"H θυσία για τον αδελφό σου, η αγάπη σου για τον άλλο σε σώζει".

Πριν λίγα χρόνια ακούστηκε ένα θλιβερό περιστατικό που είχε συμβεί στο Σαρωνικό. Όλα αυτά, όπως μας είπε ο πατήρ Γερβάσιος, τα διηγήθηκε ένα πνευματικό κορίτσι του γέροντος Πορφυρίου, η οποία ήταν παρούσα σε όλο αυτό το θλιβερό γεγονός. Αυτή είχε μία φίλη πολύ αγαπημένη την Άννα, η οποία αγαπούσε πάρα πολύ το Θεό, όπως τον αγαπούσε και ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Η Άννα διακρινόταν για το ταλέντο της κολύμβησης. Είχε τα πιο υψηλά ρεκόρ και δεν την έφτανε καμία. Μετά από αυτήν ερχόταν δεύτερη μια άλλη καλή της φίλη. Μετά από πολλούς αγώνες, ήρθε και ο τελικός αγώνας όπου θα διακρινόταν η καλύτερη κολυμβήτρια, η οποία στη συνέχεια θα αγωνιζόταν στην Ευρώπη. Ο αγώνας ξεκίνησε και η Άννα ήταν πρώτη. Λίγο ακόμη και θα έφτανε στο τέρμα, αλλά δεν έφτασε....Γύρισε με το βλέμμα της να δει που βρίσκεται η φίλη της, η οποία ήταν πολύ πίσω, και διαπίστωσε πως η φίλη της πνιγόταν. Έξω στην ακτή παρευρίσκονταν οι γονείς και των δύο κοριτσιών, όπως επίσης και η φίλη της Άννας που ανέφερε όλο αυτό το γεγονός. Δυστυχώς, αυτοί δεν καταλάβαιναν τι γίνεται μέσα στη θάλασσα. Μόνο έβλεπαν την Άννα να σταματάει και να γυρίζει πίσω. Ναι, ενώ η Άννα θα μπορούσε να βγει πρώτη και να ταξιδέψει στην Ευρώπη, προτίμησε να γυρίσει πίσω και να σώσει τη φίλη της. Θυσίασε τα πάντα για τη φίλη της. Δυστυχώς, όμως προσπαθώντας να τη σώσει πνίγηκε και αυτή μαζί.Μπορείτε να νιώσετε το θρήνο και των δύο οικογενειών. Η δε μητέρα της Άννας που ήταν άνθρωπος του Θεού, τα έβαλε με το Θεό. Θεωρούσε Εκείνον υπεύθυνο. Όμως, η φίλη της Άννας (το πνευματικοπαίδι του γέροντος Πορφυρίου) παρηγόρησε τη μητέρα και της είπε, πως η κόρη της μπορεί να μην βγήκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, όπως το ήθελε, αλλά έγινε μία ηρωίδα, μία μάρτυς του Θεού, γιατί πάνω από όλα θυσίασε τον εαυτό της για να σώσει τη φίλη της. Τα λόγια αυτά ήρθαν σαν βάλσαμο στην καρδιά της μάνας, η οποία παρηγορήθηκε και ξαναγύρισε και πάλι κοντά στο Θεό.Μετά από αυτό το γεγονός, ένα βράδυ, το πνευματικοπαίδι του γέροντος Πορφυρίου, είδε μπροστά της ολόλευκη την Άννα. Της είπε:"Άννα, τι κάνεις εδώ;" και η Άννα της απάντησε: "πήρα άδεια από το Θεό, γιατί ήθελα να έρθω να σε ευχαριστήσω για το καλό που έκανες στη μητέρα μου και την έβγαλες από την απελπισία της". Και η Άννα διηγήθηκε τα πάντα στη φίλη της, όσα έγιναν εκείνη τη θλιβερή μέρα. Της είπε πως είδε τη φίλη της να πνίγεται και πως δεν το άντεξε η καρδιά της, αυτή να βγει νικήτρια και η φίλη της πνιγμένη. Πώς θα το έλεγε στους γονείς της; Έτσι προτίμησε να τα θυσιάσει ΟΛΑ για τη φίλη της. Και όταν είδε πως δεν μπορούσε να τη σώσει, βυθίστηκε και αυτή μαζί της, αλλά δεν πνίγηκαν ποτέ....."την ώρα που βυθιζόμασταν, συνέχισε η Άννα να λέει, είδαμε τον Θεό, ο οποίος μας ρωτούσε: "θέλετε να έρθετε μαζί μου ή να ξαναγυρίσετε πίσω;". Πώς ήταν δυνατόν να αρνηθούμε βλέποντας την γλυκιά μορφή Του, έτσι δεχτήκαμε. Όταν πήγαμε εκεί επάνω είδαμε πολλούς ανθρώπους, Δεσπότες, ιερείς, μοναχούς, απλούς ανθρώπους, αλλά δεν περνούσαν όλοι στον Παράδεισο. Για αυτό να το πεις και εσύ στους άλλους, πως η θυσία για τον αδελφό σου, η αγάπη σου για τον άλλο σε σώζει".