και επιμονή περισσότερο από την δύναμη τους. Σκοτίζεται ο νους και χάνουν τελείως την δύναμη της διακρίσεως η άνοια και οι βλακώδεις λογισμοί πληθαίνουν αρχίζει ισχυρός πόλεμος της σάρκας που εκβιάζει την προαίρεση παρουσιάζεται αναίτιος θυμός και σκληρότητα σε ό,τι άφορα το ίδιο θέλημα· εμφανίζεται αναίτια φιλονικία και επίπληξη στον οποιοδήποτε- ακολουθούν βλάσφημοι λογισμοί εναντίον του Θεού, απώλεια του θάρρους από την καρδιά, αφανής και φανερός εμπαιγμός από τους δαίμονες, ακράτεια στην ματαιολογία και, γενικά επιθυμία του κόσμου και της ματαιότητος. Έπειτα έρχονται πειρασμοί σκληροί που δύσκολα καταπολεμιούνται, παράξενα και ασυνήθιστα συμπτώματα ασθενείας, οδυνηρά τραύματα, φτώχεια και εγκατάλειψη ασυνήθιστη και απαρηγόρητη, κάθε αδύνατο και άλυτο συμβάν ή πράγμα, που προκαλεί απόγνωση και φόβο γιατί η καρδία στειρεύει από ελπίδα. Όλα αυτά είναι μάλλον συνέπειες της υπερηφάνειας και συμβαίνουν στον άνθρωπο που πλανήθηκε, και πίστεψε στον εαυτό του. Αυτά είναι τα φάρμακα για την θεραπεία του, ώστε να ξυπνήσει, να ταπεινωθεί και να εξεμέσει την χολή αυτής της ολέθριας διαστροφής.
Όπως στα θέματα της Χάριτος υπάρχουν τα βοηθητικά μέσα που κάνουν να περισσεύει η προκοπή σε χρόνο και ποσότητα έτσι και στην πλευρά της πλάνης υπάρχουν αυτά που συντελούν στην αυξομείωση της. Στην πλευρά της Χάριτος, όταν με την βοήθεια του Χριστού βαδίζει κάποιος την στενή και τεθλιμμένη οδό των εντολών και προσθέτει στην πορεία του αυτή ταπείνωση και συμπάθεια στην διακονία της αγάπης, αυξάνει την αντίληψη της Χάριτος και τον φωτισμό. Το αντίστοιχο συμβαίνει και στην πλευρά της πλάνης· αν προστεθεί ανυπομονησία και γογγυσμός, βαραίνει ο σταυρός στο διπλάσιο και ακόμη περισσότερο. Η μικροψυχία και η έλλειψη ελπίδας είναι τα βασανιστικότερα δεινά του αοράτου πολέμου. Αυτά παραχωρούνται στους σκληρούς και αταπείνωτους χαρακτήρες ως η σκληρότερη παιδεία, που είναι γεύση της ίδιας της γέεννας και της κολάσεως, αισθητό δείγμα της αποστασίας και εγκαταλείψεως. Εδώ χρειάζονται ευχές άγιων και θαυματουργική επέμβαση, για να μαλακώσει η καρδιά. Χρειάζονται πολλές προσευχές και δάκρυα, για να επανασυνδεθεί η αρρωστημένη ψυχή με την Χάρη και να θεραπευθεί -αλλιώς είναι αναπόφευκτη η κατάκτηση της πλάνης, όπου η έκσταση των φρενών και ο όλεθρος!
Όντως μακάρια είσαι ταπείνωση! Ποιός είναι σοφός για να φυλάξει τα θελήματά σου και να μάθει καλά τα δικαιώματά σου, ώστε να σε κατακτήσει ολόκληρη. Να σε έχει σύντροφο και συγκάτοικο και εσύ να προπορεύεσαι αλλά και να ακολουθείς πίσω από αυτόν σε όλο τον δρόμο της ζωής του, ώσπου να τον παρουσιάσεις στον Δεσπότη και Βασιλέα σου, που σε ενδύθηκε ως αξιαγάπητη και σύνεδρό Του και σε αποκάλυψε και σε μας! «Μάθετε γάρ, λέει. ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία», και όχι κατά το σχήμα, «και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών»!
Δεν ήταν βέβαια ο σκοπός μας να επαναλάβουμε προβλήματα και ερμηνείες που είναι τόσο γνωστά από τους Πατέρες μας, αλλά μας παρέσυρε η ροή των πραγμάτων, αφού σχεδόν άθελά μας βρεθήκαμε στους στροβίλους των πειρασμών, των οποίων συχνότατα γινόμαστε θύματα για τις τόσες ελλείψεις και αμέλειες μας.
Ο αείμνηστος Γέροντας δεν έπαυε, με τον δικό του επαγωγικό τρόπο, να ερμηνεύει σε όλες τις φάσεις της ζωής μας τον στόχο και σκοπό των «συμβατικών αυτών επιφορών». Βλέπαμε τις κινήσεις και τη λειτουργία των πειρασμών αυτών συνεχώς στα πλαίσια του πνευματικού νόμου, που ρύθμιζε τα πάντα στη ζωή μας με λεπτομέρεια. Πραγματικά, πόση σοφία κρύβεται εδώ για τους συνετούς και για όσους γνωρίζουν καλά την πνευματική ζωή, όταν χαράζουν την πορεία της πλεύσεως τους σε αυτόν τον ωκεανό της ζωής έχοντας ως βάση και πόλο έλξεως τον πνευματικό νόμο, «τον νόμον του πνεύματος της ζωής».
(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής», εκδ. Ι.Μ.Βατοπαιδίου- Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 1)
Στον νόμο αυτό της “κοινωνίας” μετέχουν και οι πνευματικοί Πατέρες σηκώνοντας τα βάρη και τις αδυναμίες των πνευματικών παιδιών τους με προσευχές και διάφορους αγώνες που συμπληρώνουν τις ελλείψεις των άλλων. Κατά τους Πατέρες υπάρχει και ένας άλλος τρόπος “κοινωνίας” σε ξένους πειρασμούς: Όποιος κατηγορεί “κοινωνεί” με τους πειρασμούς του κατηγορουμένου, όποιος συκοφαντεί με τους πειρασμούς του συκοφαντουμένου, όποιος άδικεί με τούς πειρασμούς του αδικούμενου, ιδίως μάλιστα όταν ο αδικούμενος υπομένει αγόγγυστα τη ζημιά.
Εδώ αναφέρουμε τους πειρασμούς αυτών που προκόπτουν εξαιτίας της προσοχής και αγωνιστικότητάς τους, που κατά την κρίση πάντοτε των Πατέρων είναι: οκνηρία, βάρος του σώματος, χαύνωση των μελών, ακηδία, σύγχυση της διανοίας, υποψία για σωματική ασθένεια, δηλαδή μικροψυχία, σκοτισμός των λογισμών, εγκατάλειψη της ανθρώπινης βοήθειας, περιορισμός στις εξωτερικές ανάγκες και τα παρόμοια. Όλα αυτά, όταν συμβούν στους αγωνιστές με παραχώρηση του Θεού, δημιουργούν αίσθηση εγκαταλείψεως. Τότε αρχίζει να κλονίζεται η πίστη τους, και να κόβεται η ελπίδα που τούς ενθάρρυνε μέχρι τότε. Μυστικά όμως η Χάρις τους παρηγορεί, για να μην αλλάξουν πρόγραμμα. Τους πείθει ότι ο πειρασμός δεν προήλθε από τους ίδιους, αφού όλα μαρτυρούν ότι δεν εγκατέλειψαν την καλή τους πορεία. Μετά τον προβληματισμό αυτόν και την μυστική παρηγοριά της Χάριτος στρέφονται με πίστη και πόθο προς τον Θεό, που έχει την δύναμη να τους σώσει, και προσπίπτουν με ταπείνωση ζητώντας την σωτηρία, που είναι και ο σκοπός για τον οποίο δοκιμάστηκαν. “Ως εδώ, όπως λένε οι Πατέρες, είναι οι πειρασμοί γι’ αυτούς που προοδεύουν και προκόβουν στα πνευματικά.
Σε όσους συμβεί να αμελήσουν τα καθήκοντα τους ή, και το θλιβερότερο, να περιπέσουν σε οίηση και υπερηφάνεια, οι πειρασμοί είναι διαφορετικοί και σκληρότεροι, όπως όταν χρειάζονται εγχειρήσεις και εκτομές στις βαρείες αρρώστιες. Οι δαίμονες τους πολεμούν πρώτα φανερά με πολλή αναίδεια και επιμονή περισσότερο από την δύναμη τους. Σκοτίζεται ο νους και χάνουν τελείως την δύναμη της διακρίσεως η άνοια και οι βλακώδεις λογισμοί πληθαίνουν αρχίζει ισχυρός πόλεμος της σάρκας που εκβιάζει την προαίρεση παρουσιάζεται αναίτιος θυμός και σκληρότητα σε ό,τι άφορα το ίδιο θέλημα· εμφανίζεται αναίτια φιλονικία και επίπληξη στον οποιοδήποτε- ακολουθούν βλάσφημοι λογισμοί εναντίον του Θεού, απώλεια του θάρρους από την καρδιά, αφανής και φανερός εμπαιγμός από τους δαίμονες, ακράτεια στην ματαιολογία και, γενικά επιθυμία του κόσμου και της ματαιότητος. Έπειτα έρχονται πειρασμοί σκληροί που δύσκολα καταπολεμιούνται, παράξενα και ασυνήθιστα συμπτώματα ασθενείας, οδυνηρά τραύματα, φτώχεια και εγκατάλειψη ασυνήθιστη και απαρηγόρητη, κάθε αδύνατο και άλυτο συμβάν ή πράγμα, που προκαλεί απόγνωση και φόβο γιατί η καρδία στειρεύει από ελπίδα. Όλα αυτά είναι μάλλον συνέπειες της υπερηφάνειας και συμβαίνουν στον άνθρωπο που πλανήθηκε, και πίστεψε στον εαυτό του. Αυτά είναι τα φάρμακα για την θεραπεία του, ώστε να ξυπνήσει, να ταπεινωθεί και να εξεμέσει την χολή αυτής της ολέθριας διαστροφής.
Όπως στα θέματα της Χάριτος υπάρχουν τα βοηθητικά μέσα που κάνουν να περισσεύει η προκοπή σε χρόνο και ποσότητα έτσι και στην πλευρά της πλάνης υπάρχουν αυτά που συντελούν στην αυξομείωση της. Στην πλευρά της Χάριτος, όταν με την βοήθεια του Χριστού βαδίζει κάποιος την στενή και τεθλιμμένη οδό των εντολών και προσθέτει στην πορεία του αυτή ταπείνωση και συμπάθεια στην διακονία της αγάπης, αυξάνει την αντίληψη της Χάριτος και τον φωτισμό. Το αντίστοιχο συμβαίνει και στην πλευρά της πλάνης· αν προστεθεί ανυπομονησία και γογγυσμός, βαραίνει ο σταυρός στο διπλάσιο και ακόμη περισσότερο. Η μικροψυχία και η έλλειψη ελπίδας είναι τα βασανιστικότερα δεινά του αοράτου πολέμου. Αυτά παραχωρούνται στους σκληρούς και αταπείνωτους χαρακτήρες ως η σκληρότερη παιδεία, που είναι γεύση της ίδιας της γέεννας και της κολάσεως, αισθητό δείγμα της αποστασίας και εγκαταλείψεως. Εδώ χρειάζονται ευχές άγιων και θαυματουργική επέμβαση, για να μαλακώσει η καρδιά. Χρειάζονται πολλές προσευχές και δάκρυα, για να επανασυνδεθεί η αρρωστημένη ψυχή με την Χάρη και να θεραπευθεί -αλλιώς είναι αναπόφευκτη η κατάκτηση της πλάνης, όπου η έκσταση των φρενών και ο όλεθρος!
Όντως μακάρια είσαι ταπείνωση! Ποιός είναι σοφός για να φυλάξει τα θελήματά σου και να μάθει καλά τα δικαιώματά σου, ώστε να σε κατακτήσει ολόκληρη. Να σε έχει σύντροφο και συγκάτοικο και εσύ να προπορεύεσαι αλλά και να ακολουθείς πίσω από αυτόν σε όλο τον δρόμο της ζωής του, ώσπου να τον παρουσιάσεις στον Δεσπότη και Βασιλέα σου, που σε ενδύθηκε ως αξιαγάπητη και σύνεδρό Του και σε αποκάλυψε και σε μας! «Μάθετε γάρ, λέει. ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία», και όχι κατά το σχήμα, «και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών»!
Δεν ήταν βέβαια ο σκοπός μας να επαναλάβουμε προβλήματα και ερμηνείες που είναι τόσο γνωστά από τους Πατέρες μας, αλλά μας παρέσυρε η ροή των πραγμάτων, αφού σχεδόν άθελά μας βρεθήκαμε στους στροβίλους των πειρασμών, των οποίων συχνότατα γινόμαστε θύματα για τις τόσες ελλείψεις και αμέλειες μας.
Ο αείμνηστος Γέροντας δεν έπαυε, με τον δικό του επαγωγικό τρόπο, να ερμηνεύει σε όλες τις φάσεις της ζωής μας τον στόχο και σκοπό των «συμβατικών αυτών επιφορών». Βλέπαμε τις κινήσεις και τη λειτουργία των πειρασμών αυτών συνεχώς στα πλαίσια του πνευματικού νόμου, που ρύθμιζε τα πάντα στη ζωή μας με λεπτομέρεια. Πραγματικά, πόση σοφία κρύβεται εδώ για τους συνετούς και για όσους γνωρίζουν καλά την πνευματική ζωή, όταν χαράζουν την πορεία της πλεύσεως τους σε αυτόν τον ωκεανό της ζωής έχοντας ως βάση και πόλο έλξεως τον πνευματικό νόμο, «τον νόμον του πνεύματος της ζωής».
(Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού, «Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής», εκδ. Ι.Μ.Βατοπαιδίου- Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 1)
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
Η κατάργηση των οκτώ παθών
Η κατάργηση των οκτώ παθών ας γίνεται με τον εξής τρόπο:
Με την εγκράτεια καταργείται η γαστριμαργία.
Με τον θείο πόθο και την επιθυμία των μελλόντων αγαθών καταργείται η πορνεία.
Με την συμπάθεια προς τους φτωχούς καταργείται η φιλαργυρία.
Με την αγάπη και την καλοσύνη προς όλους καταργείται η οργή.
Με την πνευματική χαρά καταργείται η κοσμική λύπη.
Με την υπομονή, την καρτερία και την ευχαριστία προς τον Θεό καταργείται η ακηδία.
Με την κρυφή εργασία των αρετών και την συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιάς, καταργείται η κενοδοξία.
Με το να μην κρίνει κανείς τον άλλο, ή να τον εξευτελίζει, όπως έκανε ο αλαζόνας Φαρισαίος, αλλά να νομίζει τον εαυτό του τελευταίο από όλους καταργείται η υπερηφάνεια.
Έτσι λοιπόν αφού ελευθερωθεί ο νους από τα παραπάνω πάθη και ανυψωθεί στο Θεό, ζει από εδώ τη μακάρια ζωή και δέχεται τον αρραβώνα του Αγίου Πνεύματος. Και όταν φύγει από εδώ, έχοντας απάθεια και αληθινή γνώση, στέκεται μπροστά στο φως της Αγίας Τριάδος, και καταφωτίζεται μαζί με τους αγίους αγγέλους στους απέραντους αιώνες.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
Αναδημοσίευση από: http://agiabarbarapatras.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html
http://pneumatikixara.blogspot.com/2011/09/blog-post_4944.html#more
Με την εγκράτεια καταργείται η γαστριμαργία.
Με τον θείο πόθο και την επιθυμία των μελλόντων αγαθών καταργείται η πορνεία.
Με την συμπάθεια προς τους φτωχούς καταργείται η φιλαργυρία.
Με την αγάπη και την καλοσύνη προς όλους καταργείται η οργή.
Με την πνευματική χαρά καταργείται η κοσμική λύπη.
Με την υπομονή, την καρτερία και την ευχαριστία προς τον Θεό καταργείται η ακηδία.
Με την κρυφή εργασία των αρετών και την συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιάς, καταργείται η κενοδοξία.
Με το να μην κρίνει κανείς τον άλλο, ή να τον εξευτελίζει, όπως έκανε ο αλαζόνας Φαρισαίος, αλλά να νομίζει τον εαυτό του τελευταίο από όλους καταργείται η υπερηφάνεια.
Έτσι λοιπόν αφού ελευθερωθεί ο νους από τα παραπάνω πάθη και ανυψωθεί στο Θεό, ζει από εδώ τη μακάρια ζωή και δέχεται τον αρραβώνα του Αγίου Πνεύματος. Και όταν φύγει από εδώ, έχοντας απάθεια και αληθινή γνώση, στέκεται μπροστά στο φως της Αγίας Τριάδος, και καταφωτίζεται μαζί με τους αγίους αγγέλους στους απέραντους αιώνες.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
Αναδημοσίευση από: http://agiabarbarapatras.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html
http://pneumatikixara.blogspot.com/2011/09/blog-post_4944.html#more
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
Ἕνα μεγάλο σύγχρονο θαῦμα στήν Ἀφρική
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ (Μαρτυρία)
Πρὶν μερικὰ χρόνια συνέβη τὸ ἑξῆς θαυμαστό περιστατικὸ σὲ μία γυναίκα ἀπὸ τὸ Γιοχάννεσμπουργκ Ν. Ἀφρικῆς.
Η Carol Αἰκατερίνη, ἐγγλεζοαφρικανα τὴν καταγωγή, οὐδεμία σχέση εἶχε στὸν πρότερο βίο της μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμό. Πολὺ εὐκατάστατη, καταξιωμένη ἐπαγγελματίας στὸν χῶρο τῆς διαφημησης, μητέρα δύο μικρῶν κοριτσιῶν, εἶχε μείνει χήρα καθὼς ὁ ἀρχιτέκτων σύζυγος της Anthony εἶχε πεθάνει ἀπὸ καρκίνο.Τρεῖς μῆνες μετὰ τὸν θάνατό του, ὁ Anthony ἄρχισε νὰ ἐμφανίζεται στὰ ὄνειρα τῆς γυναίκας του, μιλώντας της γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, γιὰ τὸ πόσο ἄτυχος ἦταν ποὺ δὲν Τὴν ἐβίωσε στὴν ἐπίγεια ζωή του καὶ πὼς θὰ ἤθελε ἐκείνη καὶ τὰ κοριτσάκια τους νὰ βαπτισθοῦν γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τὴ Χάρη ὅπως ἐκεῖνος.
Γιὰ πολλὰ βραδιὰ ἐμφανιζόταν στὸν ὕπνο τῆς γυναίκας του, δίνοντας της πολὺ συγκεκριμένες ὁδηγίες γιὰ νὰ κτίσει στὸ ἀπέραντο κτῆμα τους στὸ Kyalami ἐκκλησία ἀφιερωμένη στὸν Ἅγιο Ἀντώνιο. Τῆς μιλοῦσε γιὰ τοὺς Ἁγίους μας καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν Ἅγιό του.
Τῆς ἔδωσε τὸ ὄνομα τοῦ ἐργολάβου ποὺ θὰ ἀναλάμβανε τὸ ἔργο. Τῆς ἐξήγησε ἀναλυτικὰ τὸ ἀρχιτεκτονικὸ σχέδιο μέσω τοῦ ἐνυπνίου.
Ἡ γυναίκα ὅταν βρῆκε στὸν τηλεφωνικὸ κατάλογο τὸ ὄνομα τοῦ ἐργολάβου καὶ ἐπικοινώνησε μαζί του, κόντεψε νὰ σαλέψει.
Κάνοντας ὑπακοὴ στὸν ἄνδρα της, ἄρχισε τὴν ἀνέγερση τοῦ ναϊδρίου, ὅπως ἐκεῖνος τῆς τὸ εἶχε περιγράψει στὸν ὕπνο της. Ὅταν παρουσιαζόντουσαν δυσκολίες, ὁ Anthony ἐφανιζοταν στὸν ὕπνο τοῦ ἐργολάβου καὶ τὶς ἔλυνε.
Σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα τὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἀποπερατώθηκε, ἐγκαινιάστηκε, λειτουργήθηκε καὶ ἡ Carol μὲ τὰ κοριτσάκια της βαπτίστηκαν ὀρθόδοξες.
Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά μεγάλα θαύματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ μας πρός ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Μᾶς διηγήθηκε ἡ ἴδια τὴν ἱστορία της ὅταν τὴν ἐπισκεφτήκαμε στὸ κτῆμα της καὶ ἀνάψαμε κεράκι στὸ ἐκκλησάκι της ἔχοντας μείνει ἄφωνοι.
Μαρτύρια Ἀντωνιας Μποτονάκη ἀπὸ Ν. Ἀφρικὴ
Πρὶν μερικὰ χρόνια συνέβη τὸ ἑξῆς θαυμαστό περιστατικὸ σὲ μία γυναίκα ἀπὸ τὸ Γιοχάννεσμπουργκ Ν. Ἀφρικῆς.
Η Carol Αἰκατερίνη, ἐγγλεζοαφρικανα τὴν καταγωγή, οὐδεμία σχέση εἶχε στὸν πρότερο βίο της μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμό. Πολὺ εὐκατάστατη, καταξιωμένη ἐπαγγελματίας στὸν χῶρο τῆς διαφημησης, μητέρα δύο μικρῶν κοριτσιῶν, εἶχε μείνει χήρα καθὼς ὁ ἀρχιτέκτων σύζυγος της Anthony εἶχε πεθάνει ἀπὸ καρκίνο.Τρεῖς μῆνες μετὰ τὸν θάνατό του, ὁ Anthony ἄρχισε νὰ ἐμφανίζεται στὰ ὄνειρα τῆς γυναίκας του, μιλώντας της γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, γιὰ τὸ πόσο ἄτυχος ἦταν ποὺ δὲν Τὴν ἐβίωσε στὴν ἐπίγεια ζωή του καὶ πὼς θὰ ἤθελε ἐκείνη καὶ τὰ κοριτσάκια τους νὰ βαπτισθοῦν γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τὴ Χάρη ὅπως ἐκεῖνος.
Γιὰ πολλὰ βραδιὰ ἐμφανιζόταν στὸν ὕπνο τῆς γυναίκας του, δίνοντας της πολὺ συγκεκριμένες ὁδηγίες γιὰ νὰ κτίσει στὸ ἀπέραντο κτῆμα τους στὸ Kyalami ἐκκλησία ἀφιερωμένη στὸν Ἅγιο Ἀντώνιο. Τῆς μιλοῦσε γιὰ τοὺς Ἁγίους μας καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν Ἅγιό του.
Τῆς ἔδωσε τὸ ὄνομα τοῦ ἐργολάβου ποὺ θὰ ἀναλάμβανε τὸ ἔργο. Τῆς ἐξήγησε ἀναλυτικὰ τὸ ἀρχιτεκτονικὸ σχέδιο μέσω τοῦ ἐνυπνίου.
Ἡ γυναίκα ὅταν βρῆκε στὸν τηλεφωνικὸ κατάλογο τὸ ὄνομα τοῦ ἐργολάβου καὶ ἐπικοινώνησε μαζί του, κόντεψε νὰ σαλέψει.
Κάνοντας ὑπακοὴ στὸν ἄνδρα της, ἄρχισε τὴν ἀνέγερση τοῦ ναϊδρίου, ὅπως ἐκεῖνος τῆς τὸ εἶχε περιγράψει στὸν ὕπνο της. Ὅταν παρουσιαζόντουσαν δυσκολίες, ὁ Anthony ἐφανιζοταν στὸν ὕπνο τοῦ ἐργολάβου καὶ τὶς ἔλυνε.
Σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα τὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἀποπερατώθηκε, ἐγκαινιάστηκε, λειτουργήθηκε καὶ ἡ Carol μὲ τὰ κοριτσάκια της βαπτίστηκαν ὀρθόδοξες.
Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά μεγάλα θαύματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ μας πρός ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Μᾶς διηγήθηκε ἡ ἴδια τὴν ἱστορία της ὅταν τὴν ἐπισκεφτήκαμε στὸ κτῆμα της καὶ ἀνάψαμε κεράκι στὸ ἐκκλησάκι της ἔχοντας μείνει ἄφωνοι.
Μαρτύρια Ἀντωνιας Μποτονάκη ἀπὸ Ν. Ἀφρικὴ
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011
Συνέντευξη μὲ τὴν μοναχὴ Φωτεινὴ
Μία ἐρημίτισσα τῶν καιρῶν μας
(Ἡ μοναχὴ Φωτεινὴ ζεῖ στὸ δάσος τοῦ Νέαμτς κοντὰ στὴ σπηλιὰ τῆς Ἅγ. Θεοδώρας τῆς Σίχλα σὲ μία καλύβα ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Τὸ κατὰ κόσμο ὄνομά της ἦταν Φλοαρέα Μπουζίνκου, ἦταν παντρεμένη, χώρισε καὶ ἔχει ἕνα παιδί. Ἔγραψε καὶ δημοσίευσε ποιήματα καὶ διηγήματα, ἐργάστηκε, ἀλλὰ πάντα ἀκολουθοῦσε τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὰ προβλήματα καὶ τὶς στενοχώριες της ψάχνοντάς Τον στὰ μοναστήρια, στὶς ἀκολουθίες καὶ στὸ λόγο τῶν πνευματικῶν. Ἔγινε μοναχὴ ὅταν ἡ Ἅγ. Θεοδώρα τῆς Σίχλα τὴν θεράπευσε ἀπὸ τὸν καρκίνο κατὰ τρόπο θαυμαστὸ. Ἐδῶ στὰ βουνὰ τῆς Σίχλα βρῆκε τὴ πολυπόθητη γι' αὐτὴ ἡσυχία σὲ μία καλύβα. Σίγουρα ἐδῶ στὴν ἐρημιὰ οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ δοκιμασίες εἶναι μεγάλες καὶ γι’ αὐτὸ μᾶς μιλάει ἡ ἀδελφὴ Φωτεινὴ μὲ πολὺ ταπεινοφροσύνη)
-Πῶς εἶναι νὰ ζεῖ κανεὶς στὴν ἔρημο ἀδερφὴ Φωτεινὴ σὲ σχέση μὲ τὴ ζωὴ στὸ κόσμο; Ἐπειδὴ λένε γιὰ αὐτοὺς ποὺ διαλέγουν νὰ ζήσουν στὴν ἐρημιὰ ὅτι εἶναι τρελοὶ
(μοναχὴ Φωτεινή ) – Σᾶς λέγω σίγουρα ὅτι ἂν γεννιόμουν ξανὰ κατευθείαν στὴν ἡσυχία θὰ πήγαινα. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορὰ μεταξὺ «ἡσυχίας» καὶ «κόσμου», ἀκόμη καὶ μεταξὺ μοναστηριοῦ καὶ τῆς ἡσυχίας τῆς ἐρήμου. Σίγουρα οἱ πειρασμοὶ εἶναι πιὸ μεγάλοι στὴν ἔρημο ἀλλὰ ἡ χαρὰ ποὺ δίνει ὁ Κύριος δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τίποτα ἐγκόσμιο. Ἂν ἀπὸ τὴ ἔρημο χρειαστεῖ νὰ βγεῖς στὸν κόσμο (ὅπως καμιὰ φορὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ κάνω ἐγὼ ) αἰσθάνεσαι ὅτι μπαίνεις στοὺς «τρελλοὺς» ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι λένε γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἀποτραβιοῦνται στὴν ἐρημιά….ἀλλὰ δὲ θέλω νὰ προσβάλω κανέναν.
-Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἐδῶ σὲ αὐτὴ τὴ καλύβα εἶστε στὸ προθάλαμο τοῦ Παραδείσου;
-Ἐγὼ χαίρομαι γιὰ ὅ,τι μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς ἐπειδὴ αἰσθάνομαι ὅτι μὲ ἀγαπάει ἡ Παναγία, ἀλλιῶς δὲ θὰ ἄντεχα στοὺς πειρασμοὺς τῆς ἐρήμου χωρὶς τὴ βοήθεια τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων καὶ τοῦ Χριστοῦ ….ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς εἶναι πεισματώδης καὶ ἐπιθετικὸς ἰδίως πρὸς ἐκείνους ποὺ φέρουν τὸ ζυγὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀποτραβήχτηκαν στὴν ἡσυχία
-Μοναχὴ Φωτεινὴ γνωρίζω μοναχοὺς καὶ μοναχὲς ποὺ θέλουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὸ μοναστήρι καὶ νὰ πᾶνε στὴ ἔρημο σὲ μιὰ μικρὴ καλύβα στὸ δάσος, νὰ εἶναι μὲ τὸ Χριστὸ, μόνοι, αὐτοὶ καὶ ὁ Χριστός, ὅσο καὶ νὰ ὑπέφερουν. Σὲ αὐτοὺς θὰ ἤθελα ἀπὸ τὴ πεῖρα σας νὰ πεῖτε τί πειρασμοὶ τοὺς περιμένουν
-Ναί, μπορῶ νὰ πῶ, ἀφοῦ σίγουρα πολλοὶ μοναχοὶ εἶναι ἤδη οἰκεῖοι μὲ τὶς παγίδες καὶ τὶς πονηρίες τοῦ ἐχθροῦ. Ἀλλὰ δὲ ξέρω νὰ δώσω συμβουλὲς· ἡ ἁγιοσύνη τους πρέπει νὰ δώσει σὲ μένα. Ἂν αἰσθάνονται λοιπὸν αὐτὴ τὴν ἀνάγκη, ἀφοῦ ἔχουν μείνει στὸ μοναστήρι τουλάχιστον 10 χρόνια (σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες) θὰ πρέπει νὰ ἔχουν πρῶτα ἀπὸ ὅλα τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους.
-Μετὰ τὸ 1989 κυρίως βγαίνουν στὸ δάσος κάποιοι ἄνθρωποι ποὺ δὲ τὰ πᾶνε καλὰ μὲ τοὺς νόμους καὶ ἂν δοῦν κάποιο μοναχὸ σὲ κάποιο καλυβάκι τὸν ληστεύουν. Αὐτοὶ δὲ ξέρουν τί εἶναι ἐρημίτης, μοναχὸς, ὅτι διάλεξε νὰ ζήσει στὴ φτώχεια καὶ ὅτι δὲν ἔχουν τί νὰ κλέψουν.
-Ἦρθαν καὶ σὲ μένα δὲ πολυβρῆκαν κάτι νὰ κλέψουν, ἀλλὰ εἶχα μία ὑποτακτικὴ ἡ ὁποία φοβήθηκε καὶ ἔφυγε, δὲν ἄντεξε। Ἤ τὴ νύχτα ὅταν κάνεις τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου συμβαίνει νὰ αἰσθάνεσαι τὸν διάβολο νὰ περνάει ἀπὸ κοντά σου καὶ νὰ ἀφήνει μιὰ μυρωδιὰ ψοφιμιοῦ, κάτι τρομερὸ καὶ νὰ χρειάζεται νὰ ἀνοίξεις τὴ πόρτα καὶ τὸ παράθυρο τῆς καλύβας γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ συνεχίσεις τὴ προσευχὴ.
-Ἐμφανίζεται αὐτὴ ἡ μυρωδιὰ χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἡ «πηγὴ» αὐτῆς τῆς μυρωδιᾶς;
-Ναὶ σίγουρα στὸ δάσος δὲν ὑπάρχουν τέτοιες μυρωδιές. Ἀλλὰ εἶναι καλὸ αὐτὸ ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸ σατανὰ νὰ σὲ πειράξει γιὰ νὰ Τὸν πλησιάσεις πιὸ πολύ, ἐπειδὴ ἴσως δὲν ἔκανες ὅλο τὸ κανόνα καὶ γιὰ αὐτὸ ἔχεις πειρασμοὺς, ὅπως ἐγὼ ἡ ἀνάξια, ὅπου δὲν προσεύχομαι ὅσο πρέπει καὶ στενοχωρῶ τὸ Θεό. Ἄλλη φορὰ ἐνῶ προσευχόμουν ἦρθε κάποιος καὶ μοῦ ξερίζωσε ὑδρορροὲς ἀπὸ τὸ τοῖχο τῆς καλύβας (ἂν καὶ ἔξω δὲν ἦταν κανεὶς), ἐγὼ τὰ ἔβαλα στὴ θέση τους καὶ συνέχισα τὴ προσευχή, ἀλλὰ ἔχασα ἀρκετὸ χρόνο γιὰ τὴν ἐπιδιόρθωση. Συνέχισα νὰ διαβάζω τὸ ψαλτήρι καὶ πάλι ἄκουσα τὶς ὑδρορροὲς νὰ πέφτουν…τὶς ἐπιδιόρθωσα καὶ συνέχισα τὴ προσευχή μου.
-Τί εἶναι πιὸ δύσκολο στὴν ἔρημο ἀδερφὴ Φωτεινή;
-Αὐτὸ ποὺ εἶναι δύσκολο εἶναι ἡ πάλη μὲ τοὺς λογισμοὺς. Εἶναι δύσκολη αὐτὴ ἡ πάλη ἐπειδὴ ὁ ἐχθρός σοῦ δίνει σκέψεις ὅπου οὔτε ποὺ ὑποπτεύεσαι πὼς μπορεῖ νὰ γεννήσει τὸ μυαλό σου. Γιὰ παράδειγμα : «τί γυρεύεις ἐδῶ ;», «γιατί ἦρθες ἐδῶ;», «ἄλλη δουλειὰ δὲν ἔχεις;», «δὲν μποροῦσες νὰ μείνεις στὸν κόσμο;»
Γιὰ αὐτὸ εἶναι καλὸ νὰ μὴν ἐπισκέπτονται συγγενεῖς ἐπειδὴ τὸν ἀναστατώνουν, ἴσως κάποια μοναχὴ ἢ μοναχὸς γιὰ νὰ φέρει λίγο φαγητό। Εἶναι καλὸ ὅμως τὸν ἐρημίτη νὰ μὴν τὸν ἐπισκέπτεται κόσμος. Ἐμένα ὁ πνευματικός μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ δέχομαι κόσμο καὶ ἄλλωστε γιατί νὰ ἔρθει κάποιος σὲ ἐμένα, τί συμβουλὲς νὰ τοῦ δώσω… ἐγὼ εἶμαι ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος… προσεύχομαι γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, ὅπως κάνει ἡ ἐκκλησία μας.
http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.com/2011/04/blog-post_17.html
(Ἡ μοναχὴ Φωτεινὴ ζεῖ στὸ δάσος τοῦ Νέαμτς κοντὰ στὴ σπηλιὰ τῆς Ἅγ. Θεοδώρας τῆς Σίχλα σὲ μία καλύβα ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Τὸ κατὰ κόσμο ὄνομά της ἦταν Φλοαρέα Μπουζίνκου, ἦταν παντρεμένη, χώρισε καὶ ἔχει ἕνα παιδί. Ἔγραψε καὶ δημοσίευσε ποιήματα καὶ διηγήματα, ἐργάστηκε, ἀλλὰ πάντα ἀκολουθοῦσε τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὰ προβλήματα καὶ τὶς στενοχώριες της ψάχνοντάς Τον στὰ μοναστήρια, στὶς ἀκολουθίες καὶ στὸ λόγο τῶν πνευματικῶν. Ἔγινε μοναχὴ ὅταν ἡ Ἅγ. Θεοδώρα τῆς Σίχλα τὴν θεράπευσε ἀπὸ τὸν καρκίνο κατὰ τρόπο θαυμαστὸ. Ἐδῶ στὰ βουνὰ τῆς Σίχλα βρῆκε τὴ πολυπόθητη γι' αὐτὴ ἡσυχία σὲ μία καλύβα. Σίγουρα ἐδῶ στὴν ἐρημιὰ οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ δοκιμασίες εἶναι μεγάλες καὶ γι’ αὐτὸ μᾶς μιλάει ἡ ἀδελφὴ Φωτεινὴ μὲ πολὺ ταπεινοφροσύνη)
-Πῶς εἶναι νὰ ζεῖ κανεὶς στὴν ἔρημο ἀδερφὴ Φωτεινὴ σὲ σχέση μὲ τὴ ζωὴ στὸ κόσμο; Ἐπειδὴ λένε γιὰ αὐτοὺς ποὺ διαλέγουν νὰ ζήσουν στὴν ἐρημιὰ ὅτι εἶναι τρελοὶ
(μοναχὴ Φωτεινή ) – Σᾶς λέγω σίγουρα ὅτι ἂν γεννιόμουν ξανὰ κατευθείαν στὴν ἡσυχία θὰ πήγαινα. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορὰ μεταξὺ «ἡσυχίας» καὶ «κόσμου», ἀκόμη καὶ μεταξὺ μοναστηριοῦ καὶ τῆς ἡσυχίας τῆς ἐρήμου. Σίγουρα οἱ πειρασμοὶ εἶναι πιὸ μεγάλοι στὴν ἔρημο ἀλλὰ ἡ χαρὰ ποὺ δίνει ὁ Κύριος δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τίποτα ἐγκόσμιο. Ἂν ἀπὸ τὴ ἔρημο χρειαστεῖ νὰ βγεῖς στὸν κόσμο (ὅπως καμιὰ φορὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ κάνω ἐγὼ ) αἰσθάνεσαι ὅτι μπαίνεις στοὺς «τρελλοὺς» ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι λένε γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἀποτραβιοῦνται στὴν ἐρημιά….ἀλλὰ δὲ θέλω νὰ προσβάλω κανέναν.
-Μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἐδῶ σὲ αὐτὴ τὴ καλύβα εἶστε στὸ προθάλαμο τοῦ Παραδείσου;
-Ἐγὼ χαίρομαι γιὰ ὅ,τι μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς ἐπειδὴ αἰσθάνομαι ὅτι μὲ ἀγαπάει ἡ Παναγία, ἀλλιῶς δὲ θὰ ἄντεχα στοὺς πειρασμοὺς τῆς ἐρήμου χωρὶς τὴ βοήθεια τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων καὶ τοῦ Χριστοῦ ….ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς εἶναι πεισματώδης καὶ ἐπιθετικὸς ἰδίως πρὸς ἐκείνους ποὺ φέρουν τὸ ζυγὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀποτραβήχτηκαν στὴν ἡσυχία
-Μοναχὴ Φωτεινὴ γνωρίζω μοναχοὺς καὶ μοναχὲς ποὺ θέλουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὸ μοναστήρι καὶ νὰ πᾶνε στὴ ἔρημο σὲ μιὰ μικρὴ καλύβα στὸ δάσος, νὰ εἶναι μὲ τὸ Χριστὸ, μόνοι, αὐτοὶ καὶ ὁ Χριστός, ὅσο καὶ νὰ ὑπέφερουν. Σὲ αὐτοὺς θὰ ἤθελα ἀπὸ τὴ πεῖρα σας νὰ πεῖτε τί πειρασμοὶ τοὺς περιμένουν
-Ναί, μπορῶ νὰ πῶ, ἀφοῦ σίγουρα πολλοὶ μοναχοὶ εἶναι ἤδη οἰκεῖοι μὲ τὶς παγίδες καὶ τὶς πονηρίες τοῦ ἐχθροῦ. Ἀλλὰ δὲ ξέρω νὰ δώσω συμβουλὲς· ἡ ἁγιοσύνη τους πρέπει νὰ δώσει σὲ μένα. Ἂν αἰσθάνονται λοιπὸν αὐτὴ τὴν ἀνάγκη, ἀφοῦ ἔχουν μείνει στὸ μοναστήρι τουλάχιστον 10 χρόνια (σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες) θὰ πρέπει νὰ ἔχουν πρῶτα ἀπὸ ὅλα τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τους.
-Μετὰ τὸ 1989 κυρίως βγαίνουν στὸ δάσος κάποιοι ἄνθρωποι ποὺ δὲ τὰ πᾶνε καλὰ μὲ τοὺς νόμους καὶ ἂν δοῦν κάποιο μοναχὸ σὲ κάποιο καλυβάκι τὸν ληστεύουν. Αὐτοὶ δὲ ξέρουν τί εἶναι ἐρημίτης, μοναχὸς, ὅτι διάλεξε νὰ ζήσει στὴ φτώχεια καὶ ὅτι δὲν ἔχουν τί νὰ κλέψουν.
-Ἦρθαν καὶ σὲ μένα δὲ πολυβρῆκαν κάτι νὰ κλέψουν, ἀλλὰ εἶχα μία ὑποτακτικὴ ἡ ὁποία φοβήθηκε καὶ ἔφυγε, δὲν ἄντεξε। Ἤ τὴ νύχτα ὅταν κάνεις τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου συμβαίνει νὰ αἰσθάνεσαι τὸν διάβολο νὰ περνάει ἀπὸ κοντά σου καὶ νὰ ἀφήνει μιὰ μυρωδιὰ ψοφιμιοῦ, κάτι τρομερὸ καὶ νὰ χρειάζεται νὰ ἀνοίξεις τὴ πόρτα καὶ τὸ παράθυρο τῆς καλύβας γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ συνεχίσεις τὴ προσευχὴ.
-Ἐμφανίζεται αὐτὴ ἡ μυρωδιὰ χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἡ «πηγὴ» αὐτῆς τῆς μυρωδιᾶς;
-Ναὶ σίγουρα στὸ δάσος δὲν ὑπάρχουν τέτοιες μυρωδιές. Ἀλλὰ εἶναι καλὸ αὐτὸ ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸ σατανὰ νὰ σὲ πειράξει γιὰ νὰ Τὸν πλησιάσεις πιὸ πολύ, ἐπειδὴ ἴσως δὲν ἔκανες ὅλο τὸ κανόνα καὶ γιὰ αὐτὸ ἔχεις πειρασμοὺς, ὅπως ἐγὼ ἡ ἀνάξια, ὅπου δὲν προσεύχομαι ὅσο πρέπει καὶ στενοχωρῶ τὸ Θεό. Ἄλλη φορὰ ἐνῶ προσευχόμουν ἦρθε κάποιος καὶ μοῦ ξερίζωσε ὑδρορροὲς ἀπὸ τὸ τοῖχο τῆς καλύβας (ἂν καὶ ἔξω δὲν ἦταν κανεὶς), ἐγὼ τὰ ἔβαλα στὴ θέση τους καὶ συνέχισα τὴ προσευχή, ἀλλὰ ἔχασα ἀρκετὸ χρόνο γιὰ τὴν ἐπιδιόρθωση. Συνέχισα νὰ διαβάζω τὸ ψαλτήρι καὶ πάλι ἄκουσα τὶς ὑδρορροὲς νὰ πέφτουν…τὶς ἐπιδιόρθωσα καὶ συνέχισα τὴ προσευχή μου.
-Τί εἶναι πιὸ δύσκολο στὴν ἔρημο ἀδερφὴ Φωτεινή;
-Αὐτὸ ποὺ εἶναι δύσκολο εἶναι ἡ πάλη μὲ τοὺς λογισμοὺς. Εἶναι δύσκολη αὐτὴ ἡ πάλη ἐπειδὴ ὁ ἐχθρός σοῦ δίνει σκέψεις ὅπου οὔτε ποὺ ὑποπτεύεσαι πὼς μπορεῖ νὰ γεννήσει τὸ μυαλό σου. Γιὰ παράδειγμα : «τί γυρεύεις ἐδῶ ;», «γιατί ἦρθες ἐδῶ;», «ἄλλη δουλειὰ δὲν ἔχεις;», «δὲν μποροῦσες νὰ μείνεις στὸν κόσμο;»
Γιὰ αὐτὸ εἶναι καλὸ νὰ μὴν ἐπισκέπτονται συγγενεῖς ἐπειδὴ τὸν ἀναστατώνουν, ἴσως κάποια μοναχὴ ἢ μοναχὸς γιὰ νὰ φέρει λίγο φαγητό। Εἶναι καλὸ ὅμως τὸν ἐρημίτη νὰ μὴν τὸν ἐπισκέπτεται κόσμος. Ἐμένα ὁ πνευματικός μου δὲ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ δέχομαι κόσμο καὶ ἄλλωστε γιατί νὰ ἔρθει κάποιος σὲ ἐμένα, τί συμβουλὲς νὰ τοῦ δώσω… ἐγὼ εἶμαι ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος… προσεύχομαι γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, ὅπως κάνει ἡ ἐκκλησία μας.
http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.com/2011/04/blog-post_17.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)