“Όταν βρεις τον Χριστό, σου αρκεί, δεν θέλεις τίποτε άλλο, ησυχάζεις. Γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ζεις παντού, όπου υπάρχει ο Χριστός. Ζεις στα άστρα, στο άπειρο, στον ουρανό με τους αγγέλους, με τους αγίους, στη γη με τους ανθρώπους, με τα φυτά, με τα ζώα, με όλους, με όλα. Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση. γέροντας Πορφύριος
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013
Η φάτνη της καρδιάς μας
Χριστούγεννα περνούν κοινωνικά
στα ρεβεγιόν τα κοσμικά
ταξίδια, ετοιμασίες, αγορέςπολύχρωμα φωτάκια στις γιορτές.
Στη φάτνη της καρδιάς
δε βρίσκεται ο Χριστόςτη χρυσόσκονη σκόρπισε ο βοριάς
ο κόσμος παγωμένος, σκοτεινός.
Ο Χριστός μια φάτνη ταπεινή
ψάχνει για να γεννηθείμια καρδιά γεμάτη αγάπη
να τη ντύσει με τη Θεία Χάρη.
elenitheof
27/12/13
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013
Τρεις αληθινές ιστορίες ορθόδοξων Χριστιανών που προσεύχονταν και αγρυπνούσαν
Κυριακή προ Χριστουγέννων 1996
Σήμερα χριστιανοί μου θα κάνουμε ένα διαφορετικό κήρυγμα από όσα μέχρι τώρα συνηθίζουμε να λέμε. Θα πούμε τρείς μικρές ιστορίες, από τις οποίες θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για τις μεγάλες γιορτές που έρχονται μεθαύριο. Βέβαια τις δύο τις είπα και σε μία βραδινή Λειτουργία, θα τις επαναλάβουμε με τις σωστές της λεπτομέρειες. Μια κυρία μου διηγείτο, όταν ήτο επτά χρονών περίπου, συνέβη κάτι το συνταρακτικό την παραμονή των Χριστουγέννων.
Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια.
Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης.
Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, η πεντάχρονη αδελφή της ξύπνησε και της ζήτησε να βγουν έξω στην αυλή, για να πάει στην τουαλέτα. Δυστυχώς εκείνη την εποχή οι τουαλέτες ήσαν έξω στις αυλές. Έξι παιδιά κοιμόντουσαν όλα κάτω στο πάτωμα, στρωματσάδα, – δεν υπήρχαν κρεβάτια και πούπουλα και παπλώματα σαν τα σημερινά.
Σιγά σιγά βγήκαν έξω στο μικρό διάδρομο. Απέναντί τους ήταν το δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς.
Ξαφνιάστηκαν όμως γιατί είδαν, έντονο φως να βγαίνει από τις χαραμάδες και από τα πολλά ανοίγματα της σαραβαλιασμένης πόρτας. Πλησίασαν πιο κοντά και είδαν έντρομοι τη γιαγιά τους τυλιγμένη στις φλόγες. Άρχισαν να τσιρίζουν δυνατά, και η μεγάλη να φωνάζει:
- Φωτιά, φωτιά, η γιαγιά καίγεται!
Ξύπνησαν βέβαια όπως ήταν επόμενο όλοι, και πρώτοι έτρεξαν οι γονείς, οι οποίοι άνοιξαν την πόρτα, κοίταξαν μέσα, και ύστερα την έκλεισαν απαλά και σιγά σιγά. Γύρισαν στα παιδιά και τους είπαν:
- Μη φοβάστε, δεν είναι φωτιά.
Και με σιγανή φωνή είπε ο πατέρας στα παιδιά του:
- Αυτό που είδατε παιδιά μου, δεν είναι φωτιές. Είναι οι φλόγες του Αγίου Πνεύματος που μοιάζουν με φωτιές. Για κοιτάξτε τώρα… Σιγά σιγά σβήνουν. Έτσι γίνεται πάντοτε. Όταν η γιαγιά και ο παππούς προσεύχονται και μάλιστα τις πιο πολλές φορές όλη τη νύχτα. Διότι αν δεν ηπροσηύχονταν τόσο πολύ, ο παππούς και η γιαγιά, όπως και ποιος ξέρει, πόσοι άλλοι άγνωστοι χριστιανοί, δεν θα μας είχαν πετσοκόψει όλους τα Βουλγαρικά τότε στρατεύματα κατοχής. Από τέτοιες προσευχές και αγρυπνίες δεν θα αφήσει να χαθεί ποτέ η Ελλάδα η πατρίδα μας, ούτε και η Ορθοδοξία.
«Αυτά ήσαν τα λόγια του πατέρα μας, την αξέχαστη εκείνη νύχτα των Χριστουγέννων», μου είπε η κυρία και συνέχισε λέγοντας:
«Πολλές φορές από τότε, είδα τον παππού και τη γιαγιά να προσεύχονται όλη την νύχτα. Και όσες φορές επέτρεψε ο Θεός, στην παιδική μου τότε αθωότητα, έβλεπα να καίγονται σαν λαμπάδες από τις φλόγες της Πεντηκοστής. Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας. Με προσευχή και με Δοξολογία. Με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία».
Και η κυρία αναλύθηκε σε λυγμούς. Και τώρα να σας ρωτήσω χριστιανοί μου.
Ποιος άραγε από μας τους σημερινούς χριστιανούς, περιμένει τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά το βράδυ με προσευχή;
Πόσοι και πόσοι από τους σημερινούς παππούδες και γιαγιάδες, σηκώνονται για να προσευχηθούν κατά την διάρκειαν της νύχτας; Να ανάψουν το καντήλι και να θυμιατίσουν;
Πόσοι γονείς και πόσοι πατέρες και μητέρες αγρυπνούν την νύχτα για να κάνουν μετάνοιες, σταυρωτά κομποσχοίνια, να κλάψουν, να συντριβούν και να προσευχηθούν πολύ;
Αλήθεια, πόσοι από τους σημερινούς Νεοέλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς που έχουν άλλοι παιδιά, και άλλοι παιδιά και εγγόνια, πονάνε, κλαίνε και αγρυπνούν, έστω για μια ώρα, για το ηθικό κατρακύλισμα των παιδιών μας, για την διαφθορά και τις εκτρώσεις, για την αναρχία και τα ναρκωτικά, για τα εύκολα διαζύγια, και τα νόθα παιδιά, για τις αιρέσεις και τα σκάνδαλα, που κλονίζουν κάθε τόσο χιλιάδες αδύνατες ψυχούλες;
Πόσοι αλήθεια χριστιανοί αγρυπνούν σήμερα;
Όχι αδελφοί μου. Δυστυχώς σήμερα οι Νεοέλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν προσεύχονται. Και όμως περνούν ατέλειωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Άντρες, γυναίκες και παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες, όλοι χαζεύουν και αποβλακώνονται και διαστρέφονται μπροστά σ’ αυτό το διαβολοκούτι. Έτσι όχι μόνον δεν προσεύχονται και δεν αγρυπνούν οι Νεοέλληνες σήμερα Ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά ούτε και εγκρατεύονται. Δεν νηστεύουν! Και αν δεν μπορούν λόγω υγείας, δεν νηστεύουν τουλάχιστον στις αισθήσεις τους. Δε νηστεύουν με τη γλώσσα τους. Δε θυμιατίζουν το σπίτι πρωί και βράδυ, δεν μελετάνε Αγία Γραφή, δεν κάνουν προσευχή στο τραπέζι, δεν εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή τουλάχιστον ένας από κάθε οικογένεια. Δεν εξομολογούνται. Δε συμμετέχουν στην Θεία Κοινωνία. Δεν σέβονται τις παραδόσεις. Δεν τηρούν τις Ευαγγελικές εντολές και δεν πολεμούν τα πάθη και τόσα άλλα.
Και επειδή ακριβώς δεν σηκώνουμε τα χέρια μας κάθε βράδυ στο Χριστό με καθαρή καρδιά, γι’ αυτό και βλέπουμε τόσα ερείπια και τόσα ηθικά ναυάγια να συσσωρεύονται γύρω μας.
Πάμε δυστυχώς κάθε μέρα απ’ το κακό στο χειρότερο…
Ο Θεός να μας λυπηθεί.
Η δεύτερη ιστορία από την ίδια κυρία.
Η γιαγιά και ο παππούς όπως και οι γονείς των ήσαν πολύ ελεήμονες. Ελεούσαν τους πάντες, όσους ζητούσαν βοήθεια, στα μαύρα εκείνα χρόνια της Κατοχής. Ήσαν φτωχοί. Αλλά ελεούσαν όμως, όπως και όσο μπορούσαν.
Κάποτε πέρασαν από την γειτονιά τους δυο τρείς ρακένδυτοι ζητιάνοι. Φαινόντουσαν όμως πολύ καθαρά ότι ήσαν και άρρωστοι. Τα χέρια, τα πόδια και το πρόσωπό τους, ήταν γεμάτο πληγές και πύον. Ήσαν μάλλον λεπροί. Γι’ αυτό και όλοι τους έκλειναν τις πόρτες. Όπως και στη γειτονιά τους.
Εκείνη την ώρα έφτανε ο παππούς που ήταν κάπου έξω, και είδε και είχε ακούσει τι είχε γίνει. Τους φώναξε, τους έβαλε στην αυλή γιατί ήταν καλοκαίρι, και με τη βοήθεια της γυναίκας του, της γιαγιάς, έπλεναν τις πληγές και το πύον, κατόπιν τους τάισαν, με ψωμί και ελιές και τους έδωσαν και το λίγο τυράκι που είχε απομείνει. Φεύγοντας τους έδωσαν και ένα μπουκάλι λάδι, το τελευταίο που υπήρχε απομείνει στο φτωχό ράφι της κουζίνας.
Τα παιδιά του βέβαια μουρμούριζαν όλα. Τα παντρεμένα παιδιά εννοώ.
- Και τώρα τι θα γίνει; Πώς θα ταΐσουμε τα μωρά μας; Τι θα δώσουμε στα παιδιά μας;
Και η απάντησις του παππού.
- Έχει ο Θεός!… Έχει ο Θεός.
«Έχει ο Θεός». Το πίστευε αυτό. Εμείς το λέμε αλλά δεν το πιστεύουμε.
Και ξεπροβόδησε τους τρείς αυτούς λεπρούς.
Οι γείτονες βγήκαν στις πόρτες, και άρχισαν να τον κακίζουν και να τον κατηγορούν. Όχι μόνον για την αδιακρισία του, όπως έλεγαν, αλλά γιατί μπορούσε και αυτός να κολλήσει αρρώστιες …
- Και μας θα μας κολλήσεις, του έλεγαν συνεχώς. Φτάνει που θα αφήσεις και τα παιδιά σου νηστικά.
Μπροστά σ’ αυτή τη διαγωγή, και του παππού βέβαια, και της γιαγιάς, όλοι είχαν μείνει, όλοι, με ανοιχτό το στόμα. Ο παππούς δεν είπε τίποτα. Έκανε το σταυρό του και μπήκε μέσα στο σπίτι.
Και σε λίγο βγήκε τρέχοντας! Τρέχοντας και φωνάζοντας:
- Τρέξτε παιδιά μου, τρέξτε γείτονες! Όλα τα ράφια είναι γεμάτα και από ψωμιά!, και από τυρί!, και λάδια! … Ο Θεός έκανε το θαύμα Του. Ο Θεός ελεεί τους πιστούς του δούλους Του. Ελάτε να πάρετε όλοι σας. Ναι χριστιανοί μου. Ο Θεός, έκαμε το θαύμα του, όπως το κάνει και κάθε μέρα σε όλους εκείνους που ελεούν με όλη τους την καρδιά. «Ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός». Και άλλωστε βεβαιώνει και ο ίδιος ο Κύριος ότι μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Και τώρα σας ρωτώ χριστιανοί μου:
Είμαστε εμείς ελεήμονες; Δυστυχώς οι περισσότεροι από τους Νεοέλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς δεν είναι. Ελεήμονες σαν τον παππού και σαν τη γιαγιά, με αυτόν τον τρόπο εννοώ ελεήμονες. Δυστυχώς εμείς είμαστε οι κασιάρηδες. Άκαρδοι, άσπλαχνοι και τσιγκούνηδες. Και δεν ήσαν μόνο τα γερόντια αυτά, άνθρωποι της προσευχής, της αγρυπνίας και της ελεημοσύνης, αλλά ήσαν και σωστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, διότι τηρούσαν τις αργίες και τις νηστείες, έστω και στα γερατιά τους. Εκκλησιάζονταν κάθε Κυριακή και τις μεγάλες γιορτές. Εξομολογούντο και κοινωνούσαν των θείων μυστηρίων τακτικά. Έκαμαν πνευματικό αγώνα τη νύχτα και είχαν φόβον Θεού και πολλή αγάπη. Τρίτη ιστορία από την ίδια κυρία.
Ο χειμώνας βαρύς. Το χιόνι πολύ, και το κρύο τσουχτερό. Τα περισσότερα σπίτια ήσαν παγωμένα από την έλλειψη φωτιάς – και αυτό το έζησα παιδί.
Στο σπίτι για το οποίο μιλάμε είχε πέσει μεγάλη αρρώστια. Αφενός μεν από δυσεντερία, αφετέρου δε από ελονοσία. Μικροί και μεγάλοι στρωματσάδα, οι μόνοι όρθιοι που είχαν μείνει ήταν ο παππούς και η γιαγιά.
Ένα πρωί λέγει ο παππούς:
- Θα πάω να φέρω ξύλα από το απέναντι δάσος.
- Που θα πας ευλογημένε, του λέει η γιαγιά, γέρος άνθρωπος; Το δάσος απέχει δύο ώρες, εσύ θα κάνεις τρείς. Και πόσα ξύλα μπορείς να φέρεις εσύ, γέρος άνθρωπος; Ύστερα θα σε πιάσουν και οι Βούλγαροι.. Πού πάς;
- Όχι, θα πάω.
Έκανε την προσευχή του, αφού την είχε κάνει και όλη τη νύχτα. Έκανε το σταυρό του, και ξεκίνησε.
Πέρασε το μεσημέρι, κόντευε έτσι απόγευμα, τρείς – τέσσερεις, και δεν είχε φανεί. Έβγαινε η γιαγιά κάθε τόσο και κοίταζε στο βάθος του χωραφόδρομου.
Σε λίγο περνάει ένας γείτονας φορτωμένος στην πλάτη με λίγα ξύλα.
- Έρχεται, της λέγει, ο μπάρμπα Μήτσος. Τον βοήθησε πολύ και ένας ξένος.
Τελικά βλέπει η γιαγιά τον παππού μαζί με τον ξένο, να σέρνουν με σχοινιά δυο μεγάλα δένδρα.
Πώς τα είχαν κόψει; Μάλλον ο ξένος θα τάκοψε.
Πλησίασαν, τα έβαλαν εκεί έξω από την αυλή, τους καλωσόρισε η γιαγιά και τους κάλεσε μέσα. Εκείνη θα έκοβε μερικά κλαδιά και θα άναβε την σόμπα, για να ζεσταθούν, και οι άρρωστοι, και ο ξένος, και ο κατάκοπος παππούς.
Μπήκε μέσα ο παππούς, έκατσε σε ένα σκαμνί και λέγει:
- Άντε βρε γυναίκα κάνε λίγο τσάι ζεστό και φέρε λίγο ψωμί.
-Περίμενε, του λέει, ώσπου νάρθει ο ξένος.
- Ποιος ξένος;
- Να, αυτός που έσερνε μαζί σου τα δένδρα.
- Κανένας ξένος δεν ήταν μαζί μου. Μόνος μου έσερνα τα δένδρα.
- Πώς δεν ήταν, του λέει. Αφού σε είδε ο γείτονας. Και μάλιστα να κόβει τα δένδρα. Να τα φορτώνεται μαζί σου, να τα σέρνετε μαζί. Μα σε είδα και γω. Και τον καλωσόρισα και έξω απ’ την αυλή.
- Τι λές βρέ γυναίκα. Μόνος μου ήμουνα.
Και στάθηκε για λίγο.
Ξαφνικά φωτίστηκε το πρόσωπό του και φωνάζει:
- Άγγελος θα ήταν γυναίκα! Άγγελος θα ήταν! Γι’ αυτό λοιπόν τόσο γρήγορα τα τελείωσα και τάσερνα λές και ήταν πούπουλα. Άγγελος θα ήταν! Δόξα Σοι ο Θεός! Δόξα Σοι ο Θεός! Δόξα Σοι ο Θεός! Έλα τώρα γυναίκα να κάνουμε και εκατό μετάνοιες για να ευχαριστήσουμε τον Θεόν.
Και εκατό μετάνοιες, για να πουν ευχαριστώ στο Θεό. Μάλιστα.
Αυτές είναι οι ζωντανές ιστορίες των αληθινών Ορθοδόξων Χριστιανών.
Αυτή ήταν η Τρίτη ιστορία.
Ιστορίες γεμάτο πίστη! Και αγάπη, και προσφορά και θυσία αλλά και σκέπη αγία του Αγίου μας Θεού.
Χριστιανοί μου, ο Θεός τα πιστά Του παιδιά δεν τα εγκαταλείπει. Τα βοηθάει ποικιλοτρόπως. Τα βοηθάει κάθε μέρα με θαύματα ανεξήγητα. Άλλη φορά φανερά και άλλη φορά κρυφά. Διότι Αυτός είναι η σκέπη μας, η βοήθειά μας, το καταφύγιό μας. Αυτός είναι το φώς, είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι η Ανάστασις. Αυτός είναι ο Άρτος της Ζωής ο εκ του Ουρανού καταβάς. Αυτός είναι το Ύδωρ το ζον, που ξεδιψάει τη διψασμένη ψυχή μας. Αυτός είναι ο Πλάστης και Δημιουργός μας. Αυτός είναι ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός, ο Σωτήρας του καθενός από μας χωριστά, ο οποίος εγεννήθη εν Βηθλεέμ τη πόλη για την ημών σωτηρία. Τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι λοιπόν που μας τρέφει με το Σώμα Του και το Αίμα Του. Αυτός που συγχωρεί τις αμαρτίες μας. Κάθε φορά που αμαρτάνουμε αλλά και μετανοούμε, που μας ελεεί, που μας αγαπά μέχρι Σταυρού.
Και που θα Τον βρούμε αυτόν τον Χριστόν; Που θα Τον βρούμε; Μα στην Εκκλησία! Στην Ορθόδοξη πίστη, στον εκκλησιασμό και στην Θεία Κοινωνία, στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση. Στην Ιερά Εξομολόγηση και στα υπόλοιπα των Αγίων Μυστηρίων. Στην προσευχή, στις Ευαγγελικές εντολές, στην ελεημοσύνη, στην αγάπη προς τους εχθρούς, στην ήσυχη συνείδηση, στην ήρεμη καρδιά… Ναι, τον Χριστό θα Τον βρούμε μέσα στις καρδιές μας, διότι η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί.
Χριστιανοί μου, πλησιάζουν Χριστούγεννα. Να ψάξουμε όλοι μας να βρούμε τον Χριστόν, γιατί χωρίς Χριστόν, Χριστούγεννα και Πάσχα και κάθε άλλη γιορτή ΔΕΝ μπορούμε να γιορτάσουμε. Όχι λοιπόν στα μοντέρνα Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν!
Αλλά ναι, στα Ορθόδοξα Χριστούγεννα, με καθαρές καρδιές, με δάκρυα χαράς και μετανοίας, με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία, με προσευχή στα χείλη, με Δοξολογία στην καρδιά,
-
Αμήν!
-
http://agia-varvara.blogspot.gr/2011/02/blog-post_26.htmlΣε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια.
Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης.
Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, η πεντάχρονη αδελφή της ξύπνησε και της ζήτησε να βγουν έξω στην αυλή, για να πάει στην τουαλέτα. Δυστυχώς εκείνη την εποχή οι τουαλέτες ήσαν έξω στις αυλές. Έξι παιδιά κοιμόντουσαν όλα κάτω στο πάτωμα, στρωματσάδα, – δεν υπήρχαν κρεβάτια και πούπουλα και παπλώματα σαν τα σημερινά.
Σιγά σιγά βγήκαν έξω στο μικρό διάδρομο. Απέναντί τους ήταν το δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς.
Ξαφνιάστηκαν όμως γιατί είδαν, έντονο φως να βγαίνει από τις χαραμάδες και από τα πολλά ανοίγματα της σαραβαλιασμένης πόρτας. Πλησίασαν πιο κοντά και είδαν έντρομοι τη γιαγιά τους τυλιγμένη στις φλόγες. Άρχισαν να τσιρίζουν δυνατά, και η μεγάλη να φωνάζει:
- Φωτιά, φωτιά, η γιαγιά καίγεται!
Ξύπνησαν βέβαια όπως ήταν επόμενο όλοι, και πρώτοι έτρεξαν οι γονείς, οι οποίοι άνοιξαν την πόρτα, κοίταξαν μέσα, και ύστερα την έκλεισαν απαλά και σιγά σιγά. Γύρισαν στα παιδιά και τους είπαν:
- Μη φοβάστε, δεν είναι φωτιά.
Και με σιγανή φωνή είπε ο πατέρας στα παιδιά του:
- Αυτό που είδατε παιδιά μου, δεν είναι φωτιές. Είναι οι φλόγες του Αγίου Πνεύματος που μοιάζουν με φωτιές. Για κοιτάξτε τώρα… Σιγά σιγά σβήνουν. Έτσι γίνεται πάντοτε. Όταν η γιαγιά και ο παππούς προσεύχονται και μάλιστα τις πιο πολλές φορές όλη τη νύχτα. Διότι αν δεν ηπροσηύχονταν τόσο πολύ, ο παππούς και η γιαγιά, όπως και ποιος ξέρει, πόσοι άλλοι άγνωστοι χριστιανοί, δεν θα μας είχαν πετσοκόψει όλους τα Βουλγαρικά τότε στρατεύματα κατοχής. Από τέτοιες προσευχές και αγρυπνίες δεν θα αφήσει να χαθεί ποτέ η Ελλάδα η πατρίδα μας, ούτε και η Ορθοδοξία.
«Αυτά ήσαν τα λόγια του πατέρα μας, την αξέχαστη εκείνη νύχτα των Χριστουγέννων», μου είπε η κυρία και συνέχισε λέγοντας:
«Πολλές φορές από τότε, είδα τον παππού και τη γιαγιά να προσεύχονται όλη την νύχτα. Και όσες φορές επέτρεψε ο Θεός, στην παιδική μου τότε αθωότητα, έβλεπα να καίγονται σαν λαμπάδες από τις φλόγες της Πεντηκοστής. Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας. Με προσευχή και με Δοξολογία. Με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία».
Και η κυρία αναλύθηκε σε λυγμούς. Και τώρα να σας ρωτήσω χριστιανοί μου.
Ποιος άραγε από μας τους σημερινούς χριστιανούς, περιμένει τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά το βράδυ με προσευχή;
Πόσοι και πόσοι από τους σημερινούς παππούδες και γιαγιάδες, σηκώνονται για να προσευχηθούν κατά την διάρκειαν της νύχτας; Να ανάψουν το καντήλι και να θυμιατίσουν;
Πόσοι γονείς και πόσοι πατέρες και μητέρες αγρυπνούν την νύχτα για να κάνουν μετάνοιες, σταυρωτά κομποσχοίνια, να κλάψουν, να συντριβούν και να προσευχηθούν πολύ;
Αλήθεια, πόσοι από τους σημερινούς Νεοέλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς που έχουν άλλοι παιδιά, και άλλοι παιδιά και εγγόνια, πονάνε, κλαίνε και αγρυπνούν, έστω για μια ώρα, για το ηθικό κατρακύλισμα των παιδιών μας, για την διαφθορά και τις εκτρώσεις, για την αναρχία και τα ναρκωτικά, για τα εύκολα διαζύγια, και τα νόθα παιδιά, για τις αιρέσεις και τα σκάνδαλα, που κλονίζουν κάθε τόσο χιλιάδες αδύνατες ψυχούλες;
Πόσοι αλήθεια χριστιανοί αγρυπνούν σήμερα;
Όχι αδελφοί μου. Δυστυχώς σήμερα οι Νεοέλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν προσεύχονται. Και όμως περνούν ατέλειωτες ώρες μπροστά στην τηλεόραση. Άντρες, γυναίκες και παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες, όλοι χαζεύουν και αποβλακώνονται και διαστρέφονται μπροστά σ’ αυτό το διαβολοκούτι. Έτσι όχι μόνον δεν προσεύχονται και δεν αγρυπνούν οι Νεοέλληνες σήμερα Ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά ούτε και εγκρατεύονται. Δεν νηστεύουν! Και αν δεν μπορούν λόγω υγείας, δεν νηστεύουν τουλάχιστον στις αισθήσεις τους. Δε νηστεύουν με τη γλώσσα τους. Δε θυμιατίζουν το σπίτι πρωί και βράδυ, δεν μελετάνε Αγία Γραφή, δεν κάνουν προσευχή στο τραπέζι, δεν εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή τουλάχιστον ένας από κάθε οικογένεια. Δεν εξομολογούνται. Δε συμμετέχουν στην Θεία Κοινωνία. Δεν σέβονται τις παραδόσεις. Δεν τηρούν τις Ευαγγελικές εντολές και δεν πολεμούν τα πάθη και τόσα άλλα.
Και επειδή ακριβώς δεν σηκώνουμε τα χέρια μας κάθε βράδυ στο Χριστό με καθαρή καρδιά, γι’ αυτό και βλέπουμε τόσα ερείπια και τόσα ηθικά ναυάγια να συσσωρεύονται γύρω μας.
Πάμε δυστυχώς κάθε μέρα απ’ το κακό στο χειρότερο…
Ο Θεός να μας λυπηθεί.
Η δεύτερη ιστορία από την ίδια κυρία.
Η γιαγιά και ο παππούς όπως και οι γονείς των ήσαν πολύ ελεήμονες. Ελεούσαν τους πάντες, όσους ζητούσαν βοήθεια, στα μαύρα εκείνα χρόνια της Κατοχής. Ήσαν φτωχοί. Αλλά ελεούσαν όμως, όπως και όσο μπορούσαν.
Κάποτε πέρασαν από την γειτονιά τους δυο τρείς ρακένδυτοι ζητιάνοι. Φαινόντουσαν όμως πολύ καθαρά ότι ήσαν και άρρωστοι. Τα χέρια, τα πόδια και το πρόσωπό τους, ήταν γεμάτο πληγές και πύον. Ήσαν μάλλον λεπροί. Γι’ αυτό και όλοι τους έκλειναν τις πόρτες. Όπως και στη γειτονιά τους.
Εκείνη την ώρα έφτανε ο παππούς που ήταν κάπου έξω, και είδε και είχε ακούσει τι είχε γίνει. Τους φώναξε, τους έβαλε στην αυλή γιατί ήταν καλοκαίρι, και με τη βοήθεια της γυναίκας του, της γιαγιάς, έπλεναν τις πληγές και το πύον, κατόπιν τους τάισαν, με ψωμί και ελιές και τους έδωσαν και το λίγο τυράκι που είχε απομείνει. Φεύγοντας τους έδωσαν και ένα μπουκάλι λάδι, το τελευταίο που υπήρχε απομείνει στο φτωχό ράφι της κουζίνας.
Τα παιδιά του βέβαια μουρμούριζαν όλα. Τα παντρεμένα παιδιά εννοώ.
- Και τώρα τι θα γίνει; Πώς θα ταΐσουμε τα μωρά μας; Τι θα δώσουμε στα παιδιά μας;
Και η απάντησις του παππού.
- Έχει ο Θεός!… Έχει ο Θεός.
«Έχει ο Θεός». Το πίστευε αυτό. Εμείς το λέμε αλλά δεν το πιστεύουμε.
Και ξεπροβόδησε τους τρείς αυτούς λεπρούς.
Οι γείτονες βγήκαν στις πόρτες, και άρχισαν να τον κακίζουν και να τον κατηγορούν. Όχι μόνον για την αδιακρισία του, όπως έλεγαν, αλλά γιατί μπορούσε και αυτός να κολλήσει αρρώστιες …
- Και μας θα μας κολλήσεις, του έλεγαν συνεχώς. Φτάνει που θα αφήσεις και τα παιδιά σου νηστικά.
Μπροστά σ’ αυτή τη διαγωγή, και του παππού βέβαια, και της γιαγιάς, όλοι είχαν μείνει, όλοι, με ανοιχτό το στόμα. Ο παππούς δεν είπε τίποτα. Έκανε το σταυρό του και μπήκε μέσα στο σπίτι.
Και σε λίγο βγήκε τρέχοντας! Τρέχοντας και φωνάζοντας:
- Τρέξτε παιδιά μου, τρέξτε γείτονες! Όλα τα ράφια είναι γεμάτα και από ψωμιά!, και από τυρί!, και λάδια! … Ο Θεός έκανε το θαύμα Του. Ο Θεός ελεεί τους πιστούς του δούλους Του. Ελάτε να πάρετε όλοι σας. Ναι χριστιανοί μου. Ο Θεός, έκαμε το θαύμα του, όπως το κάνει και κάθε μέρα σε όλους εκείνους που ελεούν με όλη τους την καρδιά. «Ιλαρόν γαρ δότην αγαπά ο Θεός». Και άλλωστε βεβαιώνει και ο ίδιος ο Κύριος ότι μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται.
Και τώρα σας ρωτώ χριστιανοί μου:
Είμαστε εμείς ελεήμονες; Δυστυχώς οι περισσότεροι από τους Νεοέλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς δεν είναι. Ελεήμονες σαν τον παππού και σαν τη γιαγιά, με αυτόν τον τρόπο εννοώ ελεήμονες. Δυστυχώς εμείς είμαστε οι κασιάρηδες. Άκαρδοι, άσπλαχνοι και τσιγκούνηδες. Και δεν ήσαν μόνο τα γερόντια αυτά, άνθρωποι της προσευχής, της αγρυπνίας και της ελεημοσύνης, αλλά ήσαν και σωστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, διότι τηρούσαν τις αργίες και τις νηστείες, έστω και στα γερατιά τους. Εκκλησιάζονταν κάθε Κυριακή και τις μεγάλες γιορτές. Εξομολογούντο και κοινωνούσαν των θείων μυστηρίων τακτικά. Έκαμαν πνευματικό αγώνα τη νύχτα και είχαν φόβον Θεού και πολλή αγάπη. Τρίτη ιστορία από την ίδια κυρία.
Ο χειμώνας βαρύς. Το χιόνι πολύ, και το κρύο τσουχτερό. Τα περισσότερα σπίτια ήσαν παγωμένα από την έλλειψη φωτιάς – και αυτό το έζησα παιδί.
Στο σπίτι για το οποίο μιλάμε είχε πέσει μεγάλη αρρώστια. Αφενός μεν από δυσεντερία, αφετέρου δε από ελονοσία. Μικροί και μεγάλοι στρωματσάδα, οι μόνοι όρθιοι που είχαν μείνει ήταν ο παππούς και η γιαγιά.
Ένα πρωί λέγει ο παππούς:
- Θα πάω να φέρω ξύλα από το απέναντι δάσος.
- Που θα πας ευλογημένε, του λέει η γιαγιά, γέρος άνθρωπος; Το δάσος απέχει δύο ώρες, εσύ θα κάνεις τρείς. Και πόσα ξύλα μπορείς να φέρεις εσύ, γέρος άνθρωπος; Ύστερα θα σε πιάσουν και οι Βούλγαροι.. Πού πάς;
- Όχι, θα πάω.
Έκανε την προσευχή του, αφού την είχε κάνει και όλη τη νύχτα. Έκανε το σταυρό του, και ξεκίνησε.
Πέρασε το μεσημέρι, κόντευε έτσι απόγευμα, τρείς – τέσσερεις, και δεν είχε φανεί. Έβγαινε η γιαγιά κάθε τόσο και κοίταζε στο βάθος του χωραφόδρομου.
Σε λίγο περνάει ένας γείτονας φορτωμένος στην πλάτη με λίγα ξύλα.
- Έρχεται, της λέγει, ο μπάρμπα Μήτσος. Τον βοήθησε πολύ και ένας ξένος.
Τελικά βλέπει η γιαγιά τον παππού μαζί με τον ξένο, να σέρνουν με σχοινιά δυο μεγάλα δένδρα.
Πώς τα είχαν κόψει; Μάλλον ο ξένος θα τάκοψε.
Πλησίασαν, τα έβαλαν εκεί έξω από την αυλή, τους καλωσόρισε η γιαγιά και τους κάλεσε μέσα. Εκείνη θα έκοβε μερικά κλαδιά και θα άναβε την σόμπα, για να ζεσταθούν, και οι άρρωστοι, και ο ξένος, και ο κατάκοπος παππούς.
Μπήκε μέσα ο παππούς, έκατσε σε ένα σκαμνί και λέγει:
- Άντε βρε γυναίκα κάνε λίγο τσάι ζεστό και φέρε λίγο ψωμί.
-Περίμενε, του λέει, ώσπου νάρθει ο ξένος.
- Ποιος ξένος;
- Να, αυτός που έσερνε μαζί σου τα δένδρα.
- Κανένας ξένος δεν ήταν μαζί μου. Μόνος μου έσερνα τα δένδρα.
- Πώς δεν ήταν, του λέει. Αφού σε είδε ο γείτονας. Και μάλιστα να κόβει τα δένδρα. Να τα φορτώνεται μαζί σου, να τα σέρνετε μαζί. Μα σε είδα και γω. Και τον καλωσόρισα και έξω απ’ την αυλή.
- Τι λές βρέ γυναίκα. Μόνος μου ήμουνα.
Και στάθηκε για λίγο.
Ξαφνικά φωτίστηκε το πρόσωπό του και φωνάζει:
- Άγγελος θα ήταν γυναίκα! Άγγελος θα ήταν! Γι’ αυτό λοιπόν τόσο γρήγορα τα τελείωσα και τάσερνα λές και ήταν πούπουλα. Άγγελος θα ήταν! Δόξα Σοι ο Θεός! Δόξα Σοι ο Θεός! Δόξα Σοι ο Θεός! Έλα τώρα γυναίκα να κάνουμε και εκατό μετάνοιες για να ευχαριστήσουμε τον Θεόν.
Και εκατό μετάνοιες, για να πουν ευχαριστώ στο Θεό. Μάλιστα.
Αυτές είναι οι ζωντανές ιστορίες των αληθινών Ορθοδόξων Χριστιανών.
Αυτή ήταν η Τρίτη ιστορία.
Ιστορίες γεμάτο πίστη! Και αγάπη, και προσφορά και θυσία αλλά και σκέπη αγία του Αγίου μας Θεού.
Χριστιανοί μου, ο Θεός τα πιστά Του παιδιά δεν τα εγκαταλείπει. Τα βοηθάει ποικιλοτρόπως. Τα βοηθάει κάθε μέρα με θαύματα ανεξήγητα. Άλλη φορά φανερά και άλλη φορά κρυφά. Διότι Αυτός είναι η σκέπη μας, η βοήθειά μας, το καταφύγιό μας. Αυτός είναι το φώς, είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι η Ανάστασις. Αυτός είναι ο Άρτος της Ζωής ο εκ του Ουρανού καταβάς. Αυτός είναι το Ύδωρ το ζον, που ξεδιψάει τη διψασμένη ψυχή μας. Αυτός είναι ο Πλάστης και Δημιουργός μας. Αυτός είναι ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός, ο Σωτήρας του καθενός από μας χωριστά, ο οποίος εγεννήθη εν Βηθλεέμ τη πόλη για την ημών σωτηρία. Τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι λοιπόν που μας τρέφει με το Σώμα Του και το Αίμα Του. Αυτός που συγχωρεί τις αμαρτίες μας. Κάθε φορά που αμαρτάνουμε αλλά και μετανοούμε, που μας ελεεί, που μας αγαπά μέχρι Σταυρού.
Και που θα Τον βρούμε αυτόν τον Χριστόν; Που θα Τον βρούμε; Μα στην Εκκλησία! Στην Ορθόδοξη πίστη, στον εκκλησιασμό και στην Θεία Κοινωνία, στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση. Στην Ιερά Εξομολόγηση και στα υπόλοιπα των Αγίων Μυστηρίων. Στην προσευχή, στις Ευαγγελικές εντολές, στην ελεημοσύνη, στην αγάπη προς τους εχθρούς, στην ήσυχη συνείδηση, στην ήρεμη καρδιά… Ναι, τον Χριστό θα Τον βρούμε μέσα στις καρδιές μας, διότι η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί.
Χριστιανοί μου, πλησιάζουν Χριστούγεννα. Να ψάξουμε όλοι μας να βρούμε τον Χριστόν, γιατί χωρίς Χριστόν, Χριστούγεννα και Πάσχα και κάθε άλλη γιορτή ΔΕΝ μπορούμε να γιορτάσουμε. Όχι λοιπόν στα μοντέρνα Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν!
Αλλά ναι, στα Ορθόδοξα Χριστούγεννα, με καθαρές καρδιές, με δάκρυα χαράς και μετανοίας, με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία, με προσευχή στα χείλη, με Δοξολογία στην καρδιά,
-
Αμήν!
-
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013
Τα σχέδια της πενταρχίας του σκότους, ομιλία πατήρ Ελπίδιου
http://monopatiagapis.blogspot.gr/2013/12/77.html#more
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
Αυτά που συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, δεν είναι μια απλή υφαρπαγή του πλούτου των ανθρώπων και των κρατών από κάποιους δανειστές. Πίσω από αυτά, υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο του Εωσφόρου να κυριαρχήσει πάνω σε όλο τον πλανήτη, πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος και πάνω σε όλα τα κράτη, για να μπορέσει να εκπληρώσει το προαιώνιο σατανικό του σχέδιο να γίνει αυτός ο αρχηγός του ανθρωπίνου γένους. Να είναι αυτός που θα κυριαρχήσει στις καρδιές μας, στη θέση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
Αυτά που συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, δεν είναι μια απλή υφαρπαγή του πλούτου των ανθρώπων και των κρατών από κάποιους δανειστές. Πίσω από αυτά, υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο του Εωσφόρου να κυριαρχήσει πάνω σε όλο τον πλανήτη, πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος και πάνω σε όλα τα κράτη, για να μπορέσει να εκπληρώσει το προαιώνιο σατανικό του σχέδιο να γίνει αυτός ο αρχηγός του ανθρωπίνου γένους. Να είναι αυτός που θα κυριαρχήσει στις καρδιές μας, στη θέση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό, μη νομίζετε ότι είναι τόσο απλά τα πράγματα. Οι δανειστές μας δεν είναι απλοί άνθρωποι, κοινοί τοκογλύφοι, που λέμε, αλλά είναι κλέφτες των ψυχών που ενεργούν για λογαριασμό κάποιου. Όλοι όμως αυτοί, που θέλουν να κάνουν αυτό το κακό, μην νομίζετε ότι είναι πάρα πολλοί. Είναι ελάχιστοι. Τόσο ελάχιστοι που θα μπορούσα να σας πω ότι είναι σχεδόν πέντε. Είναι η λεγόμενη πενταρχία των πατριαρχών του σκότους.
Η Εκκλησία μας, όταν ήρθε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός και την ίδρυσε, ξέρετε τι έκανε; Έβαλε πέντε εκκλησιαστικούς ηγέτες να την διοικήσουν. Θα σας τα πω έτσι απλά για να τα καταλάβετε. Αυτοί οι πέντε ηγέτες ήταν: Οι πατριάρχες της Ρώμης, των Ιεροσολύμων, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας και της Κωνσταντινούπολης. Έχουμε δηλαδή την πενταρχία των πατριαρχών. Αυτοί λοιπόν οι πέντε πατριάρχες, ένας θεσμός που έτσι καθορίστηκε να τους συζητάμε, η πενταρχία των πατριαρχών, ήταν αυτή που διοικούσε και αποτελούσε την δομή της Εκκλησίας μας.
Ποιος είναι ο σκοπός της Εκκλησίας μας; Αυτές οι πέντε Εκκλησίες έχουν σκοπό να φέρουν τους ανθρώπους κοντά στο Θεό, στην αγκαλιά Του και να ενώσουν τον κάθε άνθρωπο με το Θεό τους. Να γίνει αυτό που είπε ο ίδιος ο Χριστός: «Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν» (Ιωάν 15,4). Ο σκοπός λοιπόν ήταν προφητικός, ήταν σωτηριολογικός, για να σώσουν τους ανθρώπους. Αυτές οι πέντε Εκκλησίες αποτελούσαν την δομή της συνολικής Εκκλησίας μας. Βέβαια, μετά από το σχίσμα απεχωρίσθη η Ρώμη, έμεινε μόνη της και οι υπόλοιπες τέσσερις Εκκλησίες έμειναν ενωμένες.
Οι τρεις βασικοί τομείς της πενταρχίας του σκότους, που οδηγούν τους ανθρώπους σε παγκόσμια υποταγή στην εξουσία και στην αγκαλιά του Εωσφόρου
Στον τύπο λοιπόν αυτής της πενταρχίας των πατριαρχών του φωτός, που αποτελούν αυτές οι πέντε Εκκλησίες, ή καλύτερα που αποτελούσαν, γιατί σας είπα ότι η Ρώμη έφυγε από εκεί και έμειναν τέσσερις, έφτιαξε ο Εωσφόρος μια αντίστοιχη δομή της δικής του «εκκλησίας», που μέσα όμως από την οικονομία θα οδηγούσε τους ανθρώπους σε παγκόσμια υποταγή στην εξουσία του και στο θρόνο του. Και ενώ η Εκκλησία του Χριστού σκοπό έχει να φέρει τους ανθρώπους στην αγκαλιά του Θεού, η «εκκλησία» του Εωσφόρου σαν σκοπό έχει να φέρει τους ανθρώπους στην αγκαλιά του. Ξέρετε αυτό πως θα το έκανε; Θα το έκανε με πολλούς τρόπους:
1ον Η οικονομία
Ένας από τους τρόπους, ο πιο βασικός βέβαια, είναι η οικονομία. Θα ήθελε μέσα από την τροφή να ελέγξει τους ανθρώπους. Ενθυμείστε τι έκαναν οι άνθρωποι, όταν ο Χριστός έκανε το θαύμα με τον πολλαπλασιασμό των άρτων; Πήγαν αμέσως να Τον κάνουν Βασιλιά. Οι άνθρωποι έχουν μια τάση, πάντα να ανεβάζουν σε θρόνους, σε πρωθυπουργίες και σε προέδρους των κρατών, εκείνους που πιστεύουν κατά την γνώμη τους ότι είναι οι καλύτεροι που θα τους βοηθήσουν να έχουν αρκετά τρόφιμα και να έχουν μια άνετη, ευήμερη ζωή. Αυτό λοιπόν θέλει να χρησιμοποιήσει ο σατανάς, για να υποτάξει τους ανθρώπους. Και έτσι λοιπόν έφτιαξε την περίφημη πενταρχία των πατριαρχών, του σκότους.
Πέντε μεγάλες οικογένειες είναι που διοικούν αυτήν την στιγμή την οικονομία σ’ όλο τον πλανήτη. Αυτοί οι άνθρωποι, άλλοι γνωστοί και άλλοι άγνωστοι, αποτελούν σαν σύνολο την κορυφή της πυραμίδας, που διοικούν όλο τον κόσμο σε πολιτικό, ηθικό και οικονομικό επίπεδο και τώρα ετοιμάζονται και σε πανθρησκειακό επίπεδο. Χρησιμοποιούν βέβαια για όλους μας την κοινή εκπαίδευση, μέσα από την τηλεόραση. Βλέπεις όλοι αυτοί έχουν χρησιμοποιήσει τα πιο σημαντικά μέσα, για να μπορέσουν να επιτύχουν τον σκοπό τους και αγωνίζονται ακόμα να τον ολοκληρώσουν. Βρίσκεται σε εξέλιξη δηλαδή το πρόγραμμα τους.
Το πρόγραμμα αυτό αφορά όπως σας είπα, κυρίως την υποδούλωση του κόσμου μέσα από την τροφή. Γι’ αυτό και σε λίγο, θα το βλέπετε, θα είναι ελεγχόμενα τα πάντα όσον αφορά το φαγητό. Δεν θα μπορείς να τρως ότι θες. Ούτε θα μπορείς εσύ να καλλιεργείς τη γη όπως θέλεις. Όλα θα είναι ελεγχόμενα από αυτούς. Από αυτούς θα αγοράζεις τα φυτά, από αυτούς θα ελέγχεται το εμπόρευμα σου και από αυτούς θα περνάει μετά στο εμπόριο ότι εσύ παράγεις. Εξάλλου είναι γνωστά όλα αυτά που έχουμε ακούσει κατά καιρούς μέσα και από τις καινούργιες νομοθεσίες που επιβάλλουν στους ανθρώπους. Θα έλεγα καλύτερα που απαγορεύουν αυτές οι νομοθεσίες στον καθένα να ιδιοκαλλιεργεί. Θέλουν όλα να είναι πάντα σε σχέση με το κράτος. Αυτός είναι ο ένας τρόπος, η μία μέθοδος, ο ένας δρόμος, που θα οδηγούσε τους ανθρώπους στην εξουσία και στην αγκαλιά του Εωσφόρου.
2ον Τα κατευθυνόμενα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και οι διαφημίσεις
Ο άλλος δρόμος ξέρετε ποιος είναι; Είναι η εμπέδωση της αναγκαιότητας όλων αυτών των σκοπών τους, μέσα από την εκπαίδευση που μας κάνουν, μέσα από την τηλεόραση και γενικά μέσα από τα κατευθυνόμενα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και τις διαφημίσεις τους, για να μην υπάρχει αντίδραση. Αυτό όμως θα γίνει και θα επεκταθεί σιγά-σιγά και μέσα από τα σχολεία. Δεν μιλώ μοναχά για την Ελλάδα, μιλάω σε παγκόσμιο επίπεδο. Μην νομίζετε ότι τα παιδιά τώρα που θα πηγαίνουν στο σχολείο, θα μπορούν να τρώνε ότι τους δίνουν οι γονείς τους. Όχι. Σε λίγο θα είναι όλα ελεγχόμενα! Αυτοί θα επιβάλουν τι θα τρώει το παιδί σου! Αυτοί θα αποφασίζουν τι εμβόλια θα πρέπει να πάρει! Γιατί ο βασικός σκοπός τους δεν είναι απλώς η ευημερία των ανθρώπων, αλλά ο έλεγχος της κοινωνίας και του πληθυσμού. Και αφού θα ασκήσουν τέτοιο έλεγχο, θα απαγορεύσουν στους γονείς να έχουν εξουσία πάνω στα παιδιά τους. Θα είναι ένα σύγχρονο σατανικό παιδομάζωμα!
3ον Η πληθυσμιακή αλλοίωση των κρατών
Βέβαια αυτά δεν μπορούν να τα πετύχουν εύκολα μέσα από τα κράτη, γιατί το κάθε κράτος έχει μια συνοχή που την έχει καθορίσει μέχρι τώρα τουλάχιστον, η εκκλησιαστική ζωή του τόπου. Δηλαδή οι άνθρωποι σαν χριστιανοί σκέπτονται διαφορετικά, όπως διαφορετική κουλτούρα έχουν οι μουσουλμάνοι, οι βουδιστές και οι διάφορες άλλες θρησκείες. Όμως εδώ στην πατρίδα μας και σε πολλά χριστιανικά κράτη, τα πάντα είχαν την επίδραση της χριστιανικής ζωής, του χριστιανικού κηρύγματος, με αποτέλεσμα αυτοί οι πέντε σατανικοί πατριάρχες του σκότους, να μην μπορούν να επιβάλλουν όπως ήθελαν τις σκέψεις τους, την ιδεολογία τους και τους σκοπούς τους μέσα σ’ αυτό τον κόσμο.
Γι’ αυτό τώρα, ξέρετε τι χρησιμοποιούν σαν μέσο; Την πληθυσμιακή αλλοίωση των κρατών. Ξέρετε πως θα το πετύχαιναν αυτό; Θα δημιουργούσαν πολέμους κάπου αλλού ή συγκρούσεις εσωτερικές, δηλαδή εμφύλιους πολέμους και θα προωθούσαν την λαθρομετανάστευση. Ο κάθε χριστιανός έχει μια αγάπη στον αναξιοπαθούντα. Επειδή ξέρουν πολύ καλά την ιδεολογία μας και τα συναισθήματά μας, θέλουν να τα ελέγξουν και να τα χρησιμοποιήσουν. Ήξεραν λοιπόν πως εμείς σε κάθε αναξιοπαθούντα, θα δείχναμε ευσπλαχνία. Και τι έκαναν; Έσπρωξαν μέσα από εσωτερικές συγκρούσεις πολλούς ανθρώπους να φύγουν από τα μέρη τους και να έλθουν μέσα στα χριστιανικά κράτη. Αυτά όμως τα χριστιανικά κράτη δεν υποδεχόντουσαν χριστιανούς, αλλά μουσουλμάνους και άλλες θρησκείες, με αποτέλεσμα λοιπόν να αλλοιώσουν αυτήν την στιγμή την πληθυσμιακή κατάσταση των κρατών αυτών.
Ένα απλό παράδειγμα για να το καταλάβετε: Εμείς σαν Ελλάδα είμαστε περίπου εννιά-δέκα εκατομμύρια. Αυτήν λοιπόν την στιγμή στα περίπου δέκα εκατομμύρια, υπάρχουν από δύο έως τρία με τριάμισι εκατομμύρια λαθρομετανάστες! Άλλοι είναι καταγεγραμμένοι και άλλοι δεν είναι. Αντιλαμβάνεστε αμέσως την αλλοίωση; Και ξέρετε τι θα μας πούνε; «Μα ξέρετε, πρέπει να αποφύγετε τους ρατσισμούς και για να αποφύγετε το ρατσισμό θα πρέπει να υποδεχθείτε, να ενσωματώσετε μέσα στην κοινωνία σας όλους αυτούς τους λαθρομετανάστες». Αυτοί όμως οι λαθρομετανάστες, δεν είναι όλοι καλοί άνθρωποι, αλλά είναι και άνθρωποι που είναι βαλτοί, που έχουν έλθει εδώ αυτήν την στιγμή και θέλουν να αλλοιώσουν στην πραγματικότητα ακόμα και την πίστη μας! Να αλλοιώσουν τη θρησκεία μας! Θέλουν να αλλάξουν την γενική εικόνα της πίστης του κράτους μας!
Γι’ αυτό θα δούμε στο μέλλον πολλές τέτοιες ανησυχίες να εκφράζονται, αλλά και με φόβο θα παρακολουθούμε πλέον τις επαναστάσεις αυτών των λαθρομεταναστών, που θα διεκδικούν και ισοτιμία, αλλά και δικούς τους ναούς, οι οποίοι θα αποτελούν τα κέντρα της επανάστασής τους. Όλα αυτά γίνονται με πολύ τέχνη από αυτούς τους πατριάρχες του σκότους, που δεν μπορούν να ανεχθούν την χριστιανική μας ύπαρξη, την χριστιανική μας ζωή. Αυτήν πολεμούν κατ’ ουσία, την χριστιανική μας ύπαρξη, γιατί ο Εωσφόρος πολεμάει τον Χριστό. Γι’ αυτό και θέλουν να αλλοιώσουν πληθυσμιακά τα χριστιανικά κράτη.
Θα ακούτε σε λίγο πως θα αλλοιώνονται τα κράτη πληθυσμιακά σε τέτοιο φοβερό σημείο, που δεν ξέρουμε αν σε λίγο θα υπάρχει η χριστιανική πίστη και η χριστιανική θρησκεία όπως είναι τώρα. Αλλά θα σπείρουν ταυτόχρονα όμως και πολύ φόβο μέσα στους χριστιανούς, επειδή όποτε θα επαναστατούν οι χριστιανοί και θα λένε «μα τι είναι αυτά που κάνετε;» τότε θα έρχονται οι άλλοι και θα δημιουργούν τέτοιες φοβερές εκδικητικές καταστάσεις, που θα σκοτώνουν τους χριστιανούς και θα δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στις χριστιανικές κοινότητες, ώστε από φόβο πολλοί πλέον θα γίνονται ουδέτεροι στην αρχή και αργότερα θα αλλαξοπιστούν κιόλας! Αυτά θα τα δείτε!
Στην πατρίδα μας, ήδη αυτό έχει ξεκινήσει. Δυστυχώς, οι σοφοί πολιτικοί μας δεν παίρνουν χαμπάρι, γιατί είναι κι αυτοί, να το πω με τις πιο συμβατικές ευμενείς λέξεις που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω γι’ αυτούς, αφελείς και δεν καταλαβαίνουν τίποτα, δεν νιώθουν και δεν διαισθάνονται πολιτικά αυτό που πάνε να κάνουν στην πατρίδα μας. Εκτός και αν οι ίδιοι, εκ συστήματος πλέον και εξ αποδοχής εσωτερικής, θέλουν να γίνει αυτό το πράγμα. Τότε όμως θα ξέρουνε ότι σαν προδότες θα χαρακτηρισθούν από τους χριστιανούς υπηκόους του ελληνικού χριστιανικού αυτού κράτους.
Υπάρχει λοιπόν, φίλοι μου, μια πενταρχία των πατριαρχών του σκότους, που θέλει να υποτάξει τον κόσμο, μέσα από την τροφή, την αρπαγή του πλούτου των κρατών και την σύγχυση των ιδεών στους τρεις βασικούς τομείς, δηλαδή της πίστης, της εθνικότητας και της ηθικής.
Μέσα από την πίστη, θέλουν να προετοιμάσουν το ρόλο της πανθρησκείας.
Μέσα από την λαθρομετανάστευση, την αλλοίωση της εθνικότητος.
Μέσα δε από την ιδεολογική σύγχυση της ηθικής, να επιβάλλουν διάφορους αντιχριστιανικούς νόμους, οι οποίοι θα έρχονται σε ευθεία παράφορη αντίθεση με τον νόμο του Ευαγγελίου.
Αυτό βέβαια θα έχει αργότερα σαν επίπτωση να θέλουν να αλλάξουν και το Ευαγγέλιο ή μάλλον τα κρίσιμα σημεία του Ευαγγελίου που αντιτίθενται σ’ αυτές τις νομοθεσίες τους, ώστε να υπάρχει δήθεν στο όνομα της αγάπης και της ειρήνης μια παγκόσμια θρησκεία αγάπης, μια παγκόσμια πολιτική και μια παγκόσμια κοινωνική πορεία, μέσα από την δήθεν πολυποικιλότητα αυτών των διαφόρων εθνοτήτων που μαζεύονται σε ένα κράτος.
Τα μέσα που χρησιμοποιεί η πενταρχία του σκότους
για να εκπληρώσει τα σχέδια της
Όλα αυτά που ανέφερα προηγουμένως θα τα πετύχουν μέσα από δύο τρόπους.
Πρώτον μέσα από την τηλεόραση και όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Αυτό θα αποτελεί ειδική εκπαίδευση στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Δεύτερον θα τα επιτύχουν με την επιβολή αναγκαστικών νόμων αλλά και τον κοινό στρατό της γήινης ομοσπονδίας που θα δημιουργήσουν.
Στόχος τους και σκοπός τους δεν είναι να καταρρεύσει μονάχα η Ελλάδα όπως θα δούμε σε λίγο, αλλά όλος ο πλανήτης να υποταχθεί στα σχέδια αυτής της πενταρχίας των πατριαρχών του σκότους, μέσα από την οικονομική δυνατότητα που επιβάλλουν το θέλημά τους σε όλο τον κόσμο και θα το επιβάλλουν με τον κοινό στρατό που σε λίγο θα δημιουργήσουν. Μην νομίζετε ότι αυτήν την στιγμή είναι η Γερμανία που μας ελέγχει, αυτά δεν είναι αλήθειες. Όλα τα κράτη έχουν ηγέτες που ενωτικά συνεργούν στην πραγμάτωση της νέας τάξης πραγμάτων! Απλούστατα όλα αυτά τα «θέλω» των πατριαρχών του σκότους γίνονται από δικούς τους ειδικά εκπαιδευμένους ηγέτες, οι οποίοι σαν σκοπό έχουν σε πρώτη φάση να ενωθούν δήθεν σε μια ενότητα. Ξέρετε πως ερμηνεύεται αυτό; «Είμαστε παιδιά όλοι μια ενότητα», έτσι μας έλεγαν στην αρχή με την ΕΟΚ. «Τώρα όμως με αυτά τα λάθη που κάνετε, πρέπει να μας παραχωρήσετε κυριαρχία, εδαφική, πολιτική, κοινωνική και σε λίγο και τραπεζική». Θα τα δείτε, θα γίνουν αυτά! Τραπεζική ενότητα! Και ενώ εμείς θα λέμε, «αχ είδες η Γερμανία τι μας κάνει;» πίσω από την Γερμανία θα κρύβονται οι μυστικές αυτές οργανώσεις που βρίσκονται εξαπλωμένες σε όλο τον κόσμο, που όμως όλες αυτές πάλι ελέγχονται από την πενταρχία των πατριαρχών του σκότους του Εωσφόρου, της νέας τάξης πραγμάτων.
Αυτή η πενταρχία των πατριαρχών του σκότους, θα το πω και θα το ξαναπώ, αντίστοιχη με την εκκλησιαστική πενταρχία που προηγουμένως σας μίλησα, είναι η βάση που όλος ο κόσμος θα ενωθεί σε μια ανίερη συμμαχία, σε μια κοινή πολιτική, σε μια κοινή κοινωνική ζωή, σε ένα κοινό νόμισμα, το οποίο στην αρχή θα είναι νόμισμα και αργότερα θα είναι πλέον ηλεκτρονικά τα χρήματα, που όλα θα υποταχθούν σ’ αυτήν την τραπεζική κοινή πενταρχία των πατριαρχών του σκότους, γιατί πρόκειται για τραπεζίτες. Πρόκειται για ανθρώπους που κρατούν μέσω της οικονομίας όλο τον κόσμο και όλοι οι αρχηγοί των κρατών δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, χωρίς την έγκριση τους. Και αν αποφασίσουν να κάνουν κάτι, πρέπει να πάρουν την άδεια τους. Αν θελήσουν να πάνε αντίθετα, θα τους βγάλουν αυτοί. Έχουν τους τρόπους να τους κηλιδώσουν, να τους ξεφτιλίσουν, να τους ατιμάσουν και να τους διώξουν. Δεν υπάρχει κανείς αυτήν την στιγμή που να πηγαίνει αντίθετα σ’ αυτούς. Και όσοι θα πηγαίνουν, θα καταρρέουν και θα εξοβελίζονται.
Αυτή είναι η ουσία των πραγμάτων. Αυτή η πενταρχία λοιπόν των πατριαρχών του σκότους, που πρόκειται για πατριάρχες, πρόκειται για οικονομικές οικογένειες, θέλουν σιγά σιγά να περάσουν τα σχέδια τους μέσα από τον έλεγχο της κοινωνίας που γίνεται, μέσα από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και την επιβολή μέσω του κοινού στρατού που σε λίγο θα υπάρχει. Αν και ο στρατός που τώρα υπάρχει, ήδη καθορίζεται από αυτούς. Αλλά τότε θα είναι κοινός στρατός. Θα είναι ο στρατός του ΟΗΕ όπως τον λέμε, αλλά δεν θα λέγεται ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ θα καταρρεύσει. Ο ΟΗΕ μετράει μέρες!
Ένα καινούργιο παγκόσμιο σύστημα θα ανατείλει, που θα ονομάζεται λίγο πολύ, γήινη ομοσπονδία. Θα υπάρχει κοινός αρχηγός, αυτός που θα βγει δήθεν μέσα από τον κόσμο και θα είναι ο περίφημος αναμενόμενος Αντίχριστος. Μέσα λοιπόν από την κοινή πολιτική, την κοινή θρησκεία, την κοινή οικονομία, τον κοινό στρατό, την κοινή παιδαγωγία, θα κατευθύνουν όλο τον κόσμο στην αγκαλιά του Εωσφόρου.
Τα σχέδια του πολέμου έχουν υπογραφεί! Ο πόλεμος έχει ξεκινήσει!
Ξέρετε αυτά τα γεγονότα πότε θα γίνουν; Μα έχουν ήδη ξεκινήσει. Αυτά τα γεγονότα που είπαμε για την Συρία, την Περσία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Ο πόλεμος παιδιά δεν αρχίζει την ημέρα που πέφτουν οι βόμβες.
Ο πόλεμος αρχίζει την ώρα που υπογράφονται τα σχέδια του πολέμου και τα σχέδια του πολέμου αυτού υπάρχουν, έχουν ήδη υπογραφεί! Ο πόλεμος έχει μυστικά ξεκινήσει! Το θέμα του χρόνου είναι εκείνο που ο Θεός ματαιώνει μερικές φορές ή αλλάζει τον χρόνο για να προετοιμαστούν καλύτερα τα παιδιά Του, εξαιτίας των προσευχών πολλών κρυφών αγίων που ικετεύουν το Θεό να βοηθήσει τα παιδιά Του, τα σπλάχνα Του. Αυτά όμως δεν αλλάζουν! Αυτά θα γίνουν!
Μάλιστα ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα από την οικονομία, που είναι πολύ φοβερός. Μην νομίζετε ότι είναι λίγο πράγμα να ακούς στην τηλεόραση, που δεν τα ακούς βέβαια όλα, ότι έχουν πεθάνει με αυτοκτονία πάνω από τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι! Αυτός δεν είναι επιτάφιος; Ούτε σε πόλεμο δεν θα σκοτωνόντουσαν τόσοι πολλοί! Τέσσερις χιλιάδες άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει!!! Ίσως και παραπάνω.
Εκτός αυτού, σε λίγο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, για να μην πω εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τα σπίτια τους! Θα χάσουν την δυνατότητα επιβίωσης! Θα χάσουν την αξιοπρέπεια τους! Θα χάσουν την δυνατότητα να ονειρευτούν για το μέλλον! Γιατί αυτοί οι μεγάλοι «γύπες» έχουν έτσι αποφασίσει. Και μου θυμίζουν αυτοί οι «γύπες», που είναι πέντε στο σύνολο τους, τον γύπα εκείνον που φωτογράφισε ένας φωτογράφος στην Αφρική, που στη φωτογραφία αυτή που είχα δει, έδειχνε έναν γύπα σε ένα έρημο μέρος και δίπλα ένα ετοιμοθάνατο σκελετωμένο παιδί. Περίμενε ο γύπας να πεθάνει το παιδάκι, για να το κατασπαράξει! Αυτό θέλουνε αυτοί οι «γύπες». Περιμένουν να πάρουν τον πλούτο αυτών των ανθρώπων, αφού τους φέρουνε στο χείλος του Άδη. Γι’ αυτό όλος ο κόσμος θα υποφέρει πάρα πολύ. Μα πάρα πολύ θα υποφέρει…
«Θα ταπεινωθούμε πάρα πολύ, γιατί δεν εμπιστευτήκαμε τη ζωή της πατρίδας μας στο Θεό, αλλά στους πολιτικούς ηγέτες»
Εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ακουμπούμε πάνω σε όλους αυτούς τους ηγέτες, που δυστυχώς οι αρχηγοί που ψηφίσαμε, εκεί πιστεύουνε, σ’ αυτούς ακουμπούνε, αυτούς εμπιστεύονται. Και ενώ βλέπουν ότι ο λαός τους υποφέρει, συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ζητούν οι δανειστές τους. Αυτοί όλοι είναι σαν τις μαριονέτες αυτών των δανειστών, που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Κουνάει ο από πάνω το χέρι του και κάνουν αυτό που διατάζει. Και ενώ φαινομενικά δείχνουν αντίδραση και αντίσταση, κατ’ ουσία μετά αντιλαμβανόμαστε, ότι πάλι έβαλαν άσχημους νόμους, νόμους φθονερούς, νόμους που καταπατούν την αξιοπρέπεια και φέρνουν στον θάνατο τους ανθρώπους.
Γι’ αυτό και θα ταπεινωθούμε πάρα πολύ από αυτούς που πιστέψαμε, γιατί δεν εμπιστευτήκαμε τη ζωή της πατρίδας μας στο Θεό, αλλά στους πολιτικούς ηγέτες. Θυμάστε πόσο ήμασταν φανατικοί; Οι νεοδημοκράτες να πολεμούν τους πασοκικούς, οι πασοκικοί να πολεμούν τους κουμουνιστές, οι κουμουνιστές να πολεμούν τους συριζέους, οι χρυσαυγίτες τους υπόλοιπους. Όλοι δηλαδή έχουμε γίνει ένας αχταρμάς, που ο ένας πολεμάει τον άλλον. Κανένας δεν έχει ενότητα με τον άλλον! Κανένας δεν θέλει να ενωθεί για το καλό της πατρίδος! Κανένας! Και οι πιο πολύ ξέρετε τι διακηρύσσουν; Άλλοι διακηρύσσουν τον σατανισμό! Άλλοι διακηρύσσουν την αθεΐα! Επίσημα οι αρχηγοί τους λένε: «Εγώ είμαι άθεος»! Και περιμένεις να ευλογήσει ο Θεός ένα κράτος, όταν ο ηγέτης του είναι άθεος και το ομολογεί ο ίδιος;
Αυτή είναι μια σάπια κατάσταση. Είναι ένα ψευτορωμαίικο που έλεγε και ο μακαριστός Άγιος Παϊσιος, που ήλθε και λυμαίνεται αυτήν την στιγμή την πατρίδα μας και βρίσκεται σε εξέλιξη. Δεν έχει τελειώσει ακόμα. Θα έλθουν κι άλλα ψευτορωμαίικα και θα φύγουν, γιατί όλοι αυτοί, ενώ θέλουν κατά βάθος στην καρδιά τους να δουν την πατρίδα τους να στέκεται, λόγω του εγωισμού τους και της φοβερής αντίδρασης που έχουν στον αληθινό Θεό, στον αληθινό Προστάτη της πατρίδας μας, όχι μόνο δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα, αλλά με τις ανοησίες τους καταστρέφουν κιόλας την Ελλάδα μας.
Όλοι αυτοί θα φύγουν κάποια στιγμή και θα φύγουν κακήν κακώς. Και τότε ο Θεός θα αναδείξει νέο ηγέτη. Ακόμα όμως κανείς δεν ξέρει ποιος είναι αυτός που ο Θεός επέλεξε να σώσει την Ελλάδα. Τον έχει κρυμμένο ο Θεός, μέχρι την ώρα εκείνη που θα τον αποκαλύψει. Και τότε θα χαρούμε όλοι πάρα πολύ, γιατί θα πρόκειται για έναν πολύ δυνατό, ικανό, φωτισμένο ηγέτη, που με τους επιζήσαντες από την μεγάλη θλίψη που θα προηγηθεί στην Ελλάδα, θα έχει τα κότσια, την δύναμη, να στηρίξει τα αδέλφια του, γιατί έτσι θα θεωρεί τον λαό του. Και ο λαός θα τον πιστέψει, θα τον αγαπήσει, θα τον αγκαλιάσει. Θα είναι ένας δυνατός άνθρωπος και στον νου και στην καρδιά και στην τέχνη και στην στρατηγική. Και τότε αυτός ο άνθρωπος θα οδηγήσει την Ελλάδα έξω από τα όρια της. Και ενώ στην προηγούμενη φάση θα έχουν συρρικνώσει οι προδότες και οι εχθροί της την Ελλάδα σε πολύ φανταστικό μέγεθος, αυτός, όχι απλώς θα την μεγαλώσει, αλλά και θα την δοξάσει. Θα δοξαστεί η Ελλάδα και θα γίνει ξανά το φως! Κανείς δεν τον γνωρίζει ακόμα. Όταν ο Θεός επιτρέψει την εμφάνισή του, τότε όλοι θα τον υποδεχτούν σαν αρχηγό τους, θα τον πιστέψει ο λαός του και θα αποτελέσουν μαζί την όμορφη, την παραδεισένια Ελλάδα.
Μακάριοι αυτοί που θα ζήσουν σ’ αυτήν την Ελλάδα. Θα είναι ο μόνος ευλογημένος τόπος στον οποίο θα επικρατεί γαλήνη και ειρήνη, μετά από αυτήν την μεγάλη θλίψη που θα περάσει η πατρίδα μας. Και θα είναι ο τόπος μας τόσο ευλογημένος που, δεν θέλω να με κοροϊδέψετε αν σας πω, ότι θα θέλουν να φύγουν από άλλα μέρη που αυτήν την στιγμή είναι δοξασμένα και πλούσια, όπως είναι η Αμερική παραδείγματος χάριν, και θα θέλουν να έλθουν να δουλέψουν εδώ στην Ελλάδα. Τόσο δοξασμένη θα είναι τότε η Ελλάδα!
Όμως τότε όλος ο κόσμος θα βρίσκεται μέσα στο άγχος. Πριν όμως έλθει αυτό το άγχος του κόσμου, της Ευρώπης, της Αμερικής και άλλων κρατών, εμείς εδώ θα ζήσουμε όπως προείπα την μεγάλη θλίψη. Την μεγάλη θλίψη γιατί εγκαταλείψαμε το Θεό μας! Εγκαταλείψαμε τον Αρχηγό και Προστάτη αυτού του Ελληνικού κράτους που είναι η Παναγίτσα μας, είναι ο Χριστός μας και οι Άγιοί μας!
Τι θα συμβεί στην Ελλάδα μας και ποιος είναι
ο τέλειος δρόμος της σωτηρίας της πατρίδας μας
Αν τουλάχιστον θα μπορούσαν να ακούσουν κάποιοι πολιτικοί αυτά που λέω τώρα, δεν θα ήθελα να βάλουν στην άκρη τους φόβους μου που έχω, όχι μόνο για την Τουρκία, που είναι δεδομένη η στάση της, αλλά και την Αλβανία που θα αποτελέσει μια σοβαρή απειλή.
Η Μακεδονία μας θα νιώσει την προδοσία.
Το τέρας της θάλασσας θα σπείρει φόβο, πανικό και ερείπια.
Η Αθήνα θα ζήσει λοιμό και λιμό.
Πολλά νησιά θα νιώσουν την εγκατάλειψη.
Τα Δωδεκάνησα και η πατρίδα μου θα νιώσουν το φόβο και η Κρήτη την ύπουλη επέμβαση.
Η ταπείνωση στο μεγαλείο της θα πλησιάσει και γι’ αυτό οι ελάχιστοι συνετοί προετοιμάζονται. Οι κρυμμένοι Άγιοι συνεχώς κλαίνε και ικετεύουν το Θεό και ο Θεός ακούει τις προσευχές τους και συνέχεια μεταβάλλει, αλλάζει το χρόνο. Βέβαια οι ανόητοι κάνουνε την συνήθη τους πράξη, κοροϊδεύουν και συκοφαντούν.
Τα γεγονότα όμως όλα αυτά θα αλλάξουν και δεν είναι μόνο τα διεθνή που θα προκαλέσουν την ανησυχία όπως σας προείπα, γιατί το Ισραήλ και η Περσία αυτήν την στιγμή προετοιμάζονται γι’ αυτό που θα συμβεί. Στην Αίγυπτο και στη Συρία θα επικρατήσει απόλυτη αναρχία και συγκρούσεις, που θα συμβάλλουν στο μεγάλο σκηνικό του ερχομένου γενικευμένου πολέμου. Το Ισραήλ θα πονέσει πάρα πολύ. Θα προκαλέσει κάτι που θα του φανεί καλό για τη σωτηρία του, αλλά θα ξεσηκώσει τόσες πολλές αντιδράσεις και πολέμους, που στο τέλος θα πικραθεί πολύ, θα απογοητευθεί και θα θλιβεί. Πάρα πολύ θα στενοχωρηθεί το Ισραήλ.
Για την Ελλάδα μας, σας είπα τις δυσκολίες που θα έρθουν. Εγώ θα ήθελα όμως να τονίσω σε όλους ότι, αν θέλετε αυτήν την στιγμή να κερδίσουμε τη σωτηρία μας και να βοηθήσουμε την πατρίδα μας να μην υποφέρει τόσο πολύ, θα πρέπει να σας πω ότι υπάρχει ένας δρόμος. Ο τέλειος δρόμος της υποταγής όλων μας στο Βασιλιά και Θεό μας. Πάρα πολλοί χριστιανοί ήδη έχουν φτιάξει μια πολύ μεγάλη αλυσίδα προσευχής και την συνεχίζουν. Και αυτή η αλυσίδα προσευχής είναι αυτήν την στιγμή που σταματάει, που λιγοστεύει και που ελαχιστοποιεί τους μεγάλους κινδύνους. Εύχομαι να μην σταματήσει.
Όμως να ξέρετε πως, εάν αυτή σταματήσει για τον άλφα ή βήτα λόγο και αν σταματήσει επίσης η μετάνοια που μας ζητάει ο Θεός, εάν δηλαδή δεν αλλάξουμε μυαλά και δεν υποταχθούμε στο Θεό μας, σύντομα θα δούμε μεγάλα κακά να διαφεντεύουν την πορεία του έθνους μας.
Το ένα θα είναι η μεγάλη πείνα, η μεγάλη φτώχεια. Θα είναι πολύ τρομακτική η φτώχεια. Θα σταματήσουν οι βιοτεχνίες, θα κλείσουν μαγαζιά, χρήματα δεν θα υπάρχουν. Μια στάση πληρωμών φαίνεται στον ορίζοντα και υπάρχει το δίλημμα: Θα την σταματήσουμε με την μετάνοια και την προσευχή μας ή τελικά θα γίνει πραγματικότητα η στάση πληρωμών και τότε θα υποφέρουμε ακόμα πιο πολύ;
Και να ήταν μονάχα η οικονομία. Τόσες αρρώστιες που θα έλθουν και ξαφνικοί θάνατοι θα προκαλέσουν μεγάλη θλίψη στους ανθρώπους, γιατί δεν θα υπάρχουν νοσοκομεία, επειδή θα έχουν κλείσει τα πιο πολλά και θα υπάρχει αδυναμία να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Θα υποφέρουμε πάρα πολύ και από τις αρρώστιες!
Μήπως όλα αυτά τα καλά φάρμακα, θα έχουμε την δυνατότητα να τα αγοράζουμε; Δυστυχώς σας λέω, όχι. Και τότε τα γεννόσημα θα κάνουν τέλεια την δουλειά τους. Θα προσπαθήσουν να μας έχουν ήρεμους, όπως κάνουν στα ψυχιατρεία, όπου για να έχουν ήρεμους τους ανθρώπους συνέχεια τους δίνουν φάρμακα. Το ίδιο θα κάνουν και σε μας. Επειδή όμως δεν μπορούν να μας δώσουν τα φάρμακα από το στόμα, θα μας τα στέλνουν από τον ουρανό! Θα γεμίσουν οι άνθρωποι από όλα αυτά τα ξένα σωματίδια, θα αλλοιωθεί το κυτταρικό τους σύστημα, θα προσβληθεί ο οργανισμός τους με όλα αυτά τα οποία θα μπουν μέσα στο αίμα τους και θα μολυνθεί. Πως νομίζετε ότι θα αντιδράσουμε τότε; Ποιος μπορεί αυτήν την στιγμή να αντιδράσει στο θηρίο που κάνει ότι θέλει; Ποιος μπορεί να ξεσηκωθεί και να πει, «μα τελικά τι μας ψεκάζετε;». Και που ξεσηκώθηκαν πολλοί, τι έγινε; Σταμάτησαν; Το σχέδιο προχωράει και είναι ραγδαία εξελίξιμο!
Τα πολύτιμα δώρα προστασίας του Θεού στα παιδιά Του
για τα κακά που έρχονται
Γι’ αυτό ο Θεός αυτή τη στιγμή μας ενημερώνει προφητικά μέσα από θείες αποκαλύψεις πολλών αγίων ανθρώπων και μας λέει:
«Τώρα, παιδιά Μου, φύγετε από την αγκαλιά του Εωσφόρου, ταπεινωθείτε, λέτε τα λάθη σας, ζητήστε συγγνώμη. Εγώ θα σας συγχωρήσω για όλα σας τα λάθη. Ελάτε στην αγκαλιά Μου, ελάτε στην καρδιά Μου. Εγώ θα σας δώσω σαν πολύτιμα δώρα, δώρα προστασίας, τους Αγίους Μου και τους Αγγέλους Μου. Και σαν μεγάλο αντίδοτο για όλα τα κακά που θα προσπαθήσουν να σας μολύνουν, όχι πλέον εξωτερικά αλλά και εσωτερικά, μέσα στο σώμα σας και μέσα στο αίμα σας, με αυτά που θα σας ποτίζουν, με αυτά που θα σας ταΐζουν, με αυτά που θα αναπνέετε, θα σας δώσω δύο μεγάλα δώρα». Αυτά τα τρία προσέξτε τα καλά: Σ’ αυτό που θα αναπνέουμε, σ’ αυτό που θα τρώμε και σ’ αυτό που θα πίνουμε. Θα τα δείτε όλα αυτά. Κατά καιρούς θα λέγονται πολλά. Άλλα όμως θα κρύβονται και αυτή είναι η αλήθεια.
Σαν αντίδοτα μας δίνει ο Θεός δυο μεγάλα δώρα. Το πρώτο μεγάλο δώρο είναι η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η θεία Κοινωνία θα λειτουργεί σαν αντίδοτο μόνο στους ευσεβείς ανθρώπους. Όχι σ’ αυτούς που με δολιότητα και με υπουλότητα θα λένε: «Θα μεταλαβαίνω εγώ και θα κάνω και τις αμαρτίες μου». Όχι. Αυτούς δεν πρόκειται η θεία Κοινωνία να τους βοηθήσει, απεναντίας η κοροϊδία θα τους οδηγήσει πιο γρήγορα στο κακό.
Αυτοί που με απλότητα και ταπείνωση, θα αναζητήσουν την αγκαλιά του Θεού και θα μπουν μέσα στην καρδιά Του, η θεία Κοινωνία σαν αντίδοτο θα τους σώζει από όλα τα πρωτοφανή επιτεύγματα της επιστήμης, τα νανοκατασκευάσματα που θα εμπεριέχονται μέσα σ’ αυτά που θα αναπνέουμε, σ’ αυτά που θα τρώμε και σ’ αυτά που θα πίνουμε. Αυτά θα μπαίνουν και θα μένουν μέσα στο σώμα μας, μέσα στο αίμα μας, μέσα στα κύτταρα μας. Και θα μπορούν, θα τα μαθαίνετε αργότερα αυτά, οι σατανικοί αυτοί άνθρωποι με τέτοια καταπληκτική δύναμη, να τα ελέγχουν και όποτε θέλουν να τα ενεργοποιούν! Γι’ αυτό θα καταστρέφονται πολλοί άνθρωποι και θα πεθαίνουν.
Δεν ξέρω αν θυμάστε αυτό που έλεγαν οι προφήτες και ιδιαίτερα ο προφήτης Δανιήλ: «Εν καιρώ ειρήνης εξολοθρευθήσονται πολλοί». Θα εξολοθρεύσει τους ανθρώπους ο Αντίχριστος, ο σατανάς, εν καιρώ ειρήνης! Πως θα γίνει όμως εν καιρώ ειρήνης; Απλούστατα μέσα από αυτά που θα μας ποτίζουν, θα μας ταΐζουν και θα αναπνέουμε.
Θα είναι όλα τα φαγητά ελεγχόμενα και κανείς δεν θα μπορεί να αντιδράσει και δεν θα μπορεί να λέει ότι είναι λάθος, γιατί ή θα τον σκοτώνουν ή θα τον περιθωριοποιούν ή θα τον στέλνουν στο ψυχιατρείο.
Άλλο μεγάλο πρόβλημα θα είναι τα περίφημα εμβόλια του σατανά! Τα μελλοντικά εμβόλια δεν θα είναι απλά. Δεν θέλω να πω σ’ αυτό τίποτα περισσότερο. Θα έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα πούμε περισσότερα πράγματα.
Το αντίδοτο λοιπόν σε όλα αυτά θα είναι η Θεία Κοινωνία, η οποία σ’ αυτούς που θα πιστεύουν, θα μπαίνει μέσα τους και θα ακυρώνει, θα αχρηστεύει και θα εξουδετερώνει όλα αυτά τα νανοκατασκευάσματα και όλη αυτήν την μόλυνση που θα επιφέρουν μέσα στον οργανισμό μας τα δόλια αυτά κατασκευάσματα που θα μας τα ταΐζει ο σατανάς, που θα μας τα ποτίζει και που θα τα αναπνέουμε.
Αυτό είναι το ένα αντίδοτο, η θεία Κοινωνία.
Γι’ αυτό το λόγο ικετεύω και παρακαλώ ακόμα και τους πνευματικούς να γίνουν εύσπλαχνοι, να ενώσουν την καρδιά τους με την ευσπλαχνική καρδιά του Θεού και να αγαπήσουν τα σπλάχνα Του, όπως τα αγαπάει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας. Να γίνουν πατέρες και μάνες. Καλύτερα μάνες να γίνουν, όχι απλώς ξένοι παιδαγωγοί. Ο παιδαγωγός δεν πονάει το παιδί, γι’ αυτό και λέει: «Άμα θέλεις παιδάκι μου μάθε, άμα δεν θέλεις φύγε». Ο πατέρας όμως πονάει, έχει αγωνία, αγωνίζεται, ξημεροβραδιάζεται.
Ο Θεός απαιτεί και ζητάει ικετευτικά, παρακλητικά από τα παιδιά Του, τους πνευματικούς Του, τους ιερείς που τους έχει δοθεί από την Εκκλησία η εξουσία να εξομολογούν, να γίνουν ευσπλαχνικοί και να ενώσουν την καρδιά τους με την δικιά Του ευσπλαχνική καρδιά. Σαν πατέρες και σαν μάνες να αγκαλιάζουν αυτά τα πολύπαθα πλέον παιδιά, τα σπλάχνα του Θεού και να τα βοηθούν να έρχονται με την μετάνοια και την εξομολόγηση πιο κοντά στη θεία Κοινωνία. Γι’ αυτό θα τους βραβεύσει υπερβολικά.
Αλλοίμονο όμως σ’ εκείνους που ανάλογα με τη σκληρότητα της καρδιάς τους, θα προσπαθούν να εφαρμόσουν και να μεταφέρουν στα σπλάχνα του Θεού την σκληρόκαρδη αντιμετώπιση, ότι ο Θεός είναι σκληρός, τιμωρός, αυστηρός και αν δεν αλλάξεις, κι αν δεν μετανοήσεις, μην ξαναπατήσεις εδώ! Αυτά δεν θα τα ανεχθεί πλέον ο Θεός. Θα νιώσουν την τιμωρία Του ακόμα και ευσεβιστές πνευματικοί. Ο όρος «πνευματικός» έχει σχέση με το Άγιο Πνεύμα, γιατί ο ρόλος του πνευματικού είναι να μεταφέρει το Άγιο Πνεύμα, να αποκαταστήσει το Άγιο Πνεύμα μέσα στην καρδιά, μέσα στην ψυχή των σπλάχνων του Θεού, των παιδιών του Θεού, των ανθρώπων. Αυτός λέγεται πνευματικός. Αλλά το Άγιο Πνεύμα είναι το πνεύμα της ευσπλαχνίας και αν δεν έχεις πνεύμα ευσπλαχνίας, δεν είσαι πνευματικός και δεν πρόκειται να το μεταφέρεις. Αυτά μας λέει ο Θεός και μας ζητάει από όλους, να γίνουμε ε υ σ π λ α χ ν ι κ ο ί. Αυτό είναι το ένα αντίδοτο.
Το δεύτερο αντίδοτο ξέρετε ποιο είναι; Πολύ σημαντικό κι αυτό. Είναι η ΠΡΟΣΕΥΧΗ και ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ. Η προσευχή είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά αν δεν παίρνουμε τη θεία Κοινωνία, μην νομίζετε ότι θα μπορέσουμε να κερδίσουμε αυτή την επιτυχία πάνω στα κακά που ο σατανάς θα επιβάλλει. Ο αγιασμός είναι τόσο σημαντικός που θα έλεγα το εξής: Κάντε αγιασμό, αγαπητοί μου φίλοι, όλοι οι χριστιανοί να έχετε ένα μπουκάλι αγιασμό πάντα μέσα στο σπίτι σας. Και κάθε μέρα, εσύ γυναίκα που μαγειρεύεις το φαγητό, βάλε λίγο αγιασμό μέσα σ’ αυτό, βάλε λίγο αγιασμό μέσα στο νερό που θα πίνετε.
Ξεκινήστε από τώρα, συνηθίστε το από τώρα, γιατί όταν σε λίγο αυτά που βρίσκονται τώρα σε εξέλιξη θα κορυφωθούν και θα γίνουν πλέον επίσημη καθημερινή κατάσταση αυτών των σατανικών ανθρώπων, εμείς θα είμαστε στερεωμένοι, θα είμαστε ασφαλισμένοι με τα φοβερά αντίδοτα της ζωής, που είναι η θεία Κοινωνία, όποτε πάμε στη θεία Λειτουργία, και σε καθημερινή βάση η προσευχή και ο αγιασμός.
Αυτά που σας λέω μην τα βάλετε στην άκρη. Μην τα παραβλέψετε. Όλους σας ικετεύω να τα υπολογίσετε, αλλά κυρίως όμως να αφήσετε την καρδιά σας σαν παιδιά να μπείτε στην αγκαλιά του Θεού. Ξέρετε γιατί; Αυτό που έρχεται παιδιά μου τώρα, και έχει ξεκινήσει, απλούστατα βρίσκεται σε εξέλιξη και θα τα μαθαίνουμε σε λίγο, θα μας τρομοκρατήσει πάρα πολύ από τις γεωλογικές αναστατώσεις που θα συμβαίνουν στον ηφαιστειακό μας χώρο. Όχι μόνο στον δικό μας χώρο αλλά και αλλού, γιατί σε όλο τον κόσμο τα ηφαίστεια θα αρχίσουν τώρα να εκρήγνυται και θα γίνονται σεισμοί και σε μέρη που δεν έχουν υπολογισθεί, σε μέρη που μέχρι τώρα δεν ήταν σεισμογενή. Θα φθάσουμε σε τέτοιο σημείο, που θα κουνιέται ο πλανήτης και κανείς δεν θα νιώθει πουθενά σιγουριά.
Γι’ αυτό σας ικετεύω, πάντα να έχετε το Θεό μέσα σας και Εκείνος θα σας κατευθύνει τις κατάλληλες στιγμές και ώρες που θα γίνεται το κακό, ώστε να βρίσκεστε πάντα κάτω από την ασφάλεια Του και μακριά από εκεί που θα μπορεί να σας συμβεί το κακό. Αυτοί που θα τα πιστέψουν, μια μέρα θα απολαύσουν της υπακοής το τίμημα. Αυτοί που θα τα κοροϊδέψουν, σε λίγο δεν ξέρω αν θα έχουν φωνή να ομολογήσουν αυτό που πάθανε.
Η Τουρκία θα επιχειρήσει να κάνει κακό στην πατρίδα μας!
Δεν θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο, μονάχα να σας παρακαλέσω να προσεύχεσθε περισσότερο, γιατί η πονηρή Τουρκία ετοιμάζει να μας κάνει ένα μεγάλο κακό. Θέλουν αυτήν την στιγμή να πάρουν αυτά που θέλουν. Δεν είναι η στιγμή να τα σχολιάσω, αλλά ούτε και ο ουρανός θέλει αυτήν την στιγμή να ειπωθούν όλα αυτά που θα συμβούν. Μόνο σε γενικότητες θα πρέπει να ξέρετε, ότι έχουν ετοιμάσει οι σατανικοί Τούρκοι, οι ηγέτες τους, άλλη μια επιχείρηση. Το επιχείρησαν και παλιά αυτό, γι’ αυτό λέω άλλη μια επιχείρηση. Και στο παρελθόν επιχείρησαν μυστικά να χτυπήσουν την Ελλάδα, αλλά επέτρεψε ο Θεός να έρθουν έτσι τα πράγματα, που οι πρωταίτιοι αυτού του χτυπήματος, αυτήν την στιγμή να βρίσκονται φυλακή και μάλιστα από τους δικούς τους ανθρώπους. Μόνο όμως που το κακό ο σατανάς δεν το έχει σταματήσει εκεί και τώρα έχει βάλει μέσα στις σκέψεις καινούργιων ανθρώπων να το επιχειρήσουν.
Γι’ αυτό και το μόνο που νιώθω και αισθάνομαι είναι, ότι άλλη μια φορά πριν γίνει η πραγματική ρήξη, θα επιχειρήσουν να κάνουν ένα κακό στην πατρίδα μας. Και δυστυχώς θα γίνει σε τέτοια εποχή που τα μυαλά μας θα είναι τόσο απασχολημένα με την οικονομία, με το φαγητό μας, με την επιβίωσή μας, που δεν θα αντιληφθούμε τα μηνύματα των καιρών.
Και επειδή θα γινόταν μεγάλο κακό, ο Θεός θα επιτρέψει να προηγηθεί εκείνη την περίοδο ένα άλλο συμβατικό γεωλογικό γεγονός, που θα μας δημιουργήσει, σε σύνθεση και με κάτι άλλο, την λύπηση όλου του κόσμου για την Ελλάδα και θα ματαιώσει τα σατανικά σχέδια των Τούρκων εκείνη την στιγμή. Και ενώ θα είναι μεγάλο και το δεύτερο κακό, θα μας έχει σώσει στην κυριολεξία από την πλήρη καταστροφή που θα γινόταν από τους Τούρκους τώρα. Γιατί το επόμενο χτύπημα των Τούρκων δεν θα είναι καταστροφικό, απλούστατα θα είναι ταπεινωτικό και θα είναι η απαρχή βέβαια της ταπείνωσης της Ελλάδος, αλλά και η απαρχή της διάλυσης της Τουρκίας, που σε συνδυασμό με τα γεγονότα της Συρίας και αλλού, έχει επιτρέψει ο Θεός να μπει στα κεφάλια των ηγετών του κόσμου, ότι η Τουρκία είναι αναξιόπιστη και θα πρέπει να διαλυθεί.
Βλέπεις πρώτα ο Θεός βάζει στους ηγέτες κάποιες έννοιες τι πρέπει να γίνουν και μετά ο Θεός δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να έρθουν έτσι τα πράγματα, που με πολύ ευγενικό τρόπο θα γίνει στην αρχή η διάλυση, ο τεμαχισμός της Τουρκίας και με βίαιο τρόπο στη συνέχεια η πλήρης διάλυση της και η εξαφάνιση της. Θα χαθεί από το χάρτη. Δεν θα μιλούμε πλέον για Τουρκία στο μέλλον.
Τώρα όμως ο Θεός περιμένει την δική μας μετάνοια, την δική μας επιστροφή κοντά Του, ώστε αυτά που θα συμβούν θα είναι τα λιγότερα σε κίνδυνο, σε πανικό, σε θλίψη, σε στενοχώρια, σε φόβο εκ μέρους των Χριστιανών που θα Τον πιστέψουν.
Εύχομαι η πατρίδα μας αυτή την στιγμή να έχει υπομονή. Θα σαλευτεί η υπομονή της. Θα πολεμηθεί η υπομονή της. Θα φθάσει στα όρια της η υπομονή της. Παρακαλώ το Θεό όμως να αντέξουμε. Δυστυχώς οι πονηροί παγκόσμιοι ηγέτες, ενώ φαίνονται ότι είναι ευρωπαίοι και δίπλα μας, είναι τελικά παγκόσμιοι ηγέτες, που μέσα από αυτούς η πενταρχία των πατριαρχών του σκότους, ελέγχουν αυτήν τη στιγμή τον κόσμο μέσα από την οικονομία. Βλέπεις η οικονομία της Ευρώπης, ας πούμε της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, δεν επηρεάζει μονάχα την Ευρώπη, επηρεάζει και όλο τον κόσμο.
Επίλογος
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που θα ήθελα να τα συζητήσουμε, αλλά αυτό θα το κάνουμε άλλη φορά. Θέλω τώρα να μείνουμε σε αυτά ικετεύοντας σας όλους να αλλάξουμε ζωή. Να έρθουμε κοντά στο Χριστό. Να υποταχθούμε στο θέλημα Του. Να μετανιώνουμε για τα λάθη μας και να αρχίσουμε να μεταλαβαίνουμε.
Όταν παιδιά ο Θεός μας προειδοποιεί για κάτι, δεν μας το λέει την Δευτέρα, για να γίνει το κακό την Τρίτη. Όχι. Μας αφήνει τόσο χρόνο, όσο χρειάζεται για να συνέλθουμε. Αν δεν συνέλθουμε, τότε αρχίζουν τα ταρακουνήματα.
Εύχομαι με τις προσευχές μας να μην επιτρέψουμε στο Θεό μας, σαν Γονιός που δεν θέλει να χαθούν τα παιδιά Του στην αγκαλιά του Εωσφόρου, να αναγκασθεί να μας ταρακουνάει με ποικιλόμορφους τρόπους, για να μας επαναφέρει πίσω στο σωστό και την αλήθεια, για να μη χαθούν οι ψυχές μας.
Εύχομαι ο Θεός όλους να μας ευλογεί και ιδιαίτερα την πατρίδα μας να την ευλογεί και να την σώζει και… καλή υπομονή σε όλους. Να προσεύχεσθε όλοι γι’ αυτούς τους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή έχασαν την πίστη τους, έχασαν την ελπίδα τους, έχασαν την υπομονή τους και βρίσκονται στο άλλο άκρο της απόγνωσης και γι’ αυτό αυτοκτονούν. Αλλά να προσεύχεστε και για όλους τους ανθρώπους που τώρα με όλα τα νέα μέτρα αυτά που θα επιβάλλουν, θα υποφέρουν πάρα πολύ. Εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τα σπίτια τους, και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Είναι παγκόσμια τα γεγονότα. Η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι του πάζλ.
Γι’ αυτό παιδιά θα σας ευχηθώ και πάλι, και να με συγχωρήσετε που σας έφαγα πάρα πολύ χρόνο, να αγαπήσετε το Θεό, να μπείτε στην αγκαλιά Του και να γίνετε ένα με τον Υιό του Θεού μέσα από τη θεία Κοινωνία. Αγαπάτε την Αγία Τριάδα, να μιλάτε στον ουράνιο μας Πατέρα, στον μονάκριβο Του Υιό και θησαυρό μας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον Λυτρωτή μας και να μην ξεχνάτε να ζητάτε συνέχεια το Άγιο Του Πνεύμα, να σας πλημμυρίζει και να σας χαρίζει τον θεϊκό έρωτα, ώστε ενωμένοι με τον ουράνιο Πατέρα, όπως είναι το μωρό με την μαμά του, να ζήσουμε την απόλυτη αγάπη και ασφάλεια του Θεού Πατέρα σε όλα αυτά που θα έρθουν.
Ο Θεός να είναι μαζί σας παιδιά μου και να σας ευλογεί!
(ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ)
Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013
Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013
Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013
Το παλάτι τ' ουρανού
Ένα τούβλο κάθε αρετή
στο παλάτι τ'
ουρανού.
Κάθε κακία μια
καταστροφή
του ουράνιου σπιτικού.
Κάθε άσκηση, νηστεία
προσευχή, γονυκλισία
κάνει την ψυχή οδηγό
και το σώμα πνευματικό.
Η χριστιανική ζωή
είναι μυστηριακή
η ένωση του Χριστού με την ψυχή
στην αιωνιότητα οδηγεί.
Η χριστιανική ζωή
είναι η ταπείνωση του Χριστού
υπακοή στο θέλημα του Θεού
στην κάθαρση, φωτισμό, θέωση οδηγεί.
Η χριστιανική ζωή
είναι θυσία του εγώ
έρωτας για το Χριστό
στη μακαριότητα οδηγεί.
1/9/13
elenitheof