Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Πατέρας Ελπίδιος Βαγιανάκης: «Το 2013 θα είναι το έτος του πολέμου. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θα βρίσκεται μέσα σ’έναν πανικό!»

Πόσο κοντά βρισκόμαστε στην ημέρα «Χ»;


Γράφει η Κωνσταντίνα Αλαφογιάννη

Να θυμίσουμε πως σε παλαιότερο πρωτοσέλιδο της γράφουσας είχε αναλυθεί εξονυχιστικά το θέμα της «προφητείας» του Άλμπερτ Πάϊκ, ο οποίος -όντας μέγας Μασόνος- το 1871 είχε πει πως ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα ξεκινήσει στη Μέση Ανατολή ανάμεσα στους Μουσουλμάνους και τους Εβραίους και θα φέρει τον βιβλικό Αρμαγεδδώνα. Αυτή του η «προόραση» φαίνεται να συνάδει αφενός μεν με την σημερινή κατάσταση που εκτυλίσσεται στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, αφετέρου δε με τις προφητείες μοναχών της Ελληνορθοδοξίας!

Ερχόμαστε λοιπόν στον πατέρα Ελπίδιο, ο οποίος είχε προβλέψει για τον «διωγμό» του Πάπα Βενέδικτου και τον ερχομό του ψευδοπροφήτη-«μαύρου Πάπα». Είχε πει χαρακτηριστικά ήδη από το φθινόπωρο του 2012: «Θα φύγει αυτός ο Πάπας, θα τον διώξουν. Θα έρθει ο ψευδοπροφήτης. Ολόκληρα κράτη θα εξαφανιστούν, θα χαθούν από τον χάρτη! Από την πείνα και τις επιδημίες θα πεθάνει πάρα πολύς κόσμος. Στην Ιταλία του Πάπα… πάνω στον τρούλο θα υπάρχει η ρωσική σημαία!

Στην Γερμανία της Μέρκελ, ο Ρήνος ποταμός θα είναι κόκκινος από το αίμα»!!!

Να σημειώσουμε εδώ πως όταν λέμε «μαύρος Πάπας» δεν εννοούμε την φυλετική καταγωγή, αλλά το αξίωμα που -πιθανόν- καταλαμβάνει ο Λατινοαμερικανός Πάπας -Χορχέ Μάριο Μπεργκόλιο- στη λεγόμενη «Μαύρη Αδελφότητα» ή «Μαύρη Αριστοκρατία», που είχε την εξουσία ολόκληρου του κόσμου έως το 1789 κι όπου εκλεκτός της φαίνεται να είναι ο πρόεδρος των Η.Π.Α. – Μπαράκ Ομπάμα.

Να τονίσουμε επίσης κάποια προφητικά λόγια, που ο μοναχός του Αγίου Όρους, Ελπίδιος Βαγιανάκης, είπε: «Με την προσευχή μπορούν να αλλάξουν όλα… Η Θεία Κοινωνία είναι ασπίδα και δεν θα μπορούν να μας επηρεάσουν… Θα μείνουν λίγοι Έλληνες, αλλά οι πιστοί. Η Τουρκία θα καταστραφεί, ενώ η Ελλάδα θα μεγαλουργήσει μέσω της Ορθοδοξίας»!!!

Μίλησε ακόμη για όλα όσα σατανικοί άνθρωποι ετοιμάζονται να κάνουν στην ευλογημένη χώρα μας, τη γλυκιά μας πατρίδα. «Ξέρετε για ποιο λόγο;», είπε. «Λόγω της δικής μας πνευματικής απομάκρυνσης από την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού. Όπως νύχτα συνέλαβαν τον Υιό Του, έτσι κι αυτοί μέσα στην νύχτα της εωσφορικής τους έπαρσης ετοιμάζουν τον ‘Επιτάφιο’ της πατρίδος μας.

Μας ζητά ο Θεός να πιστέψουμε τα λόγια Του και να φτιάξουμε τώρα και χωρίς καμιά αργοπορία μια μεγάλη αλυσίδα προσευχής για έλεος πάνω απ’την πατρίδα μας σε όσα έρχονται».

«Θα σας διαβάσω τα πατρικά Του λόγια», είπε και θέλω να τα προσέξετε όλοι πάρα πολύ: «Παιδιά Μου, σας λέω ξανά, έρχεται η πρώτη θλίψη. Πανικός, φόβος, λύπη, ταραχή και αναρχία θα επικρατεί παντού γύρω σας. Σ’ αυτό το ευλογημένο μέρος -την Ελλάδα, που τόσο πολύ λάτρεψε τον Μονογενήν Μου, μα αγνοεί την ύπαρξη Μου- θα έρθει το πρώτο κακό.

Ένα κακό, που Εγώ θα επιτρέψω, για να καθυστερήσω τα διαβολικά τεχνάσματα των οπαδών του Εωσφόρου. Δεν θα αφήσω να καταστρέψουν τελείως την χώρα, που μέχρι τώρα Με δοξολογούσε. Πριν θελήσουν να της δώσουν το τελειωτικό χτύπημα, Εγώ θα αποτρέψω τα σχέδια τους. Και όλοι θα καταλάβουν πόσο Εγώ σας στηρίζω. Τα παιδιά Μου στην Ελλάδα, δεν θα καταλάβουν πως από Θεία Πρόνοια ήρθε το κακό και πολλοί θα Με καταραστούν. Εγώ πάλι θα τους συγχωρήσω, αφού η καρδιά Μου χτυπάει μητρικά. Μα όλοι αυτοί που ύπουλα υπονομεύουν το Έθνος σας, θα καταλάβουν πόσο σας στηρίζω, αφού -για άλλη μια φορά- τα καταχθόνια σχέδια τους θα πέσουν στο κενό. Χρόνια τώρα προσπαθούν να σας καταστρέψουν, μα Εγώ πάντα σας σκεπάζω και αυτό το ξέρουν.

Μυστικά μεταφέρονται τα λόγια Μου σε ανθρώπους ευλαβείς για το πώς θα κινηθούν, προκειμένου να στηρίξουν το έθνος τους και μέχρι να τους αναδείξω Εγώ στις κατάλληλες θέσεις, δεν θα επιτρέψω να σας χτυπήσουν οι αλλόθρησκοι εχθροί. Όσοι ηγούνται τώρα, έχουν πολύ αλαζονεία κι ενώ δεν θα ήθελαν να κάνουν κακό στην χώρα τους, θα το έκαναν άθελα τους, λόγω του εγωισμού τους, αφού γι’ αυτό θα μπορούσαν να γίνουν εύκολη λεία στα χέρια των οπαδών του Εωσφόρου.

Παιδιά Μου, πάντα σας στήριζα και πάντα θα σας στηρίζω. Πριν έρθει το οποιοδήποτε κακό, η μητρική καρδιά Μου φροντίζει πάντα να σας προστατέψει. Ήδη έχω φροντίσει -εδώ και πολλά χρόνια- ώστε να περάσετε όσο πιο ανώδυνα την δύσκολη αυτή δοκιμασία του πολέμου. Είστε πολύ ευάλωτοι στα χτυπήματα του Εωσφόρου και οι ψυχές σας είναι ακάλυπτες από την ευλογία Μου. Έτσι, δεν θα αντέχατε το σκληρό πρόσωπο του πολέμου. Παλιά, τα παιδιά Μου, είχαν θεϊκό φόβο στην καρδιά τους και με την προσευχή και την ευλάβεια τους, Με συγκινούσαν για να τους ευλογώ και πολύ τους ευλογούσα. Όμως τώρα έχει χαθεί η πνευματική ευγένεια και η ευλάβεια και παντού επικρατεί η αχαριστία και η ασέβεια.

Γι’ αυτό παιδιά Μου, μην Μου ζητάτε να καθυστερήσω τα κακά που έρχονται, αλλά ζητήστε Μου να σας προστατέψω σε όσα σκληρά και απάνθρωπα συμβούν. Άλλα θα είναι δικές Μου επεμβάσεις και άλλα σατανικά σχέδια. Σε όλα όμως, Εγώ θα κρατήσω σφιχτά στην αγκαλιά Μου όσους θελήσουν να μπουν εκεί για να προστατευτούν. Όσους γονατίσουν μέσα στην καρδιά Μου, για να ζητήσουν την προστασία Μου, από πίστη στα λόγια Μου, πριν χτυπήσει ακόμα το κακό.

Ναι παιδιά Μου. Το κακό έρχεται και σε λίγο θα χτυπήσει την πόρτα εκατομμυρίων σπιτιών, που δεν θέλησαν να Με φωνάξουν να τα ευλογήσω - να γίνω Εγώ βασιλιάς τους. Μόνο –αναίσχυντα- προτίμησαν να ανοίξουν διάπλατα την πόρτα τους στον Σατανά, για να τα μολύνει ακόμα περισσότερο.

Όλα αυτά τα σπίτια, σαν χάρτινοι πύργοι θα πέσουν και η ορμή της παιδαγωγικής Μου αγάπης θα κατασπαράξει την περιουσία τους. Δεν θα επιτρέψω να χαθούν πολλά παιδιά Μου, δίχως να μετανοήσουν, μα πολλές σκληρόκαρδες-ζηλόφθονες ψυχές θα χαθούν. Πολλοί θα πιστεύουν πως ο πόλεμος θα είναι το πρώτο κακό. Μα η παιδαγωγική Μου αγάπη άλλο θα επιτρέψει. Μέσα από την θλίψη και τον φόβο, θα επέλθει μεγάλη μετάνοια. Γι’ αυτό, ζητήστε το πανάγιον Πνεύμα για να ετοιμαστείτε και φτιάξτε αλυσίδα προσευχής, για να προστατέψετε τις ψυχές σας απ’ αυτά που θα έρθουν.

Από την πένθιμη περίοδο της Βασίλισσας Μου, Μαριάν, μεγάλο κακό θα βρει απροετοίμαστες πολλές ψυχές. Ψυχές, που δεν Με πίστεψαν. Γιατί, να ξέρεις παιδί Μου πιστό -πως όχι μόνο μέσα από το στόμα σου, αλλά και μέσα από πολλά στόματα, παραδομένα σ’ Εμένα- η μητρική Μου καρδιά θέλησε να προειδοποιήσει τα παιδιά Μου να προετοιμαστούν για όσα θα επακολουθήσουν. Μα πολλές ψυχές αγνόησαν τις προειδοποιήσεις Μου, σχολιάζοντας εσάς και όσους σας πίστεψαν. Δίκαια, η πατρική Μου οργή έπρεπε να τους τιμωρήσει. Μα Εγώ είμαι Μάνα. Και η Μάνα πονάει και εύκολα συγχωρεί και αγκαλιάζει όσους -ακόμα και τελευταία στιγμή- αποφασίσουν ταπεινά να μπουν στην αγκαλιά της, ζητώντας συγγνώμη.

Αυτό το Πάσχα θα νιώσετε τον Υιό Μου και πάλι σαν πληγωμένο Βασιλιά και θα υποφέρετε κι εσείς μαζί Του. Μόνο που τα Πάθη Του αυτή την φορά, δεν θα σταματήσουν στην Ανάστασή Του, αφού τώρα θα δει τα παιδιά Του να υποφέρουν πολύ. Πολλοί λίγοι θα αναστηθούν μαζί Του πραγματικά. Ήδη συμβαίνουν πολλά άσχημα και σατανικά γεγονότα σε όλο τον κόσμο, που θα επιφέρουν φοβερές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και θεσμούς. Δεν θα μπορεί να δεχθεί η ψυχή σας όσα θα μαθαίνετε και τα μάτια σας δεν θα αντέχουν να βλέπουν αυτά που θα συμβαίνουν. Ετοιμαστείτε! Η κόλαση των ανθρώπων τώρα ξεκινά!

Ενεργοποιήστε κάθε δύναμη που σας δίνεται σαν δώρο προστασίας και αφήστε πίσω τον παλιό σας εαυτό. Αναζητήστε το πανάγιον Πνεύμα και αφήστε το να σας πλημμυρίσει αυτή την Πεντηκοστή. γιατί μετά όλα θα ξεκινήσουν, όχι μόνο στην πατρίδα σας, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Μα για να σας επισκεφθεί ο Παράκλητος, πρέπει να δει καλή διάθεση και, κυρίως, ταπείνωση»…

Είναι άραγε όλες αυτές οι προφητείες «σημεία» του Θεού, ο οποίος μας καταδεικνύει ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει στις «έσχατες ημέρες»; Κι αν ναι, πόσο κοντά βρισκόμαστε στην ημέρα «Χ»; Ο καιρός γαρ εγγύς…

Από "Ελεύθερη Ώρα"

http://ellinikiafipnisis.blogspot.gr/2013/05/2013.html

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Ο σκοπός των αεροψεκασμών

Ο αληθινός σκοπός των αεροψεκασμών, είναι τα Νανο-Ρομπότ: Από το 1999 ο κόσμος άλλαξε. Όταν πολύ αργά πήραν χαμπάρι κάποιοι για το ψέκασμα στην Ελλάδα, το μόνο που κάνανε ήταν να με ειρωνεύονται και να μου επιτίθεται για τα άρθρα μου στα περιοδικά, αργότερα στο Facebook και κατόπιν στο www.miastala.com και στο www.terrapapers.com. Δες το άρθρο μου από το 2006 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Άβατον «Μετεωρολογικός Πόλεμος, Αεροψεκασμοί»


Όμως επειδή η βλακεία είναι ίδιον της αγνωσίας, συνέχισαν και συνεχίζουν χωρίς να έχουν ιδέα, το τι ολέθριο έχουν πάθει ήδη και το τι εξακολουθητικά παθαίνουν. Έτσι παρά τις αντιρρήσεις των αδαών, αλλά και αυτών που γνωρίζουν τι γίνεται και οι οποίοι μας προσφέρουν την πιπίλα της Γεωμηχανικής, για τους δικούς τους «περίεργους» αλλά όχι ανεξήγητους σκοπούς, το ψέκασμα συνεχίζεται. Η Γεωμηχανική μάλιστα στην Ελλάδα, συνδυάζεται με την πολιτική δράση συγκεκριμένων χώρων (!!)

Ενώ λοιπόν όλη αυτή η υπέρτατη καταστροφική βλακεία των ανθρώπων συνεχίζεται, η γιγαντιαία από απόψεως λογιστικής υποστήριξης επιχείρηση συνεχίζεται κυρίως στην Δύση. Το γιατί στην Δύση, εξηγείται από τις διατροφικές συνήθειες (ζωικά και γαλακτοκομικά) και από το ότι στατιστικά, τα καλύτερα μυαλά του πλανήτη βρίσκονται στην Δύση, συγκεντρωμένα μάλιστα στις σεισμογενείς παραθαλάσσιες περιοχές. Φυσικά η επιχείρηση διεξάγεται από το ΝΑΤΟ, για αυτό όλες οι κυβερνήσεις κάνουν την πάπια και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Στην χαζή ερώτηση γιατί δεν φοβούνται αυτοί που διατάζουν το ψέκασμα, θα απαντήσω για πολλοστή φορά, γιατί δεν έχουν ανθρώπινο dna, και εμείς οι άνθρωποι, είμαστε αναλώσιμοι σε ποσοστό άνω του 90%. Διάβασε «Οι Ταφόπλακες Της Ανθρωπότητας !»

Για να καταλάβετε τα παρακάτω, πρέπει να αποσυνδέσετε το μυαλό σας από οποιαδήποτε κατεστημένη σκέψη-εμφύτευση, διδαχτήκατε αφότου γεννηθήκατε. Αν μπορείτε να το κάνετε, τοτε συνεχίστε! Η τυχόν αποτυχία σας να αλλάξετε τον τρόπο που σκέπτεστε, δεν θα σας αφήσει να δείτε με ακρίβεια, ούτε καν κατά προσέγγιση, το τι συμβαίνει γύρω σας και πόσο επηρεάζει την ζωή σας, στο παρόν, αλλά και το παρόν των παιδιών σας. Άρα αφήστε το άρθρο και ασχοληθείτε με κάτι άλλο, που να χαϊδεύει τα αυτιά σας, ικανοποιεί το υπερφίαλο εγώ σας και δεν ταράζει την ζωούλα σας.

Αν συνεχίζετε, θα σας δείξω πως σας ελέγχουν μέσω της Νάνο-Τεχνολογίας, για να τελειώσει η σύγχυση και η παραφιλολογία με το θέμα του ψεκάσματος. Το πώς όλα αυτά δένουν σε μια ευρύτερη εικόνα και σε συνδυασμό με τηνΜ μαζική πλύση εγκεφάλου μέσω των ταινιών και των ΜΜΚ (Μαζικά Μέσα Κατευθύνσεως). Αν πιστεύετε πως όλα αυτά είναι οι απόψεις και μόνον, κάποιου αυτόκλητου ερευνητή -στην καλύτερη των περιπτώσεων – ή ενός συνομοσιολόγου, σας ενημερώνω, πως η πραγματικότητα ξεπερνάει κάθε πιθανότητα συνομοσιολογίας και αυτό το βλέπουμε ολοκάθαρα πλέον, και από τις ταινίες πλύσης εγκεφάλου, που ολοφάνερα, δείχνουν τα πάντα.

Κάντε κλικ στις εικόνες να τις δείτε μεγάλες

Η αιτία των πάντων: Δείτε τις εικόνες (ψηφιακή αναπαράσταση) εικόνα Α, είναι η επιτομή της πραγματικότητας. Δείχνουν το τι συμβαίνει στο σώμα σας. Αυτό είναι το Μεγαλύτερο Μυστικό Παγκοσμίως, διότι σας έχει επιβληθεί εν αγνοία σας, όπως και το Μεγαλύτερο Μέρος των Πεποιθήσεων σας. Αυτό που βλέπετε στις εικόνες είναι ένα νανο-ρομπότ που ενσωματώνεται με ένα νευρώνα ή μια σύναψη. Οι εικόνες είναι απλώς μια αναπαράσταση, αλλά δείχνει ακριβώς το τι έχει συμβεί ήδη από την περασμένη δεκαετία. Αυτό επιτρέπει τον πλήρη έλεγχο του ξενιστή (το σώμα σας) εξ αποστάσεως. Για να το πούμε πιο τεχνικά οι νευρώνες σας έχουν ενσωματωθεί και οι συνάψεις σας έχουν γεφυρωθεί.

Η βασική ιδέα συνίσταται, σε ένα σετ νανο-συρμάτων εικόνα Β, συνδεδεμένα με ηλεκτρονικά, στον κυρίως καθετήρα, ώστε να απλωθούν σαν «μπουκέτο» σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του αγγειακού συστήματος του εγκεφάλου. Μια τέτοια διευθέτηση μπορεί να υποστηρίξει ένα πολύ μεγάλο αριθμό καθετήρων (εκατομμύρια από αυτά). Κάθε τέτοιο νανο-σύρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταγράψει, με μεγάλη ασφάλεια, ηλεκτρική δραστηριότητα ενός μοναδικού ή μια μικρή ομάδα νευρώνων, χωρίς να εισβάλλει στο παρέγχυμα του εγκεφάλου. (!!!)

Ποιος είναι ο σκοπός των Αεροψεκασμών: Μπλοκάρισμα του ήλιου. Αυτή είναι η στάνταρντ δικαιολογία πού δίνεται στους ηλίθιους κυβερνητικούς, για να την μεταφέρουν ανεπίσημα στους ηλίθιους πολίτες. Χρειαζόμαστε να σταματήσουμε μυστικά την παγκόσμια υπερθέρμανση, έτσι κρατείστε το μυστικό όσο ψεκάζουμε. Η παγκόσμια υπερθέρμανση είναι η καραμέλα για όλους στις κυβερνήσεις. Εάν είσαι πιο έξυπνος και ρωτάς ενοχλητικά, σου λένε μια καλύτερη δικαιολογία. Μία ελάττωση του ηλιακού φωτός στον πλανήτη ελαττώνει λίγο την γεωργική παραγωγή. Αυτό είναι το προαπαιτούμενο για να δημιουργηθεί κρίση στα τρόφιμα και να επιφέρει λιμό. Αυτό είναι δεμένο με την εξαφάνιση των μελισσών, ώστε να μην γίνεται επικονίαση. (δώσε μια ματιά κι εδώ Monsanto και Bayer, δολοφονούν τις μέλισσες!)

Υπερθέρμανση της Ατμόσφαιρας: Για να δημιουργηθούν σεισμοί και τυφώνες (τεχνητοί όπως η Katrina στη Νέα Ορλεάνη) η ατμόσφαιρα πρέπει να είναι περισσότερο αγώγιμη στον ηλεκτρισμό έτσι ώστε εγκαταστάσεις όπως το HAARP να κάνουν τα μαγικά τους. Έτσι ψεκάζουν εκατομμύρια τόνους αλουμίνιο και βάριο ώστε να δημιουργήσουν μια πιο αγώγιμη ανώτερη ατμόσφαιρα. (διάβασε κι εδώ Χαρπουνίζοντας το HAARP κι εδώ Stuxnet, Fukushima και HAARP κι εδώ Τσουνάμι, Οργονίτες και HAARP το 2012 έχει κι άλλο Ιαπωνία, Τσουνάμι και HAARP).

Κατάρρευση της Υγείας: Συνήθως οι αεροψεκασμοί δεν είναι πρόβλημα για τους υγιείς ανθρώπους και για όσους προσέχουν πολύ την διατροφή τους. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι κατά μέσον όρο θα πεθάνουν νωρίτερα από το προσδόκιμο και οποιαδήποτε επιπλοκή υγείας, έστω και ασήμαντη, είναι συνήθως θανάσιμη. Αυτό είναι αποτέλεσμα του ψεκάσματος και επιθυμητό από αυτούς που το κάνουν. Κάνουν οτιδήποτε χρειάζεται για να αυξήσουν τους θανάτους, να μειωθεί ο πληθυσμός, άλλωστε οι εντολές που έχουν είναι αυστηρές, χωρίς να αρχίσουν να κτυπάνε οι συναγερμοί, χωρίς να το καταλάβουν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα πεζά κι ανόητα – ποδόσφαιρο – πολιτική – πόλεμοι, καλοπέραση – και δεν κάνουν τον κόπο να δουν το δάσος, αντί για ένα κλαδί απ το δέντρο.

Έλεγχος κλίματος: Καταστροφή των σοδειών, από την μια κρατάνε τον καιρό καλό, για τα μεγάλα γεγονότα,προπαγάνδας της «ελίτ», όπως οι Ολυμπιακοί αγώνες, ενώ από την άλλη προκαλούν τυφώνες κατά βούληση και με σφραγίδα μάλιστα.

Διάδοση των Νανο-ινών: Οι νανο-ίνες (πολυμερή πυριτίου) είναι βασικά ένας μηχανισμός μεταφοράς. Τίποτε περισσότερο. Έχουν ένα φορτίο να παραδώσουν. Εικόνα Γ. Ένα φορτίο που αλλιώς θα καταστρεφόταν από τον ήλιο και την ατμόσφαιρα ή δεν θα έφτανε στον προορισμό του (το σώμα σας). Όπως ένας ιός, RNA, αλουμίνιο, νάνο-εξαρτήματα, κλπ. Οι ίνες είναι «αβλαβείς» και τις έχουμε όλοι μας. Δείγματα αυτών των ινών θα βρείτε σε όλο το ιντερνέτ ψάχνοντας για τη λέξη morgellons. «Βιο-έντομα Morgellons και Γενετικοί Δείκτες», «Παθογενές Μυκόπλασμα από το Ψέκασμα των Ουρανών»

Οι ίνες πρέπει να ψεκαστούν μόνες τους, γιατί εάν αναμειγνυόταν στο καύσιμο του αεροπλάνου, τότε θα καταστρεφόταν το φορτίο. Έτσι, δεν είναι κρίσιμες οι ίνες, αλλά το φορτίο τους. Γιατί; Πρόκειται για περίπλοκη ερώτηση. Οι «άνθρωποι» που τα δημιούργησαν (το ίδιο γκρουπ που έφτιαξε τον HIV και άλλα) θέλουν να ελέγχουν απόλυτα τους ανθρώπους στην φάση μετατροπής τους σε κάτι άλλο ομοιόμορφο υπάκουο και το οποίο δεν θα αναπαράγεται με τον γνωστό τρόπο. Παρατηρείστε τους νέους ανθρώπους μέχρι τριάντα ετών. Ειδικά στις κοπέλες βλέπετε την ανυπαρξία λεκάνης με ότι συνεπάγεται αυτό για μια γέννα. Είναι πιο στενή και από τις πλάτες τους. Στους άνδρες συμβαίνει αντίστοιχα το αντίθετο.

Οι φάσεις της εισροής των Νανο-Ρομπότ στο σώμα: Κάθε άνθρωπος στον πλανήτη έχει επηρεασθεί και εμπλέκεται σε αυτήν την αρχική φάση. Ο κάθε ένας σε διαφορετικό βαθμό βεβαίως έχει αυτές τις νανο-ίνες μέσα στο σώμα του και συνεπώς είναι «καλωδιωμένος». Αν φοβάστε το 666 μην σκάτε, έχετε πολλά εκατομμύρια Νανο-Τσιπάκια μέσα σας. Εάν έχετε φίλο μικροβιολόγο που έχει μικροσκόπιο που «βλέπει» σε νανοκλίμακα πηγαίνετε τα ούρα σας για μια μη συμβατική εξέταση.

Οι παρενέργειες, μπορούν να γίνουν αντιληπτές και περιλαμβάνουν ένα ήχο σαν «κλικ» μέσα στο κρανίο και αρθρώσεις που πονάνε, θα δούμε παρακάτω τα διάφορα συμπτώματα. Αυτή η φάση περιλαμβάνει πλήρη τηλεχειρισμό της ομιλίας σας και των σκέψεων σας μέσω υποβολής σκέψεως (υποσυνείδητα). Υποθέτουμε ότι στο 98,5 του πληθυσμού αυτή η φάση ελέγχου των λέξεων, σκέψεων και κατά προέκταση των συναισθημάτων, έχει ήδη ολοκληρωθεί.

Εάν θέλετε να το διαπιστώσετε κάντε το εξής πείραμα, για το οποίο έχω ξαναγράψει. Πάρτε ένα μαντήλι από δίκλωνο καθαρό μετάξι χρώματος ιβουάρ παντελώς ανεπεξέργαστο και κάντε το μπαντάνα. Θα εκπλαγείτε από τα πρώτα λεπτά, όταν διαπιστώσετε ότι το 90% των σκέψεων σας απλά δεν υφίσταται. Κλασσικό «κόλπο» των «μυημένων» τρομάρα τους, οι οποίοι έχουν σεντόνια, μαξιλάρια, εσώρουχα και το εσωτερικό των καπέλων τους από ακατέργαστο μετάξι, για συγκεκριμένους λόγους.

Τελική φάση: Αυτή η φάση πρέπει να ενεργοποιηθεί για να δουλέψει και είναι ακραία. Συμβιβάζει τελείως την υγεία σας και μπορούν να κάνουν τα πάντα από το να σας σκοτώσουν μέχρι το να σας παρακολουθούν. Αυτό το βήμα περιλαμβάνει πολλαπλούς νανο-αισθητήρες από τα μάτια μέχρι την καρδιά και όλα τα άλλα όργανα. Η τελική φάση παρέχει πλήρη τηλεχειρισμό και έλεγχο του σώματος, των σκέψεων, των σωματικών λειτουργιών και οτιδήποτε ενδιάμεσο.

Παρενέργειες των Νανο-ινών

Το παράδειγμα των νανο-ρομπότ των αεροψεκασμών. Βεβαίως με κάτι τόσο ακραίο όπως να εγκαθίσταται η Νανοτεχνολογία στα σώματα των ανθρώπων θα συμπεραίνετε ότι θα υπάρχουν προβλήματα υγείας και παρενέργειες. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στα ΜΜΚ που δείχνουν πως οι παρενέργειες που περιγράφονται παρακάτω αναγνωρίζονται και συνδέονται με κάτι γελοίο η βλακώδες που εξουδετερώνει την αυθεντικότητα του μυαλού του θεατή. Σαν αποτέλεσμα πείθουν τον θεατή να απορρίψει μια πραγματική παρενέργεια σαν κάτι που είναι πολύ τρελό για να είναι αληθινό. Κάθε παρενέργεια αντιμετωπίζεται και με μια ταινία του Χόλυγουντ!

Κλικ και Στριγκλίσματα στο Κρανίο: Μια παρενέργεια που ξεκινά από το 2001. Το τι ακριβώς συμβαίνει δεν είναι πλήρως γνωστό, αλλά εμπλέκεται με την εγκατάσταση/τηλεχειρισμό κάποιου είδους Νανο-chip στο κρανίο (το κεφάλι σας) του ξενιστή. Ο ήχος κλίκ/στρίγκλισμα συνήθως παρατηρείται κατά την νύχτα, διαρκεί δε κατά μέσο όρο ένα μήνα και κρατάει μόνον μερικά δευτερόλεπτα. Χωρίς να προκαλεί πόνο και εύκολα αγνοείται ή το προσπερνάει όποιος δεν είναι υποψιασμένος.

Πόνοι στις αρθρώσεις, Πονοκέφαλοι, Κόπωση κλπ: Ο κορεσμός από Νανο-ίνες του σώματος έχει διαφορετικά αποτελέσματα σε διαφορετικούς ανθρώπους. Ο τεράστιος αριθμός των Νανο-ινών μέσα μας έχει διαφορετικά αποτελέσματα στην υγεία σε διαφορετικούς ανθρώπους. Κάποιοι θα πάνε στο γιατρό που θα τους διαγνώσει Ινομυαλγία. (Η ινομυαλγία είναι μια μορφή ρευματισμού που προσβάλει τους μυς και τους συνδέσμους, αλλά όχι τις αρθρώσεις. Δεν προκαλεί μόνιμες βλάβες, είναι πιθανό όμως να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια. Καθώς δεν συνοδεύεται από ορατές, εξωτερικές ενδείξεις, οι άνθρωποι του περιβάλλοντός σας συχνά δεν αντιλαμβάνονται τον πόνο και το αίσθημα κόπωσης που σας βασανίζουν. Τα άτομα που πάσχουν από ινομυαλγία συνήθως φαίνονται καλά στην όψη, ενώ αισθάνονται πολύ άσχημα. Ιατρική). Η Ινομυαλγία δημιουργήθηκε μόλις πριν μια δεκαετία και δίνει κάτι στους γιατρούς να πούνε στους ασθενείς τους, όταν παραπονούνται.

Συνεχής Φαγούρα στο Δέρμα: Συχνά ένα ειδικό κομμάτι του σώματος ενός ανθρώπου (για παράδειγμα ο αριστερός αγκώνας) έχει μόνιμη φαγούρα, πιο πολύ από το υπόλοιπο σώμα.

Μυρωδιά Καμένου: Όταν εισπνέουμε ή εκπνέουμε απότομα, συνήθως έχουμε μια μυρωδιά καμένου/καπνού. Είναι άγνωστο το γιατί, πρέπει να είναι μια παρενέργεια. Η με μεγαλύτερη ακρίβεια η ενσωμάτωση ενός νευρώνα στο σώμα που αφορά τις αισθήσεις (για παράδειγμα την όσφρηση, γεύση κλπ) πρέπει να δημιουργεί κάποιες μικρές παρενέργειες. Είναι ενδιαφέρον ότι όταν κλαίμε η όσφρηση ενισχύεται και μυρίζει σαν ποπ-κορν με βούτυρο

Το αριστερό μάτι: Μια από τις ιδέες που προωθούν στις ταινίες είναι ότι το αριστερό μάτι είναι κακό για κάποιον λόγο!!! Στην τελική φάση μια πραγματική νανο-κάμερα εγκαθίσταται στο αριστερό μάτι. Οι άνθρωποι που ήδη την έχουν μπορούν να σχολιάσουν το πώς νοιώθουν, σαν να έχουν ένα μικρό οίδημα στο μάτι τους, υπό κάπως ξηρότερες συνθήκες, όπως όταν πηγαίνετε για ύπνο το βράδυ. Δείτε την εικόνα με το μάτι.

Μόνιμη Μεταλλική Γεύση: Μερικοί άνθρωποι θα παραπονεθούν, για μια περίεργη μεταλλική γεύση στο στόμα. Συνήθως όταν πηγαίνουν για ύπνο γίνεται πιο έντονη. Αυτό είναι αποτέλεσμα της παρακολούθησης. Όσο περισσότερο σας παρακολουθούν εσάς, τόσο περισσότερο έντονη θα είναι η μεταλλική γεύση. Δεν είναι παρενέργεια πιθανών φαρμάκων. Αυτή είναι η τυπική απάντηση που θα σας δώσει ο γιατρός σας. Εάν δεν παίρνετε φάρμακα ή είσθε τελείως υγιής και ξαφνικά έχετε μια μόνιμη μεταλλική γεύση στο στόμα, σας παρακολουθούν 24 ώρες το 24ωρο, την εβδομάδα.

Morgellons: Τα Morgellons δυνητικά μπορούν να χτυπήσουν τον καθένα. Είναι ένα απ ευθείας πρόβλημα των νανο-ινών. Το ανοσοποιητικό των ανθρώπων δεν μπορεί να δει ή να αναγνωρίσει αυτές τις ίνες. Σημειώστε ότι τεχνικά ο καθένας μας μπορεί να έχει Morgellons (νανο-ίνες), τα συμπτώματα των Morgellons παρουσιάζονται όταν το σώμα προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτά, με τον μόνο δυνατό τρόπο, που είναι η αποβολή από το δέρμα.

Οι νανο-ίνες και το ψέκασμα. Στο www.miastala.com και στο www.terrapapers.com έχουμε δημοσιεύσει πολλά άρθρα επί του θέματος, όταν ήταν άγνωστα θέματα στους περισσότερους και δεν υπήρχε βιβλιογραφία στην Ελλάδα. Φυσικά, τι ξάφνιασμα κάποιοι τα δημοσίευσαν σωστά και κάμποσοι τα … γ@*()@$ν, αρχίζοντας από τον Μετεωρολογικό Πόλεμο.

ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ: Το επαναλαμβάνω, Αντίμετρα, ΝΑΙ Υπάρχουν και είναι τα εξής:

1. Κατασκευή και τοποθέτηση CB, τουλάχιστον τρία ανά νομό σωστά κατασκευασμένα. Υπάρχουν δύο βασικά είδη. Το συμβατικό με κρυστάλλους πρέπει να έτσι κατασκευασμένο ώστε να ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ κάθε χρόνο, γιατί υφίσταται «κόπωση». Διάβασε Το Απόλυτο Αντίμετρο στο Χημικό Βιολογικό Ψέκασμα των Ουρανών Τα Induction CB δεν χρησιμοποιούν κρυστάλλους και δεν έχουν αυτό το πρόβλημα. Εκτός αυτού είναι και πολύ φθηνότερα. Διάβασε Επαγωγικό CB με 20 – 30 ευρώ.

2. Gifting, δηλαδή «δωράκια» οργονίτες στις κεραίες. Μην ξεχνάμε πως πρώτα εγκαταστάθηκε το δίκτυο της κινητής τηλεφωνίας και μετά άρχισε το συστηματικό ψέκασμα. Αυτό γίνεται με πάμφθηνους οργονίτες κόστους 10-30 cents ο ένας, εφόσον τους φτιάξετε μόνοι σας. Οδηγίες για την κατασκευή τους στοwww.orgonodrome.gr.

3. Μπορείτε να κάνετε το εξής απλό για εσάς τους ίδιους. Ένα αληθινά καυτό μπάνιο στην μπανιέρα. Γεμίζετε την μπανιέρα σας με καυτό νερό, ρίχνετε μέσα 25 χάπια Alfalfa (πρόσθετο διατροφής από τους σπόρους τριφυλλιού, όπως της Nature Plus σε συσκευασία 300 χάπια ) και 5-10 χάπια St. Johns Wort ή Υπέρικος ή Βαλσαμόχορτο. Επίσης ένα ποτηράκι του κρασιού βιολογικού απορρυπαντικού πλυντηρίου Sonett. Μπαίνετε μέσα μόλις μπορέσετε να αντέξετε την θερμοκρασία και κάθεστε μια ώρα. Εάν έχετε Morgellons θα τα δείτε να βγαίνουν μαζικά από το σώμα σας. Επίσης μπορείτε να κάνετε μπάνιο με 50 σταγόνες MMS (Miracle Mineral Supplement), (chlorine dioxide) ψάξτε όσοι σας ενδιαφέρει να την βρείτεστο internet!

4. Πάρτε κόκκινο κρασί, μόνο καλής ποιότητας και κάντε μπουκώματα το πρωί μόλις ξυπνήσετε. Το κάθε μπούκωμα πρέπει να κρατάει 3-5 λεπτά. Σύνολο 15 λεπτά κάθε πρωί. Όταν θα φτύνετε κοιτάξτε τον νεροχύτη σας, αρκεί να φτύνετε στο πλάι. Δείτε, κοιτάξτε την φωτογραφία με τον νεροχύτη για το τι πρέπει να περιμένετε. Φυσικά μπορείτε να κάνετε το ίδιο με ελαιόλαδο, αλλά για 15 λεπτά και στις δύο περιπτώσεις προσέξτε να μην το καταπιείτε. Εικόνα Δ πάνω.

5. Χρησιμοποιείστε το χάλκινο μενταγιόν του www.orgonodrome.gr φτιάχτηκε λαμβάνοντας και τα nano-robot υπ όψιν. Μια και στο site δεν γράφονται όλες οι δυνατότητες για ευνόητους λόγους. Σταματάνε οι ήχοι στο κρανίο, η μυρωδιά του καμένου, η μεταλλική γεύση κλπ. Η όλη κατασκευή επιδρά στα νανο-ρομπότ τα καταστρέφει και τα αποβάλει μέσα από τα ούρα κυρίως, διαλύοντας τα. Μπορείτε να το νοιώσετε τον πρώτο μήνα παρακολουθώντας το χρώμα των ούρων σας από τις πρώτες μέρες και την αλλαγή στην μυρωδιά.

Διάβασε κι άλλα αντίμετρα στο άρθρο μου “Μετεωρολογικός Πόλεμος, Αεροψεκασμοί”


Το διαβάσαμε από το: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΩΝ

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/04/blog-post_2800.html#ixzz2ShQMpVEX

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Είδα το Άγιο Φως!

Απαντήσεις του Γέροντα Μητροφάνη σε επίκαιρες ερωτήσεις του κ. Ρώϊμπα.


Είδα το Άγιο Φως.

-Γέροντα Μητροφάνη, είναι ευλογημένο να μας πης μερικά πράγματα, για να γραφτούν αυτά, γιατί, όπως οι Λατίνοι, λένε, «scripta manent, verba volant» δηλαδή τα γραπτά μένουν, τα λόγια φεύγουν. Είστε πόσων ετών;

-Είμαι 93 ετών και 2 μηνών. Άλλο τι θέλεις να σε πω;

-Λένε ότι ήσασταν πάρα πολλά χρόνια στον Πανάγιο Τάφο, πόσα περίπου;

-Ήμουνα στον Πανάγιο Τάφο εγώ ο αμαρτωλός, ο ανάξιος, ο ελεεινός 58 ολόκληρα χρόνια στο Ναό, τα 54 τα έκανα στον Πανάγιο Τάφο, 54 Πάσχα πέρασα στον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου και θαυμάζω την ευσπλαχνία του, πως εμένα, τον ξυπόλητο, τον ελεεινό και αξιοδάκρυτο, τον αμαρτωλό, με; είχε ο Κύριος, από το έτος 1923, 1η Νοεμβρίου, που έφθασα στα Ιεροσόλυμα.

-Τόσα πολλά χρόνια, πού είχατε μείνει στον Πανάγιο Τάφο, τι εμπειρίες έχετε, τι πράγματα είδατε, πώς ζήσατε εκεί; Πώς ήταν ο κόσμος, τι θαύματα έκανε ο Πανάγιος Τάφος;

-Τι να σας πω, δεν έχουν άκρη! Μόνο που μου λες «Πανάγιο Τάφο».Ξέρεις τι θα πη «Πανάγιος Τάφος;». Ο Τάφος του Θεού μας και θέλεις να σου πω θαύματα; Κάθε ώρα και στιγμή γίνονται θαύματα, αλλά εκείνος, που είναι άξιος τα βλέπει! Να, εγώ ο άθλιος, 58 χρόνια, 58 Πάσχα έμεινα στο Ναό, τα 54 στον Πανάγιο Τάφο, μία φορά μόνο αξιώθηκα να ιδώ το Άγιο Φως!

-Άγιε Γέροντα, αν είναι ευλογημένο, πέστε μου τι σχέδιο καταστρώσατε για να ιδήτε το Άγιο Φως;

Και ο αείμνηστος Άγιος Γέροντας μου μίλησε για «Το τολμηρότερο σχέδιο της ζωής του!» Μην αγωνιάς, μου είπε, αλλά άκουσε μόνον και δόξασε τον Θεό (την διήγηση αυτή είπε και σε άλλους. Την διέσωσε καλύτερα ο Αρχιμ. π. Σάββας Αχιλλέως στο βιβλίο του «Είδα το Άγιο Φως», απ' όπου και την δανείζομαι).

-«Ήμουν τότε εις τα νεανικά μου χρόνια. Η πίστις μου - αν και κλονισμένη διά το Άγιον Φως - παρέμεινε πάντα ζωντανή εις τον Χριστόν. Επίστευα πολύ, ασχέτως ότι εδημιουργούντο εις τον εαυτόν μου ερωτήματα αμφιβολίας. Εις το βάθος της ψυχής μου εβασίλευεν η γαλήνη. Μία ουράνιος χάρις με επεσκίαζε συνεχώς. Αλλά και ο πόθος να ιδώ με τα μάτια μου τι εγίνετο εντός του κλειστού τάφου, δεν απεβάλλετο. Ήτο κάτι, που εποθούσα επίμονα να κατορθώσω! Ήτο όμως πολύ δύσκολον! Ανθρωπίνως αδύνατον εκτός απροόπτου συμβάντος, που δεν είχα κατά νουν!

Τας σκέψεις μου και τας αγωνίας μου αυτάς τας έβλεπεν ο Θεός! ΕΚΕΙΝΟΣ, που γνωρίζει τα βάθη της καρδίας και τους διαλογισμούς του καθ' ενός άνθρωπου. ΕΚΕΙΝΟΣ έβλεπε την αγωνία μου και εγνώριζε τον πόθον μου. Δι' αυτό μου παρεχώρησεν ανέλπιστα περιστατικά. Επέτρεψε γεγονότα, διά να τόνωση την πίστιν μου. Εδημιούργησε καταστάσεις, διά να ιδώ ό,τι ποθούσα, και να διακηρύττω τα θαυμάσια Του. Και κατέληγα, υστέρα από τας ιδικάς μου σκέψεις, εις το εξής συμπέρασμα: Εφ όσον είμαι ο υπεύθυνος του Παναγίου Τάφου και ο φρουρός του Ζωοδόχου μνήματος, να ζητήσω άδειαν να παραμείνω εντός του Ιερού Κουβουκλίου! Είναι όμως αδύνατον! Ακατόρθωτον! Οι κανονισμοί είναι αυστηροί! Είναι, λοιπόν, ανόητον να τολμήσω να εκφράσω την σκέψιν μου. Εκείνος, που θα ήκουεν την παράλογον επιθυμίαν μου, θα με απέπεμπε με αυστηρότητα.

Να κρυβώ, τότε, αυθαίρετα εντός του Παναγίου Τάφου; Είναι παντελώς αδύνατον, αφού ούτε χώρος υπάρχει, ούτε γωνία, διά να διαφύγω της προσοχής των υπευθύνων. Εκείνοι διενεργούν με σχολαστικότητα δύο και τρεις φοράς τον ελεγχον, ελάχιστην ώραν προ του αγίου Φωτός.

Άλλο τεράστιον εμπόδιον ήτο η απουσία μου. Πως να απουσιάζω εγώ, που είμαι ο υπεύθυνος; Εάν εξευρίσκετο ανέλπιστος τρόπος να κρυβώ εντός του Ζωοδόχου Τάφου, ήτο αδύνατον να απουσιάζω ως υπεύθυνος. Εγώ πρέπει να φύγω τελευταίος και να εισέλθω πρώτος εντός του Ιερού Κουβουκλίου.

Με αυτάς τας σκέψεις εβασάνιζα τον εαυτόν μου ημέραν και νύκτα. Το σύνθημα μου παρέμενε πάντα το ίδιον. Σταθερόν και αμετάβλητον χωρίς καμμίαν απολύτως αλλαγήν.

Πρέπει να ιδώ με τα μάτια μου.

Πρέπει να διαπιστώσω τι συμβαίνει μέσα εις τον κλειστόν Τάφον. Πρέπει... πρέπει...

Και αυτά τα «πρέπει» έμεναν διαρκώς ανεκπλήρωτα. Ουδείς τρόπος υπήρχε να τα ικανοποιήσω ή να τα απομακρύνω από τον εαυτόν μου. Αυτή την πάλην και την αγωνίαν μου την εγνώριζε μόνον ΕΝΑΣ, ο Θεός. ΕΚΕΙΝΟΣ, ενώπιον του ΟΠΟΙΟΥ και αι τρίχες της κεφαλής μας είναι άπασαι ηριθμημέναι.

Ασχέτως αν η επιθυμία μου ήτο εκτός πραγματικότητος, ανεκπλήρωτος και ανεφάρμοστος, εγώ επίστευα. Ο Θεός, έλεγα, δεν θα με αφήση να ταλαιπωρούμαι με τοιούτου είδους αγωνίας. Θα λύση τας απορίας μου και θα μου δώση να ιδώ τι είναι το Άγιον Φως.

Το απροσδόκητον γεγονός.

Η κάθε μία ημέρα διεδέχετο την άλλην και εγώ εζούσα εις τα ανεκπλήρωτα όνειρά μου. Πάντα ακοίμητος φρουρός του Παναγίου Τάφου, πιστός εις το καθήκον μου, αλλά και βασανιζόμενος από τας σκέψεις μου περί του Αγίου Φωτός. Όταν είχα εις τα χέρια μου τα ατελείωτα σβησμένα κεριά των προσκυνητών, ήρχετο εις την μνήμην μου το χονδρό «κερί» της Ιεράς Φυλλάδος. Και αι διάφοροι σκέψεις, η μία κατόπιν της άλλης, έδερναν και εβασάνιζαν το μυαλό μου.

Άκουσε, τώρα, μου είπε, τι επεφύλαξεν εις εμέ ο Πανάγαθος Θεός.

Κάποιαν ημέραν, ένα απροσδόκητον γεγονός ήλλαξεν ολόκληρον την ζωήν μου. Άνωθεν του Ζωοδόχου μνήματος, που σκεπάζεται από 43 κανδήλια, εγένετο κάτι φοβερόν. Θεία χάριτι, παρεχώρησεν ο Θεός και απεκόπη το δυνατόν σχοινίον, που εβάσταζεν μίαν από τας τέσαρας σειράς των χρυσών κανδηλίων. Το γεγονός ήτο πολύ σοβαρόν. Εδημιουργήθη σάλος πολύς. Αναστάτωσις μεγάλη. Πλην όμως, έπειτα από το πέσιμο των κανδηλίων, επληρώθη ένα κενόν της ψυχής μου! Το απροσδόκητον εκείνο γεγονός έδωκε λύσιν εις την αγωνίαν μου. Το τολμηρότερον σχέδιον της ζωής μου θα εξεπληρώνετο. Τα αδιάκοπα «πρέπει» θα επραγματοποιούντο!

Όπισθεν του Κανδηλοφόρου παραπετάσματος διέκρινα ότι υπήρχεν ένας θόλος του Ιερού Κουβουκλίου. Και εις το μέσον ακριβώς της αριστεράς πλευράς, απέναντι του Ζωοδόχου μνήματος, μεταξύ του θόλου και του δαπέδου ένας μικρός χώρος εσχημάτιζε μία κρύπτην. Ήτο τόσον μικρά, που μετά βίας έκρυπτεν ένα άτομον! Ούτως, εσκέφθην, η κάθε απορία της ψυχής μου θα λυθή, χωρίς να με αντιληφθή κανείς. Εάν κατορθώσω και κρυφθώ εις αυτήν την κρύπτην, θα λύσω όλας μου τας απορίας και θα ικανοποιήσω εις το έπακρον όλα τα ερωτήματα, που με βασανίζουν. Αυτή η κρύπτη είναι άγνωστος εις όλους. Μόνος εγώ την γνωρίζω.

Επί τη ευκαιρία της αποκαλύψεως, διέκρινα και κάτι άλλο πολύ σημαντικώτερον. Μετά από τον αδιαπέραστον ουρανόν, που εσχηματίζετο από τα 43 κανδήλια, ολόκληρος ο χώρος του Ιερού Κουβουκλίου εσκεπάζετο υπό αρκετού πάχους πυκνής μαύρης «καπνίλας». Η μαύρη «σκόνη» εσχηματίσθη υστέρα από 150 χρόνια. Μία αδιάκοπος φλόγα από αναμμένα κεριά σχημάτισαν μίαν κατάστασιν απελπιστικήν. Δισεκατομμύρια κεριά, που εκαίοντο ως ελαχίστη προσφορά εις το μνήμα του Χριστού, συνέβαλλαν εις την απαράδεκτον εκείνην εικόνα. Αυτήν την ευκαιρίαν της μαύρης «καπνίλας» εχρησιμοποίησα ως βάση του σχεδίου μου! Ήτο μία λύσις, διά να λύσω την απορίαν μου και να πολλαπλασιάσω την πίστιν μου ή να εξαφανίσω ό,τι ήτο όρθιον μέσα μου.

Μετά το απροσδόκητον τούτο γεγονός και την μοναδικήν ευκαιρίαν, που μου εδίδετο, επλησίασα τον γέροντα μου π. Ανατόλιον. Του ανέφερα τα καθ' έκαστα λεπτομερώς. Του εξέθεσα εν συνεχεία τας σκέψεις μου. Του εξέφρασα την επιθυμίαν μου να καθαρίσω από την «καπνίλα» - εφ' όσον μου εδίδετο η ευκαιρία - το αόρατον μέρος του Ιερού Κουβουκλίου. Είναι αδύνατον, του ανέφερα, να συλλάβετε το μέγεθος της ακαθαρσίας, που υπάρχει! Ολόκληρον αυτό το απαράδεκτον θέαμα παραμένει αόρατον εξαιτίας των κανδηλίων. Είναι τρομερά επικίνδυνον, επρόσθεσα, διότι υπάρχει φόβος να αποσπασθή μέρος της κάπνης και να πέση επί του Ζωοδόχου μνήματος. Και αν αυτό συμβή εις ώραν, που δεν τελείται Θεία Λειτουργία, έχει καλώς. Αν όμως συμβή κατά την διάρκειαν της Θείας Λειτουργίας; Επρόσθεσα και άλλας πολλάς δικαιολογίας, πάντοτε όμως με την πρόθεσιν να επιτύχω εις το σχέδιόν μου. Πλην όμως! Εις το άκουσμα της επιθυμίας μου να προβώ εις τον καθαρισμόν της οροφής του Ιερού Κουβουκλίου, ο γέροντας μου, επρόταξε σταθεράν άρνησιν.

Ουδέποτε μία τοιαύτη πράξις, είπε εις αυστηρόν ύφος. Ουδεμία μονομερής ενέργεια. Οι αιρετικοί, Αρμένιοι, Λατίνοι, Κόπται θα προβούν εις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Θα εγείρουν ζητήματα ανύπαρκτα. Θα απαιτήσουν δικαιώματα και παράλογα αιτήματα, επί τη ευκαιρία, από τα οποία θα προέλθουν αποτελέσματα απρόβλεπτα και απροσδιόριστα επί του παρόντος. Αφορμήν ζητούν, διά να δημιουργήσουν επεισόδια.

Εις την άρνησιν του γέροντος μου, που ήτο ο κυρίως υπεύθυνος, εγώ εκτελούσα χρέη βοηθού, έκανα την μετάνοιάν μου, του εφίλησα το χέρι και απεχώρησα.

Απεχώρησα, όχι βέβαια με πρόθεσιν να παραιτηθώ του σκοπού μου, αλλά απεχώρησα, διά να επανέλθω μετά περισσοτέρας επιμονής. Η εκ δευτέρου παράκλησίς μου διά τον ίδιον σκοπόν είχεν ως αποτέλεσμα την ιδίαν σταθεράν και αμετακίνητον άρνησίν του. Το σχέδιόν μου εις πρώτον στάδιον ήτο να καθαρίσω από την «καπνίλαν» όλο εκείνο το αθέατον μέρος του Ιερού Κουβουκλίου. Το δεύτερον μέρος του σχεδίου μου, που εκαλύπτετο από μίαν αθώα απαίτησιν, ήτο άλλο! Ήθελα να καταστρώσω σχέδιον, να κρυβώ εντός του Παναγίου Τάφου! Ήθελα να διαπιστώσω, να ιδώ με τα μάτια μου τι εγίνετο γύρω από τον θρύλον του θαύματος του Αγίου Φωτός. Να ομιλώ και να διακηρύττω την Αλήθειαν ή να καταταγώ μετά των αντιθέτων εκείνων, πού διακηρύττουν ότι τα πάντα είναι «τρυκ», «κοροϊδία», «ψεύτικο παραμύθι» και τόσα άλλα...

Το νεώτερον διάβημα μου διά την επιτυχίαν του τελικού σχεδίου.

Όταν τέλος επί σειράν ημερών παρακαλούσα τον γέροντα μου π. Ανατόλιον και εκείνος με απέπεμπε με την γνωστήν άρνησίν του, επενόησα νέον τρόπον επιτυχίας του σχεδίου.

Ήτο ένα απεγνωσμένον διάβημα, πάρα πολύ τολμηρόν και πολύ επικίνδυνον, αλλά αποτελεσματικόν! Επί του Ζωοδόχου μνήματος ετελείτο καθημερινώς, τελείται συνεχώς μέχρι σήμερον και θα συνεχίζεται πάντοτε, η Θεία Λειτουργία. Τα Άγια και Ιερά σκεύη τοποθετούνται έως σήμερον επί της μαρμάρινης πλακός, που καλύπτει τον κενόν Τάφον του Αναστάντος Χρίστου. Και άλλοτε μεν ο Πανάγιος Τάφος χρησιμοποιείται ως τόπος Προσκομιδής των Τιμίων Δώρων, δηλαδή ως Αγία Φάτνη, συμβολίζουσα την Γέννησιν του Χριστού, ο δε Άγιος Λίθος - τεμάχιον του Λίθου, που απεκύλισεν ο Άγγελος εκ του μνημείου - ως Αγία Τράπεζα. Άλλοτε δε ολόκληρον το κενόν μνημείον χρησιμοποιείται το μεν ήμισυ ως Αγία Φάτνη, το δε έτερον ήμισυ ως Αγία Τράπεζα. Κατ' αυτήν την περίπτωσιν, η Θεία Λειτουργία τελείται υπό του Λειτουργού Αρχιερέως η Ιερέως γονυκλινώς.

Κατ' αυτήν την μοναδικήν ευκαιρίαν - εφ' όσον ουδεμία άλλη λύσις υπήρχεν - προετοίμασα με πάσαν μυστικότητα ένα τεμάχιον υφάσματος. Το προετοίμασα κατά τοιούτον τρόπον, ούτως, ώστε να ήτο τόσον, που να είχε την έκτασιν - μήκος και πλάτος- να απομονώνη το Ζωοδόχον μνήμα από τα άνωθεν αυτού υπάρχοντα κανδήλια. Ετοποθέτησα κατόπιν ειδικά καρφάκια, έτοιμα να δεχθούν το αιωρούμενον ύφασμα με τα κατάλληλα γαντζάκια. Έλαβα εν συνεχεία από την μαύρην «καπνίλαν», που ευρίσκετο άφθονος εις τον θόλον του Ιερού Κουβουκλίου, και έρριψα επί των Κανδηλίων. Την ετοποθέτησα κατά τοιούτον τρόπον, ούτως ώστε να πέση με την παραμικράν ελαφράν κίνησιν. Ήτο επόμενον, κατά την ώραν της προετοιμασίας ή τελέσεως της Θείας Λειτουργίας η «καπνίλα» να αρχίση να πίπτη επί του λειτουργού ιερέως. Το σχέδιόν μου απέβλεπεν εις τον εξαναγκασμόν του γέροντός μου - αφού θα επείθετο εκ των πραγμάτων - ότι ήτο απαραίτητος η καθαριότης της μαύρης κόνεως. Μόνος του, εν συνεχεία θα επείθετο να μου επιτρέψη να προβώ εις τον καθαρισμόν του θόλου του Ιερού Κουβουκλίου. Εγώ εν τω μεταξύ θα προετοίμαζα την κρύπτην, διά να διαπιστώσω τι εγίνετο το Μέγα Σάββατον, κατά την διάρκειαν της τελετής του Αγίου Φωτός.

Όταν όλα ήσαν έτοιμα, προσήλθε, διά να λειτουργήση ο Ορθόδοξος Ιερεύς. Λειτουργός ήτο την ημέραν εκείνην ο π. Βασίλειος Καραπαπάς. Όταν ήρχισε να προετοιμάζη την Θείαν Λειτουργίαν, τότε, κατά Θείαν χάριν, εξετελέσθη με μαθηματικήν ακρίβειαν το σχέδιόν μου! Μία ελαφρά κίνησις των κανδηλίων υπήρξεν ικανή να μετακίνηση την μαύρην «σκόνην», η οποία έπεσεν επί του Παναγίου μνήματος!

Ο λειτουργός ιερεύς ήρχισε τότε να διαμαρτύρεται. Ήρχισε να αιτιάται - ποιόν άλλον από εμέ; Εζήτει να επιρρίψει την ευθύνην και την αγανάκτησίν του επί των ώμων μου, επικαλούμενος την δικαιολογίαν ότι ήμουν υπεύθυνος και ώφειλα να προσέξω τι εγένετο.

Εγώ με ηρεμίαν και απάθειαν εδέχθην όλην την επίπληξιν. Δεν αντιμίλησα καθόλου. Έτρεξα αμέσως, ως να μην εγνώριζα τίποτα, διά να διαπιστώσω τι εγένετο. Μόλις μου έδειξε την «καπνίλαν», που έπιπτεν από τα κανδήλια επί του Παναγίου Τάφου, έμεινα δι' ολίγον σκεπτικός. Έπειτα, ως να εσκέφθην λύσιν, έτρεξα και έφερα το έτοιμον ύφασμα. Και με μεγάλην εύκολίαν απεμόνωσα τα αιωρούμενα Κανδήλια από το Πανάγιον μνήμα.

Μονολογώντας επρόσθεσα, απομακρυνόμενος, εσείς έχετε την ευθύνην, όλοι ο ένας μετά τον άλλον, διότι δεν μου επιτρέπετε να καθαρίσω αυτήν την μαύρην «σκόνην». Εν τω μεταξύ ετελείωσεν η θεία Λειτουργία των Ορθοδόξων.

Εν συνεχεία προσήλθαν οι Αρμένιοι, διά να τελέσουν την Θείαν Λειτουργίαν των. Εγώ συν τω χρόνω αφήρεσα και απεμάκρυνα το ύφασμα. Τα 43 κανδήλια έμειναν ελεύθερα, κατάφορτα με την καπνίλαν. Τότε, ήρχισεν, ως κάποιο αόρατο χέρι να εσάλευε τα Κανδήλια, να πίπτη συνεχώς μαύρη «σκόνη». Ο Αρμένιος, προ αυτής της καταστάσεως, ηναγκάσθη να αποχώρηση. Δεν εδύνατο να τελέση την Λειτουργίαν του. Απέμειναν οι Λατίνοι. Αφού δε διεπίστωσαν οι αιρετικοί ότι ήτο δύσκολος η τέλεσις της Θείας Λειτουργίας, εματαίωσαν το πρόγραμμά των. Αυτά όμως τα γεγονότα έγιναν αιτία την επομένην να ληφθούν αποφάσεις. Όλοι από κοινού Ορθόδοξοι, Αρμένιοι, Λατίνοι, Κόπται, απεφάσισαν να καθαρισθή το ιερόν Κουβούκλιον. Η χαρά μου ήτο απερίγραπτος. Το σχέδιόν μου ελάμβανε την αρχικήν του μορφήν. Η εκτέλεσίς του εθεωρείτο βεβαία! Ο γέροντάς μου με εκάλεσε, χωρίς εγώ να το επιδιώξω, και μου είπε: Είχες δίκαιον. Δεν ήτο όμως εύκολον να έχω πρωτοβουλίαν και να επιτρέψω μίαν τοιαύτην πράξιν. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι έχουν δικαιώματα και προνόμια και οι ετερόδοξοι αιρετικοί. Δεν ήτο εύκολον να λάβωμεν μόνοι μας αποφάσεις. Τώρα, πού όλοι επείσθησαν ότι υπάρχει ανάγκη καθαρισμού τοϋ χώρου, προχώρησε εις το έργον σου!

Έβαλα την μετάνοιάν μου. Τον ηυχαρίστησα, του εφίλησα το χέρι και απεχώρησα. Μέσα μου εβασίλευε μία χαρά, που είναι αδύνατον να την περιγράψω. Η επιτυχία του σχεδίου ήτο αρίστη. Άνευ ουδεμιάς καθυστερήσεως επεδόθην εις το έργον μου.

Να εκθέσω με λόγους την εικόνα, που συνήντησα; Ή την ποσότητα να περιγράψω, που εκάθητο στοιβαγμένη ομοία με καπνοδόχον; Ολόκληρος ο θόλος του Ιερού Κουβουκλίου εχάνετο μέσα εις ένα ολόμαυρον πάχος «καπνίλας». Μόνον όταν γνωρίζη κανείς ότι επί 150 έτη δεν ήγγισε χέρι να καθαρίση εκείνον τον χώρον, δύναται κάπως να υποθέση ποία ήτο η κατάστασις. Ύστερα από την υπεράνθρωπον ατομικήν μου προσπάθειαν και τον πολύν κόπον, που κατέβαλα, με ανέμεινεν έκπληξις και θαυμασμός μεγάλος. Από το βάθος της «καπνίλας» επρόβαλε μία ωραιοτάτη βυζαντινή, ψηφιδωτή εικόνα - σπανιώτατον έργον τέχνης - του Αναστάντος Κυρίου! Δύο ουράνιοι άγγελοι με ολόλευκον στολήν εκάθηντο επί του μνημείου. Αι Μυροφόροι γυναίκες «Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη» μετά της Παναγίας ητένιζον τους ουράνιους στρατιώτας. Η εικόνα εκείνη ήτο μοναδική εις τέχνην και έκφρασιν. Τα ψηφιδωτά ολοκλήρου της Αγίας Εικόνος ήσαν ποτισμένα από χρυσάφι. Η σκηνή, εξόχως συγκινητική, μετέφερε τον επισκέπτην προσκυνητήν εις την ημέραν και την ώραν της Αναστάσεως. Περισσότερον δε πάντων ο προσκυνητής συνεκλονίζετο πραγματικώς, αφού ο τόπος ήτο ο ίδιος του θείου γεγονότος!

Μετά το πέρας της πολυμόχθου αυτής εργασίας, ήρχισαν αι επισκέψεις. Έκαστον των προσερχόμενων τον καταλάμβανε δέος. Μετά όμως ηκολούθη ανέκφραστος χαρά, που προήρχετο εκ της γενομένης αλλαγής. Η καθαριότητα του χώρου και η απαστράπτουσα ψηφιδωτή εικόνα της Αναστάσεως παρεκίνουν τον κάθε επισκέπτη εις θαυμασμόν και ακράτητον ενθουσιασμόν. Συγχρόνως έβλεπαν προς το πρόσωπον μου και μου εξέφραζαν τα συγχαρητήρια των.

Ο γέροντάς μου π. Ανατόλιος ησθάνετο ιδιαίτεραν ικανοποίησιν διά την ικανότητα μου. Δεν είχεν όμως υπ' όψιν και την ικανότητα, που με διέκρινε δι' ένα άλλο σχέδιον τολμηρόν και επικίνδυνον. Δεν εγνώριζεν ότι, κατά τον χρόνον της καθαριότητος του χώρου, κατέστρωσα μετά πάσης λεπτομερίας μίαν παράτολμον ενέργειαν, που της απέμεινε μόνον η εκτέλεσίς της.

Εξ όλων των επισκεπτών η μεγαλύτερα χαρά εξεδηλώθη εις το πρόσωπον του Πατριάρχου. Επί του θρόνου του Πατριαρχείου ήτο τότε ο Δαμιανός ο Α', που με εκάλεσε και μου παρέδωκεν εις αναγνώρισιν της προσφοράς μου εκείνης το Παράσημον του Πατριαρχείου! Ήτο μία χειρονομία πολύ σπανία. Διότι το παράσημον εκείνον με τους Αγίους Κωνσταντίνον και Ελένην δίδεται πολύ ολίγας φοράς και εις εντυπωσιακάς περιπτώσεις. Η παρασημοφόρησίς μου εκείνη του έτους 1926 μου έδωκε μεγάλην χαράν, αλλά και δυνάμεις περισσότερας διά το καθήκον μου το δύσκολον.

Αφού, λοιπόν, παρήλθαν αι πρώται συγκινητικαί εκδηλώσεις, ηργάζετο εν συνεχεία ο χρόνος. Η μία ήμερα διεδέχετο την άλλην, διά να παρελάσουν οι μήνες και τέλος, να έλθη η Μεγάλη Τεσσαρακοστή του έτους 1926. Το σχέδιόν μου - όσον επικίνδυνον και παράτολμον και αν ήτο - έπρεπε να εκτελεσθή με πάσαν μυστικότητα και πάσαν θυσίαν. Ανέκυπτεν όμως εν πελώριον θέμα. Ήτο το θέμα της απουσίας μου. Πώς ήτο δυνατόν να απουσιάζω το Μέγα Σάββατον, αφού εγώ ήμουν ο υπεύθυνος της όλης τελετής; Ποίος θα προητοίμαζεν όλην την διαδικασίαν της καθορισμένης τάξεως; Βεβαίως, υπήρχεν ο γέροντας μου π. Ανατόλιος. Πλην όμως από της ημέρας, κατά την οποίαν ανέλαβα τα καθήκοντά μου ως φρουρός του Παναγίου Τάφου, εκείνος απεχώρησεν. Ανέλαβεν άλλα καθήκοντα εις άλλον τομέα. Ανέλαβεν αλλάς υποχρεώσεις, που δεν ήτο εύκολον να τας εγκατάλειψη. Πώς θα άφηνε την ιδικήν του αποστολήν και θα ανελάμβανε τα ιδικά μου καθήκοντα;

Αν όμως - έλεγα - συνέβαινε κάτι απρόοπτον; Αν, κατά τας ημέρας εκείνας, με επεσκέπτετο μία απροσδόκητος ασθένεια; Αν εγώ δεν ήμουν εις θέσιν να κινηθώ και να εγκαταλείψω το Νοσοκομείον η το κελλίον μου; Αν μου ήτο αδύνατον να εξυπηρετήσω κατά την τελετήν του Αγίου Φωτός - δι' οιονδήποτε σοβαρόν λόγον - τι θα έκανε; Δεν θα αναλάμβανε να εξυπηρέτηση την δημιουργηθείσαν ανάγκην και να αναπλήρωση το κενόν;

Αι διάφοροι σκέψεις, η μία κατόπιν της άλλης, με εβασάνιζον τρομερά. Το σχέδιόν μου όμως έπρεπε να τεθή υπό εκτέλεσιν. Η κρύπτη ήτο έτοιμος και είχε την δυνατότητα να με διαφυλάξη παντελώς αθέατον! Απέμεινε, λοιπόν, να ανακοινώσω, χωρίς αναβολήν το θέμα της απουσίας μου κατά το Μέγα Σάββατον. Έπρεπε να λάβη γνώσιν ο γέροντάς μου π. Ανατόλιος. Εχρειάζετο όμως μία δικαιολογία σοβαρά. Έκανα μερικάς σκέψεις, εμελέτησα περιπτώσεις απίθανους, που εφαίνοντο εις εμέ κάπως δικαιολογημένοι, και εν τέλει, προσήλθον εις τον γέροντά μου με πολύν φόβον και διστακτικότητα.

Άγιε γέροντα μου, του είπα. Έλαβον μίαν επιστολήν από την πατρίδα μου. Μου ανακοινώνουν ότι κατά την Μεγάλην Εβδομάδα θα με επισκεφθή ένας συγγενής μου Συνταγματάρχης. Θα παραμείνη ολίγας ημέρας και θα αναχωρήση το Μέγα Σάββατον. Με έφερεν εις πολύ δύσκολον θέσιν με μίαν παράκλησίν του. Μου ζητά να τον βοηθήσω να πραγματοποίηση την αναχώρησίν του, καθότι ούτε την γλώσσαν γνωρίζει ούτε τα μέρη. Σας υπόσχομαι ότι κατά την ώραν της τελετής του Αγίου Φωτός - τουλάχιστον εις το τέλος - θα είμαι παρών. Θα απουσιάζω όμως από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου έως της ώρας εκείνης. Είναι ευλογημένον, άγιε γέροντά μου;

Όταν ήκουσε την παράκλησίν μου, εσηκώθη από το κάθισμα του και με πρωτοφανή αυστηρότητα μου είπεν: Απαιτείς πάντοτε τα πλέον δύσκολα και ανεφάρμοστα αιτήματα. Την ημέραν του Μεγάλου Σαββάτου πνιγόμεθα κυριολεκτικώς και εσύ απαιτείς να απουσιάζης; Το μόνον, πού σου ζητώ - με την σειράν μου - μη μου επαναλάβης άλλην φοράν αυτό πού μου εζήτησες τώρα.

Τα λόγια του ήσαν αυστηρά. Ο τόνος της φωνής του δεν άντεχεν εις άλλην συζήτησιν. Και εγώ προ της τοιαύτης αρνήσεως απεχώρησα. Την επομένην όμως επανήλθον με πολύ μεγάλην διστακτικότητα. Κατά την διάρκειαν της συζητήσεως μας, που περιεστρέφετο εις άλλα θέματα, επανελάμβανον και την παράκλησίν μου. Η απάντησις ήτο μία σταθερά άρνησις. Αλλά το θέμα αυτό, επανελαμβάνετο σχεδόν καθημερινώς, έως ότου ήγγιζε το τέλος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Τότε, αι παρακλήσεις μου ήρχισαν να συνοδεύωνται μετά δακρύων. Και τα δάκρυα μου μετά θερμών προσευχών. Παρεκάλουν θερμώς τον Θεόν και εζήτουν να φωτίση τον γέροντα μου να μου δώση την άδειαν να απουσιάσω.

Εις την επιμονήν μου και τας συνεχείς παρακλήσεις μου εκέρδησα! Μίαν εκ των ημερών, αντί της αρνήσεως μου είπε:

Μου υπόσχεσαι ότι κατά την ώραν του Αγίου Φωτός θα είσαι παρών;

Ναι! Του απήντησα μετά βεβαιότητος, αφού ήμουν σίγουρος περί τούτου.

Πήγαινε, λοιπόν, με την ευχήν μου. Ο Θεός μαζί σου.

Τι να προσθέσω εις την απόφασιν του γέροντος μου; Τα συναισθήματα μου; Την χαράν μου; Την αγωνίαν μου; Τον φόβον που με κατείχε; Διότι, ύστερα από αυτήν την απόφασιν, ήρχιζεν η εκτέλεσις του τελικού μέρους του σχεδίου μου.

Ήτο τας ημέρας εκείνας η αρχή της Μεγάλης Εβδομάδος. Τα πλήθη των προσκυνητών ήρχισαν να κατακλύζουν την Αγίαν Πόλιν. Ήτο κάτι παρόμοιον, πού συνέβαινε κάθε χρόνον τας ιδίας ημέρας. Και ενώ όλα ήσαν έτοιμα, η αγωνία μου εγιγαντώνετο και έφθανεν εις σημείον αφάνταστον! Το τελικόν όμως σημείον του σχεδίου μου παρέμενεν ακόμη άνευ λύσεως. Με κατείχεν η σκέψις πως και διά ποίου τρόπου θα ανέβαινα εις την κρύπτην, χωρίς να γίνω αντιληπτός. Θα εχρησιμοποίουν οπωσδήποτε, μίαν «σκάλαν». Μετά όμως πως θα απεμακρύνετο; Δεν ήτο δυνατόν να ανεβώ και συγχρόνως να απομακρύνω και την «σκάλαν». Η δυσκολία θα ελύετο, μόνον αν κάποιος θα απεμάκρυνε την «σκάλαν», όταν εγώ θα ανέβαινα εις την κρύπτην. Θα εγνώριζεν όμως ότι εγώ θα παρέμενα μέσα εις τον Πανάγιον Τάφον. Θα ήξευρεν ότι κάποιος εκρύπτετο εις χώρον αυστηρώς απηγορευμένον! Το αποτέλεσμα θα ήτο φοβερόν. Θα έλεγεν είτε θεληματικώς είτε άθελά του το μυστικόν. Αμέσως θα εγένετο γνωστόν εις τους υπευθύνους. Το σχέδιόν μου θα απεκαλύπτετο. Θα επηκολούθη η ματαίωσίς του με απροβλέπτους συνεπείας. Οι αιρετικοί θα εύρισκον ευκαιρίαν να διασύρουν την Ορθοδοξίαν. Ο κόσμος θα εκλονίζετο εις την πίστιν. Η ευκαιρία μου θα παρήρχετο. Και εγώ θα παρέμενα δέσμιος εις τα ερωτήματα, τας αγωνίας, τας αμφιβολίας, διατί όχι και την πίστιν εις ό,τι αφορούσε το Άγιον Φως.

Η ανέλπιστος λύσις του αδιεξόδου.

Εις όλας τας σκέψεις, που έβλεπα να με κυκλώνουν απειλητικά, διά να ματαιώσω το σχέδιόν μου, μου ήλθε μία λύσις. Έφερα κατά νουν ένα πρόσωπον. Ήτο απλούν, αγαθόν και απονήρευτον. Ήτο αδύνατον να φαντασθή τα σχέδιά μου. Πολύ περισσότερον να συλλάβη το τολμηρότερον διάβημα της ζωής μου. Ήτο αδύνατον να ανακάλυψη τους σκοπούς μου. Απέμενε, λοιπόν, να το πλησιάσω.

Ήτο ο «πορτάρης» του Ιερού Ναού της Αναστάσεως.

Εκείνος, δηλαδή, που με την χρήσιν μιας «σκάλας» ήνοιγε την πανύψηλον «πόρταν» του Ιερού Ναού και εφρόντιζε διά το κλείσιμόν της. Ήτο ο π. Νίκανδρος. Ήτο πιστός εις την διακονίαν του και έχαιρε σεβασμού και εκτιμήσεως. Είχε μεγάλην υπακοήν και ταπείνωσιν υποδειγματικήν. Ήτο ένας απλούς χαρακτήρ αφανούς μοναχού. Ποτέ δεν ηρνείτο εις εξυπηρετήσεις. Πάντοτε ήτο πρόθυμος και αγαπητός. Τον επλησίασα και ατάραχος, με φυσιολογικήν απάθειαν, του είπα: Πάτερ Νίκανδρε, την Μεγάλην Παρασκευήν το βράδυ, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας των Λατίνων, θέλω μίαν εξυπηρέτησιν. Θα φέρης την «σκάλαν σου», διά να ελέγξω τα Κανδήλια του Παναγίου Τάφου. Επίσης, θέλω να είμαι σίγουρος και διά τα κανδήλια του προθαλάμου του Αγίου Λίθου. Είμαι υπεύθυνος και θέλω να προλάβω ο,τιδήποτε απρόοπτον. Συμβαίνουν απροσδόκητα και ανέλπιστα κατά την τελετήν του Αγίου Φωτός.

Κάτι αντελήφθην και πρέπει να ελέγξω όλα τα κανδήλια, αφού ανεβώ με την «σκάλαν». Δεν είναι ανάγκη να περιμένης πότε εγώ θα τελειώσω. Θα σήκωσης την «σκάλαν» και θα φύγης. Αφού κάνω τον έλεγχον, η κατάβασίς μου είναι εύκολος. Έχω τρόπον. Μην ανήσυχης πως θα κατεβώ.

Εγνώριζα ότι με ένα ελαφρόν πήδημα θα κατέβαινα από την κρύπτην. Κανείς δεν θα με αντιλαμβάνετο. Μέσα εις το πέλαγος της χαράς του Αγίου Φωτός, της ταραχής και των φωνών του πλήθους, της ανέκφραστου αγαλλιάσεως, ουδείς θα έδιδε προσοχήν. Θα κατώρθωνα ανενόχλητος και αθόρυβα να παρουσιασθώ, χωρίς απολύτως ουδείς να αντιληφθή τας κινήσεις μου.

Ο π. Νίκανδρος, άνευ ουδενός ίχνους πονηρίας διά το σχέδιόν μου, έμεινεν απολύτως σύμφωνος.

Ήτο ακριβώς η 12.30 μεταμεσονύκτιος ώρα της Μεγάλης Παρασκευής προς το Μέγα Σάββατον του έτους 1926.

Η προετοιμασία μου απετελείτο από ένα μικρόν φακόν «φαναράκι» και ολίγον νερόν μέσα εις ένα μικρόν δοχείον. Ήτο τόσον ολίγον, όσον ακριβώς εχρειάζετο, διά να με ξεδιψάση κατά τας ώρας της αγωνίας μου. Ουδέν έτερον με απασχολούσε. Το επιχείρημά μου, ήμουν σίγουρος, θα εστέφετο υπό επιτυχίας. Θα έλυνα την απορίαν μου και θα εγνώριζα κάθε μυστικόν, που κανείς δεν μπορεί εύκολα να γνωρίζη.

Όταν ετελείωσα κάθε λεπτομέρειαν, εφώναξα τον π. Νίκανδρον. Έφερε γρήγορα, χωρίς καθυστέρησιν, την «σκάλαν». Την εστερέωσα και ανέβηκα, μηδενός αλλού παρόντος. Όταν ανέβηκα, είπα εις τον π. Νίκανδρον.

Πάρε μαζί σου την «σκάλαν». Μόλις τελειώσω, θα κατεβώ. Ούτω και έγινε. Δεν είμαι εις θέσιν ούτε έχω την δύναμιν να σας περιγράψω και να σας εξιστορήσω τα συναισθήματα μου. Να περιγράψω την ψυχολογικήν κατάστασιν εις την οποίαν ευρισκόμην! Μου είναι παντελώς αδύνατον. Τας ώρας εκείνας έζησα μίαν κατάστασιν αλησμόνητον, γεμάτην φόβον και τρόμον.

Κατ' αρχάς με περιέλουσε κρύος ιδρώτας από κεφαλής έως ποδών. Ήρχισε μετά ταύτα να τρέμη όλον μου το σώμα. Δεν διέφερα από μελλοθάνατον, που οδηγείται εις τον τόπον της θανατικής του εκτελέσεως. Ύστερα ένοιωσα έναν φόβον πρωτοφανή, αλησμόνητον, που ποτέ άλλοτε εις την ζωήν μου δεν τον ένοιωσα. Και ενώ μέχρι σήμερον ανεζήτησα να εύρω την αιτίαν του φόβου εκείνου, δεν ημπόρεσα να δώσω ουδεμίαν ερμηνείαν. Ο τρόμος εκείνος ήτο πρωτοφανής. Μέσα μου ένα ερώτημα έντονον, δυνατόν, φοβερόν εις έλεγχον, με ανεστάτωνε συνεχώς.

Ποίος άλλος ετόλμησε κάτι παρόμοιον εις το πέρασμα μιάς μακροχρονίου περιόδου του Χριστιανισμού; Εσύ πως απεφάσισες αυτό το τόλμημα; Αν, δι' οιονδήποτε λόγον, σε ανακαλύψουν, τι θα πράξης; Ποίαν δικαιολογίαν θα δώσης;

Ποίαν απολογίαν θα τολμήσης να κάνης; Ποίαν π. Μητροφάνη;

Και μέσα εις τας απαίσιας σκέψεις, που με εβασάνιζαν, ωρθώνετο η επιμονή μου. Πρέπει να λύσω την απορίαν μου. Διατί να ζω καθημερινώς με τας αμφιβολίας και τα ερωτηματικά; Πρέπει να διαπιστώσω ο,τιδήποτε συμβαίνει, είτε θαύμα λέγεται είτε πλάνη. Πρέπει να βεβαιωθώ, διά να ζήσω τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου χωρίς σκέψεις. Ύστερα όμως από αυτήν την επιμονήν μου με επεσκέφθη η μεταμέλεια.

Ήρχισα να μετανοώ δι' όσα έπραξα έως εκείνην την στιγμήν. Ένοιωσα να με σπρώχνη κάποιος και να μου λέγη: «Κατέβα γρήγορα! Διατί μπλέχθηκες με τοιούτου είδους περιπέτειας; Έχεις ακόμη καιρόν. Εντός ολίγου θα αρχίση ή Ορθόδοξος Θεία Λειτουργία. Θα τελείωση την 4ην πρωινήν ώραν. Αμέσως εν συνεχεία θα προσέλθουν οι Αρμένιοι. Εκείνοι θα έχουν περισσότερον χρόνον να ασχοληθούν με την Θείαν των Λειτουργίαν. Εσύ θα είσαι αναγκασμένος να είσαι συνεχώς ακίνητος, αμίλητος, ατάραχος! Και αν δεν ανθέξης; Μετά από τους Αρμενίους θα ακολουθήσουν οι Λατίνοι. Έως της 6.15' πρωινής ώρας, που θα τελειώσουν την Λειτουργίαν των, θα είσαι ακίνητος! Και αν κάτι σταθή εις τον λαιμόν σου; Αν αναγκασθής να βήξης; Αι! Τότε, αλλοίμονον και τρις αλλοίμονόν σου. Τι έχεις να πάθης, π. Μητροφάνη!».

Και ήρχισα μόνος μου να ελεεινολογώ τον εαυτόν μου. Ήρχισα να πτύω διά το κατάντημα μου και την ανώριμον απόφασίν μου. Συνεχώς αυτά έλεγα, διά να ικανοποιήσω την απιστίαν μου. Όλος ο κόσμος πιστεύει. Εσύ μόνος, π. Μητροφάνη, δεν πιστεύεις. Τράβηξε, λοιπόν, τας συνεπείας, αν προδοθής ότι είσαι κρυμμένος. Εις οποίαν δεινήν και δύσκολον θέσιν θα ευρευθής τότε!...

Εις όλας αυτάς τας σκέψεις, που με εβασάνιζαν, έβλεπα και ξαναέβλεπα την ώραν. Τα λεπτά μου εφαίνοντο ημέραι και αι ώραι μου εφαίνοντο χρόνια! Ο ωροδείκτης δεν έλεγε να προχώρηση από την θέσιν του. Νόμιζε κανείς ότι το έκανεν επίμονα, διά να εκδικηθή το τόλμημα μου.

Επί τέλους, έφθασεν η 2α μεταμεσονύκτιος ώρα της Μεγάλης Παρασκευής προς το Μέγα Σάββατον. Προσήλθεν εις τον Πανάγιον Τάφον ο Ορθόδοξος ιερεύς και ήρχισεν η Θεία Λειτουργία. Μετά το πέρας της Ορθοδόξου Λατρείας, ακριβώς την 4ην πρωινήν, κατέφθασαν οι Αρμένιοι. Ήρχισαν αμέσως την λειτουργίαν των. Εφώναζαν τόσον δυνατά, που δεν άντεχα να ακούω. Ηναγκάσθην να κλείσω τα αυτιά μου με τα χέρια μου, διά να μην ακούω τον διαπεραστικόν ήχον της φωνής των. Ήτο μία διαρκής μονότονος ψαλμωδία. Ουδεμία διακοπή. Ουδεμία αλλαγή του ήχου. Αντηχούσεν ως δυνατός κτύπος εις τα βάθη της ακοής μου. Δεν είχα την δύναμιν να ανθέξω. Η αγωνία, η αγρυπνία, ο κόπος τόσον της νυκτός εκείνης, όσον και των άλλων ημερών της Μεγάλης Εβδομάδος ήρχισαν να μου προκαλούν μίαν ζάλην αφάνταστον. Ενόμιζα πώς κατεκαίετο ολόκληρόν μου το σώμα εις τον πυρετόν. Επί τέλους, ετελείωσαν και οι Αρμένιοι. Μόλις απεχώρησαν, κατέφθασαν οι Λατίνοι.

Ήμουν υποχρεωμένος να παρακολουθώ και να βλέπω από πολύ πλησίον όσα έκαναν κατά την διάρκειαν της Θείας Λειτουργίας των. Να βλέπω τα άζυμα, που μικρά-μικρά, στρογγυλά, λεπτά τεμάχια τα εχρησιμοποίουν ως Σώμα Χρίστου αντί του άρτου, που χρησιμοποιούν οι Ορθόδοξοι. Ανέμενα και έκανα υπομονήν με την αναπνοήν εις το στόμα. Που ανάγκη να βήξω, όταν επρόσεχα να αναπνεύσω; Το στόμα μου ήτο κατάξηρον από την αγωνίαν. Μόνον από καιρού εις καιρόν έβαζα εις τα χείλη μου ολίγον νερόν και τα έβρεχα. Έκανα ό,τι κάνουν εις τον άρρωστον, όταν του βρέχουν το στόμα και τον δροσίζουν, διά να ανθέξη εις την αγωνίαν του θανάτου!

Έξη και τέταρτον πρωινή ώρα του Μεγάλου Σαββάτου. Απεχώρησε και ο τελευταίος Λατίνος και παρεδόθη ο Πανάγιος Τάφος εις τον γέροντα μου π. Ανατόλιον. Αν υποθέσωμεν ότι τότε εγνώριζεν ο άγιος εκείνος γέροντας πώς ο υποτακτικός του, ο π. Μητροφάνης, που υπετίθετο ότι έλειπεν, ήτο σχεδόν πλησίον του και εις τοιαύτην θέσιν και ότι παρηκολούθει με κάθε λεπτομέρειαν τα καθέκαστα, τι θα συνέβαινε, αλήθεια; Αν υποθέσωμεν ακόμη ότι εγνώριζε πως αι παρακλήσεις και τα δάκρυα μου ήσαν όλα ένα πελώριον ψεύδος, ένα ψεύδος, που ηναγκάσθην να το χρησιμοποιήσω, διά να ικανοποιήσω την απιστίαν μου!

Αμέσως, και χωρίς καμμίαν καθυστέρησιν, ήρχισε την καθιερωμένην προετοιμασίαν. Την προετοιμασίαν εκείνων δηλαδή, τα όποια υπό διαφορετικάς συνθήκας θα προετοίμαζα εγώ! Ήρχισεν ένα κατόπιν του άλλου να σβήνη τα 43 κανδήλια του Παναγίου Τάφου. Ύστερον επροχώρησε, διά τον ίδιον σκοπόν, εις τον προθάλαμον του Ζωοδόχου μνήματος, όπου ευρίσκεται ο Άγιος Λίθος, και κατόπιν επεδόθη εις την προετοιμασίαν, διά να έχη έτοιμον το Βουλοκέρι, εκείνο, δηλαδή, το καθαρόν κερί, που ήτο Λειτουργημένον 40 ολόκληρους ημέρας εις κάθε Θείαν Λειτουργίαν. Έπρεπε οπωσδήποτε να είναι έτοιμον την 11 ην πρωινήν ώραν ακριβώς.

Δεν εχώρει ουδεμία καθυστέρησις εις την προετοιμασίαν. Διότι την 11 ην πρωινήν ώραν θα εγένετο ο έλεγχος, αμέσως δε θα επηκολούθει η σφράγισης της θύρας του μνημείου. Την 12ην ακριβώς μεσημβρινήν ώραν θα ηνοίγετο ο Πανάγιος Τάφος. Ήτο ένα πρόγραμμα, που εκτελείτο με κάθε λεπτομέρειαν καθέκαστον Μέγα Σάββατον κατά την τελετήν του Αγίου Φωτός.

Παρακολουθούσα με κάθε λεπτομέρειαν όλας τας κινήσεις. Και, όταν την 11 ην πρωινήν ώραν εσφραγίσθη ο Τάφος, μέσα εις το Άγιον Κουβούκλιον εβασίλευεν ένα σκοτάδι. Τότε, άναψα τον φακόν, που είχα μαζί μου και είδα επί του Παναγίου και Ζωοδόχου μνήματος την Αγίαν Κανδήλαν. Την είδα να αναμένη «κάποιο αόρατο χέρι», διά να της μεταδώση το ΦΩΣ. Δίπλα της είδα την Ιεράν Φυλλάδα κλειστήν να σχηματίζη ένα άνοιγμα με το χονδρό κερί εις την σελίδα των ιερών Ευχών. Με ευκολίαν το άνοιγμα, που εσχηματίζετο, εδέχετο ένα δάκτυλο της χειρός, διά να ανοίξη το ιερόν Βιβλίον. Έκλεισα τον φακόν. Η αγωνία μου εκορυφώθη! Και μέσα από το πέλαγος εκείνης της αγωνίας προσευχήθην εις τον Χριστόν.

«Κύριε μου, Εσύ γνωρίζεις τας συνθήκας και την απόφασίν μου να ευρεθώ εις αυτήν την θέσιν! Όλα πηγάζουν από μίαν απορίαν και από μίαν κλονισμένην και αδύνατον πίστιν. Εμιμήθην τον εκλεκτόν και ηγαπημένον Σου Απόστολον Θωμάν. Δεν ήθελε να πιστεύση, όταν τον διεβεβαίωναν οι άλλοι μαθηταί διά την ανάστασίν Σου. Εκείνος ήθελε πρώτα να ιδή και αγγίση τας πληγάς Σου και υστέρα να πιστεύση.

Εγώ, πολύ πιό αδύνατος από τον μαθητήν Σου, ζητώ να ιδώ με τα μάτια μου τι γίνεται! Την πίστιν μου, όση είναι, την γνωρίζεις, Κύριε. Η αγάπη μου, δεν διαφεύγει της Παντογνωσίας Σου. Αξίωσέ με, Κύριε μου και Θεέ μου, να ιδώ τι γίνεται, διά να καταθέσω πίστιν εις την κλονισμένην μου πίστιν! Άλλως τε και οι μαθηταί Σου το ίδιον έλεγαν και Σε ικέτευαν, «πρόσθες ημίν πίστιν» (Λουκ. 17, 5). Εζήτουν δε επιμόνως την πίστιν. Κύριε, όταν έβλεπαν τα τόσα και τόσα υπέρ την φύσιν θαύματα Σου!»

Όταν ετελείωσα την προσευχήν μου, άναψα και πάλιν τον μικρόν φακόν μου και έρριξα το φως του επάνω εις το Πανάγιον Μνήμα. Ο προβολέας μου έπεσεν ακριβώς επάνω εις το «κερί». Αχ! Αυτό το «κερί», είπα! Τι γυρεύει αυτό το κερί; Εις κάποιαν στιγμήν διέκοψα τον μονόλογόν μου, διότι αντελήφθην να ανοίγη η θύρα του Παναγίου Τάφου. Έρριξα ένα γρήγορο βλέμμα εις την ώραν και είδα ότι ήτο ακριβώς ή 12η μεσημβρινή! Η αγωνία μου ήρχισε να γιγαντώνεται. Η καρδιά μου να πολλαπλασιάζη τους κτύπους της. Εκτυπούσε τόσον δυνατά και τόσον γρήγορα, που ενόμισα πως ήτο έτοιμη να ξεκολλήση από την θέσιν της. Ένα σφίξιμον ήρχισε να με απειλή. Ήμουν έτοιμος να λιποθυμήσω. Προσεπάθησα να συγκρατήσω τον εαυτόν μου με όλας μου τας δυνάμεις. Ηγωνίσθην να ανθέξω και έδωκα κουράγιον εις τον κλονισμένον μου εαυτόν. Ήκουσα τα πρώτα βήματα εντός του Ιερού χώρου του Αγίου Λίθου. Κατόπιν, διέκρινα την σιλουέτταν του Πατριάρχου, που έσκυψε, διά να εισέλθη εντός του χώρου του Ζωοδόχου μνήματος.

Εκείνην την ίδιαν ακριβώς στιγμήν, που η αγωνία μου ευρίσκετο εις φοβεράν υπερέντασιν μέσα εις την απέραντον νεκρικήν σιγήν, που μόλις ήκουα την αναπνοήν μου, ήκουσα ένα ελαφρόν συριγμόν. Ήτο παρόμοιος με λεπτήν αύραν πνοής άνεμου. Και αμέσως - αλησμόνητον θέαμα - είδα ένα γαλάζιον ΦΩΣ να γεμίζη ολόκληρον τον Ιερόν χώρον του Ζωοδόχου Τάφου! Το γαλάζιον εκείνον ΦΩΣ το είδα εις την συνέχειαν να στριφογυρίζη ως δυνατός ανεμοστρόβιλος, που με την ορμήν του ξερριζώνει πανύψηλα δένδρα και τα αρπάζει και τα μεταφέρει μίλια μακρυά. Πόσην ανησυχίαν είχεν εκείνο το γαλάζιον ΦΩΣ!

Μέσα από το ΦΩΣ εκείνο έβλεπα καθαρά τον Πατριάρχην, από το πρόσωπον του οποίου κυλούσαν χονδρές σταλαγματιές ιδρώτος. Όπως ήτο γονυκλινής, έφερε το χέρι του και έβαλε το δάκτυλόν του εις τον ανοικτόν χώρον της Ιεράς φυλλάδος, που εδημιουργούσε το «κερί». Εν τω μεταξύ ετοποθέτησεν επί του Ζωοδόχου μνήματος τεσσάρας δεσμίδας λευκών «κεριών» από τριάκοντα τρία «κεριά» η καθεμία. Και ως να εφωτίζετο από το ΦΩΣ εκείνο το μυστηριώδες ήρχισε να αναγιγνώσκη τας ευχάς.

Μόλις ήγγισεν επί της Ιεράς Φυλλάδος και ήνοιξε την σελίδα της και ήρχισε να αναγιγνώσκη τας ευχάς, εκείνο το κάπως ήρεμον γαλάζιον ΦΩΣ ήρχισε και πάλιν μίαν ανήσυχον κίνησιν. Ήτο ένα αφάνταστον και απερίγραπτον στριφογύρισμα, δυνατώτερον από το πρώτον. Και αμέσως ήρχισε να μεταβάλλεται εις ένα ολόλευκον ΦΩΣ, όπως περιγράφει ο Ευαγγελιστής την μεταμόρφωσιν του Σωτήρος Χριστού. Εν συνεχεία το ολόλευκον εκείνον ΦΩΣ μετεμορφώθη εις έναν ολοφώτεινον υπό τον ήλιον δίσκον και ενετοπίσθη ακίνητον άνωθεν ακριβώς της κεφαλής του Πατριάρχου. Κατόπιν είδα τον Άγιον Γέροντα, Πατριάρχην, να παίρνη εις τα χέρια του τας δεσμίδας των τριάκοντα τριών κεριών. Τας ανύψωσε και έδιδε την εικόνα της αναμονής! Ανέμενεν εκ Θεού την έλευσιν του αοράτου ΦΩΤΟΣ. Και, όπως σιγά-σιγά ύψωνε τα χέρια του, δεν έφθασαν ακόμη εις το ύψος της κεφαλής του και αμέσως εν ριπή οφθαλμού, ως να ήγγισεν επί αναμμένης καμίνου, ήναψαν αυτομάτως η Αγία Κανδήλα και αι τέσσαρες δεσμίδες των κεριών! Αιφνιδίως δε, χωρίς καν να αντιληφθώ, εξηφανίσθη από των οφθαλμών μου ο ολοφώτεινος εκείνος δίσκος.

Τα μάτια μου εγέμισαν δάκρυα! Το σώμα μου κατεκαίετο ολόκληρον και είχα το αίσθημα ότι με περιέζωναν αδάμαστες φλόγες πυρακτωμένης καμίνου. Ο ιδρώτας με περιέλουεν ολόκληρον από κεφαλής έως ποδών και η αγωνία μου παρέλυεν ολόκληρον το σώμα μου!

Ο Άγιος γέροντας Πατριάρχης, γεμάτος από ιεράν ικανοποίησιν και με καταφανή την συγκίνησιν εις το πρόσωπόν του απεχώρησεν. Έκανε δύο-τρία βήματα προς τα οπίσω - σεβόμενος τον Άγιον χώρον - και εξήλθεν εις τον προθάλαμον του Αγίου Λίθου. Είχεν εις τας χείρας του το Άγιον ΦΩΣ! Αι αναμμέναι δεσμίδες των τριάκοντα τριών κεριών εμαρτυρούσαν την Ουράνιον χάριν! Ο Πατριάρχης έδωκε την μίαν δεσμίδα από τα αναμμένα κεριά εις τον Aρμένιον - κατά τα προνόμια- που ανέμενεν αμίλητος την έξοδον του Αγίου Γέροντος! Έπειτα κατευθύνθη προς την δεξιάν οπήν του Αγίου Κουβουκλίου και έδωκε ΠΡΩΤΟΣ το Άγιον ΦΩΣ προς τον Ορθόδοξον Αρχιερέα, που ανέμενεν έξωθεν του Αγίου Κουβουκλίου. Εκείνος, βασταζόμενος επί των ώμων των πιστών το μετέφερεν εις τον Ναόν της Αναστάσεως.

Η αρχή των προνομίων απαγορεύει την μετάδοσιν του Αγίου ΦΩΤΟΣ εις τα πλήθη των πιστών, έκτος του Ορθοδόξου Πατριάρχου. Από το χέρι του θα το λάβουν πρώτοι οι αιρετικοί. Πρώτος ο Αρμένιος και μετά ο Λατίνος, που εισέρχεται εντός του Αγίου Κουβουκλίου, μετά την μετάδοσιν εις τους πιστούς του Αγίου ΦΩΤΟΣ! Τούτο μαρτυρεί την ενδόμυχον ευχήν, όπως ο Πανάγαθος Θεός φωτίση τας πλανεμένας ψυχάς των προς την αλήθειαν. Και αυτό, που αξιώνονται και βλέπουν κάθε χρόνον το Μέγα Σάββατον, να το πιστεύσουν. Είναι μία συνεχής ευχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως αντιληφθούν ότι μόνον μία είναι η ορθή και αμώμητος πίστις, η πίστις των Ορθοδόξων! Και, αφού πιστεύσουν, να εκπληρωθούν οι λόγοι του Κυρίου: Τότε «γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν» (Ιωάν. 10, 16).

Αμέσως, μετά την μετάδοσιν του Αγίου ΦΩΤΟΣ, ολόκληρος ο πιστός λαός ήρχισε να αναπέμπη ύμνους και δοξολογίας εις τον Αναστάντα Χριστόν. Οι κώδωνες του Ιερού Ναού της Αναστάσεως ήρχισαν να ηχούν χαρμοσύνως! Η γλυκόηχος φωνή των - σάλπιγγα του Ουρανού - μετέφερεν εις ολόκληρον τον πιστόν κόσμον της γης το άγγελμα της Αναστάσεως «ότι ανέστη ο Κύριος όντως».

Κατά το χρονικόν εκείνο διάστημα της χαράς του Αγίου ΦΩΤΟΣ και εις το παραλήρημα του ενθουσιασμένου λαοί, μου εδόθη η ευκαιρία, χωρίς να χάσω καθόλου καιρόν, και, αφού έρριξα μίαν σύντομον ματιάν, επήδησα από την κρύπτην μου εις τον χώρον του Αγίου μνήματος. Αμέσως έλαβα εις τα χέρια μου την Αγίαν Κανδήλαν και την Ιεράν Φυλλάδα. Εκράτουν εις τα χέρια μου το χονδρό «κερί», που εχρησιμοποιήθη μόνον διά το εύκολον άνοιγμα της σελίδος των ευχών. Και αμέσως ενεφανίσθην εις τον γέροντά μου π. Ανατόλιον. Κατάπληκτος εκείνος από την απροσδόκητον παρουσίαν μου, με ηρώτησε:

-Πώς ευρέθης εδώ, π. Μητροφάνη;

-Δεν με προσέξατε, γέροντα μου; Εδώ πλησίον σας ήμουν. Ευρισκόμην εις το πλευρόν σας. Σας υπεσχέθην και ετήρησα την υπόσχεσίν μου.

Να σας περιγράψω ποίον ήτο εις την ζωήν μου ολόκληρον το. Πάσχα του 1926! Ο κάθε ακροατής, από όσους ευρίσκονται εδώ, δύναται να συμπεράνη, αφού κατορθώσει και λάβη την θέσιν μου και τα συναισθήματά μου. Όση ήτο η λύπη μου το Πάσχα του προηγουμένου έτους, τόση ήτο η χαρά μου το επόμενον! Όσον κλονισμένη ήτο η πίστις μου το περασμένον Μέγα Σάββατον, τόσο ήτο ζέουσα και δυνατή το επόμενον. Όπου και αν έβλεπαν τα μάτια μου, εις οποιονδήποτε χώρον, εντός και εκτός του Ναού της Αναστάσεως, παντού έβλεπα εμπρός μου το Ουράνιον Γαλάζιον ΦΩΣ! Το έβλεπα να στροβιλίζεται ανήσυχον, ζωντανόν! Παντού έβλεπα την ιλιγγιώδη ανήσυχον κίνησίν του. Παντού ήκουα τον λεπτόν και διαπεραστικόν συριγμόν του. Με ήγγιζεν η λεπτή πνοή του. Με εδρόσιζεν η αόρατος απαλή αύρα της παρουσίας του. Με επεσκίαζεν η Ουράνιος χάρις του. Με εγέμιζεν η επίσκεψις του Αγίου Πνεύματος, επειδή ηξιώθην και είδα την παρουσίαν του!

Αμέσως μετεφέρετο ολόκληρος ο έσω ψυχικός μου κόσμος εις το υπερρώον της Σιών, εκεί, όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι και ανέμεναν την εξ ύψους δύναμιν του Αγίου Πνεύματος! Ουδεμίαν άλλην σκέψιν είχα την δυνατότητα να κάνω. Το δέος, που με κατέλαβε και η ανέκφραστος χαρά, που εγέμιζε την ψυχήν μου, με συνεκέντρωναν πάντοτε εις το ίδιον σημείον. Κατάπληκτος παρηκολούθουν διά της φαντασίας μου την Ουράνιον οπτασίαν! Έβλεπα συνεχώς τας κινήσεις και τας μεταμορφώσεις του μυστηριώδους και υπερκοσμίου Γαλάζιου ΦΩΤΟΣ! Την ανήσυχον παρουσίαν του! Την πλήρωσιν του Αγίου Κουβουκλίου! Την μοναδικήν του λάμψιν, που εφώτιζεν ολόκληρον τον ιερόν χώρον! Την ολόλευκον Μεταμόρφωσίν του! Τον μετασχηματισμόν του εις ολοφώτεινον ήλιον της θερινής ημέρας!

Και επέστρεφα και πάλιν εις το υπερώον των μαθητών. Έφερα εις τον νουν μου την απέραντον ησυχίαν και την αναμονήν των. Ξαφνικά, ήκουα την πνοήν και τον ήχον «καθάπερ φερομένης βιαίας πνοής». Ήτο τότε, έλεγα, κάτι μεγαλύτερον, κάτι εντονώτερον απ' ό,τι ηξιώθην εγώ μέσα εις την ησυχίαν και την αγωνίαν μου, αφού συνετάραξε ολόκληρον την Πόλιν!

Τότε, έλεγα και πάλιν, το υπερώον μετεβλήθη εις χώρον επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Εις εμέ το Άγιον Κουβούκλιον αντικατέστησε το υπερώον. Εκεί εν είδει πυρίνων γλωσσών, εδώ εις Άγιον Φως. Εκεί εις τους μαθητάς, εδώ εις τα πλήθη των πιστών διεμοιράσθη η Χάρις Του.

Παρήλθεν αρκετόν χρονικόν διάστημα. Δεν είχα όμως την δύναμιν να αποβάλω από την φαντασίαν μου την Ουράνιον οπτασίαν! Δεν απεχωρίζετο από την ψυχήν μου η απερίγραπτος χαρά και συνεχώς επανελάμβανα: «Δόξα Σοι ο Θεός». Άλλοτε ανελογιζόμην την μακροθυμίαν του Θεού και έλεγα: Πώς υπέμενε να με παρακολουθή να αμφιβάλλω; Να ζητώ επιμόνως να ίδω, διά να πιστεύσω; Πάλιν εσκεπτόμην την άβυσσον της αγάπης Του. Και τέλος να μου παραχωρή ό,τι ήθελα και να αμείβη τον πόθον της ψυχής μου!

Είδαν και άλλοι το Άγιον ΦΩΣ κατά την Αγίαν ημέραν του Μεγάλου Σαββάτου. Και αξιώνονται να το βλέπουν μέχρι σήμερον. Όχι όμως κατά τον ίδιον τρόπον. Έκαστος, κατά τον βαθμόν της πίστεως του, αξιώνεται και αναλόγου οπτασίας! Άλλοι μεν βλέπουν το Άγιον ΦΩΣ ως λάμψιν φωτός ομοίαν με αστραπήν! Άλλοι βλέπουν ολόκληρον το Άγιον Κουβούκλιον εζωσμένον από φλόγας πυρός ως καιόμενης καμίνου! Έτεροι ως μικρόν ΦΩΣ, όμοιον με αστέρα ολόφωτον, που κατέρχεται επί του Ιερού Κουβουκλίου!

Υπάρχουν και οι μη πιστεύοντες, που μεταβαίνουν κατά το Μέγα Σάββατον εις τον Ναόν της Αναστάσεως και έχουν την αξίωσιν να ιδούν το Άγιον ΦΩΣ. Δεν συνέλαβαν οι αγαθοί αυτοί άνθρωποι ότι τα πάντα εις την ζωήν εξαρτώνται εκ της πίστεως. Και, εφ' όσον δεν πιστεύουν, μόνον παρερμηνεύουν και ειρωνεύονται, διά να ικανοποιήσουν το απέραντον κενόν, που δημιουργείται εις τον ψυχικόν των κόσμον, και καταπολεμούν διά παντός τρόπου τους πιστεύοντας.


Πηγή: Ο Αγιοταφίτης Γέροντας Μητροφάνης, του κ.Ρωιμπα - Φιλολόγου.

Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

Θεσσαλονίκη


Πηγή : http://www.filoumenos.com/orthodoksia/genika-themata/7005-eida-to-agio-fosgerontas-mitrofanis.html#ixzz2SKbcT9QS
  http://www.impantokratoros.gr/C1BE32FB.el.aspx

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΤΟ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο ακούμε να γίνεται λόγος για "Νέα Εποχή". Όλο και περισσότερο βλέπουμε να χρησιμοποιείται το ουράνιο τόξο, η πυραμίδα, ο αριθμός 666, η πεντάλφα, αγαπημένα σύμβολα όλα αυτά της "Νέας Εποχής". Ακούμε επίσης να γίνεται πολύς λόγος για Παγκοσμιοποίηση και για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Μπαίνουμε, λοιπόν, σε μια χρυσή εποχή καθολικής ευτυχίας, ή, μήπως, άραγε κάτι μας κρύβουν;

Οι ρίζες της "Νέας Εποχής" στην αστρολογία και τον αποκρυφισμό

Η λεγομένη Νέα Εποχή βασίζεται σε μια παλαιά σκέψη που συναντάται σε εξωχριστιανικές θρησκείες. Πρόκειται για μια άποψη της αστρολογίας, ότι δήθεν κάθε 2.000 περίπου χρόνια εισέρχεται η ανθρωπότητα σε μια Νέα Εποχή. Η προηγούμενη ήταν -μας λένε- η Εποχή των Ιχθύων, η εποχή του Χριστιανισμού.

Τώρα εισερχόμεθα -λένε- στη Νέα Εποχή , στην Εποχή του Υδροχόου, μια χρυσή εποχή για την ανθρωπότητα. Ο Χριστιανισμός θα τεθεί στο περιθώριο της Ιστορίας, θα έρθουν νέες αλήθειες, θα τις φέρει ο "μεσσίας" ή Χριστός της Νέας Εποχής , δηλαδή, ο Αντίχριστος. Και μόνον αυτά, βέβαια, αρκούν για να καταλάβει κανείς ότι η λεγομένη Νέα Εποχή είναι αντίθετη και ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξο πίστη μας.

Τι είναι η "Νέα Εποχή"

Είναι ένα "αόρατο δίκτυο" παραθρησκευτικών οργανώσεων σ' όλο τον κόσμο.

Οργανώσεις ινδουιστικές, βουδιστικές, γκουρουιστικές, νεογνωστικές, ψυχολατρείες, "θετική σκέψη", μασονία, θεοσοφία, νεοειδωλολατρία, νεοσατανισμός, μαγεία, αστρολογία, υπνωτισμός, πνευματισμός, σουφισμός, "εναλλακτικές θεραπείες", "πολεμικές τέχνες της Ανατολής" κ.ά. Τον
σκληρό πυρήνα της Νέας Εποχής αποτελούν ολοκληρωτικού χαρακτήρας ομάδες, που αποκρύπτουν τους πραγματικούς των σκοπούς και δρουν πίσω από ένα παραπλανητικό προσωπείο. Όλες αυτές τις Οργανώσεις ενώνουν οι κοινοί στόχοι και η κοινή αντίληψη για τον θεό, τον άνθρωπο και τον κόσμο, την οποία αντλούν από τις ανατολικές θρησκείες και τον αποκρυφισμό.

Τι πιστεύει η "Νέα Εποχή"

Βασικά στοιχεία της διδασκαλίας της Νέας Εποχής είναι η πίστη σε απρόσωπο θεό, στο "νόμο" του κάρμα και των μετενσαρκώσεων, και στη δυνατότητα της μετεξελίξεως του ανθρώπου σε κατ' ουσίαν θεό με τις δικές του μόνο δυνάμεις και με τη βοήθεια και χρήση του "διαλογισμού".

Κεντρική θέση στη διδασκαλία της Νέας Εποχής έχει ο απόλυτος πανθειστικός μονισμός ("Εν το παν" της θεοσοφίας - "ολιστικό μοντέλο").

Πιστεύουν επίσης ότι μέσα μας έχουμε "απόκρυφες δυνάμεις" και ότι η Γη είναι εμψυχωμένη "Γαία"). Όλα αυτά είναι επιδράσεις των ανατολικών θρησκειών (βουδισμού - ινδουισμού) μέσω της Μασονίας και της Θεοσοφίας.

Το μήνυμα τους συνοψίζεται στο μεγάλο εωσφορικό ψέμα, ότι, δηλαδή, ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός και δεν χρειάζεται τον Θεό για να σωθεί.

Τα μηνύματα της Νέας Εποχής και κυρίως το τρίπτυχο: σεξ, βία και εξοικείωση με τη μαγεία και το δαιμονικό στοιχείο, διοχετεύονται κυρίως από τα Μ.Μ.Ε., τη μουσική (κυρίως ροκ), τις λεγόμενες πολεμικές τέχνες της Ανατολής, τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες, τα "παιδικά" παιχνίδια κ.ά.

Η Νέα Εποχή καλλιεργεί τη σύγχυση χρησιμοποιώντας ορούς όπως Χριστός,
προσευχή, αγάπη, ελευθερία, με άλλο νόημα όμως, και μάλιστα πολλές φορές
αντίστροφο αυτού που δίνουμε εμείς οι χριστιανοί σ' αυτές τις λέξεις.

Στόχοι της "Νέας Εποχής"

Αυτοί που κατευθύνουν την κίνηση της Νέας Εποχής έχουν δύο βασικούς στόχους:

1) Την εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξεως
Πραγμάτων σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο, με κατάληξη την επιβολή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης με επικεφαλής ένα παγκόσμιο κυβερνήτη (δικτάτορα), τον αναμενόμενο από αυτούς "μεσσία" της Νέας Εποχής

2) Την εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξεως
Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο. Δηλαδή τη δημιουργία μιας νέας παγκοσμίας θρησκείας ή πανθρησκείας, η οποία θα προκύψει από την συνένωση όλων των γνωστών θρησκειών. Γι' αυτό και βλέπουμε να βάζουν όλες τις θρησκείες να συζητούν μεταξύ τους για να βρουν αυτά που τις "ενώνουν". (Διαχριστιανικός και Διαθρησκειακός συγκρητισμός).

Καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι πρόκειται για μια δαιμονική επιδίωξη.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χρίστος λέγει κατηγορηματικά: "Εγώ ειμί η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή". (Ιω. 14, 6).

Αντιθέτως, η Νέα Εποχή υποστηρίζει ότι όλοι οι δρόμοι, όλες οι θρησκείες, οδηγούν στην Αλήθεια. Όσοι υποστηρίζουν -όπως π.χ. εμείς οι Ορθόδοξοι- ότι μόνον η δική τους πίστη είναι η αληθινή και σώζει τον άνθρωπο, αυτοί θεωρούνται "κολλημένοι στην παλιά εποχή", θεωρούνται εχθροί της Νέας Εποχής και συκοφαντούνται ως φανατικοί, μισαλλόδοξοι, ρατσιστές, φονταμενταλιστές κ.ο.κ.

Ο Χριστός -λένε οι κήρυκες της Νέαςm Εποχής - ήταν ένας από τους πολλούς μύστες και διδασκάλους της ανθρωπότητας. Ήταν ένας άνθρωπος που με τις δικές του δυνάμεις ανέβηκε ψηλά.

Από όσα είπαμε παραπάνω, φαίνεται καθαρά ο αντιχριστιανικός χαρακτήρας της Νέας Εποχής Φαίνεται, επίσης, ότι ο βασικός στόχος της Νέας Εποχής είναι η παγκόσμια κυριαρχία. Αυτός ήταν και είναι ο βασικός στόχος και το σχέδιο των λεγομένων μυστικών εταιρειών όπως η μασονία, η Θεοσοφία, οι Ιλουμινάτοι (πεφωτισμένοι), και "λεσχών" όπως η Τριμερής Επιτροπή και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Αυτός ο ίδιος στόχος, η παγκόσμια δηλαδή κυριαρχία, αποτελεί όνειρο του σιωνισμού. Οι σιωνιστές Εβραίοι περιμένουν ακόμη τον μεσσία. Τον περιμένουν ως εκείνον που θα τους εξασφαλίσει την παγκόσμια πολιτικοοικονομική επικράτηση.

Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, κρίνουν οι σχεδιαστές της Νέας Εποχής , ότι θα πρέπει να επιβληθεί ένα σύστημα απολύτου ελέγχου στην παγκόσμια οικονομία, στο εμπόριο, στη διατροφή. Αυτό ακριβώς επιδιώκει η πολυσυζητημένη παγκοσμιοποίηση, και όχι την μεγιστοποίηση της ευημερίας όπως διαφημίζουν οι προπαγανδιστές της.

Για να γίνει ο κόσμος απολύτως ελεγχόμενος, σχεδιάζεται η κατάργηση του γνωστού μας χρήματος και η καθιέρωση του λεγομένου πλαστικού χρήματος μέσω των καρτών.

Για να ελεγχθούν και κατασταλούν οι αντιδράσεις που αναμένονται, προωθείται ένα καθεστώς παγκοσμίου αστυνομικού ελέγχου μέσω των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και του ηλεκτρονικού φακελώματος. Εδώ εντάσσεται και η Συμφωνία Σένγκεν και ο νόμος 2472/97 για την δήθεν "προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα". Περιορίζεται, με στόχο την παντελή εξαφάνιση, η προσωπική ζωή και ελευθερία. Εφιαλτικά σενάρια μιας κοινωνίας ελεγχομένων ανθρώπων - ρομπότ, σαν αυτή που περιγράφει ο Όργουελ στο γνωστό βιβλίο του "1984", αποτελούν σταθερή επιδίωξη της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Τα πάντα υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση του "Μεγάλου Αδελφού".

Η Τακτική της "Νέας Εποχής"

1) Η Νέα Εποχή για να επικρατήσει σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο χρησιμοποιεί κυρίως δύο τρόπους: α) Αφ' ενός δρα ως οδοστρωτήρας που ισοπεδώνει γλώσσες, πολιτισμούς, παραδόσεις, εθνικές ιδιαιτερότητες, προωθώντας τον εξαμερικανισμό των εθνών με την έννοια της υιοθετήσεως των υποπροϊόντων του "αμερικανικού τρόπου ζωής". Προωθεί την υποταγή των εθνών, θέτοντας ουσιαστικά τέλος στην εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Ήδη τα εθνικά κέντρα εξουσίας δεν ελέγχουν πλήρως την οικονομική πολιτική. Είναι υποχρεωμένα να προσαρμόζονται στις επιταγές άλλων διεθνών κέντρων.

Στο πολιτικό επίπεδο υπονομεύονται πολλοί από τους δημοκρατικούς θεσμούς και εξασθενεί η ισχύς, το κύρος και η αποτελεσματικότητά τους.

β) Αφ' ετέρου η Νέα Εποχή καλλιεργεί και οξύνει τις εθνικές αντιπαραθέσεις. (Διαίρει και βασίλευε). Τα δικαιώματα των πραγματικών ή, συνηθέστερα, κατασκευασμένων "μειονοτήτων", εθνικών και θρησκευτικών, είναι ο μοχλός για την ανατροπή της παλαιάς και την εγκαθίδρυση της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Δόγμα του νέου ΝΑΤΟ είναι ότι η εθνική κυριαρχία μπορεί να παραβιάζεται (από το ΝΑΤΟ) οπουδήποτε στη γη κρίνει αυτό ότι παραβιάζονται δικαιώματα μειονοτήτων!

2) Η Νέα Εποχή για να επικρατήσει σε θρησκευτικό επίπεδο, για να εγκαθιδρύσει τη δαιμονική της πανθρησκεία, υποστηρίζει ότι τάχα όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο και επιδιώκει να διαβρώσει, να αλώσει δηλαδή εκ των ένδον, τον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας διεθνώς, μια και οι υπόλοιπες "Εκκλησίες" ή θρησκείες, λίγο-πολύ είναι μέσα στο παιχνίδι της Νέας Εποχής, και μάλιστα με επικεφαλής τον πάπα, επίδοξο θρησκευτικό πλανητάρχη.

Οι νεοεποχίτες καλλιεργώντας τη σύγχυση -πλανώντες και πλανώμενοι- συνήθως παρουσιάζονται και ως χριστιανοί! Συγχρόνως, σταδιακώς, κατασυκοφαντούν την Αγία Γραφή.

Στόχος τους δεν είναι να αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα! Παραλλήλως, διοχετεύονται μέσω της διαφημίσεως τέτοια πρότυπα που τείνουν να μεταβάλουν τον άνθρωπο σε ένα ον του οποίου "η ζωή και η κίνηση θα περιορίζεται, όπως ελέχθη, μεταξύ δύο συσκευών της τηλεοράσεως και του ψυγείου. Κατ' αυτόν τον τρόπον ελέγχεται και κατευθύνεται όλος ο κόσμος"! ("Χριστ. Σπίθα", φ. 543, Ιούλιος 1977).

Συμπεράσματα

Η λεγομένη Νέα Εποχή δεν είναι καθόλου νέα. Είναι το αρχαίο εωσφορικό ψέμα, ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός. Είναι η παλαιά επιδίωξη των σκοτεινών δυνάμεων, των "μυστικών εταιρειών" για παγκόσμια κυριαρχία. Η Νέα Εποχή δεν αποτελεί πηγαία και ενδογενή αναζήτηση των ανθρώπων και των κοινωνιών. Σχεδιάζεται και επιβάλλεται έξωθεν.

Η στάση των χριστιανών

Σ' όλα αυτά τα σκοτεινά και επικίνδυνα σχέδια, για επιβολή μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων και μιας Παγκοσμιοποιήσεως χωρίς Χριστό και εναντίον του Χρίστου, εμείς οι Χριστιανοί έχουμε να αντιτάξουμε το φως και την αλήθεια του Χριστού. Στην ψευδή και εωσφορική υπόσχεση της αυτοθεώσεως, έχουμε να αντιπροτείνουμε την αληθινή -κατά χάριν- θέωση στην οποία καλούμεθα από τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, σε κοινωνία αγάπης με Αυτόν και υπακοής στο πανάγιο θέλημα Του.

Όλες αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές, που μεθοδευμένα και όχι τυχαία γίνονται γύρω μας, πρέπει να τις δούμε με την "καλή ανησυχία" όπως τόνιζε και ο μακαριστός Γέρων Παίσιος ο Αγιορείτης. Και "να μην κοιμόμαστε με τα τσαρούχια", τη στιγμή που και κοσμικοί άνθρωποι αρχίζουν πλέον να ξυπνούν και να συνειδητοποιούν τί σημαίνει στην πραγματικότητα η παγκοσμιοποίηση. Η καλή ανησυχία πρέπει να εκφράζεται ως πνευματική επαγρύπνηση, ως ένταση του πνευματικού αγώνος, της προσευχής και της μετανοίας. Αλλά και ως παρέμβαση, όπου και όταν χρειασθεί και μας καλέσει η Εκκλησία. Έτσι θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και όσους ανθρώπους από αγνοία παγιδεύτηκαν στο μεγάλο ψέμα της Νέας Εποχής

Πρέπει "να βρούμε τρόπους επιβίωσης του ανθρώπου και του πολιτισμού... Όσοι αντισταθούμε στη
διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και γλωσσών, θα αντισταθούμε όχι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, αλλά στην επικυριαρχία του διεθνούς εγκλήματος" (από την ομιλία τον αρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου στη "Συνάντηση των Αθηνών" 1999).

Και μην ξεχνούμε: Αυτοί που σχεδιάζουν παγκοσμιοποιήσεις χωρίς Χριστό και εναντίον του Χριστού αλλά και των ανθρώπων, κάνουν "λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο", γιατί ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός και πραγματικός Κύριος της Ιστορίας και του κόσμου.

Περιοδικό ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

πηγη

pentapostagma