Τόν Χριστό δέν Τόν γνωρίζομε ἐμεῖς, ἀλλά Ἐκεῖνος μᾶς γνωρίζεται καί μᾶς ἀποκαλύπτεται

Β΄ ΜΕΡΟΣ


Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

3) Θεραπευτικά μέσα.

Β) Ἀνιδιοτελής ἀγάπη πρός τόν Θεό.

Τέλεια ἔκφραση τῆς πρός τόν Θεόν ἀγάπης, εἶναι ἡ Θεία λατρεία. Γιά νά θεραπευθεῖ ἡ ἀνθρώπινη προσωπικότητα πρέπει νά ὑπάρχει λατρεία τοῦ Θεοῦ μυστική, ταπεινή καί ἀνιδιοτελής, δηλαδή κρυφή. «Κανείς νά μή σᾶς βλέπει, κανείς νά μήν καταλαβαίνει τίς κινήσεις τῆς λατρείας σας πρός τό Θεῖον»252, συμβούλευε ὁ Γέροντας.

Χρειάζεται ὅμως μία πνευματική πορεία γιά νά φθάσουμε στόν Θεό, γιά νά Τόν ἀγαπήσουμε ἀνιδιοτελῶς. Νά ἡ πορεία, πού πρέπει νά κάνουμε, ὅπως τήν περιγράφει ὁ Γέροντας:

1ον) Γιά νά ἔλθει ὁ Χριστός στήν καρδιά, πρέπει νά Τόν ἀγαπήσομε.

2ον) Γιά νά Τόν ἀγαπήσομε, πρέπει πρῶτα Ἐκεῖνος νά μᾶς ἀγαπήσει.

3ον) Γιά νά μᾶς ἀγαπήσει, πρέπει νά Τοῦ τό ζητήσουμε καί νά εἴμαστε ἄξιοι253.

4ον) Γιά νά γίνουμε ἄξιοι, πρέπει νά κάνουμε προετοιμασία. Προετοιμασία εἶναι ἡ ταπείνωση254, ἡ ἀνιδιοτέλεια στήν προσευχή καί ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν.

Γ) Ταπείνωση

Τόν Χριστό δέν Τόν γνωρίζομε ἐμεῖς, ἀλλά Ἐκεῖνος μᾶς γνωρίζεται καί μᾶς ἀποκαλύπτεται255. «Μόνος Του θά ἔλθει ὁ Χριστός καί θά ἐγκύψει στήν ψυχή μας», δίδασκε ὁ π. Πορφύριος, «ἀρκεῖ νά βρεῖ ὁρισμένα πραγματάκια, πού νά Τόν εὐχαριστοῦν, ἀγαθή προαίρεση, ταπείνωση καί ἀγάπη»256. Ἄν δέν ὑπάρχουν αὐτά, ὁ Χριστός δέν «ἐγκύπτει» μέσα μας. Ἡ ταπείνωση εἶναι τό πρῶτο ζητούμενο, γιά νά γνωρισθεῖ ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο. Ὁ ταπεινός ἑλκύει τήν Θεία Χάρη, σύμφωνα μέ τό Γραφικό: «Ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσιν Χάριν»257. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Ἄν δέν ὑπάρχει ταπείνωση, δέν μποροῦμε ν’ ἀγαπήσομε τόν Χριστό»258. Ὁ ταπεινός, πού εἶναι ὁ ὁλοκληρωτικά θεραπευμένος ἄνθρωπος, δέν ταράζεται ποτέ, ἀλλά τά δέχεται ὅλα μέ εὐχαριστία. «Ἡ τελεία ἐμπιστοσύνη στά χέρια τοῦ Θεοῦ – αὐτή εἶναι ἡ ἁγία ταπείνωση»259 παρατηροῦσε ὁ π. Πορφύριος.



252 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 238.

253 Πρβλ. Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 238.

254 Ὅ.π. σελ. 238.

255 Γαλ. 4, 9: «νῦν δὲ γνόντες Θεόν͵ μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ Θεοῦ».

256 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 249.

257 Παροιμ. 3, 34.

258 Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ. 238.

259 Ὅ.π. σελ. 319.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)-Τό μυστήριο τῆς ἐκκλησίας κατά τόν Γέροντα Πορφύριο τόν Ἁγιορείτη
 
http://hristospanagia1.wordpress.com/2012/05/30/%cf%84%cf%8c%ce%bd-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%8c-%ce%b4%ce%ad%ce%bd-%cf%84%cf%8c%ce%bd-%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bc%ce%b5-%e1%bc%90%ce%bc%ce%b5%e1%bf%96%cf%82-%e1%bc%80/

Ποῖος εἶναι ὁ ἀληθινός Παιδαγωγός-Πατερική παιδαγωγική (Ὁμιλία σέ γονεῖς) (mp3)

http://hristospanagia1.wordpress.com/2012/05/26/%cf%80%ce%bf%e1%bf%96%ce%bf%cf%82-%ce%b5%e1%bc%b6%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%e1%bd%81-%e1%bc%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%80/

Οἱ Χριστιανοί πρέπει νά δέχονται μέ χαρά τούς ἐλέγχους (Ἁγίου Νικοδήμου, Χρηστοήθεια)(mp3)

http://hristospanagia1.wordpress.com/2012/05/24/%ce%bf%e1%bc%b1-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%cf%80%cf%81%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%ac-%ce%b4%ce%ad%cf%87%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%ad-%cf%87/

Π. Σάββας 2012-04-07_Περί Προσευχῆς_Ἁγίου Σιλουανοῦ_mp3

http://hristospanagia1.wordpress.com/2012/05/10/%cf%80-%cf%83%ce%ac%ce%b2%ce%b2%ce%b1%cf%82-2012-04-07_%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%cf%85%cf%87%e1%bf%86%cf%82_%e1%bc%81%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%bf/

Ἀπό τήν σοφία τῶν Στάρετς

Χωρίς την ταπείνωση, έλεγε ο στάρετς Αμβρόσιος, δε σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό.


Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο: Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια.

Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του τους εκλεκτούς. Εκείνη που βασιζόταν στις αρετές της και στις καλοσύνες της περίμενε μεγάλες τιμές, αλλά έπεσε έξω στην πρόβλεψή της. Κάποια ταπεινή χωριατοπούλα κρίθηκε άξια για την πρώτη θέση. Δεύτερος ήταν ένας φτωχός χωρικός που φορούσε μάλιστα και τσαρούχια. Ακολούθησαν στη σειρά πλήθη απλοϊκών ανθρώπων.

Σε μια στιγμή ο Κύριος έπαυσε να προσκαλεί άλλους.Εκείνη πάνω στην απελπισία της αποφάσισε να τον πλησιάσει και να του υπενθυμίσει τα καλά που είχε κάνει. Ο Χριστός όμως απέστρεψε εντελώς το πρόσωπό Του απ’ αυτήν. Εξουθενωμένη πλέον, έπεσε στο έδαφος, έκλαψε και αναγνώρισε ταπεινά πως πραγματικά δεν της άξιζε η ουράνια Βασιλεία.



Να, αγαπητοί μου-εδώ δυνάμωσε τη φωνή του ο στάρετς-το ταπεινό φρόνημα! Έτσι έπρεπε να σκεφτόμαστε όλοι. Όταν ξύπνησε από το όνειρο η αρχόντισσα, δεν τόλμησε πια να φιλοξενήσει υπερήφανες ιδέες στην ψυχή της. Της έδωσε ο Θεός με το όνειρο αυτό ένα αξέχαστο όνειρο.



______________________________________

Ο στάρετς Ιωσήφ, υπόδειγμα ταπείνωσης, πραότητας και ακατακρισίας, είπε κάποτε σε μια μοναχή:

Αν οι αμαρτίες του αδελφού σου σ’ ενοχλούν και δε μπορείς να βρεις την ειρήνη της ψυχής σου, θυμήσου τα εξής:

1. Αν οι αμαρτίες του αδελφού σου που θέλεις να διορθώσεις σ’ ενοχλούν, σ’ εκνευρίζουν και χάνεις την ειρήνη σου, τότε αμαρτάνεις και συ. Η αμαρτία δε διορθώνεται με την αμαρτία, αλλά με την ταπείνωση.

2. Ο ζήλος που θέλει από μόνος του να καταστρέψει όλα τα κακά είναι από μόνος του ένα μεγάλο κακό.

3. Μέσα στο μάτι σου υπάρχει ένα μεγάλο δοκάρι και συ προσέχεις το κάρφος στο μάτι του αδελφού σου.

4. Υπάρχουν ατέλειες που είναι αναπόφευκτες κι άλλες που μπορεί να ’ναι ευεργετικές. Το καλό δοκιμάζεται από το κακό.

5. Το παράδειγμα της μακροθυμίας του Θεού πρέπει να χαλιναγωγήσει την ανυπομονησία μας, που μας στερεί την ειρήνη.

6. Το παράδειγμα του ίδιου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού μας φανερώνει με πόση ταπείνωση και καρτερία πρέπει να υπομένουμε την ανθρώπινη αμαρτία. Αν δεν έχουμε κάποια θέση ευθύνης έναντι των άλλων, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αμαρτία τους με συμπάθεια.

7. Κάθε άνθρωπος καταδικάζει εκείνες τις αμαρτίες των άλλων, για τις οποίες κατηγορείται ο ίδιος.

8. Για τις πράξεις των άλλων δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μας ηρεμεί περισσότερο όσο η σιωπή, η προσευχή και η αγάπη.



______________________________________

Κάποια αδελφή έλεγε κάποτε θλιμμένη στο στάρετς Ζωσιμά:

-Τι να κάνω, γέροντα, που νικιέμαι από τη γλώσσα μου και φλυαρώ και ματαιολογώ; Στεναχωριέμαι πολύ γι’ αυτό και παίρνω κάθε τόσο απόφαση να διορθωθώ, αλλά πάλι πέφτω.

-Να θυμάσαι ότι, όπως είπε ο Κύριος, για κάθε περιττό μας λόγο θα μας ζητηθεί ευθύνη την ημέρα της Κρίσεως. Κατάφυγε στη βοήθειά Του. Και όποτε αμαρτάνεις να μετανοείς. Χίλιες φορές έπεσες; Χίλιες να μετανοήσεις.

- Κάποιες φορές λέω κάτι χρήσιμο ή ψυχωφελές. Ενώ όμως αρχίζω με πνευματικούς λόγους, σε λίγο, χωρίς να το καταλάβω, ξεγλιστράω στην αργολογία ή την κατάκριση ή την περιέργεια ή τον κομπασμό… Μετά από όλα αυτά με κυριεύει κατάθλιψη και αθυμία. Τι να κάνω; Δεν μπορώ να διορθωθώ…

- Για να μάθεις να μιλάς καλά και προσεκτικά, πρέπει πρώτα να μάθεις να σωπαίνεις, τη συμβούλεψε ο γέροντας. Όσο θερμό κι αν είναι το κελί μας, αν ανοίγουμε συχνά τα παράθυρα θα παγώσει. Κι αν ανοίγουμε κάθε τόσο ένα μπουκάλι με άρωμα, σύντομα θα εξατμιστεί. Γι’ αυτό ο προφήτης λέγει «ἐκωφώθην καὶ ἐταπεινώθην καὶ ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν» (Ψαλμ. Λη’2). Ακούς; «ἐσίγησα ἐξ ἀγαθῶν». Αποφάσισα δηλαδή να μην ξεστομίζω ούτε αγαθούς λόγους. Και τότε, συνεχίζει, «ἐθερμάνθη ἡ καρδία μου ἐντός μου».

Όπως γράφει ο Κάλλιστος Καταφυγιώτης, ο καλός λόγος είναι κατώτερος από τη σιωπή με διάκριση. Βέβαια, κι από τη σιωπή του στόματος ανώτερη είναι η σιωπή του νου-τόσο ανώτερη, όσο και η ψυχή από το σώμα. Γιατί είναι δυνατό, ενώ τηρείται σιωπή του στόματος, εσωτερικά ο νους να σχηματίζει λογισμούς και νοήματα.

Απόσπασμα από το Βιβλίο

«Το γεροντικό του Βορρά»

του Πέτρου Μπότση



http://anavaseis.blogspot.com/2012/05/blog-post_3380.html#more

Η συνέντευξη εκπροσώπων της "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" στην ΕΤ1

Διάλογος περί τηλεοράσεως μέ τόν γέροντα Πετρώνιο. (Μέρος Δ΄)

Διάλογος περί τηλεοράσεωςμέ τόν γέροντα Πετρώνιο (†)


Δικαῖον τῆς Ρουμάνικης Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὅρους


Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε


– Πάτερ, τί τραβᾶ τούς ἀνθρώπους; Σήμερα δισεκατομμύρια ἄνθρωποι κυττάζουν τηλεόρασι. Ἀλλά τί τούς τραβᾶ νά στέκωνται μπροστά της ὅλη τήν ἡμέρα καί τή νύκτα; Ἔχουν ἄραγε τήν ἐντύπωσι, ὅτι δέν μποροῦν νά ζήσουν χωρίς αὐτήν;

- Οἱ ἄνθρωποι ἀπεμακρύνθηκαν ἀπό τόν Θεό καί δέν τρέφονται μέ τά πνευματικά δῶρα Του. Ὑπετίμησαν τά πνευματικά χαρίσματα, τόν ἀληθινό ἄρτο καί ζοῦν μέ ἄλλα πράγματα. Αὐτό εἶναι ἡ μόνη ἐξήγησις. Ἀλλά σκεφθῆτε κι ἐσεῖς!

Ἄρα γε σώζεται ὁ ἄνθρωπος πού χάνει τόν χρόνο του ἄσκοπα; Μπορεῖς νά σταθῆς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ λέγοντας: «Κύριε, δέν εἶχα χρόνο νά προσευχηθῶ, δέν εἶχα χρόνο νά κάνω ὅ,τι ἔπρεπε, διότι ἐκύτταζα στήν τηλεόρασι, ἐμάθαινα τίς εἰδήσεις καί τί συμβαίνει στόν κόσμο;…

- Ἀλλά, πιστεύω, ὅτι κανείς δέν θά τολμήση νά εἰπῆ αὐτό τόν λόγο.

- Ναί, κανείς διότι ὁ κόσμος τόσο ἔχει λοξοδρομήσει καί ἀπομακρυνθῆ ἀπό τόν Θεό, ὥστε τά χριστιανικά καί ἱερά ἔργα νά φαίνωνται ὅτι εἶναι μία τρέλλα. Ὁ κόσμος εἶναι τρελλός καί λέγει ὅτι καί σύ εἶσαι τρελλός, διότι δέν κάνεις ὅ,τι κάνει αὐτός, ὅπως λέγει ὁ Σωτήρ μας. Αὐτά εἶναι παράλογα πράγματα. Ἐάν ἐγώ δέν γίνομα καλλίτερος στήν χριστιανική μου ζωή, τότε τά ἔργα μου εἶναι παράλογα.

Ἀλλά ἐμεῖς πιστεύουμε ἤ δέν πιστεύουμε πλέον; Ἐάν πιστεύουμε πράγματι ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, ὅτι πρέπει νά προετοιμαζώμεθα γι᾿ αὐτήν καί ὅτι ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἑτοιμάσθηκε

γιά ἐμᾶς, τότε αὐτό εἶναι ἔργο σοβαρό! Μάχη, λοιπόν!

Δέν παίζουμε μέ τά ἔργα αὐτά! Δέν ὑπάρχει ἄλλη ὁδός. Εἶναι στενή ἡ ὁδός καί ὀλίγοι μπαίνουν σ᾿ αὐτήν, μᾶς εἶπε ὁ Χριστός μας. Λοιπόν τό διαβολικό πνεῦμα ἔχει δύναμι καί στούς ἔσχατους χρόνους ἀπό τώρα ἐργάζεται μέ πολλή δύναμι, ἔτσι ὅπως μᾶς λέγουν οἱ ἅγιοι.

Καί ποιά εἶναι σήμερα ἡ μεγάλη δύναμίς του; Τό ράδιο, ἡ τηλεόρασις, ὁ τύπος, ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα ἐργάζονται ἀδιάκοπα καί ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀπροετοίμαστος γιά τήν ἄνω πορεία καί δέν ἀντιλαμβάνεται πότε καί ἀπό ποῦ παρασύρεται.

Εἶναι αἰχμάλωτος καί δέν μπορεῖ νά κάνη αὐτό πού θά ἤθελε γιά τήν ψυχή του, ἀλλά κάνει αὐτό πού θέλει ὁ ἐχθρός. Κάνει μόνο αὐτό πού εἶναι εἰς βάρος του. Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ὅμως ἐπιθυμεῖ τήν εὐτυχία καί τήν σωτηρία.

Εἴτε συνειδητά εἴτε ἀσυνείδητα ὁ ἄνθρωπος φαντάζεται τήν αἰώνια μακαριότητα. Ἀλλά καί ὅσο περισσότερο κάνει αὐτά πού θέλει καί αὐτά πού βλέπει στήν τηλεόρασι τά κάνει γιά τήν αἰώνια ἐργασία καί ὄχι γιά τήν αἰώνια μακαριότητα. Δηλαδή ἐναντίον τῆς φύσεως καί τῆς ὑπάρξεώς του.

- Πιστεύετε ὅτι ἡ τηλεόρασις μπορεῖ νά ἐρεθίζη τά πάθη;



- Καί βέβαια τά ἐρεθίζει. Τά ἐξάπτει καί τά διατηρεῖ, διότι ἡ τηλεόρασις εἶναι ἡ καλλίτερη ὁδός γιά τήν ἁμαρτία. Γιατί οἱ πατέρες φεύγουν στά μοναστήρια τους; Γιά νά μή βλέπουν καί ἀκοῦν. Ἐνῶ ἡ τηλεόρασις εἶναι ἡ εὐκολώτερη ὁδός πού ὑποκινεῖ τά πάθη. Δέν θεραπεύεσαι στόν αἰῶνα ἀπό τά πάθη, ἐάν βλέπης ἔστω καί ἐξωτερικά, ἔστω καί ἄν δέν τά κάνης στήν πρᾶξι.

Ὅμως εἶσαι αἰχμαλωτισμένος ἀπ᾿ αὐτά. Μόνον ἐάν εἶδες γυναῖκα καί σκέφθηκες κάτι γι᾿ αὐτήν, ἐπόρνευσες μέσα στήν καρδιά σου, στόν ἴδιο τόν ἑαυτό σου. Ἐάν βλέπης στήν τηλεόρασι βρώμικα ἔργα, δέν θά καθαρισθῆς ἀπό τά πάθη σου στόν αἰῶνα, έπειδή δέν μπορεῖς καί δέν ἔχεις τόν τρόπο, διότι τίς ἁμαρτωλές παραστάσεις τίς ἔχεις μέσα σου καί τίς ζῆς μέ τήν καρδιά σου.

Ὁπότε, ἐάν ἔκανες τήν ἁμαρτία μέσα σου, ἔστω καί νά μή τήν εἶδες, παρέμεινε τό εἴδωλο τῆς ἁμαρτίας, ἡ φαντασία καί οἱ ἐμπαθεῖς μορφές, οἱ ὁποῖες χαράσονται μέσα στόν ἄνθρωπο. Ἄς ποῦμε ὅτι δέν κάνεις πλέον τήν ἁμαρτία, ἀλλά ὁ νοητός ἐχθρός σοῦ τήν φέρνει στόν νοῦ καί μερικές φορές σέ σπρώχνει νά στέκεσαι μπροστά της, ὁπότε καί πάλι ἔκανες τήν ἁμαρτία.

Τώρα ἐάν εἶδες τήν ἁμαρτία καί μετά τήν ἔκανες καί μέ τό ἔργο, αὐτό σημαίνει ὅτι τήν ἔκανες πρῶτα μέσα στόν νοῦ σου. Καί γιά νά μή ἁμαρτήσης πλέον, πρέπει νά καθαρισθῆς ἀπ᾿ αὐτές τίς ἁμαρτωλές παραστάσεις.

Λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής ὅτι ὁ ὀργανισμός τοῦ ἀνθρώπου ἔχει μία ροπή νά μολύνεται καί νά λοξοδρομεῖ σύμφωνα μέ τούς τύπους τῆς ἁμαρτίας πού κάποτε τήν διέπραξε. Καί τότε, χωρίς ἐσύ νά θέλης, τό σῶμα σου καί οἱ αἰσθήσεις σου ἐγείρονται ἀσυνείδητα ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ροπῆς, ἡ ὁποία προῆλθε στήν ὕπαρξί σου ἀπ᾿ αὐτές τίς ἁμαρτίες. Πρέπει νά τήν θεραπεύσης.

Εἶναι μία πληγή, πού προέρχεται ἀπό ἐκεῖ καί εἶναι αἰματωμένη. Καί γιά νά ἀπαλλαγῆς ἀπ᾿ αὐτή τήν κατάστασι πρέπει νά τήν θεραπεύσης καί ὤοο! Πόσο δύσκολη εἶναι ἡ θεραπεία. Ὅταν τό στάδιο τῆς ἁμαρτίας εἶναι προχωρημένο καί ὁ ἄνθρωπος ἔχει κυριευθῆ ἀπό τήν ἁμαρτία, δέν μπορεῖ πλέον νά θεραπευθῆ!

Βλέπει ὅτι εἶναι πεσμένος μέσα στήν φωτιά καί πορεύεται πρός τήν φωτιά εἴτε τό θέλει εἴτε δέν τό θέλει, διότι εἶναι πλήρως αἰχμαλωτισμένος καί ὁ διάβολος τόν τραβᾶ κοντά του.

– Ἡ τηλεόρασις μπορεῖ νά προκαλεῖ καί τό πάθος τῆς κενοδοξίας;

- Ναί, ὅλες τίς ἁμαρτίες, ὅλα τά πάθη μπορεῖ νά ὑποκινεῖ. Διότι τόν ἕνα ἄνθρωπο τόν προκαλεῖ στό ἕνα πάθος, τόν ἄλλον στό ἄλλο πάθος. Σέ μένα ἐξάπτει τήν κενοδοξία, στόν ἄλλον κάτι ἄλλο. Ὁποιοδήποτε πάθος πού μέ βλάπτει εἶναι κακό. Ὅλα δένονται τό ἕνα μέ τό ἄλλο, διότι πηγαίνει τό ἕνα πάθος κοντά στό ἄλλο.

Τέλος Δ΄ Μέρους

***

Μετάφρασις ἀπό μοναχό Δαμασκηνό Γρηγοριάτη.

10-9-2009


Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.


Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις


Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Γέροντας Πετρώνιος-Τηλεόραση

http://anavaseis.blogspot.com/2012/04/blog-post_4942.html

Ἡ ἰδιότητα τοῦ Χριστιανοῦ

Ἱερώνυμου Μοναχοῦ


ΕΡΩΤΗΣΗ Αου

– Γιατί εἶσαι χριστιανός;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

– Γιατί πιστεύω στόν Χριστό, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ Αου

– Ἀπάντησες σάν ἀγράμματος καί λιγόμυαλος. Ἐγώ δέν σέ ρωτῶ γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, ἀλλά γιατί ἔγινες χριστιανός. Ἄν σέ εἶχα ρωτήσει γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, τότε θά ἦταν σωστή ἡ ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσες «γιατί πιστεύω στόν Χριστό». Ἐγώ ὅμως σέ ρωτάω, ποιός εἶναι ὁ λόγος πού σέ ἔκανε νά γίνεις χριστιανός.

Ἡ ἐρώτησή μου βέβαια, μοιάζει νά εἶναι ἁπλή καί χωρίς ἰδιαίτερη σημασία, ἀλλ’ ὅμως λίγοι εἶναι αὐτοί πού, ὅταν τούς ρωτήσουν πάνω σ’ αὐτό τό θέμα, δίνουν καί τή σωστή ἀπάντηση.

Ἄν πάλι ἀπαντήσει κανείς, ἄν τοῦ γίνει αὐτή ἡ ἐρώτηση, ὅτι ὁ Θεός θέλησε νά γίνω χριστιανός, οὔτε κι αὐτός θά ἔχει ἀπαντήσει σωστά.

Ἄν πεῖ ἐπίσης ὅτι ἐγώ θέλησα νά εἶμαι χριστιανός, πάλι δέν θά ἔχει δώσει τή σωστή ἀπάντηση.ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

– Ὁ Θεός θέλησε νά γίνω χριστιανός καί ἐγώ εἶχα τήν προαίρεση νά θέλω τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

ΕΡΩΤΗΣΗ Αου

– Μέ τή θέλησή σου ἔχεις γίνει χριστιανός ἤ χωρίς νά τό θέλεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

– Ἄν πῶ μέ τή θέλησή μου, ψέματα λέω. Κι ἄν πάλι πῶ χωρίς τή θέλησή μου καί πάλι δέν λέω τήν ἀλήθεια. Γιατί τότε πού ἔγινα χριστιανός εἴμουνα νήπιο κι ἔτσι οὔτε τή συγκατάθεσή μου ἔδωσα, ἀλλ’ οὔτε καί ἀρνήθηκα.

ΕΡΩΤΗΣΗ Αου

– Πές μου σέ παρακαλῶ, ἀπό ποῦ γνωρίζεις ὅτι σίγουρα εἶσαι βαπτισμένος. Γιατί ὑπάρχει περίπτωση νά σέ πέταξαν στό δρόμο οἱ γονεῖς σου, οἱ ὁποῖοι ἦταν εἰδωλολάτρες καί νά μήν σέ ἔχουν ποτέ βαπτίσει. Πολλά τέτοια συνέβαιναν, ἀλλά καί μέχρι σήμερα συμβαίνουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

– Τό καταλαβαίνω ἀπό τήν ἐνέργεια (τῆς Χάρης). Ὁ Προφήτης Ἡσαΐας λέει: «Ἀπό τό φόβο σου Κύριε συλλάβαμε καί ὑποφέραμε πόνους τοκετοῦ καί γεννήσαμε Πνεῦμα σωτηρίας» (Ἡσ. 26, 17-18). Μέ αὐτό πού λέει φανερώνει ὅτι ἔχουμε λάβει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ὅσοι ἔχουμε φωτιστεῖ μέ τό Βάπτισμα. Λέει πάλι μέ τό στόμα τοῦ Προφήτη ὁ Θεός, γι’ αὐτούς πού πρόκειται νά βαπτιστοῦν ὅτι: «Θά κατοικήσω καί θά περπατήσω μέσα τους» (Β΄ Κορινθ. 6,16) καί ἐπίσης: «Θά βγάλω καί θά ξεχύσω τό πνεῦμα μου πάνω σέ κάθε ἄνθρωπο» (Ἰεζ. 3,1).

Ὅσοι λοιπόν, ἔχουν πάρει μέσα τους, κατά τό Ἅγιο Βάπτισμα τό Θεῖο Πνεῦμα, πληροφοροῦνται βαθιά μέσα τους, ὅτι εἶναι βαπτισμένοι, ἀπό τά σκιρτήματα καί τίς κινήσεις τῆς καρδιᾶς τους, ἀπό τήν ἀγαλλίαση, ἀπό τήν ἐνέργεια –καί γιά νά τό πῶ καλύτερα- ἀπό τούς παφλασμούς τῆς Χάριτός Του. Γιατί κανένας ἀβάπτιστος ἄνθρωπος πάνω στή γῆ δέν ἔχει τόσο πλούσια αὐτή τή Χάρη καί τήν ἐνέργεια. Ποτέ ὁ ἀβάπτιστος δέν ἔχει μιά τέτοια αἴσθηση, ἀκόμα κι ἄν ἐφαρμόζει ὅλες τίς ἐντολές καί τά θελήματα τοῦ Θεοῦ.

Αὐτά τά ζοῦν μονάχα ἐκεῖνοι πού ἔχουν ἀναγεννηθεῖ μέ τό νερό καί τό Πνεῦμα, καί ἔχουν δεχθεῖ τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα τους καί διατηροῦν τήν ψυχή τους καθαρή καί ἀμόλυντη.

Ὅπως ἡ γυναίκα πού ἐγκυμονεῖ αἰσθάνεται μέσα της τά σκιρτήματα τοῦ βρέφους, ἔτσι καί αὐτοί ἀπό τή χαρά, τήν εὐφροσύνη καί τήν ἀγαλλίαση πού ὑπάρχει μέσα τους, καταλαβαίνουν ὅτι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ μέσα τους, τό Ὁποῖο τό ἀπέκτησαν μέ τό Βάπτισμα. Γι’ αὐτή τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶπε ὁ Χριστός ὅτι: «Ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν βρίσκεται μέσα σας» (Λουκ. 17,21). Καί πάλι: «Φωτιά ἦρθα νά βάλω πάνω στή γῆ καί θά ἤθελα νά εἶχε ἤδη ἀνάψει» (Λουκ. 12, 4-9).

ΕΡΩΤΗΣΗ Αου

– Μόνο ἀπό αὐτή καί μόνο τήν ἀπόδειξη μαθαίνει κάθε ἀμαθής ἤ σοφός ἄνθρωπος, ὅτι εἶναι βαπτισμένος καί ὄχι μέ κάποιον ἄλλο τρόπο:

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

– Βέβαια, αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή καί σίγουρη ἀπόδειξη τῆς ἰδιότητας τοῦ χριστιανοῦ. Καί ἄκουσε τί λέει ἐπιτιμώντας μερικούς, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Μήπως δέν γνωρίζετε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός κατοικεῖ μέσα σας; Ἐκτός ἄν δέν τό ζεῖτε αὐτό καί κατά συνέπεια, εἴσαστε ἄξιοι ἀποδοκιμασίας» (Β΄ Κορ. 13,5).

Ὅπως λοιπόν προεῖπα, ὅτι ἡ ἐγκυμονοῦσα γυναίκα γνωρίζει ὄχι ἀπό ἐξωτερικές πληροφορίες, ἀλλά ἀπ’ ὅ,τι ζεῖ καί ἀπό τά σκιρτήματα τοῦ βρέφους ὅτι σίγουρα ἔχει συλλάβει, ἔτσι κι ὁ ἀληθινός χριστιανός. Δέν μαθαίνει τήν ἰδιότητά του ἀπ’ ὅ,τι τοῦ λένε οἱ γονεῖς του, ὅτι δηλαδή τόν ἔχουν βαπτίσει, οὔτε ἀπό κάποιου ἄλλου εἴδους πληροφορία. Αὐτά ὀφείλει νά τά πληροφορεῖται ἀπό τήν ἴδια τήν καρδιά του. Ἀπό αὐτή πρέπει νά ἔχει τίς ἀποδείξεις, ὅτι ἔχει λάβει τό Ἅγιο Βάπτισμα καί ὅτι ἔχει ἀξιωθεῖ νά δεχθεῖ τή δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε σέ κάποιους: «Μή σβήνετε τό Πνεῦμα» (Α΄ 5,19). Αὐτό σημαίνει νά μή διώξετε καί νά «Μή λυπεῖτε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, μέ τό Ὁποῖο ἔχετε βαπτιστεῖ τήν ἡμέρα τῆς ἀπολύτρωσής σας» (Ἐφεσ. 4,30). Καί ἀλλοῦ πάλι λέει: «Δέν ἔχετε λάβει πνεῦμα δουλείας, ἀλλά πνεῦμα ἐλευθερίας» (Ρωμ. 8,15).

Αὐτή τή Χάρη, ὅταν ἐξαιτίας τῆς μοιχείας, τήν ἔχασε ὁ Προφήτης Δαυίδ, παρακαλοῦσε τό Θεό καί ἔλεγε: «Δός μου πάλι τήν ἀγαλλίαση πού δίνει ἡ σωτηρία πού Σύ χαρίζεις καί φύτεψε μέσα μου πνεῦμα εὐθύτητας καί ἀγαθοσύνης»(Ψαλμ. 50,14+12).

Σοῦ ἔγινε λοιπόν τώρα κατανοητό, πώς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον κατοικεῖ μέσα στήν καρδιά τοῦ πιστοῦ. Κατά συνέπεια, ἄν ὁ ἄνθρωπος φυλάει τήν καρδιά του καθαρή, φωτίζεται ὁλόκληρος καί αἰσθάνεται τή Θεία φωτιά νά κατοικεῖ μέσα του. Τό πληροφορεῖται ἀπό τά δάκρυα, τή χαρά, τήν ἀγαλλίαση, τήν παρηγοριά καί τήν εὐφροσύνη πού τόν διακατέχουν. Ἰδιαίτερα μάλιστα τόν καιρό τῶν ἑορτῶν, τῶν λατρευτικῶν Συνάξεων καί τῶν πνευματικῶν διδασκαλιῶν, ἔρχεται στόν ἄνθρωπο τό Ἅγιο Πνεῦμα καί χαρούμενα σκιρτᾶ μαζί μέ τήν καρδιά, ἡ Χάρη πού κατοικεῖ μέσα της. Τότε πληροφορεῖται ὁ ἄνθρωπος, ὅτι εἶναι ἀληθινά χριστιανός καί ἔχει δεχθεῖ τό Ἅγιο Βάπτισμα.

Κι ἄς μή φανοῦν παράξενα καί βαριά αὐτά πού λέω. Γιατί καί οἱ Προφῆτες ὄντας ἔγγαμοι καί ζώντας στήν κοινωνία καί ἔχοντας ἰδιοκτησίες, εἶχαν αὐτή τήν ἰδιαίτερη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί δέν ἦταν μόνον οἱ ἄνδρες Προφῆτες, ἀλλά καί οἱ γυναῖκες. Ἐπειδή δέν ἀπομακρύνεται καί δέν ἀποστρέφεται τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν κοινωνία τοῦ τιμίου γάμου.

Γι’ αὐτό λοιπόν καί πολλοί ἄνθρωποι πού ζοῦν στόν κόσμο λαμβάνουν αὐτή τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος –καί ἐννοῶ μ’ αὐτό καί ἐκείνους πού λειτουργοῦν στό ἅγιο θυσιαστήριο καί ἐκείνους πού προσέρχονται καί μεταλαμβάνουν τά ἅγια Μυστήρια. Αὐτοί ἀπροσδόκητα, γεμίζουν πολλές φορές δάκρυα, χαρά καί εὐφροσύνη. Ἀπό αὐτό πληροφορεῖται ὁ χριστιανός, ὅτι δέν μεταλαμβάνει σκέτο ψωμί καί κρασί, ἀλλά τό ἀληθινό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει καθαγιαστεῖ μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί βέβαια, δέν νιώθουμε μέσα μας ποτέ τέτοια χαρά ἤ γλυκύτητα ἤ κατάνυξη, ὅταν τρῶμε στό τραπέζι σκέτο ψωμί καί ὅταν πίνουμε τό συνηθισμένο κρασί. Δέν νιώθουμε κάτι παρόμοιο ἀκόμα καί στήν περίπτωση πού τρῶμε καλύτερης ποιότητας ψωμί ἤ πού πίνουμε παλιότερο καί πιό μυρωδᾶτο κρασί, ἀπό ἐκεῖνο πού προσφέρεται στό θυσιαστήριο.

Αὐτά ὅλα πρέπει νά τά γνωρίζει ὁ χριστιανός. Δέν ὑπάρχει σ’ ὁλόκληρη τήν πίστη μας, σ’ ὅλη τήν Ἐκκλησία καί σέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή, κάτι ἄλλο παρόμοιο μ’ αὐτό καί σπουδαιότερο. Ἀπό αὐτό πληροφορεῖται ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι μέσα του καί μαζί του ὁ Θεός. Ἀπό αὐτό γνωρίζει ὅτι ἀληθινά δέν ὑπάρχει καμιά ἄλλη πίστη πάνω στή γῆ, παρά μονάχα ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν. Γιατί ἀσφαλῶς γραφές, Ἐκκλησίες, θυσίες, δασκάλους, βίβλους καί ἐν μέρει θεογνωσία, ἀγαθοεργίες, ἑορτές, διαφορετικές στολές, εὐχές, παννυχίδες καί ἱερεῖς, μπορεῖ νά συναντήσει κανείς καί σέ πολλά εἰδωλολατρικά θρησκεύματα. Τή Χάρη ὅμως πού εἶναι κρυμμένη βαθιά μέσ’ τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κανένας καί πουθενά πάνω στή γῆ δέν τήν ἔχει, ἐκτός ἀπό ἐκείνους πού εἶναι σωστά βαπτισμένοι στό Ὄνομα τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί οἱ ὁποῖοι τήν λαμβάνουν μέ τήν πίστη.

Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν πλοῦτο μας λέει ὁ Κύριος ὅτι: «Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν εἶναι σάν τό θησαυρό πού εἶναι κρυμμένος μέσα σέ ἀγρό»(Ματθ. 13,44), δηλαδή τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού μπῆκε μέσα μας τήν ἡμέρα τῆς Βάπτισής μας. Γιά τό ἴδιο πράγμα μιλάει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί λέει: «Ἔχουμε αὐτό τό θησαυρό μέσα σέ ὀστράκινα σκεύη»(Β΄ Κορ. 4,7), δηλαδή, μέσα στά πήλινα σώματά μας. Καί ἀλλοῦ πάλι λέει: «Δέν ξέρετε ὅτι τά σώματά σας εἶναι ναός τοῦ Θεοῦ καί ὅτι μέσα σας κατοικεῖ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ;» (Α΄ Κορ.6, 19+ 3,16).

Αὐτά εἶναι ἀνάγκη νά σᾶς τά πῶ ξεκάθαρα, δηλαδή, ἀπό ποῦ ὀφείλει νά γνωρίζει ὁ χριστιανός ὅτι ἔλαβε τό Ἅγιο Βάπτισμα καί ὅτι εἶναι ἀληθινός χριστιανός. Γιατί οὔτε τό νά πηγαίνει κανείς στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἀπόδειξη τοῦ ὅτι εἶναι ἀληθινός χριστιανός, οὔτε τό ὅτι κάνει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, οὔτε τό ὅτι μεταλαμβάνει τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι σημάδι ὅτι πράγματι εἶναι χριστιανός. Γιατί εἶναι πιθανόν νά μεταλαμβάνουν καί μερικοί ἄπιστοι ἤ αἱρετικοί καί νά κάνουν κι αὐτοί ὅσα κάνουμε κι ἐμεῖς. Τό σημεῖο ὅμως τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, τό ὁποῖο ἔχει δεχθεῖ ὡς δωρεά ἀπό τό Θεό, δέν τό ἔχει δώσει Ἐκεῖνος ὡς ἐξωτερική σφραγίδα, οὔτε πάλι τό ἔχει δώσει σέ λίθινες πλάκες γραμμένο, ἀλλά «στίς σάρκινες πλάκες τῆς καρδιᾶς» (Β΄ Κορ. 3,3).

Ἄς ψηλαφίσουμε λοιπόν μέσα μας, νά δοῦμε ἄν ἔχουμε τή σφραγίδα ἐκείνη πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός, ὡς δῶρο καί χάρισμα καί θησαυρό, κατά τό Βάπτισμα. Γιατί τά Εὐαγγέλια, οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Διδάσκαλοι, μᾶς διδάσκουν διά λόγων τήν πίστη, τήν ὁποία δεχόμαστε διά τῆς ἀκοῆς. Ὁ Θεός ὅμως διδάσκει τόν ἄνθρωπο ἐσωτερικά, βαθιά στήν ψυχή του, ὄχι μέ λόγια, ἀλλά μέ ζῶσα ἐνέργεια, τί εἶναι ὁ χριστιανός. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: «Ὑπάρχει πίστη πού κάνει χειροπιαστά καί ἄμεσα ἐκεῖνα πού ἐλπίζουμε καί τά ὁποῖα τώρα δέν βλέπουμε καί δίνει ὑπόσταση σ’ αὐτά, ὥστε νά τά βλέπουμε σάν νά τά ἔχουμε ζωντανά καί ὁρατά μπροστά στά μάτια μας» (Ἑβρ. 11,1).

Τώρα λοιπόν, μάθαμε ποιό εἶναι τό σημάδι τοῦ χριστιανοῦ, πρᾶγμα πού καμιά ἄλλη πίστη πάνω στή γῆ δέν διαθέτει.

Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τό ἔχουν λάβει καί τό κατέχουν καί φεύγουν μ’ αὐτό ἀπό τούτη τή ζωή. Σ’ αὐτούς ἀνήκει ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

SC, 455,338-349

Ἑρμηνευτική Ἀπόδοση:

Ἀδελφότης Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου, Καρέα

http://www.imaik.gr/?p=585