Σήμερα πήγα στο σχολείο κακόκεφη, μελαγχολική.
Ο νους γεμάτος με αρνητικές σκέψεις.
Η καρδιά γεμάτη αρνητικά συναισθήματα, πονούσε.
Τίποτε δεν μπορούσε να μου απαλύνει τον πόνο.
Στεκόμουν στο προαύλιο και πρόσεχα τα παιδιά.
Η μητέρα μιας μαθήτριάς μου με πλησίασε και μιλούσαμε.
Πρόσεξα το μικρούλι παιδάκι της που κρατούσε.
Το θυμόμουν μωρό και μου έκανε εντύπωση που περπάτησε τόσο γρήγορα.
Μάλλον ο καιρός περνάει γρήγορα και δεν το καταλαβαίνω.
Με κοιτούσε επίμονα με τα αθώα ματάκια του και μου χαμογελούσε.
Τι αγγελικό χαμόγελο ήταν εκείνο!
Δεν μπορούσε να μιλήσει αλλά μου μιλούσαν τα μάτια του.
Στα μάτια του διάβασα την αγάπη και την ευτυχία.
Ένιωσα ότι ο Θεός μου έστειλε σήμερα ένα αγγελούδι για να μου διώξει τη λύπη.
Κατάλαβα το μήνυμα του Θεού κι ένιωσα γαλήνη κι ευτυχία.
Το χαμόγελο ενός παιδιού μου άλλαξε τη διάθεση και τη ζωή.
elenitheof
13/4/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου